Αντσόλα ντελλ'Εμίλια
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 44°32′50″N 11°11′44″E / 44.54722°N 11.19556°E
| Αντσόλα ντελλ'Εμίλια | |
|---|---|
 | |
  Αντσόλα ντελλ'Εμίλια | |
.svg) | |
| Χώρα | Ιταλία |
| Διοικητική υπαγωγή | Μητροπολιτική Πόλη της Μπολόνια |
| Προστάτης | Απόστολος Πέτρος |
| Έκταση | 36,6 km²[1] |
| Υψόμετρο | 38 μέτρα |
| Πληθυσμός | 12.377 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] |
| Ταχ. κωδ. | 40011 |
| Τηλ. κωδ. | 051 |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αντσόλα ντελλ'Εμίλια (ιταλικά: Anzola dell’Emilia) είναι δήμος της βόρειας Ιταλίας, στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια, στην επαρχία της Μπολόνια.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αντσόλα ντελλ'Εμίλια βρίσκεται κοντά στον δήμο της Μπολόνια σε απόσταση 13,5 χιλιομέτρων. Πρόκειται για έναν καθαρά πεδινό δήμο με υψόμετρο 38 μέτρα, το μέγιστο ύψος του δήμου είναι 59 μέτρα και το ελάχιστο 25. Διασχίζεται από τους χείμαρρους Γκιρόντα (ιταλικά: Ghironda), Λαβίνο (ιταλικά: Lavino) και Σαμότζια (ιταλικά: Samoggia). Η συνολική του έκταση είναι 36,61 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°32'50"28 N γεωγραφικό πλάτος και 11°11'44"16 E γεωγραφικό μήκος.
Στον δήμο ανήκουν τα δημοτικά διαμερίσματα Αντσόλα ντελλ'Εμίλια, Κάζε Μόντενα, Καζέττι, Καστελλέττο, Λαβίνο ντι Μέτζο, Λ’Όλμο, Παλατσίνα ντι Σόπρα, Πόντε Άσσε, Πόντε Σαμότζια, Σαν Τζιάκομο ντελ Μαρτινιόνε, Σάντα Μαρία ιν Στράντα.
Η Αντσόλα ντελλ'Εμίλια συνορεύει με τους δήμους Καλντεράρα ντι Ρένο, Καστελφράνκο Εμίλια (δήμος της επαρχίας της Μόντενα), Κρεσπελάνο, Μπολόνια, Σάλα Μπολονιέζε, Σαν Τζιοβάννι ιν Περσιτσέτο και Τζόλα Πρεντόζα.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο έδαφος του δήμου έχουν βρεθεί σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα, κάνοντας την Αντσόλα ντελλ'Εμίλια έναν από τους δήμους, της επαρχίας της Μπολόνια, με τις αρχαιότερες μαρτυρίες της ανθρώπινης παρουσίας.
Εποχή του Χαλκού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι αρχαιολογικές έρευνες που ξεκίνησαν το 1982 έχουν φέρει στο φως στοιχεία της ύπαρξης ενός οικισμού της εποχής του χαλκού κάτω από τον οικισμό του δημοτικού διαμερίσματος της Αντσόλα ντελλ'Εμίλια. Πρόκειται για έναν οικισμό Τερραμαρίκολο (ιταλ Terramaricolo), είναι οι οικισμοί που αναπτύχθηκαν κατά την εποχή του χαλκού στην Κοιλάδα του Πάδου. Ο οικισμός έχει τη μορφή ενός παραλληλογράμμου με εμβαδόν 135 στρεμμάτων. Περιμετρικά περιβάλλεται από μία τάφρο βάθους μέχρι 2,5 μέτρα και πλάτος 4 με 6 μέτρα. Στο εσωτερικό της έκτασης υπήρχε μια δεύτερη τάφρος που διέγραφε μια μικρότερη περιοχή 25 περίπου στρεμμάτων. Στις ανασκαφές βρέθηκε μεγάλος αριθμός αντικειμένων και άλλων ευρημάτων που δίνουν πολλές πληροφορίες για τον τρόπο ζωής των κατοίκων, την οικονομία τους, την διατροφή τους καθώς και για το φυσικό περιβάλλον της περιοχής.
Αρχαιότητα και Μεσαίωνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την ρωμαϊκή εποχή η περιοχή χρησιμοποιείται κυρίως για αγροτικούς σκοπούς.
Η περιοχή της Αντζόλα εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ένα έγγραφο του 888 μ.Χ. με το όνομα Ουντσίολα (Ιταλ. Unciola), από το οποίο αργότερα θα προέρθει το όνομα Αντζόλα. Το έγγραφο αναφέρεται σε ένα μοναστήρι Κασινέζε (Monastero Cassinese) που βρίσκεται στην οδό Πρεντόζα (Via Predosa) κοντά στο κάστρο της Αντζόλα. Το 946, το κάστρο, θα παραχωρηθεί από τους μαρκησίους της Μάντοβα Αλμερίκο και Φράνκα (Almerico e Franca) στους επισκόπους της Μπολόνια. Από τότε ο δήμος της Μπολόνια προσπάθησε πολλές φορές να αφαιρέσει το κάστρο από την επιρροή της εκκλησίας. Αυτές οι προσπάθειες είχαν σαν αποτέλεσμα το 1231 η εκκλησία να αφορίσει τον δήμο και τους κυβερνώντες του. Λίγο αργότερα θα φτάσουν σε μια συμφωνία που όμως θα κρατήσει για λίγο. Το 1249 ο πύργος του κάστρου θα χρησιμοποιηθεί σαν φυλακή του βασιλιά Έντσο της Σαρδηνίας. Από τον 14ο αιώνα το κάστρο θα δεχτεί πολλές επιθέσεις και λεηλασίες που θα τελειώσουν στα μέσα του 17ου αιώνα με την ολοκληρωτική του καταστροφή, θα μείνει μόνο ο πύργος.
Περίοδος Ναπολέοντα και Ένωση της Ιταλίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την άφιξη του Ναπολέοντα στην Ιταλία δημιουργείται η καινούρια διοικητική οργάνωση της χώρας. Με αυτή την αναδιοργάνωση δημιουργούνται οι λαϊκοί δήμοι που δεν ταυτίζονται με τις εκκλησιαστικές κοινότητες. Με τον νόμο της 24ης Ιουλίου του 1802 καθορίζονται οι δήμοι, ανάμεσα τους είναι και ο δήμος της Αντζόλα. Το πρώτο δημοτικό συμβούλιο θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο του 1803. Με το Συνέδριο της Βιέννης η Αντζόλα επιστρέφει στο Κράτος της Εκκλησίας. Τα πρώτα 30 χρόνια του 19ου αιώνα η έκταση του δήμου δέχτηκε πολλές αλλαγές. Αυτή την περίοδο έγιναν και πολλά υδραυλικά έργα, επειδή η περιοχή έχει πολλά νερά και δημιουργούνταν έλη, καθώς και έργα οδοποιίας. Στις αρχές του 19ου αιώνα άρχισε η καλλιέργεια του ρυζιού στην περιοχή που επεκτάθηκε πολύ γρήγορα γιατί οικονομικά ήταν πολύ συμφέρουσα. Οι ορυζώνες όμως δημιουργούσαν ένα ανθυγιεινό περιβάλλον για τους κατοίκους με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές διαμαρτυρίες και τελικά μεταξύ 1817 και 1818 να εγκαταλειφθεί η καλλιέργεια του ρυζιού. Το 1855 ο πληθυσμός της Αντζόλα θα χτυπηθεί από επιδημία χολέρας. Τα πρώτα δύο κρούσματα θα παρουσιαστούν στις 7 Ιουλίου του 1855 και η επιδημία θα κρατήσει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Ο τελικός απολογισμός θα είναι 257 νεκροί σε σύνολο 548 μολυσμένων.
Η τύχη της Αντζόλα είναι συνδεδεμένη με εκείνη της Μπολόνια όλη την περίοδο των αναταραχών που προηγούνται της ένωσης της Ιταλίας. Η πτώση του Κράτους της εκκλησίας προκάλεσε σύγχυση στους κάτοικους της Αντζόλα που ήταν ιδιαιτέρα συνδεδεμένοι με την εκκλησία. Στις 11 και 12 Μαρτίου του 1860 γίνεται το δημοψήφισμα για την ένωση με το Βασίλειο της Σαρδηνίας. Την 1η Φεβρουαρίου του 1864 ψηφίζεται στο δημοτικό συμβούλιο η αλλαγή του ονόματος του δήμου από Αντζόλα σε Αντσόλα ντελλ'Εμίλια.
Σύγχρονη Εποχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την περίοδο αμέσως μετά την ένωση της Ιταλίας στην Αντζόλα η διαμάχη μεταξύ της εκκλησίας, που είχε χάσει την πολιτική της δύναμη, και τους εκπροσώπους του καινούριου κράτους, ήταν ιδιαίτερα έντονες.
Το 1859 η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή διασχίζει τον δήμο αλλά ο πρώτος σταθμός στον κεντρικό οικισμό θα ανοίξει το 1862. Το 1894 συνδέεται με τον τηλέγραφο και το 1909 με το τηλέφωνο. Το 1885 στην Αντζόλα φτάνουν οι πρώτες αγροτικές μηχανές.
Στις αρχές του 20ού αιώνα οι εργαζόμενοι οργανώνονται και αρχίζουν μια σειρά από αγώνες με τους οποίους καταφέρανε να κερδίσουνε πολλά δικαιώματα. Το 1906 στην Αντζόλα δημιουργήθηκε και ο πρώτος συνεταιρισμός καταναλωτών του δήμου.
Μνημεία και Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μνημεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο επισκέπτης μπορεί να δει ενδιαφέροντα μνημεία.
- Τόρρε ντι Ρε Έντσο (ιταλ. Torre di Re Enzo). Βρίσκεται στο κέντρο του δήμου και αποτελεί το μοναδικό τμήμα του παλιού κάστρου που έχει διασωθεί.
- Αντίκο Οσπεντάλε (Παλιό Νοσοκομείο, ιταλ. Antico Ospedale). Χτίστικε τον 12ο αιώνα από τον Μαρτινέττο Γκουασταβιλλάνι (ιταλ. Martinetto Guastavillani).
- Κιέζα ντέι Σάντι Πιέτρο ε Πάολο (Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου, ιταλ. Chiesa dei Santi Pietro e Paolo). Από έγγραφα γνωρίζουμε ότι υπάρχει από τον 9ο αιώνα, θα ονομαστεί εκκλησία τον 14ο αιώνα. Το 1630 θα καταστραφεί ολοσχερώς οπότε και θα ανακατασκευαστεί.
- Τόμπα ντελ Βέσκοβο (ιταλ. Tomba del Vescovo). Έπαυλη του 14ου αιώνα που χρησιμοποιήθηκε σαν εξοχική κατοικία από τους Επισκόπους της Μπολόνια.
- Παλάτσο Τζαμπεκάρη (ιταλ. Palazzo Zambeccari). Είναι μία έπαυλη του 1785 που χτίστηκε για τον μαρκήσιο Καμίλλο Τζαμπεκάρι (ιταλ. Marchese Camillo Tzambeccari). Από το 1984 ένα μέρος της έπαυλης έχει γίνει γηροκομείο.
Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πολιτιστική προσφορά της Αντσόλα ντελλ'Εμίλια περιλαμβάνει το περιβαλλοντικό και αρχαιολογικό μουσείο (Museo Archeologico Ambientale).
Κοινωνία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον δήμο είναι καταγεγραμμένοι 11851 μόνιμοι κάτοικοι, στοιχεία 1ης Ιανουαρίου 2011.
Οι ξένοι που κατοικούν μόνιμα στον δήμο είναι 1174. Οι περισσότεροι προέρχονται από Μαρόκο 311, Ρουμανία 183 και Αλβανία 138. Οι Έλληνες είναι 3.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Argentina F., Desantis P., Finotelli F., Schneider F. : Il sito dell'età del Bronzo di Anzola dell'Emilia in: Quaderni della Rocca, n.9, maggio 2002 Archeologia in Valle del Samoggia : studi e ricerche sul popolamento antico. Atti del Convegno di Bazzano (3 maggio 2001), p. 39-80
- Finotelli F., Morico G., Steffè G. : Anzola Emilia (BO) in: Bernabò Brea M., Cardarelli A., Cremaschi M.: Le terramare : la più antica civiltà padana. Catalogo della Mostra (Modena 1997), p. 363-365.
- Desantis P., Bigoni M., Faccenda P., Finotelli F. : Anzola prima dell'Emilia : più di tremila anni fa ... un villaggio sulle sponde della Ghironda : materiali e studi dalla terramara di Anzola. Catalogo della mostra (Anzola, 16 aprile - 10 settembre 2004)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δήμος Αντσόλα ντελλ'Εμίλια (Ιταλικά)
- Δήμοι της Ιταλίας (Ιταλικά)
- Βιβλιοθήκη της Αντσόλα ντελλ'Εμίλια (Ιταλικά)
- Εφορεία αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς Αρχειοθετήθηκε 2012-08-07 στο Wayback Machine. (Ιταλικά)
