Φιλοτελική επένδυση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το γραμματόσημο του 1c (πορφυρό, magenta) από τη Βρετανική Γουιάνα το 1856, είναι ένα από τα σπανιότερα παγκοσμίως. Τον Ιούνιο του 2014 πωλήθηκε από τον Οίκο «Sotheby's» για $ 9.480.000.
Το Γερμανικό γραμματόσημο του 1 Reichsmark. Ένα από τα πιο κοινά γραμματόσημα στον κόσμο.

Η φιλοτελική επένδυση (philatelic investment), είναι η επένδυση στα συλλεκτικά γραμματόσημα, με σκοπό την πραγματοποίηση κέρδους. Η φιλοτελική επένδυση, ήταν δημοφιλής κατά τη δεκαετία του 1970 αλλά στη συνέχεια, έπεσε σε δυσμένεια μετά από μια κερδοσκοπική φούσκα και οι τιμές των σπάνιων γραμματοσήμων, χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ανακάμψουν.[1]

Γενική επισκόπηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινεζικό Ερυθρό Ένσημο Είσπραξης (Red Revenue)[Σημ. 1] του 1897 με επισήμανση «1 dollar» με μικρούς χαρακτήρες,[Υποσημ. 1] το οποίο πωλήθηκε το 2013, για HK$ 6.900.000.[2]
Κινεζικό Ερυθρό Ένσημο Είσπραξης (Red Revenue) των 3 ¢ του 1897.

Η επένδυση στα σπάνια γραμματόσημα, απαιτεί υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και μπορεί να είναι πολύ ριψοκίνδυνη για τον αρχάριο. Τα σπάνια γραμματόσημα, είναι από τις πλέον φορητές απτές επενδύσεις, καταλαμβάνουν λίγο χώρο, αλλά απαιτούν ως προϋπόθεση, την προσεκτική αποθήκευση, έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες, για τον προσδιορισμό της αξίας του γραμματοσήμου. Άλλες απτές επενδύσεις, περιλαμβάνουν πίνακες ζωγραφικής, αντίκες, πολύτιμα μέταλλα, σπάνια νομίσματα, κρασιά, παλαιά βιβλία και πολλά άλλα είδη, που χαρακτηρίζονται εναλλακτικές επενδύσεις. Το ενδιαφέρον για τα γραμματόσημα ως μια επένδυση, τείνει να αυξάνεται όταν οι παραδοσιακές επενδύσεις δεν τα πάνε καλά, προκαλώντας τους επενδυτές να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις. Η αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού στις δυτικές χώρες, έχει επίσης πιστωθεί με την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος, για τα γραμματόσημα.[3][4]

Ένας Άγγλος διοργανωτής δημοπρασιών προειδοποιούσε: «Εκτός αν γνωρίζετε τι κάνετε - και αυτό έρχεται μόνο με την πολύχρονη εμπειρία - είναι πολύ δύσκολο να αγοράσετε λογικά και στις σωστές τιμές. Όταν αγοράζετε με βάση την τιμή λιανικής πώλησης, θα πρέπει να ξεπεραστούν τα περιθώρια κέρδους, τα οποία ο έμπορος έχει ενσωματωμένα στην τιμή πώλησής του, συν ΦΠΑ. Όταν πωλείτε, θα πρέπει επίσης, να ξεπεραστούν οι επιβαρύνσεις συναλλαγής, είτε πωλείτε σε έναν οίκο δημοπρασιών ή έμπορο. Κάτι τέτοιο, θα καταναλώσει σημαντικά μεγάλο μέρος της αξίας. Για να ξεπεραστεί αυτό το επιπρόσθετο ποσό επί του κόστους και να πωλήσετε με κέρδος, θα απαιτηθούν αρκετά χρόνια υπερτίμησης.»[5]

Πριν από την επένδυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τριγωνικό γραμματόσημο από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος.[Σημ. 2]

Ο επενδυτής γραμματοσήμων πρέπει να έχει καλή γνώση:

  • Κατηγοριοποίησης,
  • Κατάστασης βαθμολόγησης,
  • Ελέγχου ταυτότητας,[Σημ. 3]
  • Χειρισμού και αποθήκευσης,
  • Της αγοράς γραμματοσήμων,
  • Φιλοτελικής λογοτεχνίας.[Σημ. 4]

Ο υποψήφιος επενδυτής, θα επωφεληθεί επίσης από την παρακολούθησή του στις λέσχες γραμματοσήμων, δημοπρασίες, φιλοτελικές εκθέσεις και έχοντας κάποια σχέση μαζί έναν κατατοπισμένο έμπορο. Πολύ λεπτές διαφορές στο χρώμα, τη διάτρηση, την επισήμανση[Σημ. 5] και τα παρόμοια, μπορεί να είναι αυτό που διαφοροποιεί ένα πολύτιμο γραμματόσημο από ένα κοινό. Ο επενδυτής, δεν πρέπει μόνο να είναι πολύ καλός γνώστης αυτών των θεμάτων, αλλά και να γνωρίζει επίσης (ή να έχει τουλάχιστον έναν έγκριτο εμπειρογνώμονα για να ελέγξει) κατά πόσον έχουν γίνει μετατροπές, ώστε να κάνουν ένα φτηνό γραμματόσημο, να φαίνεται ως ένα πολύτιμο ή ακόμη, αν το ίδιο το γραμματόσημο είναι απλώς πλαστό.

Η αξία του γραμματοσήμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεπτομέρεια (από την πλαϊνή δεξιά πλευρά) του Penny Red, γραμματοσήμου της Μ. Βρετανίας (1858).[Σημ. 6]
Δύο φαινομενικά όμοια γραμματόσημα. Προσοχή:
*1. Στα γράμματα των γωνιών των κάτω πλευρών (στο ένα είναι M και H, ενώ στο άλλο είναι Q και A)
*2. Το επάνω είναι αχρησιμοποίητο, ενώ, το κάτω είναι σφραγισμένο
*3. Το επάνω είναι εμφανώς σε καλύτερη κατάσταση (βλ. λιγότερο ταλαιπωρημένο) από το κάτω
*4. Το περίγραμμα στο επάνω είναι μαύρο, ενώ, στο κάτω είναι λευκό
*5. Το περίγραμμα στο επάνω είναι πιο κεντραρισμένο, απ' ό,τι στο κάτω.
Σάρωση του Penny Black, του πρώτου γραμματοσήμου της Μ. Βρετανίας (1840).[Σημ. 7]

Η αξία του γραμματοσήμου, καθορίζεται από έναν αριθμό παραγόντων οι οποίοι περιλαμβάνουν:

  • Τον διαθέσιμο αριθμό στην φιλοτελική αγορά,
  • Την ζήτηση από τους συλλέκτες εντός και εκτός της χώρας προέλευσης,
  • Την κατάσταση,[Σημ. 8] ένα κατεστραμμένο γραμματόσημο, αξίζει μόλις ένα κλάσμα, από κάποιο άλλο σε καλή κατάσταση,
  • Την θεματική κλίση,
  • Τις αντιλήψεις ως προς την τρέχουσα ή τη μελλοντική αξία,
  • Τρέχοντα γεγονότα, μια είδηση μπορεί να αυξήσει προσωρινά τις τιμές, για παράδειγμα, μετά το θάνατο της Νταϊάνα, Πριγκίπισσας της Ουαλίας,
  • Ο τόπος αγοράς ή πώλησης. Οι τιμές ποικίλλουν αναλόγως με το πού λαμβάνει χώρα η συναλλαγή. Οι τιμές ποικίλλουν από χώρα σε χώρα, για το ίδιο γραμματόσημο και οι τιμές που πραγματοποιούνται σε μια δημοπρασία, μπορεί να είναι διαφορετικές από εκείνες που χρεώνονται από έναν έμπορο ή σε μια ιδιωτική πώληση, μεταξύ συλλεκτών.
  • Την ιστορική σημαντικότητα ή / και την σπανιότητα της σφραγίδας του ταχυδρομείου, σε ένα χρησιμοποιημένο γραμματόσημο.

Αγοράζοντας γραμματόσημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν μια σειρά από τόποι, όπου ένας υποψήφιος επενδυτής μπορεί να αγοράσει γραμματόσημα:

  • Το διαδίκτυο,
  • Δημοπρασίες,
  • Εμπόρους γραμματοσήμων,
  • Λίγες εξειδικευμένες εταιρείες επενδύσεων γραμματοσήμων,
  • Από ένα συλλέκτη, σε μια ιδιωτική πώληση.

Τα γραμματόσημα τα οποία αγοράζονται για την πραγματοποίηση επενδύσεων, συνήθως είναι παλαιά κλασικά γραμματόσημα, σε καλή κατάσταση, όπως τα Βρετανικά Βικτοριανά γραμματόσημα ή τα Αμερικανικά γραμματόσημα, προγενέστερα του 1900. Αυτά μπορούν να θεωρηθούν, ως το ισοδύναμο της αγοράς, ενός μεριδίου μπλε chip. Παρά το γεγονός, ότι οι μελλοντικές τιμές μπορεί να διαφέρουν, εφ 'όσον υπάρχει το χόμπι της συλλογής γραμματοσήμων, είναι πιθανό, να υπάρξει καλή ζήτηση για αυτά τα γραμματόσημα.

Τα γραμματόσημα, τα οποία συνήθως περιλαμβάνονται σε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο, θα είναι σπάνια και τιμολογούνται σε χιλιάδες ευρώ, δολάρια ή λίρες, αλλά πιθανότατα, δεν θα είναι τα σπανιότερα, καθώς τα εν λόγω μοναδικά αντικείμενα, συνήθως πωλούνται σε δημοπρασίες και μπορούν να φθάσουν τις τιμές που προσεγγίζουν ή υπερβαίνουν το $ 1 εκατομμύριο ΗΠΑ.

Κάποιοι συλλέκτες και επενδυτές, προσπαθούν επίσης να προβλέψουν τις μελλοντικές τάσεις και να αγοράσουν τώρα χαμηλά, ωστόσο αυτό, είναι δύσκολο να πετύχει σωστά και μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να αποζημιώσει. Οι επενδυτές, μπορούν να προσπαθήσουν να προσδιορίσουν μια αναπτυσσόμενη χώρα, με μια διευρυνόμενη μεσαία τάξη, η οποία μπορεί να έχει το χρόνο και τα χρήματα, ώστε να ακολουθήσει το χόμπι όπως της συλλογής γραμματοσήμων, καθώς η ανάπτυξη της εγχώριας ζήτησης, μπορεί να βοηθήσει για να αναγκάσει τις τιμές προς τα άνω. Πρόσφατα παραδείγματα ήσαν η Ινδία και η Κίνα.

Ορισμένες εταιρείες αναπτύσσουν συλλογικά ή αμοιβαία κεφάλαια, όπου τα χρήματα από πολλούς επενδυτές, συγκεντρώνονται και ο κάθε επενδυτής κατέχει μετοχές ή μερίδια στο αμοιβαίο κεφάλαιο. Το αμοιβαίο κεφάλαιο τότε, επενδύει τα χρήματα, σε γραμματόσημα.

Μέγεθος της αγοράς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα Βρετανικό ανάγλυφο γραμματόσημο του 1 σελινιού, χαρακτηριστικό του είδους, που περιλαμβάνεται σε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο (1847).[6]

Σε αντίθεση με τις μετοχές και τα μερίδια, η πλειοψηφία των συναλλαγών στον φιλοτελισμό ή την αγορά των γραμματοσήμων, λαμβάνουν χώρα ανεπίσημα, δι' αλληλογραφίας ή σε περιβάλλοντα λιανικής πώλησης και ως εκ τούτου, αυτό καθιστά δύσκολο τον καθορισμό του μεγέθους της αγοράς. Η αγορά είναι σίγουρα πολύ μικρότερη από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, αλλά αυτή δεν είναι ασήμαντη. Έχει εκτιμηθεί σε £ 5 δισεκατομμύρια.[7] Η πλειοψηφία αυτών των συναλλαγών, ωστόσο, είναι πιθανό να είναι χαμηλής αξίας αντικείμενα, παρά επενδύσεις. Σε μια συνέντευξη του 2007, ο Michael Hall - Γενικός διευθυντής της Stanley Gibbons, εκτίμησε ότι: «Ετησίως, εμπορεύονται περίπου 1 δισεκατομμύρια $ σπάνιων γραμματοσήμων, στην 10-δισεκατομμυρίων $-κατ'έτος, αγορά γραμματοσήμων.»[3] Η εκτίμηση κατά το 2004, ήταν ότι αριθμός των συλλεκτών παγκοσμίως, ανερχόταν σε 30 εκατομμύρια.[8] Το 2009, ο Adrian Roose της Stanley Gibbons, εκτίμησε αυτό το στοιχείο σε 48 εκατομμύρια, από τα οποία, τα 18 εκατομμύρια, προέρχονταν από την Κίνα. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό, πόσοι εξ αυτών είναι σοβαροί συλλέκτες.[9]

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ υπάρχουν μακροπρόθεσμες εγγραφές των τιμών λιανικής πώλησης γραμματοσήμων, ο πρώτος κατάλογος προετοιμάζεται το 1862, υπάρχουν λίγα αντικειμενικά ιστορικά στοιχεία, σχετικά με το παρελθόν απόδοσης των γραμματοσήμων, ως επένδυση. Δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμοι δείκτες, όπως του Dow Jones ή του Δείκτη FTSE, αν και ορισμένοι αριθμοί, είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται από την Stanley Gibbons και το «Stamp Magazine» στο ΗΒ.

Από το 2002, η Stanley Gibbons συνέταξε τον SG100 Stamp Index (SG100 Δείκτη Αξιών Γραμματοσήμων), βασιζόμενο στις τιμές λιανικής και δημοπρασίας, για τα "100 πιο συχνά διαπραγματεύσιμα γραμματόσημα" στον κόσμο. Ο δείκτης αξιών εμφανίζεται στο Bloomberg Terminal,[Σημ. 9] αλλά διεκόπη και του δόθηκε η κατάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Επίσης το 2004, ξεκίνησαν ένα δείκτη αξιών, με 30 σπάνια Βρετανικά γραμματόσημα.[10] Το 2012, η εταιρεία λάνσαρε τον GB250 Rare Stamp Index (GB250 Δείκτη Αξιών Σπανίων Γραμματοσήμων)[11] «να παράσχει μία ευρεία θεώρηση της επενδυτικής αγοράς, για τα γραμματόσημα της Μεγάλης Βρετανίας», καταγράφοντας τον τύπο των γραμματοσήμων, που θα συνιστούσαν για επενδυτικούς σκοπούς. Οι δείκτες GB30 και GB250, αναφέρονται τόσο στην Επαγγελματική υπηρεσία Bloomberg όσο και Thomson Reuters. Σύμφωνα με τη Stanley Gibbons, τα σπάνια γραμματόσημα, κατά τα τελευταία 50 χρόνια, έχουν κατά μέσο όρο, 10% ετήσια ανατοκισμένη επιστροφή,[12] ωστόσο, είναι σημαντικό να ενθυμούμαστε ότι αυτό το ψηφίο έχει υπολογιστεί χρησιμοποιώντας το backtesting[Σημ. 10][Υποσημ. 2] καθώς οι δείκτες τιμών των γραμματοσήμων, είναι μια πρόσφατη καινοτομία. Επιπλέον, έχουν εξαιρεθεί από το ευρετήριο, οι τιμές στους δείκτες που βασίζονται εν μέρει στους δικούς της τιμοκαταλόγους λιανικής πώλησης της Stanley Gibbons και συχνά αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης, αλλά έχουν χαμηλή αξία γραμματοσήμου.

Οι τιμές στον κατάλογο γραμματοσήμων δεν θεωρούνται αξιόπιστες, δεδομένου ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από εκτιμήσεις στο ένα άκρο και αντιπροσωπεύουν μια τιμή λιανικής πώλησης στο άλλο άκρο της αγοράς. Οι πραγματοποιήσεις των πλειστηριασμών δύναται να είναι πιο αξιόπιστες, αλλά είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν, καθώς ο επενδυτής θα πρέπει να αναλύσει προσωπικά τα αποτελέσματά τους από πολλές δημοπρασίες, για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να εξαγάγει οποιαδήποτε χρήσιμα συμπεράσματα. Ενώ, οι περισσότερες συναλλαγές σε μετοχές, διαπραγματεύονται σε αναγνωρισμένο χρηματιστήριο αξιών και πραγματοποιούνται δημοσίως, με διαφανείς διαδικασίες, αυτό δεν είναι η περίπτωση με τα γραμματόσημα, όπου μόνο οι συναλλαγές των δημοπρασιών, πραγματοποιούνται σε δημόσια θέα.

Ξένα Ταχυδρομικά γραφεία στη σημερινή Ελλάδα (έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχαν ξένα ταχυδρομικά γραφεία στον Ελλαδικό χώρο, στις παρακάτω περιοχές:

τα οποία σφράγιζαν (ακύρωναν) γραμματόσημα άλλων χωρών.

Τα πρώτα Ελληνικά γραμματόσημα κυκλοφόρησαν το 1861 από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και απεικόνιζαν την κεφαλή του Ερμή, του Ταχυδρόμου των Θεών. Σχεδιάστηκαν από τον Άλμπερτ Μπαρ και εκτυπώθηκαν στη Γαλλία.

Σκάνδαλα επένδυσης γραμματοσήμων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν μια σειρά από σκάνδαλα, σε αυτόν τον τομέα.

Στην δεκαετία του 1950, στην Ιρλανδία, ο Paul Singer, ένας Διδάκτωρ Φιλοσοφίας από την Μπρατισλάβα, λειτουργούσε ένα σχήμα Πόντσι υπό την επωνυμία «Shanahan Stamp Auctions». Το σχήμα κατέρρευσε στις 9 Μαΐου 1959, όταν μια μυστηριώδης ληστεία έλαβε χώρα στα γραφεία της εταιρείας, την παραμονή ενός σημαντικού πλειστηριασμού, απ' όπου εξαφανίστηκαν γραμματόσημα αξίας άνω των ₤ 300.000. Ο Singer κατηγορήθηκε για απάτη, αλλά απαλλάχθηκε και εξαφανίστηκε.[13][14]

Στη δεκαετία του 1970, το σκάσιμο της κερδοσκοπικής φούσκας, άφησε τους επενδυτές ανίκανους να υλοποιήσουν την επένδυσή τους, στην τιμή που είχαν καταβάλει. Οι τιμές, χρειάστηκαν δεκαετίες για να ανακάμψουν.[15]

Το 2006, δύο Ισπανικές εταιρείες η «Afinsa» και η «Forum Filatelico», κατέρρευσαν και άφησαν περίπου 350.000 επενδυτές, με επενδύσεις ύψους μόλις το 10% της τιμής που είχαν καταβάλει.[16][17][18]

Πωλήσεις γραμματοσήμων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να πωληθούν γραμματόσημα, καθώς υπάρχουν και για να αγοραστούν, με τον κάθε ένα, να έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

  • Οι δημοπρασίες ενδέχεται να επιτύχουν τις υψηλότερες τιμές, αλλά και τα έξοδα είναι επίσης υψηλά
  • Οι έμποροι μπορεί να είναι σε θέση να ενεργήσουν γρήγορα ή να πληρώσουν μετρητά, αλλά είναι πιθανό να προσφέρουν μια τιμή τουλάχιστον το ένα τρίτο κάτω από την κανονική τιμή λιανικής πώλησης για το γραμματόσημο, καθώς ο έμπορος πρέπει να βγάλει κάποιο κέρδος από τη συναλλαγή. Ορισμένοι έμποροι, επιδιώκουν το διπλασιασμό των χρημάτων τους, σε κάθε συναλλαγή.
  • Ιδιωτικές πωλήσεις. Πολλές πωλήσεις λαμβάνουν χώρα μεταξύ συλλεκτών, ωστόσο, ένας επενδυτής, ο οποίος δεν είναι συλλέκτης, είναι απίθανο να έχει τις προσωπικές επαφές, ώστε να εξασφαλίσει μια τέτοια πώληση.

Δεν υπάρχει, κάτι ισοδύναμο του χρηματιστηρίου αξιών, για τα γραμματόσημα.

Κίνδυνοι και μειονεκτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιτυχής επένδυση στα γραμματόσημα, απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις υψηλού βαθμού. Αυτό χρειάζεται χρόνο για να αποκτηθεί και υπάρχουν πολλές παγίδες, για τον άπειρο επενδυτή. Μερικοί από τους κινδύνους και τα μειονεκτήματα είναι:

  • Η απόδοση δεν είναι εγγυημένη.
  • Το κόστος της αγοράς είναι υψηλό, σε σύγκριση με τις περισσότερες άλλες μορφές επενδύσεων.[5]
  • Το κόστος πώλησης είναι επίσης σχετικά υψηλό.[5]
  • Οι αγορές μπορεί να υπόκεινται σε φόρο επί των πωλήσεων, για παράδειγμα ο ΦΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση,[5] τον οποίο ο αγοραστής μπορεί να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει.
  • Τα γραμματόσημα μπορεί να χρειαστούν πραγματογνωμοσύνη, έναντι αμοιβής, ώστε να εξασφαλιστεί ότι αυτά που φαίνονται είναι αυτά που είναι.
  • Ως απτά περιουσιακά στοιχεία, τα γραμματόσημα μπορεί να χρειαστεί να ασφαλιστούν, καθώς διατρέχουν τον κίνδυνο φυσικού τραυματισμού ή αλλοίωσης.
  • Το μέλλον της αγοράς, για την πώληση φιλοτελικών αντικειμένων, είναι αβέβαιο. Η ζήτηση για φιλοτελικά αντικείμενα προέρχεται, κυρίως, από συλλέκτες, όχι επενδυτές και η πλειοψηφία των συλλεκτών είναι ηλικίας άνω των 50 ετών στις χώρες της Δύσης. Υπάρχουν, σχετικά ελάχιστοι νεότεροι συλλέκτες, στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, που θα αναμενόταν, να είναι οι αγοραστές του μέλλοντος,[19] αν και τα ανεπίσημα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να μην είναι η περίπτωση στην Ινδία, την Κίνα και τις άλλες αναπτυσσόμενες χώρες.
  • Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, η μελλοντική ύπαρξη των γραμματοσήμων μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση, καθώς οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες όλο και περισσότερο και αποστέλλουν όλο και λιγότερες επιστολές. Εάν τα γραμματόσημα δεν πωλούνται πλέον ως ταχυδρομικά τέλη, μπορεί να πάψουν να συλλέγονται και, εάν δεν συλλέγονται, η ζωτική συλλεκτική ζήτηση, η οποία στηρίζει την αγορά των επενδύσεων, μπορεί να εκλείψει.
  • Τα γραμματόσημα έχουν μικρή εγγενή αξία, δεν έχουν την αξία της πρώτης ύλης του χρυσού νομίσματος, δεν αντιπροσωπεύουν το μερίδιο σε μια επιχείρηση, όπως οι μετοχικοί τίτλοι και συνήθως δεν έχουν την διαρκή οπτική αισθητική ενός μεγάλου έργου τέχνης.
  • Η επένδυση γραμματοσήμων είναι σχετικά ανεξέλεγκτη σε σύγκριση με, για παράδειγμα, τις επενδύσεις σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο και οι επενδυτές μπορεί να έχουν μικρή προστασία, αν τα πράγματα πάνε στραβά.
  • Το μέγεθος της φιλοτελικής αγοράς είναι μικρό, συγκρινόμενο με την αξία της χρηματιστηριακής αγοράς και ευάλωτο στις επιθετικές αγορές από τους κερδοσκόπους, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν τις τιμές. Αυτό συνέβη στη δεκαετία του 1970, όταν μια κερδοσκοπική φούσκα ακολουθήθηκε από κατάρρευση των τιμών.[15]
  • Τα γραμματόσημα δεν παράγουν κανένα τόκο ή μερίσματα.
  • Μπορεί να είναι αδύνατο να προσδιοριστεί η τρέχουσα αγοραία αξία των γραμματοσήμων δίχως την πώλησή τους.
  • Γραμματόσημα, συσκευασμένα ως «επενδυτικά χαρτοφυλάκια», μπορεί να χρεώνονται σε τιμές υψηλότερες από την κανονική αξία αγοράς τους.
  • Τα γραμματόσημα μπορεί να είναι σχετικώς μη ρευστοποιήσιμα, καθώς η εξεύρεση αγοραστού ενδέχεται να απαιτήσει χρόνο.
  • Υπάρχουν ελάχιστες αξιόπιστες και ανεξάρτητες ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των γραμματοσήμων ως επενδύσεις.
  • Η μακροπρόθεσμη θεώρηση είναι απαραίτητη. Μια γρήγορη αγορά και πώληση είναι μάλλον απίθανο να είναι κερδοφόρα.[5]
  • Όταν οι περισσότερες παραδοσιακές επενδύσεις πάνε καλά, το ενδιαφέρον στις εναλλακτικές επενδύσεις, όπως αυτής των γραμματοσήμων, ενδέχεται να μειώνεται γρήγορα.
  • Ειδικές οδηγίες θα πρέπει να δοθούν σε συζύγους ή εκτελεστές, σε περίπτωση ανικανότητας ή θανάτου του ιδιοκτήτη, καθώς μπορεί να μην είναι εξοικειωμένοι με τα φιλοτελικά αντικείμενα και δρώμενα.
  • Τα γραμματόσημα ενδέχεται να απαιτήσουν χρόνο για να πωληθούν, σε αντίθεση με τα μετρητά, τις μετοχές ή τα αμοιβαία κεφάλαια, στα οποία πωλήσεις μπορούν συνήθως να πραγματοποιηθούν με τη μικρότερη δυνατή καθυστέρηση.

Πλεονεκτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τα γραμματόσημα σε μεγάλο βαθμό δεν συσχετίζονται[Σημ. 16] με άλλες μορφές επένδυσης[20] και συνεπώς, μπορούν να αντιπροσωπεύουν μια πολύτιμη διαφοροποίηση, εντός ενός ευρύτερου χαρτοφυλακίου.
  • Τα γραμματόσημα είναι εξαιρετικές φορητές αποθήκες πλούτου και μεταφέρονται εύκολα πέρα από τα εθνικά σύνορα.
  • Ένας γηράσκων πληθυσμός στις δυτικές χώρες, σημαίνει ότι οι επενδυτές του που πλησιάζουν στη συνταξιοδότηση, ενδέχεται να ξαναρχίσουν τα χόμπι της παιδικής τους ηλικίας.[20]
  • Υπάρχουν εκατομμύρια ενθουσιώδεις συλλέκτες γραμματοσήμων σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίοι δημιουργούν μια παγκόσμια αγορά.[5]
  • Υπάρχει περιορισμένος εφοδιασμός από κλασικά γραμματόσημα.
  • Τα γραμματόσημα δεν είναι ένα χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο και για το λόγο αυτό, σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού, ενδέχεται να έχουν καλύτερες επιδόσεις απ' ό,τι τα μετρητά.
  • Το γραμματόσημο, ως ένα απτό περιουσιακό στοιχείο, δεν μπορεί να βγει εκτός δουλειάς, όπως μια εταιρία, εισηγμένη στη χρηματιστηριακή αγορά.
  • Τα γραμματόσημα είναι μια σχετικά εμπιστευτική επένδυση. Εκτός κι' αν αγοράζεται σε δημοπρασία, η ιδιοκτησία είναι ιδιωτική και δεν υπάρχει δημόσιο μητρώο, όπως υπάρχει για πολλές επενδύσεις σε μετοχές.
  • Ο επενδυτής είναι σε θέση να κρατήσει και να θαυμάσει την επένδυσή του, καθώς και να απολαύσει τις αισθητικές του πτυχές.
  • Πολλά γραμματόσημα έχουν ενδιαφέρον ιστορικό παρελθόν.

Κανονισμοί και προστασία των επενδυτών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γραμματόσημα, τα οποία αγοράζονται για επένδυση, συνήθως, για τον αγοραστή, δεν έχουν καμία ειδική νομοθετική προστασία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν υπάρχει καμία ρύθμιση του εν λόγω τομέα, από την Financial Conduct Authority.[16][Σημ. 17] Οι κανόνες αλλού, μπορεί να διαφέρουν. Όπου η επένδυση είναι συλλογική μέσω ενός αμοιβαίου κεφαλαίου, ενδέχεται να υπάρξει κάποια ρύθμιση των δραστηριοτήτων του ταμείου, ανάλογα με το σημείο όπου αυτό, έχει τη βάση του.

Πρόσθετη ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Αγγλικά) Datz, Stephen R. (2009) Stamp Investing. General Trade Corporation. ISBN 978-0882190297
  • (Αγγλικά) Temple, Peter. (2010) The Handbook of Alternative Assets: Making Money from Art, Rare Books, Coins and Banknotes, Forestry, Gold and Precious Metals, Stamps, Wine and Other Alternative Assets. Petersfield: Harriman House. ISBN 9781614770763

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Τα Ερυθρά Ένσημα Είσπραξης (Red Revenues, Κινέζικα: 紅印花 郵票), είναι Κινεζικά ένσημα είσπραξης της Δυναστείας Τσινγκ, τα οποία επισημάνθηκαν (με μεγαλύτερη αξία) κατά το 1897, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως γραμματόσημα.
  2. Η σειρά, έκδοσης του 1853 (το πρώτο για την συγκεκριμένη κτήση), αποτελείτο από 4 γραμματόσημα:
    * 1d. κόκκινο (1 πέννα)
    * 4d. μπλε (4 πεννών - φωτογραφία)
    * 6d. λιλά (6 πεννών) και
    * 1s. πράσινο (1 σελινιού).
    [Παρ. Σημ. 1]
  3. Φιλοτελική εξειδίκευση ή άλλως έλεγχος ταυτότητας, είναι η διαδικασία κατά την οποία, μια αρχή καλείται να γνωμοδοτήσει, κατά πόσον ένα φιλοτελικό στοιχείο είναι γνήσιο και αν έχει επισκευαστεί ή τροποποιηθεί καθ' οιονδήποτε τρόπο.
  4. Φιλοτελική λογοτεχνία είναι το γραμμένο υλικό, το οποίο σχετίζεται με τον φιλοτελισμό, κυρίως πληροφορίες σχετικές με τα γραμματόσημα και την ταχυδρομική τους ιστορία.
  5. Η επισήμανση, είναι μία επιπλέον εκτύπωση κειμένου ή σπανιότερα εικόνας, η οποία προστίθεται στην όψη ενός γραμματοσήμου, τραπεζογραμματίου ή ταχυδρομικής γραφικής ύλης, αφότου έχει εκτυπωθεί.[Παρ. Σημ. 2][Παρ. Σημ. 3]
  6. Η σημαντική του διαφορά με τα προγενέστερα, έγκειται στο ότι υπάρχουν γράμματα και στις τέσσερις γωνίες του γραμματοσήμου.
    Αυτή η σειρά απαρτίζεται από 4 γραμματόσημα:
    * 12d. κόκκινο (12 πέννα)
    * 1d. κόκκινο (1 πέννα - στη φωτογραφία, τμήμα του - σε μεγέθυνση.)
    * 1 12d. κόκκινο (1 12 πέννα) και
    * 2d. μπλε (2 πέννες).[Παρ. Σημ. 4]
  7. Αυτή η σειρά, αποτελείται από δυο γραμματόσημα:
    * 1d. μαύρο (1 πέννα - στη φωτογραφία)
    * 2d. μπλε (2 πέννες).[Παρ. Σημ. 5]
  8. Η κατάσταση του γραμματοσήμου, χρησιμοποιείται για την διαβάθμιση των γραμματοσήμων, στην αγορά της συλλογής γραμματοσήμων, επιφανειακά εκφράζεται από το πόσο καλά κεντραρισμένο είναι το γραμματόσημο και το πόσο ευρεία είναι τα περιθώρια του γραμματοσήμου.[Παρ. Σημ. 6]
  9. Το Bloomberg Terminal, είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα που παρέχεται από τον πωλητή οικονομικών στοιχείων του Bloomberg LP, ο οποίος επιτρέπει στους επαγγελματίες στον τομέα των οικονομικών και στις άλλες βιομηχανίες, να αποκτήσουν πρόσβαση στην Επαγγελματική υπηρεσία Bloomberg, μέσω του οποίου οι χρήστες, μπορούν να παρακολουθούν και να αναλύουν σε πραγματικό χρόνο, τα δεδομένα της χρηματοπιστωτικής αγοράς και τις θέσεις συναλλαγών, στην ηλεκτρονική πλατφόρμα συναλλαγών. Το σύστημα παρέχει επίσης νέα, προσφορές τιμών, καθώς και την ανταλλαγή μηνυμάτων, σε ολόκληρο το ασφαλές ιδιόκτητο δίκτυό της.[Παρ. Σημ. 7]
  10. Το backtesting, είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στην ωκεανογραφία, μετεωρολογία και τον χρηματοπιστωτικό κλάδο, ο οποίος αναφέρεται στη δοκιμή ενός μοντέλου πρόβλεψης, χρησιμοποιώντας τα υπάρχοντα ιστορικά δεδομένα. Το backtesting, είναι ένα είδος retrodiction και ένας ειδικός τύπος διασταυρωμένης επικύρωσης, η οποία εφαρμόζεται σε δεδομένα χρονοσειρών.
  11. Με Γαλλικό Ταχυδρομικό γραφείο. Το 1893, επάνω σε Γαλλική σειρά γραμματοσήμων, επισημάνθηκε η λέξη "Cavalle". Το αυτό επαναλήφθηκε και σε σειρά του 1902.[Παρ. Σημ. 8]
  12. Το 1923, μετά από μια διαμάχη με την Ελλάδα, είχε προσωρινά καταληφθεί (μαζί με τους Παξούς) από την Ιταλία. Το 1941, ήταν και πάλι υπό Ιταλική κατοχή.[Παρ. Σημ. 9]
  13. Με Γαλλικό Ταχυδρομικό γραφείο. Κυκλοφόρησε
    α. το 1893, μία σειρά των 7 γραμματοσήμων (με επισήμανση "Dedeagh") και
    β. το 1902, μια σειρά των 7 γραμματοσήμων.[Παρ. Σημ. 10]
  14. Με Γαλλικό Ταχυδρομικό γραφείο. Κυκλοφόρησε το 1893, μια σειρά των 8 γραμματοσήμων (με επισήμανση "Vathy").[Παρ. Σημ. 11]
  15. Η πρώτη Ελληνική σειρά, έκδοσης του 1861, αποτελείτο από 18 γραμματόσημα:
    * 1λ. καφέ (1 λεπτού)
    * 2λ. κιτρινωπό (2 λεπτών)
    * 5λ. πράσινο (στην φωτογραφία)
    * 10λ. πορτοκαλί σε μπλε
    * 10λ. πορτοκαλί
    * 20λ. μπλε
    * 20λ. ερυθρό
    * 30λ. καφέ
    * 30λ. μπλε
    * 40λ. μωβ και μπλε
    * 40λ. ροζ σε λιλά
    * 40λ. πορτοκαλί σε πράσινο
    * 40λ. πράσινο σε μπλε
    * 40λ. καφέ σε μπλε
    * 40λ. κιτρινωπό
    * 40λ. μωβ
    * 60λ. πράσινο
    * 80λ. ερυθρό
    [Παρ. Σημ. 12]
  16. Ο συσχετισμός (correlation), αναφέρεται σε οποιαδήποτε από μια ευρεία κατηγορία στατιστικών σχέσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την εξάρτηση, αν και στην κοινή χρήση, αναφέρεται συχνότερα, για το βαθμό στον οποίο δύο μεταβλητές, έχουν μεταξύ τους μια γραμμική σχέση.
  17. Η Χρηματοπιστωτική Αρχή Δεοντολογίας (Financial Conduct Authority (FCA)), είναι ένας ρυθμιστικός οικονομικός φορέας στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος όμως, λειτουργεί ανεξάρτητα από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου και χρηματοδοτείται μέσω της είσπραξης τελών από τα μέλη του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.[Παρ. Σημ. 13]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. «Cape of Good Hope - 1853». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 225. 
  2. Reinfeld, p. 36.
  3. Williams & Williams, p. 256.
  4. «Great Britain - 1858». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 558. 
  5. «Great Britain - 1840». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 557. 
  6. Datz, Stephen R. (1999). Stamp Collecting. Loveland, Colorado: General Philatelic Corporation. σελίδες 83–92 [88]. ISBN 0-88219-030-X.  Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
  7. «Bloomberg Professional». Bloomberg. http://www.bloomberg.com/professional/. 
  8. «Cavalla». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 229. 
  9. «Corfu». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 308. 
  10. «Dedeagataz». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 375. 
  11. «Vathy». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 1462. 
  12. «Greece - 1861». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 566. 
  13. «First Chair of the new Financial Conduct Authority appointed». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2012. 

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Από τις επισημασμένες ονομαστικές αξίες, αυτή του $ 1 επισημάνθηκε πρώτη. Εξαιτίας των καταγγελιών ότι το μέγεθος των επισημασμένων Κινεζικών χαρακτήρων ήταν πολύ μικρό, επισημάνθηκαν μόνο δύο φύλλα (panes, έκαστο των 25 γραμματοσήμων), προτού αλλάξουν το μέγεθος των χαρακτήρων σε μεγαλύτερο. Λόγω της σπανιότητάς τους, τα γραμματόσημα με το «μικρό δολάριο», έχουν καταστεί μερικά από τα πιο πολύτιμα γραμματόσημα παγκοσμίως. Μόλις 32 είναι γνωστό ότι υπάρχουν.[Παρ. Υποσημ. 1] [Παρ. Υποσημ. 2][Παρ. Υποσημ. 3]
  2. Το retrodiction ή postdiction, είναι η πράξη όπου γίνεται μια "πρόβλεψη" για το παρελθόν.
Παραπομπές Υποσημειώσεων
  1. Woo, L.Y. (吳樂園) (1983). Taipei: Overprinted Red Revenue Stamp Collection (紅印花加蓋郵票專集).
  2. Ministry of Transportation Post Office (1984). Taipei: Red Revenue stamps, Part I of 2 (紅印花郵票上編).
  3. «1897 Red Revenue Small One Dollar" stamp sells for $970,000 at auction». News.com.au. 3 July 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-03-28. https://web.archive.org/web/20200328135157/http://www.news.com.au/finance/money/red-revenue-small-one-dollar-stamp-sells-for-970000-at-auction/story-e6frfmd9-1226673991497. Ανακτήθηκε στις 2016-04-12. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Levene, Tony (22 Ιανουαρίου 2005). «Philately won't get you anywhere». Money. The Guardian. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2010. 
  2. «1897 Red Revenue Small One Dollar" stamp sells for $970,000 at auction». News.com.au. 3 July 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-03-28. https://web.archive.org/web/20200328135157/http://www.news.com.au/finance/money/red-revenue-small-one-dollar-stamp-sells-for-970000-at-auction/story-e6frfmd9-1226673991497. Ανακτήθηκε στις 2016-04-12. 
  3. 3,0 3,1 Sandler, Linda (8 Ιουνίου 2007). «Bill Gross's British Stamps Outperformed Pimco Fund (Update1)». Bloomberg.com. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2010. 
  4. "Last post for stamp collectors?" Patrick Collinson, The Guardian, 13 April 2013. Retrieved 18 March 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Colin Such, Warwick & Warwick, quoted in "Highlight: Investing in stamps" by Anthony Beachey, Investment Adviser, 18 January 2010». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  6. «Great Britain - 1847». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 557. 
  7. "First class returns for alternative investments" by John Greenwood in The Telegraph, 6 October 2008.
  8. "Stamp your rare individuality" by Nigel Bolitho in Financial Adviser, Financial Times Publications, 25 March 2004, p.56.
  9. «"Alternative Investments: Stamp of approval" by Adrian Roose, Investment Adviser, FTAdviser.com, 30 March 2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2010. 
  10. GB30 Rarities Index. Stanley Gibbons 2011. Retrieved 21 September 2011.
  11. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  12. "Back to growth" by Vincent Bevins in The Financial Times 19 January 2010.
  13. Joyce, Joe (1962-01-25). «Stamp auctioneer's epic fraud case ends in acquittal». The Irish Times. http://www.irishtimes.com/newspaper/opinion/2010/0125/1224263035175.html. Ανακτήθηκε στις 2010-02-25. 
  14. Egan, Rory (2006-11-19). «Shanahan Stamp Auctions». Irish Independent. http://www.independent.ie/opinion/analysis/shanahan-stamp-auctions-26418801.html. Ανακτήθηκε στις 2010-02-25. 
  15. 15,0 15,1 "Stamps lick the competition" by Mark Robinson in Investors Chronicle, 15 August 2008, pp.40-41. Archived version at WebCite.
  16. 16,0 16,1 Levene, Tony (2006-05-13). «Will stamp-buyers come unstuck?». Money (The Guardian). http://www.guardian.co.uk/money/2006/may/13/alternativeinvestment.moneysupplement. Ανακτήθηκε στις 2010-02-25. 
  17. Hotten, Russell (2006-05-13). «Spanish scandal hits 350,000 investors». Daily Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/finance/2938680/Spanish-scandal-hits-350000-investors.html. Ανακτήθηκε στις 2010-03-04. 
  18. Bown, Jessica (2006-05-21). «Spanish fraud rocks UK stamp investors». The Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-08. https://www.webcitation.org/5oq8js1Rw?url=http://www.timesonline.co.uk/tol/money/investment/article722432.ece?print=yes. Ανακτήθηκε στις 2010-03-03. 
  19. Can stamp collecting deliver profits? Emma Wall in telegraph.co.uk, 21 January 2012. Retrieved 30 April 2013.
  20. 20,0 20,1 "Investing in the 'hobby of things' " in Professional Adviser, 28 September 2006, p.19.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]