Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Δελφοί είναι ένας αρχαιολογικός χώρος

Ιστορία του μουσείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο μουσείο στους Δελφούς, αποτελούμενο από δύο πτέρυγες, οικοδομήθηκε το 1903 σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Αλμπέρ Τουρνέρ, με δωρεά του ευεργέτη Α. Συγγρού, για να στεγάσει τα ευρήματα της μεγάλης γαλλικής ανασκαφής, που είχε αρχίσει το 1892.

Το 1935 αποφασίστηκε η κατασκευή ενός μεγαλύτερου μουσείου. Η νέα έκθεση τελείωσε το 1939, αλλά η κήρυξη του πολέμου δεν επέτρεψε να ανοίξει στο κοινό. Το μουσείο άδειασε από τα εκθέματα, πολλά από τα οποία, όπως ο Ηνίοχος, μεταφέρθηκαν στην Αθήνα. Το 1952 ξεκίνησε ο επαναπατρισμός των εκθεμάτων.

Το 1958 αποφασίσθηκε πλήρης ανανέωση και τα έργα άρχισαν το καλοκαίρι του 1958, βασισμένα σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Η νέα μουσειακή έκθεση έφερε τη σφραγίδα των αρχαιολόγων Χρήστου Καρούζου και Ιωάννας Κωνσταντίνου. Δίπλα στο μουσείο οικοδομήθηκαν εργαστήρια αποθήκες, γλυπτών, αγγείων και αρχιτεκτονικών μελών. Η επανέκθεση των αρχαίων διήρκεσε από το 1960 ως το 1963. Το 1975 το μουσείο εμπλουτίστηκε με τα χρυσελεφάντινα αντικείμενα που βρέθηκαν στις ανασκαφές στην Ιερά Οδό.[1]

Σημερινή όψη του Μουσείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τελευταία μεγάλη ανακαίνιση του μουσείου πραγματοποιήθηκε το 1999 από το Υπουργείο Πολιτισμού και έγινε αναδιαρύθμιση των εκθεμάτων σύμφωνα με την τελευταία μουσειολογική αντίληψη. Υπεύθυνος αρχιτέκτονας ήταν ο Αλέξανδρος Τομπάζης.

Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημαντικά εκθέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώροι του Μουσείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι συλλογές του Μουσείου των Δελφών καταλαμβάνουν 14 αίθουσες.

Οι χώροι του Μουσείου

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκθεση Φωτογραφιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Museum, outline on the website of the Greek Ministry of Culture». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2021. 
  2. Grèce continentale. Guide bleu., σ. 416.
  3. Grèce continentale. Guide bleu., σ. 414-415.
  4. Grèce continentale. Guide bleu., σ. 415-416.
  5. Grèce continentale. Guide bleu., p. 417.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]