Θησαυρός των Θηβαίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Θησαυρός των Θηβαίων
Θησαυρός των Θηβαίων is located in Δελφοί
Θησαυρός των Θηβαίων
Θησαυρός των Θηβαίων
Γενικές πληροφορίες
ΕίδοςΔωρικό κτίριο σε μορφή ναού
ΑρχιτεκτονικήΑσβεστόλιθος, από τα λατομεία του Προφήτη Ηλία κοντά στο Χρισσό
Γεωγραφικές συντεταγμένες38°28′53″N 22°30′5″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Δελφών
ΤοποθεσίαΔελφοί
ΧώραΕλλάδα
Λειτουργία371 ΠΚΕ
Χρήσημικρός ναός, που στέγαζε τα αναθήματα των Θηβαίων στο θεό Απόλλωνα
ΙδιοκτήτηςΑρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Διαστάσεις
Ύψος12,29
Υλικάασβεστόλιθος
Σχεδιασμός και κατασκευή
Ιστότοπος
Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Σημειώσεις

Ο Θησαυρός ήταν κτίριο δωρικού ρυθμού, κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από τοπικό ασβεστόλιθο από τα λατομεία του Προφήτη Ηλία κοντά στο Χρισσό. Βρισκόταν λίγα μέτρα κάτω από την πρώτη στροφή της Ιεράς Οδού στο ιερό του Απόλλωνα. Είχε αφιερωθεί από τους Θηβαίους για τη νίκη τους στη μάχη των Λεύκτρων κατά των Λακεδαιμονίων το 371 π.Χ.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγο μετά τη νίκη τους επί των Λακεδαιμονίων στα Λεύκτρα το 371 π.Χ., που σήμανε τη βραχύβια κυριαρχία της Θήβας στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, οι Θηβαίοι ανέθεσαν στο ιερό του Απόλλωνα έναν θησαυρό δωρικού ρυθμού. Ήταν ο μεγαλύτερος σε διαστάσεις θησαυρός των Δελφών. Βρίσκεται κοντά στη ΝΔ γωνία του τεμένους του Απόλλωνος. Πρόκειται για οικοδόμημα ορθογώνιο με διαστάσεις 12, 29 Χ 7,21 μ., που εδραζόταν σε κρηπίδα δύο βαθμίδων. 'Ηταν κατασκευασμένος εκ ολοκλήρου από τοπικό ασβεστόλιθο από τον Προφήτη Ηλία, που με τη σκληρότητά του αλλά και το γαλαζωπό-γκρίζο χρώμα του τονίζει ιδιαίτερα τις λιτές γραμμές του δωιρκού οικοδομήματος. Έτσι, ο Θησαυρός των Θηβαίων δημιουργούσε μια οπτική αντίθεση σε σύγκριση με τη τον γειτονικό Θησαυρό των Σιφνίων, οικοδόμημα ιωνικού ρυθμού στο οποίο κυριαρχούσαν τα διακοσμητικά στοιχεία και η πολυχρωμία. Επίσης πρέπει να τονισθεί ότι ο αρχιτέκτονας είχε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην εξασφάλιση της στατικότητας του κτιρίου. Το οικοδόμημα περιέτρεχε ζωφόρος που αποτελούνταν από μετόπες και τρίγλυφα. Για την ακριβή αρχιτεκτονική μορφή του διατυπώθηκαν κατά διάφορες απόψεις. Η τρέχουσες απόψεις πάντως εκτιμούν ότι επρόκειτο για ενιαίο οικοδόμημα, χωρίς κίονες, πιθανόν με δύο θύρες στις στενές πλευρές, και με έναν κάθετο τοίχο που είχε χαρακτήρα αντερείσματος. Ένα άνοιγμα στον δυτικό τοίχο παρείχε φυσικό φωτισμό.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bommelaer, J.-F., Laroche, D., Guide de Delphes. Le site, Sites et Monuments 7, Paris 1991, 129-131.
  • Dinsmoor, W.B., “Studies of the Delphian treasuries I”, BCH 36, 1912, 439-493
  • Jacquemin.A., Laroche, D., « Note sur quatre édifices d’époque classique à Delphes», BCH 136-137, 2012-2013, 106-114.
  • Michaud, J.-P., Le trésor des Thèbes, Fouilles de Delphes 2.15, Paris 1973
  • Partida, E., The Treasuries at Delphi, an Architectural Study, Jonsered 2000, 192-198.
  • Partida, E., “Two Boeotian Treasuries at Delphi”, σε Αραβαντινός, Β. (επιμ.), Επετηρίς Εταιρείας Βοιωτικών Μελετών, 3, Αθήνα 2000, 536-564.

Winter, Frederick E. “Tradition and Innovation in Doric Design IV: The Fourth Century.” American Journal of Archaeology 80, no. 3 (1982), 387-400.