Νέα Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: uk:Нова демократія (Греція)
Γραμμή 63: Γραμμή 63:


{{Κύριο|Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση}}
{{Κύριο|Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση}}
Η [[Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση]] (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) είναι η φοιτητική και σπουδαστική πολιτική παράταξη που πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία και ιδρύθηκε το [[1976]].
Η [[Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση]] (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) είναι η φοιτητική πολιτική παράταξη που πρόσκειται ιδεολογικά στη Νέα Δημοκρατία και ιδρύθηκε το [[1976]].


==Θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο==
==Θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο==

Έκδοση από την 12:08, 10 Σεπτεμβρίου 2009

Αρχείο:Neadimokratialogo.svg
Το έμβλημα της Νέας Δημοκρατίας

Η Νέα Δημοκρατία είναι ελληνικό φιλελεύθερο πολιτικό κόμμα, με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή. Το κόμμα ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1974, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, θείο του νυν προέδρου και μακροβιότερο Πρωθυπουργό στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Αποτελεί ένα από τα δύο κυρίαρχα κόμματα στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας μετά την μεταπολίτευση και νυν Κυβέρνηση της Ελλάδας.

Ιστορία

Στις 4 Οκτωβρίου του 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε τη Νέα Δημοκρατία, στην ιδρυτική διακήρυξη της οποίας αναφέρονταν μεταξύ άλλων:

"Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη."

Πρώτη περίοδος διακυβέρνησης

Στις βουλευτικές εκλογές του 1974, οι πρώτες μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η Νέα Δημοκρατία με πρόεδρο τον ιδρυτή της, κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων λαμβάνοντας ποσοστό 54,37%, το υψηλότερο που έχει καταγραφεί σε βουλευτικές εκλογές, και εξασφάλισε 220 έδρες στην Βουλή. Ο πρωταρχικός στόχος της Νέας Δημοκρατίας ως Κυβέρνηση, ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, προκάτοχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σκοπό την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας, καθώς και την ενίσχυση της ασφάλειάς της από εξωτερικούς κινδύνους, ενώ προτεραιότητα αποτέλεσε και η συμμετοχή της χώρας σε υπερεθνικούς οργανισμούς. Επίσης, τον Δεκέμβριο του 1974, η Κυβέρνηση έλυσε οριστικά το πολιτειακό ζήτημα της χώρας, διεξάγοντας δημοψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε η Βασιλεία και εγκαθιδρύθηκε η Αβασίλευτη Δημοκρατία.

Το 1977, η Νέα Δημοκρατία προχωρεί στην εσωτερική της οργάνωση, με κορυφαία διαδικασία το Προσυνέδριο της Χαλκιδικής τον Απρίλιο του έτους αυτού, όπου συζητήθηκαν προτάσεις για το καταστατικό και τους κανονισμούς λειτουργίας των κομματικών οργανώσεών της. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τόνισε:

"Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα."

Δεύτερη περίοδος διακυβέρνησης

Στις βουλευτικές εκλογές του 1977, που διεξήχθησαν στις 20 Νοεμβρίου 1977, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε ξανά εύκολα, με ποσοστό 41,84% και 172 έδρες στο Κοινοβούλιο, σχηματίζοντας την δεύτερη Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Τον Απρίλιο του 1979, συγκαλέσθηκε το Α' Συνέδριο του κόμματος στην Χαλκιδική, όπου εκρίθηκαν ομόφωνα οι ιδεολογικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας τις οποίες είχε εισηγηθεί ο Κωνσταντίνος Καρμανλής. Σύμφωνα με αυτές, η ιδεολογία του κόμματος, γνωστή ως ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς με τη ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους για χάρη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Επίσης εγκρίθηκε το καταστατικό και οι κανονισμοί λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων. Αυτό ήταν το πρώτο συνέδριο ελληνικού κόμματος, του οποίου οι σύνεδροι ήταν αιρετοί από τα μέλη.

Τον Μάιο του ίδιου έτους, ο μεγάλος στόχος της Κυβέρνησης έγινε πραγματικότητα. Τότε έγινε δεκτή η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ χάρη στις προσπάθειες του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, μια εξέλιξη-σταθμός στην νεότερη ιστορία της χώρας. Η συνθήκη ένταξης υπογράφθηκε στο Ζάππειο από τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή και από τον Υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Ράλλη, παρουσία όλων των Ευρωπαίων ηγετών, ενώ χαρακτηριστική ήταν η απουσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του, Ανδρέα Παπανδρέου.

Τον Μάιο του 1980, ο Κωνσταντίνος Καρμανλής, εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ πρόεδρος του κόμματος εκλέγεται ο Γεώργιος Ράλλης, ο οποίος αναλαμβάνει και χρέη Πρωθυπουργού. Τον Ιούνιο του 1981, συγκαλείται έκτακτο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών.

Περίοδος 1981-1989 ως Αξιωματική Αντιπολίτευση

Στις βουλευτικές εκλογές του 1981, που διεξήχθησαν στις 18 Οκτωβρίου, η Νέα Δημοκρατία ηττάται για πρώτη φορά, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας της (35,86%) και καταλαμβάνοντας 115 έδρες στην Βουλή, αναδεικνυόμενη έτσι σε Αξιωματική Αντιπολίτευση. Την ίδια μέρα διεξήχθησαν και οι ευρωεκλογές του 1981, όπου και εκεί η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε λαμβάνοντας ποσοστό 31,34%, κερδίζοντας 8 από τις 24 έδρες της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, τον Δεκέμβριο, ο Γεώργιος Ράλλης θέτει θέμα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος και καταψηφίζεται. Νέος πρόεδρος αναλαμβάνει ο Ευάγγελος Αβέρωφ.

Στις ευρωεκλογές του 1984, στις 17 Ιουνίου, η Νέα Δημοκρατία ηττάται, αυξάνοντας όμως το ποσοστό της σε 38,05% και παίρνοντας 9 από τις 24 ελληνικές έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρόλα αυτά, τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο Ευάγγελος Αβέρωφ με επιστολή του προς την κοινοβουλευτική ομάδα, παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και την 1η Σεπτεμβρίου, εκλέγεται στο αξίωμα αυτό ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Στις 2 Ιουνίου 1985, στις βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία ανεβάζει το ποσοστό της στο 40,85%, ηττάται όμως ξανά και παίρνει 126 έδρες, παραμένοντας στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος μαζί με εννέα ακόμα βουλευτές αποχωρούν για να ιδρύσουν δικό τους κόμμα. Τον Φεβρουάριο του 1986, συγκαλείται στη Θεσσαλονίκη το Β' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπου αποφασίζεται να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις φιλελεύθερες ιδέες, εμπλουτίζοντας τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος, ενώ κρίνεται απαραίτητο να πραγματοποιηθούν καταστατικές αλλαγές καθώς και αλλαγές των κανονισμών λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων.

Μέσα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για το κόμμα, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αποφασίζουν να πολιτικοποιήσουν έντονα τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 1986, κερδίζοντας τους τρεις μεγαλύτερους δήμους της χώρας, τους δήμους Αθηναίων, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης. Επίσης τρία χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουνίου 1989, κερδίζουν και τις ευρωεκλογές του 1989, με ποσοστό 40,45% και 10 από τις 24 έδρες.

Περίοδος 1989-1993 ως Κυβέρνηση

Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 1989, η Νέα Δημοκρατία, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνει μεγάλα ποσοστά, της τάξεως του 44,3% και 46,2% αντίστοιχα, λόγω του εκλογικού νόμου δεν καταφέρνει να σχηματίσει αυτοδύναμη Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα της Κυβέρνση Συνεργασίας με τον Συνασπισμό στην πρώτη περίπτωση, και την Οικουμενική Κυβέρνηση στην δεύτερη.

Παρόλα αυτά, στις βουλευτικές εκλογές του 1990, επιτυγχάνοντας το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας (46,9%), το κόμμα λόγω της ιδιομορφίας του εκλογικού νόμου, λαμβάνει μόλις 150 έδρες στην Βουλή, σχηματίζοντας μια αυτοδύναμη αλλά ασταθή Κυβέρνηση.

Περίοδος 1993-2004 ως Αξιωματική Αντιπολίτευση

Τον Ιούνιο του 1993, ο Αντώνης Σαμαράς αποχωρεί από τη Νέα Δημοκρατία παίρνοντας μαζί του και κάποιους βουλευτές, με αποτέλεσμα να "πέσει" η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου, όπου η φιλελεύθερη παράταξη ηττήθηκε με ποσοστό 39,3% και επανέρχεται στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αμέσως μετά ο Μητσοτάκης παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και στην θέση του εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ.

Από 22 - 24 Απριλίου 1994, συνέρχεται το Γ' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στην Χαλκιδική με συμμετοχή 1.300 συνέδρων, όπου εγκρίνεται το νέο καταστατικό του κόμματος, το νέο πλαίσιο του κυβερνητικού προγράμματος και επιβεβαιώνονται οι ιδεολογικές αρχές του κόμματος.

Στις ευρωεκλογές του 1994, που διεξήχθησαν στις 12 Ιουνίου, το κόμμα βγαίνει δεύτερο με ποσοστό 32,63% και 9 από τις 25 έδρες, ενώ στις δημοτικές και νομαρχιακές του ίδιου έτους κερδίζει τους δύο από τους τρεις μεγάλους δήμους, την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, εκλέγοντας ταυτόχρονα και δώδεκα νομάρχες.

Το 1996, προκυρήσσονται πρόωρες εκλογές για τις 22 Σεπτεμβρίου 1996, όπου η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται δεύτερη, συγκεντρώνοντας 38,12% και 108 έδρες. Αυτό οδηγεί τον πρόεδρο Μιλτιάδη Έβερτ σε παραίτηση και την κίνηση διαδικασίας για εκλογή νέου προέδρου, όπου ο Έβερτ υπερισχύει του Γιώργου Σουφλιά.

Την και 2α Μαρτίου του 1997, διεξάγεται το Δ' Συνέδριο του κόμματος στην Αθήνα, με θέμα την ψήφιση νέου καταστατικού και προγράμματος, καθώς και την εκλογή προέδρου από διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα. Στις 21 Μαρτίου, γίνεται η πρώτη ψηφοφορία, όπου ο Κώστας Καραμανλής συγκεντρώνει ποσοστό 40,73%, ο Γιώργος Σουφλιάς 30,52%, ο Μιλτιάδης Έβερτ 25,34% και ο Βύρων Πολύδωρας 3,4%. Στην δεύτερη ψηφοφορία ο Καραμανλής εκλέγεται πρόεδρος με 69,16%, έναντι 30,84% του Σουφλιά.

Τον Οκτώβριο του 1998 στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υποψήφιοι υποστηριζόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία κερδίζουν τους τρεις μεγάλους δήμους ενώ εκλέγει 27 νομάρχες, ενώ στις 9 Απριλίου 2000, στις βουλευτικές εκλογές, έρχεται δεύτερη με ποσοστό 42,74% και 125 έδρες.

Το Ε' Συνέδριο συνέρχεται τον Μάρτιο του 2001 όπου συζητούνται θέματα αρχών και θέσεων και αποφασίζονται οργανωτικές αλλαγές. Στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002, η Νέα Δημοκρατία κερδίζει ξανά τους τρεις μεγαλύτερους δήμους καθώς και 30 νομαρχίες.

Περίοδος 2004-σήμερα: Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή

Στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, το κόμμα έλαβε το 45,36% των ψήφων, κατέλαβε την πλειοψηφία στη Βουλή με 165 έδρες και ανέδειξε Κυβέρνηση. Στις 13 Ιουνίου του ίδιου έτους, διεξάγονται οι ευρωεκλογές, όπου η Νέα Δημοκρατία κερδίζει με μεγάλη διαφορά, συγκεντρώνοντας 43,01% και 11 από τις 25 έδρες, ενώ τον επόμενο μήνα διεξάγεται το ΣΤ' Συνέδριο του κόμματος με την συμμετοχή 4.500 συνέδρων.

Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2007, η Νέα Δημοκρατία παραμένει Κυβέρνηση, κερδίζοντας με 41,84% και 152 έδρες, και με μικρή (3.74%, 41.84% ένταντι 38.10%) διαφορά από το δεύτερο κόμμα.

Νεολαία του κόμματος

Η Οργάνωση Νέων Νέας Δημοκρατίας (ΟΝΝΕΔ) είναι η οργάνωση νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας και ιδρύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1974 από νεαρά άτομα προσκείμενα στην Νέα Δημοκρατία.

Φοιτητική παράταξη

Η Δημοκρατική Ανανεωτική Πρωτοπορία - Νέα Δημοκρατική Φοιτητική Κίνηση (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) είναι η φοιτητική πολιτική παράταξη που πρόσκειται ιδεολογικά στη Νέα Δημοκρατία και ιδρύθηκε το 1976.

Θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Περισσότερες πληροφορίες: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η Νέα Δημοκρατία είναι μέλος του ΕΛΚ - ΕΔ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα - Ενωμένοι Δημοκράτες, Αγγλικά: EPP - ED), στο οποίο ο Κώστας Καραμανλής διετέλεσε μέχρι και το 2006 Αντιπρόεδρος.

Ευρωεκλογές 2009

Στις Ευρωεκλογές 2009 έλαβε ποσοστό 32,29% και 8 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.

Αποτελέσματα εκλογών

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες στην Βουλή Θέση στην Βουλή
1974 Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 2.669.133 54,37% 220 Κυβέρνηση
1977 Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 2.146.365 41,84% 172 Κυβέρνηση
1981 Γεώργιος Ράλλης 2.034.496 35,86% 115 Αξιωματική αντιπολίτευση
1985 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 2.599.681 40,85% 126 Αξιωματική αντιπολίτευση
1989 Ι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 2.887.488 44,3% 145 Κυβέρνηση Συνεργασίας με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου (ΚΚΕ-ΕΑΡ)
1989 ΙΙ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 3.093.479 46,2% 148 Οικουμενική Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ
1990 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 3.088.137 46,9% 150 Κυβέρνηση
1993 Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 2.711.241 39,3% 111 Αξιωματική αντιπολίτευση
1996 Μιλτιάδης Έβερτ 2.584.765 38,12% 108 Αξιωματική αντιπολίτευση
2000 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 2.935.196 42,74% 125 Αξιωματική αντιπολίτευση
2004 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 3.359.058 45,36% 165 Κυβέρνηση
2007 Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής 2.995.421 41,84% 152 Κυβέρνηση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι