Στράτος Διονυσίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Χειροκίνητη αναστροφή Οπτική επεξεργασία |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 91.138.145.34 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό CubicStar Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
== Πρώιμα χρόνια == |
== Πρώιμα χρόνια == |
||
Ο Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935 |
Ο Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στη [[Νιγρίτα]] των [[Σέρρες|Σερρών]]. Ο Διονυσίου ήταν γιος του Άγγελου και της Στάσας Διονυσίου, προσφύγων από τη [[Μικρά Ασία]]. Το 1947, μετακόμισε στον Επτάλοφο των [[Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης|Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης]].<ref>[https://www.sdna.gr/podosfairo/kypello-elladas/article/596740/pare-oti-theleis-paoktsi Πάρε ό,τι θέλεις… ΠΑΟΚτσή!]</ref> Έναν χρόνο αργότερα, ο πατέρας του απεβίωσε. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον [[Άγγελος Διονυσίου|Άγγελο]], την Τασούλα, τον [[Στέλιος Διονυσίου|Στέλιο]] και τον Διαμαντή. |
||
⚫ | Αφού τραγουδούσε αμισθί σε νυχτερινά κέντρα και αφού εργάστηκε ως μικροπωλητής και ράφτης, ο Διονυσίου έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο Φαρίντα της [[Θεσσαλονίκη]]ς. Από τις πρώτες του εμφανίσεις το 1959, Διονυσίου τράβηξε το ενδιαφέρον κάποιων καλλιτεχνών, οι οποίοι τον προέτρεπαν να κατέβει στην Αθήνα για να κάνει σημαντικότερες συνεργασίες. |
||
Το 1947, μετακόμισε στον Επτάλοφο των [[Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης|Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης]].<ref>[https://www.sdna.gr/podosfairo/kypello-elladas/article/596740/pare-oti-theleis-paoktsi Πάρε ό,τι θέλεις… ΠΑΟΚτσή!]</ref> Έναν χρόνο αργότερα, ο πατέρας του απεβίωσε. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον [[Άγγελος Διονυσίου|Άγγελο]], την Τασούλα, τον [[Στέλιος Διονυσίου|Στέλιο]] και τον Διαμαντή. |
|||
⚫ | Αφού τραγουδούσε αμισθί σε νυχτερινά κέντρα και αφού εργάστηκε ως μικροπωλητής και ράφτης ο Διονυσίου έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο Φαρίντα της [[Θεσσαλονίκη]]ς. Από τις πρώτες του |
||
== Καριέρα == |
== Καριέρα == |
||
Γραμμή 35: | Γραμμή 33: | ||
Χριστούγεννα 1987 άνοιξε το νυχτερινό κέντρο με όνομα Στράτος στην οδό Φιλελλήνων. |
Χριστούγεννα 1987 άνοιξε το νυχτερινό κέντρο με όνομα Στράτος στην οδό Φιλελλήνων. |
||
== Υποδοχή == |
== Υποδοχή == |
||
Ο Στράτος Διονυσίου υπήρξε από τις στιβαρότερες και δυνατότερες φωνές μιας και επηρεασμένος μουσικά από τον ιεροψάλτη πατέρα του απέκτησε μια βυζαντινή δωρικότητα, αξιοθαύμαστο μουσικό φαινόμενο στο λαϊκό μας πεντάγραμμο. Ο Τάκης Μουσαφίρης τον θεωρεί Θεϊκό τραγουδιστή μιας και ήταν ο μόνος στη δισκογραφία που ηχογραφούσε μία και έξω δίσκο μέσα σε λίγες ώρες καθιστώντας τον ανεπανάληπτο και αφήνοντας του πάντες άναυδους. Ο [[Τάκης Σούκας]] έχει δηλώσει για τον Διονυσίου ότι «είναι ο μόνος τραγουδιστής που δεν έχασε ποτέ, ούτε για μια φορά στα τόσα χρόνια τον τόνο του!». Τη στιβαρότητα της φωνής του έχει μνημονεύσει και ο [[Λευτέρης Παπαδόπουλος]]. |
|||
== Θάνατος == |
== Θάνατος == |
Έκδοση από την 19:58, 9 Σεπτεμβρίου 2020
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Στράτος Διονυσίου | |
---|---|
Γέννηση | 8 Νοεμβρίου 1935 Νιγρίτα |
Θάνατος | 11 Μαΐου 1990 Αθήνα |
Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Ιδιότητα | τραγουδιστής, συνθέτης και τραγουδοποιός |
Σύζυγος | Γεωργία Λαβένη (1955–1990) |
Τέκνα | Στέλιος Διονυσίου, Άγγελος Διονυσίου, Τασούλα Διονυσίου και Διαμαντής Διονυσίου |
Όργανα | φωνή |
Είδος τέχνης | λαϊκό τραγούδι |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στράτος Διονυσίου (Νιγρίτα, 8 Νοεμβρίου 1935 – Αθήνα, 11 Μαΐου 1990) ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής, συνθέτης και τραγουδοποιός. Παιδιά του είναι οι τραγουδιστές Στέλιος Διονυσίου και Άγγελος Διονυσίου. Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές που υπήρξαν.
Πρώιμα χρόνια
Ο Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στη Νιγρίτα των Σερρών. Ο Διονυσίου ήταν γιος του Άγγελου και της Στάσας Διονυσίου, προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Το 1947, μετακόμισε στον Επτάλοφο των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης.[1] Έναν χρόνο αργότερα, ο πατέρας του απεβίωσε. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Άγγελο, την Τασούλα, τον Στέλιο και τον Διαμαντή.
Αφού τραγουδούσε αμισθί σε νυχτερινά κέντρα και αφού εργάστηκε ως μικροπωλητής και ράφτης, ο Διονυσίου έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο Φαρίντα της Θεσσαλονίκης. Από τις πρώτες του εμφανίσεις το 1959, Διονυσίου τράβηξε το ενδιαφέρον κάποιων καλλιτεχνών, οι οποίοι τον προέτρεπαν να κατέβει στην Αθήνα για να κάνει σημαντικότερες συνεργασίες.
Καριέρα
Παρόλο που ο Διονυσίου είχε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, το 1959 μετακόμισε στην Αθήνα, μερικούς μήνες μετά την πρώτη του εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη. Μέσα από εμφανίσεις στην οδό Σατωβριάνδου γνωρίστηκε με πολλούς τραγουδιστές, μεταξύ των οποίων η Καίτη Γκρέυ. Η Γκρέυ του πρότεινε να συνεργαστούν και έτσι ξεκίνησαν να εμφανίζονται μαζί στον Αστέρα της Κοκκινιάς. Την ίδια χρονιά, ο Διονυσίου γραμμοφώνησε και τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με το τραγούδι Δεν είμαι ένοχος σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική Σταύρου Χατζηδάκη.
Είχε ηχογραφήσει σε δίσκο του Νίκου Μαύρου το τραγούδι Παράγκες και παλάτια για την εταιρεία Odeon. Τρία χρόνια αργότερα υπέγραψε συμβόλαιο με την Columbia.
Τραγούδησε τη διασκευή του Μπάμπη Μπακάλη με τίτλο Δεν με πόνεσε κανείς, εμπνευσμένη από το ινδικό τραγούδι Duniya mein hum aaye hain της Nargish. Άλλη διασκευή που τραγούδησε είναι αυτή του Μπάμπη Μπακάλη ονόματι Της αγάπης μου το δίσκο, το Ηλεκτρόφωνο και το Φύγε-Φύγε σε μουσική Ατταλίδη και στίχους Κώστα Βίρβου. Έκανε επίσης διασκευές τα τραγούδια: Αχάριστη του Βασίλη Τσιτσάνη, Το Παλιογέφυρο και Πριν το χάραμα, τραγούδια του Γιάννη Παπαϊωάννου, Η Μπαμπέσα του Γιώργου Μητσάκη και Το Φτωχομπούζουκο του Μανώλη Χιώτη. Έπειτα, ο Διονυσίου ανανέωσε τη συνεργασία του με την Columbia.
Το 1967 γνωρίστηκε και άρχισε να συνεργάζεται με τον μεγάλο συνθέτη Άκη Πάνου. Ο Πάνου του έδωσε τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως: Και τι δεν κάνω, Γιατί καλέ γειτόνισσα, Του κόσμου το περίγελο, Άστη να φύγει, Εγώ καλά σου τα 'λεγα, Στο σταθμό του Μονάχου, Θα ρίξω ροδοζάχαρη, Ήταν ψεύτικα, Μια γυναίκα και Φέρτε το παιδί του χάρου.
Το μαγαζί ΣΟΥ-ΜΟΥ όπου εμφανιζόταν, ήταν δεύτερο όνομα, παρτενέρ της Ανθούλας Αλιφραγκή. Στο ίδιο μαγαζί τον άκουσε ξαφνικά ο Μίμης Πλέσσας και έπειτα από δύο μήνες του έγραψε με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο το θρυλικότερο ζεϊμπέκικο στην ιστορία του λαϊκού τραγουδιού το Βρέχει φωτιά στη στράτα μου σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Το τραγούδι γράφτηκε για την ταινία Ορατότης μηδέν (1970).
Έπειτα, ο Διονυσίου κυκλοφόρησε τα επιτυχημένα τραγούδια Ο παλιατζής, Μπαγλαμάδες και μπουζούκια, Ένας αητός γκρεμίστηκε, Αγάπη μου επικίνδυνη και Αφιλότιμη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Διονυσίου συνεργάστηκε με τη Χαρούλα Αλεξίου, με τη Λιζέτα Νικολάου και τη Σόφη Παππά στις δεύτερες φωνές.
Το 1973 τραγούδησε το τραγούδι «Άιντε πού το πας και πού το φέρνεις», σε μουσική Μίμη Πλέσσα, στην ταινία της Φίνος Φιλμ Ο φαντασμένος. Το ίδιο έτος φυλακίστηκε για κατοχή όπλου και χασίς που βρέθηκαν στο αυτοκίνητό του. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για πλεκτάνη και σκευωρία ανταγωνιστών.[2] Αποφυλακίστηκε την άνοιξη του 1976. Σε αυτή τη στιγμή της ζωής του του συμπαραστάθηκε ιδιαίτερα ο συνάδελφος και φίλος του, Τόλης Βοσκόπουλος, ο οποίος το 1977 του έγραψε το τραγούδι Αποκοιμήθηκα.
Συνεργάστηκε για 11 χρόνια με τον Γιάννη Πάριο, του οποίου τις φωνητικές ικανότητες αντιλήφθηκε. Το πρώτο τραγούδι του Πάριου που τραγούδησε ο Διονυσίου, ήταν το Μινόρε Παράπονο, σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη, που κυκλοφόρησε το 1976.
Από το 1980 μέχρι το καλοκαίρι του 1989, ακολούθησε μια συνεργασία με τη Μαρίνα Βλαχάκη, ενώ το τελευταίο διάστημα στο πλευρό του ήταν η Κική Λουκά. Ο Διονυσίου είχε προγραμματίσει εμφανίσεις ξανά με τη Βλαχάκη στη Θεσσαλονίκη και στην Τουρκία.
Τη δεκαετία του 1980, ο Διονυσίου έκανε τις χρυσές επιτυχίες «Υποκρίνεσαι», «Τα πήρες όλα», «Και λέγε-λέγε», «Άκου βρε φίλε», «Ο λαός τραγούδι θέλει», «Ο Σαλονικιός», «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα», «Εγώ ο ξένος», «Ένα λεπτό περιπτερά», «Θυμήσου», «Της γυναίκας η καρδιά», «Ο ταξιτζής», «Και τότε μόνος» και άλλα. Παράλληλα συνεργάστηκε και με τους Τάκη Μουσαφίρη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Γιάννη Πάριο, Αλέκο Χρυσοβέργη, Σπύρο Γιατρά, Τάκη Σούκα, Σπύρο Παπαβασιλείου, Χρήστο Νικολόπουλο και Λευτέρη Παπαδόπουλο.
Χριστούγεννα 1987 άνοιξε το νυχτερινό κέντρο με όνομα Στράτος στην οδό Φιλελλήνων.
Υποδοχή
Ο Στράτος Διονυσίου υπήρξε από τις στιβαρότερες και δυνατότερες φωνές μιας και επηρεασμένος μουσικά από τον ιεροψάλτη πατέρα του απέκτησε μια βυζαντινή δωρικότητα, αξιοθαύμαστο μουσικό φαινόμενο στο λαϊκό μας πεντάγραμμο. Ο Τάκης Μουσαφίρης τον θεωρεί Θεϊκό τραγουδιστή μιας και ήταν ο μόνος στη δισκογραφία που ηχογραφούσε μία και έξω δίσκο μέσα σε λίγες ώρες καθιστώντας τον ανεπανάληπτο και αφήνοντας του πάντες άναυδους. Ο Τάκης Σούκας έχει δηλώσει για τον Διονυσίου ότι «είναι ο μόνος τραγουδιστής που δεν έχασε ποτέ, ούτε για μια φορά στα τόσα χρόνια τον τόνο του!». Τη στιβαρότητα της φωνής του έχει μνημονεύσει και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Θάνατος
Ο Διονυσίου απεβίωσε στις 11 Μαΐου του 1990, σε ηλικία 55 ετών, από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, τραγουδούσε στο μαγαζί Στράτος, ενώ νωρίτερα, το ίδιο απόγευμα, ηχογράφησε 9 τραγούδια για τον δίσκο Ποιος άλλος που κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά τον θάνατό του, κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Σύμφωνα με τον στιχουργό Τάκη Μουσαφίρη, το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε εκείνη την ημέρα ήταν το Μη μ’ αφήνεις μόνο μου.
Από τα τέσσερα παιδιά του Στράτου, ο Άγγελος και ο Στέλιος Διονυσίου είναι επίσης τραγουδιστές. Η Τασούλα Διονυσίου απεβίωσε τον Απρίλιο του 2012 σε ηλικία 53 ετών, ενώ το τέταρτο παιδί, ο Διαμαντής Διονυσίου, ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία το χειμώνα του 2007 σε κέντρα της Αθήνας.
Αναγνώριση
Σήμερα, το όνομά του φέρουν οδοί στα Τρίκαλα, τη Λάρισα και τους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης.
Δισκογραφία
Έτος | Δίσκος | Λοιπές πληροφορίες |
---|---|---|
1969 | Στράτος Διονυσίου | |
1970 | Μαζί με το Στράτο | |
1971 | Στράτος Διονυσίου (3) | |
1972 | 4.5.3 | Συμμετοχή 5 Τραγούδια |
1972 | Στράτος Διονυσίου 4 | |
1973 | Μπαγλαμάδες και μπουζούκια | |
1974 | Νεώτερα κι ανώτερα | Συμμετοχή 6 Τραγούδια |
1974 | Τα 12 του Στράτου | |
1974 | Χρυσός Δίσκος | Συμμετοχή 2 Τραγούδια |
1975 | Τραγουδά Άκη Πάνου | |
1976 | Πάλι μαζί μας | |
1976 | Πικρά κι ανθρώπινα | |
1977 | 14 Χρυσές Επιτυχίες | |
1977 | Αν ξαναζούσα | |
1977 | Αξέχαστα τραγούδια | |
1978 | 14 Χρυσές Επιτυχίες Νο 2 | |
1978 | Τα Ορθόδοξα | 50.000 πωλήσεις (χρυσός δίσκος) |
1979 | Γυναίκες γυναίκες | |
1980 | Υποκρίνεσαι | 100.000 πωλήσεις (πλατινένιος δίσκος) |
1981 | Όλα είναι δανεικά | 100.000 πωλήσεις (πλατινένιος δίσκος) |
1981 | Τα ωραία του Διονυσίου | |
1982 | Αξέχαστες επιτυχίες | |
1982 | Θυμήσου | 50.000 πωλήσεις (χρυσός δίσκος) |
1983 | Αξέχαστες επιτυχίες 2 | |
1983 | Της γυναίκας η καρδιά | 50.000 πωλήσεις (χρυσός δίσκος) |
1984 | Λαϊκά και πάσης Ελλάδος | Συμμετοχή 5 Τραγούδια (50.000 πωλήσεις) (χρυσός δίσκος) |
1984 | Μόνο οι ερωτευμένοι | 50.000 πωλήσεις (χρυσός δίσκος) |
1985 | Αυτά που τραγουδήσαμε | |
1985 | Ο Σαλονικιός | 100.000 πωλήσεις (πλατινένιος δίσκος) |
1986 | Για πάντα | |
1986 | Ο ταξιτζής | Συμμετοχή 5 Τραγούδια (50.000 πωλήσεις) (χρυσός δίσκος) |
1987 | Δυο δυο | Συμμετοχή 7 Τραγούδια |
1987 | Κράτησε με | Συμμετοχή 2 Τραγούδια |
1987 | Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του | |
1987 | Ο λαός τραγούδι θέλει | 50.000 πωλήσεις (χρυσός δίσκος) |
1987 | Ζωντανή Ηχογράφηση | Συμμετοχή 2 Τραγούδια |
1988 | Εγώ ο ξένος | 150.000 πωλήσεις (πλατινένιος δίσκος) |
1989 | Νομίζεις | 100.000 πωλήσεις (πλατινένιος δίσκος) |
1990 | 30 Χρόνια Επιτυχίες | 2 Cd (200.000 πωλήσεις) (πλατινένιος δίσκος) |
1990 | Ποιός άλλος | 130.000 πωλήσεις (πλατινένιος δίσκος) |
Κυκλοφορίες μετά θάνατον
Έτος | Δίσκος |
---|---|
1990 | Mega Souxe |
1991 | Η Ελλάδα Του Στέλιου και Του Στράτου |
1991 | Στα Ξενυχτάδικα Της Αγκαλιάς Σου (Συμμετοχή 2 Τραγούδια) |
1991 | Τα Λαϊκά |
1991 | Τραγούδια για τούς φίλους του |
1993 | Τα Ζεϊμπέκικα Του Γρηγόρη και Του Στράτου |
1994 | Από τους θησαυρούς των 45 στροφών |
1994 | Τα Ωραία του Διονυσίου |
1995 | Αξέχαστες Επιτυχίες Νο 2 |
1996 | Τραγούδια από τις 45 στροφές 1 |
1996 | Τα Σπάνια |
1997 | Αξέχαστα τραγούδια |
1997 | Τραγούδια από τις 45 στροφές 2 |
1997 | Τα τραγούδια που αγαπήσαμε |
1998 | Αγάπης βάσανα |
1998 | Τραγούδια από τις 45 στροφές 3 |
2000 | Άκου βρε φίλε |
2000 | Τραγούδια από τις 45 στροφές 4 |
2000 | Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του |
2000 | Πρώτη Εκτέλεση (Συμμετοχή 3 Τραγούδια) |
2001 | Τραγούδια από τις 45 στροφές 5 |
2002 | Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του Νο 2 |
2002 | Τα Αυθεντικά (4 Cd) |
2003 | Βρέχει φωτιά στη στράτα μου (2 Cd) |
2004 | Τ΄αγκάθια της καρδιάς |
2004 | Της Νύχτας Το Μινόρε |
2005 | Ο Στεναγμός Μου |
2005 | Τα τραγούδια του Στράτου (2 Cd) |
2006 | 14 Μεγάλα Τραγούδια |
2006 | 14 Μεγάλα Τραγούδια Νο 2 |
2006 | Για Πάντα Live Στην Αμερική (2 Cd) |
2006 | Ανθολογία - 1934-1990 (4 Cd) |
2007 | Ένας Δίσκος Η Ζωή Του (6 Cd) |
2007 | Τραγουδάει Μίμη Πλέσσα (2 Cd) |
2007 | Τραγουδάει Τάκη Σούκα (2 Cd) |
2008 | Βρέχει φωτιά στη στράτα μου (4 Cd) |
2008 | Χρυσή Δισκοθήκη |
2009 | Αφιέρωμα Στο Στράτο |
2009 | Live Ηχογραφήσεις (2 CD) |
2009 | Ντοκουμέντα |
2009 | Ο Λαός Τραγούδι Θέλει (6 CD) |
2012 | Ο Λαός Τραγούδι Θέλει Best of (4 CD) |
Παραπομπές
- ↑ Πάρε ό,τι θέλεις… ΠΑΟΚτσή!
- ↑ Editors (7 Νοεμβρίου 2018). «Ο Στράτος Διονυσίου στη φυλακή! Η σύλληψη για κατοχή όπλου και ναρκωτικών που σημάδεψε τη ζωή του. Η κατακραυγή, η απόρριψη και η μεγάλη επιστροφή (φωτο)». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Μικρά Πορτραίτα: Στράτος Διονυσίου (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Αφιέρωμα στον Στράτο Διονυσίου (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
|