Δρ. Γουάτσον
| Δρ. Γουάτσον | |
|---|---|
| Χαρακτήρας από Σέρλοκ Χολμς | |
 Ο Δρ Γουάτσον (αριστερά) και ο Σέρλοκ Χολμς. Σκίτσο από Σίντνεϊ Πάτζετ | |
| Πρώτη εμφάνιση | Σπουδή στο Κόκκινο |
| Τελευταία εμφάνιση | Η τελευταία του υπόκλιση |
| Δημιουργήθηκε από | Άρθουρ Κόναν Ντόυλ |
| Πληροφορίες χαρακτήρα | |
| Πλήρες όνομα | Τζον Χέιμις Γουάτσον |
| Είδος | Άνθρωπος |
| Φύλο | Αρσενικό |
| Ιδιότητα | Ιατρός |
| Τίτλος | Δόκτωρ |
| Υπηκοότητα | Βρετανική |
| Σπουδές | Πανεπιστημιακό Ιατρικό Νοσοκομείο St Bartholomew |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χ. Γουάτσον Πρεσβύτερος (απεβίωσε) |
| Σύζυγος | Μέρι Μόρσταν (1889-1900) Δεύτερη ανώνυμη σύζυγος (1903-??) |
Ο Τζον Χ. Γουάτσον, γνωστός και ως Δρ. Γουάτσον, είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας στις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς από τον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ. Ο Γουάτσον είναι ο φίλος του Σέρλοκ Χολμς, βοηθός και κάποτε συγκάτοικος, και ο πρώτος αφηγητής όλων των ιστοριών του εκτός τεσσάρων. Περιγράφεται ως ο τυπικός τζέντλεμαν της βικτωριανής εποχής, σε αντίθεση με τον πιο εκκεντρικό Χολμς. Είναι έξυπνος, αν και δεν ανταποκρίνεται στις συμπερασματικές δεξιότητες του φίλου του. Στο ρόλο του φίλου και έμπιστου του Χολμς, ο Γουάτσον έχει εμφανιστεί σε διάφορες ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, βιντεοπαιχνίδια, κόμικς και ραδιοφωνικά προγράμματα.
Δημιουργία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα πρώτα σχεδιαγράμματα του Κόναν Ντόυλ, ο βοηθός του Σέρλοκ Χολμς ονομάστηκε "Όρμοντ Σέκερ" πριν ο Ντόυλ τελικά καταλήξει στο "Τζον Γουάτσον". Εμπνεύστηκε πιθανώς από έναν από τους συναδέλφους του ονόματι Δρ Τζέιμς Γουάτσον. Ο Γουίλιαμ Λ. ΝτιΆντρεα έγραψε ότι "ο Γουάτσον εξυπηρετεί επίσης τη σημαντική λειτουργία του "καταλύτη" για τις νοητικές διεργασίες του Χολμς." Από τη σκοπιά του συγγραφέα, "ο Ντόυλ ήξερε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει κάποιος στον οποίο ο ντετέκτιβ μπορεί να κάνει αινιγματικές παρατηρήσεις, μια αναφορά των γεγονότων της υπόθεσης χωρίς να αναφέρει τα συμπεράσματά του πριν από την κατάλληλη στιγμή. Κάθε χαρακτήρας που εκτελεί αυτά τα καθήκοντα σε μια ιστορία μυστηρίου συχνά χαρακτηρίζεται ως «Γουάτσον»".[1][2]
Βιογραφία χαρακτήρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μικρό όνομα του Δρ Γουάτσον αναφέρεται μόνο τέσσερις φορές. Στον υπότιτλο της πρώτης ιστορίας του Σέρλοκ Χολμς, Σπουδή στο Κόκκινο,[3] στον πρόλογο της συλλογής "Η Τελευταία του Υπόκλιση" η οποία υπογράφεται με τα γράμματα "John H. Watson, MD", στο "Το Πρόβλημα της Γέφυρας Θορ", όπου ο Γουάτσον λέει ότι το κουτί αποστολής του φέρει την ένδειξη "John H. Watson, MD"[4], και στο Ο άνδρας με το στραβό χείλος, όπου η Μέρι Γουάτσον φαίνεται να τον αναφέρει ως "James" (η Ντόροθι Λ. Σάγιερς θεωρεί ότι η Μέρι μπορεί να χρησιμοποιεί το μεσαίο του όνομα, Χάμις (Hamish) Σκωτική Γαελική του ονόματος Τζέιμς),[5] παρόλο που ο ίδιος ο Ντόυλ ποτέ δεν αναφέρει το μεσαίο του όνομα πέρα από το αρχικό του. Ο Ντέιβιντ Μέρελ, από την άλλη, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Μέρι δεν αναφέρεται καθόλου στο σύζυγό της αλλά στον υπηρέτη τους με το επώνυμό του.[6]
Στο "Σπουδή στο Κόκκινο", ο Γουάτσον, ως αφηγητής, διατυπώνει ότι ήταν ιατρός στο νοσοκομείο του Αγίου Βαρθολομαίου στο Λονδίνο, έχοντας λάβει το ιατρικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το 1878, και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στο Netley ως βοηθός χειρούργος στο βρετανικό στρατό.[7] Εντάχθηκε στις βρετανικές δυνάμεις στην Ινδία προτού πάρει μετάθεση για το 66ο τάγμα πεζικού, έλαβε μέρος στον δεύτερο αγγλο-αφγανικό πόλεμο, τραυματίστηκε στη μάχη του Maiwand (χωριό του Αφγανιστάν) τον Ιούλιο του 1880 από μια σφαίρα, υπέστη εντερικό πυρετό και στάλθηκε πίσω στην Αγγλία στο στρατόπεδο HMS Orontes μετά την ανάκαμψη της υγείας του.[8] Για το πρόβλημα της υγείας του, του δόθηκε ημερήσια σύνταξη 11 σελίνια και 6 πέννες για εννέα μήνες.[8]
Προσωπικά Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σωματικά Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Σπουδή στο Κόκκινο, έχοντας επιστρέψει από το Αφγανιστάν, ο Τζον Γουάτσον περιγράφεται ως "τόσο λεπτός σαν ένα πηχάκι και τόσο καφέ όσο ένα καρύδι."[3] Σε επακόλουθα κείμενα, περιγράφεται ως δυνατά "χτισμένος", μετρίου ή ελαφρώς πάνω του μετρίου αναστήματος, με παχύ, ισχυρό λαιμό και μικρό μουστάκι.[9]
Ο Γουάτσον ήταν κάποτε αθλητής, όπως αναφέρεται στο "The Adventure of the Sussex Vampire" (1924) όπου συνήθιζε να παίζει ράγκμπι για μία διάσημη ομάδα του Λονδίνου, αλλά φοβάται πως η φυσική του κατάσταση έχει χειροτερέψει από τότε.[10] Στο "The Adventure of Charles Augustus Milverton" (1899), ο Γουάτσον περιγράφεται ως "ένας μεσαίου μεγέθους, καλογυμνασμένος άντρας, με τετράγωνο πηγούνι, παχύ λαιμό και μουστάκι".[11] Στο "Η Τελευταία του Υπόκλιση" που διαδραματίζεται τον Αύγουστο του 1914, ο Γουάτσον περιγράφεται ως "ένας δυνατός, γερασμένος άντρας με γκρίζο μουστάκι".[12]
Προσωπικότητα και δεξιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζον Γουάτσον είναι έξυπνος, αν και δεν έχει τη διαίσθηση του Χολμς, χρησιμεύει ως τέλειο περιτύλιγμα για τον Χολμς. Ένας τυπικός τζέντλεμαν της βικτωριανής εποχής ενάντια στο λαμπρό, συναισθηματικά αποσπασμένο αναλυτικό μηχάνημα. Επιπλέον, θεωρείται εξαιρετικός γιατρός και χειρούργος, ειδικά από τον Χολμς. Για παράδειγμα, στο "The Adventure of the Dying Detective", ο Χολμς δημιούργησε μια φήμη ότι είναι θανάσιμα άρρωστος για να δελεάσει έναν ύποπτο να εμφανιστεί, η οποία φήμη έπρεπε να ξεγελάσει και τον Γουάτσον. Για το λόγο αυτό, πέρα από το μακιγιάζ αλλά και την ιδέα του να μείνει νηστικός για λίγες μέρες για την απαραίτητη εμφάνιση, ο Χολμς ισχυρίζεται στον Γουάτσον ότι είναι εξαιρετικά μεταδοτική η ασθένειά του και με την αφή, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο γιατρός αμέσως θα συμπεράνει την πραγματική του κατάσταση μετά από εξέταση.[13]
Ο Γουάτσον προσπαθεί μερικές φορές να λύσει τα εγκλήματα μόνος του, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους του Χολμς. Για παράδειγμα, στο Το λαγωνικό των Μπάσκερβιλ, ο Γουάτσον διαλευκάνει αποτελεσματικά μερικά από τα πολλά μυστήρια που αντιμετωπίζουν οι δύο ήρωες και ο Χολμς τον επαινεί για τον ζήλο και τη νοημοσύνη του. Ωστόσο, επειδή δεν είναι προικισμένος με την σχεδόν υπεράνθρωπη ικανότητα του Χολμς να επικεντρωθεί στις βασικές λεπτομέρειες της υπόθεσης και την εξειδικευμένη γνώση του, ο Γουάτσον αποτυγχάνει σε άλλες περιπτώσεις.[14] Ο Χολμς μάλιστα έθιξε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Γουάτσον σε μια επίπληξή του προς αυτόν στο «Σκάνδαλο στη Βοημία» λέγοντάς του: «Ώστε... βλέπεις, αλλά δεν παρατηρείς».[15]
Στο «Η Περιπέτεια του Μοναχικού Ποδηλάτη», από το βιβλίο «Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς», οι προσπάθειες του Γουάτσον να βοηθήσουν την έρευνα του Χολμς αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς λόγω της απρόσεκτης προσέγγισής του, ρωτώντας έναν κτηματομεσίτη του Λονδίνου. (Σύμφωνα με τον Χολμς, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν «να πάει στο πλησιέστερο δημαρχείο» και να ακούσει τα κουτσομπολιά). Ο Γουάτσον είναι πάρα πολύ "άγιος" για να είναι ένας καλός ντετέκτιβ.[16] Και όμως, όπως αναγνωρίζει ο Χολμς, ο Γουάτσον έχει απροσδόκητα βάθη μέσα του. Για παράδειγμα, έχει μια σαφή τάση "πανούργου χιούμορ", όπως παρατηρεί ο Χολμς στο μυθιστόρημα Η κοιλάδα του Φόβου.[17]
Ο Δρ. Γουάτσον έχει εμφανιστεί και σε αρκετές ταινίες και έχει απεικονιστεί απο αρκετούς ηθοποιούς όπως τους Έντουαρντ Φίλντινγκ, Ρόλαντ Γιανγκ, Ρέτζιναλντ Όουεν, Έιθολ Στιούαρτ κ.α.[18][19]
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λίστα ηθοποιών που έπαιξαν τον Δρ. Γουάτσον και τον Σέρλοκ Χολμς
- Η πρώτη ταινία του Σέρλοκ Χολμς, το 1916, με τον Έντουαρντ Φίλντινγκ ως Δρ. Γουάτσον.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Barnes, Alan (2001). Sherlock Holmes on screen : the complete film and tv history. Richmond: Reynolds & Hearn. ISBN 1-903111-04-8. 46811868.
- ↑ Eyles, Allen (1986). Sherlock Holmes : a centenary celebration. New York : Harper & Row.
- ↑ 3,0 3,1 Doyle, Arthur Conan (1994). A study in scarlet : [a classic Sherlock Holmes mystery]. Brilliance Audio. ISBN 978-1-4418-3947-3. 456173736.
- ↑ Wu, Cecilia; Reichard, R. Ross (2011-07). «Elaborate Suicide Attempt in the Style of Sherlock Holmes Mystery - “The Problem of Thor Bridge”.». Academic Forensic Pathology 1 (1): 143–143. doi:. ISSN 1925-3621. http://dx.doi.org/10.23907/2011.017.
- ↑ Sayers, Dorothy Leigh. Unpopular opinions. 1215037.
- ↑ «HOME, JAMES - A CASE OF DOMESTIC IDENTITY» (PDF). DAVID W. MERRELL.
- ↑ Doyle, Arthur Conan (1995). The final adventures of Sherlock Holmes : completing the canon. New York: Barnes & Noble Books. ISBN 1-56619-198-X. 36704211.
- ↑ 8,0 8,1 HAWTHORNE - CHAPTER FIVE. THE SCARLET LETTER. Cambridge, MA and London, England: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-36641-1.
- ↑ «The Adventure of Charles Augustus Milverton» (PDF). Arthur Conan Doyle.
- ↑ «The Adventure of the Sussex Vampire». ignisart.com. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Chapter VII: "The Adventure of Charles Augustus Milverton" | The Return of Sherlock Holmes | Sir Arthur Conan Doyle | Lit2Go ETC». etc.usf.edu. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «His Last Bow, by Arthur Conan Doyle». www.gutenberg.org. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «The Adventure of the Dying Detective» (PDF). Arthur Conan Doyle.
- ↑ «The Hound of the Baskervilles, by Arthur Conan Doyle». www.gutenberg.org. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Adventure 1: "A Scandal in Bohemia" | The Adventures of Sherlock Holmes | Sir Arthur Conan Doyle | Lit2Go ETC». etc.usf.edu. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Chapter IV: "The Adventure of the Solitary Cyclist" | The Return of Sherlock Holmes | Sir Arthur Conan Doyle | Lit2Go ETC». etc.usf.edu. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «The Valley of Fear, by Sir Arthur Conan Doyle». www.gutenberg.org. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Haining, Peter (1994). The television Sherlock Holmes. Secaucus: Virgin Pub. ISBN 0-86369-793-3. 29519218.
- ↑ Eyles, Allen. (1986). Sherlock Holmes : a centenary celebration. New York: Harper & Row. ISBN 0-06-015620-1. 13457127.
