Σειρά 6001 ΟΣΕ
| Σειρά ΟΣΕ 6001 (ex 3ΑΚ1000 των ΣΠΑΠ) | |
|---|---|
 Αυτοκινητάμαξα σειράς 6000 στον Σταθμό Πελοποννήσου Αθηνών το 1992 | |
| Κατασκευαστής |  Esslingen/Ferrostaal |
| Τόπος κατασκευής | Δυτική Γερμανία |
| Χρόνος κατασκευής | 1958-1959 |
| Κατασκευάστηκαν | 7 |
| Αριθμός εκτός λειτουργίας | Όλες |
| Σχεδιασμός | 3 ανά αυτοκινητάμαξα |
| Αριθμός συρμών | 3ΑΚ1000.01 - 3ΑΚ1000.07 (ΣΠΑΠ) 6001-6007 (ΣΕΚ/ΟΣΕ) |
| Χωρητικότητα | 31 (1η θέση), 82 (2η θέση) Σύνολο: 83 |
| Μηχανοστάσια | Πάτρα (Αγ. Διονύσιος), Πειραιάς (Μ.Π.Ρ.) |
| Διευκρινίσεις | |
| Μήκος τρένου | 40,40 μ. |
| Πλάτος | 2,70 μ. |
| Διάμετρος τροχών | 840 χιλ. |
| Μέγιστη ταχύτητα | 100km/h |
| Βάρος | 61 τόνοι (απόβαρο) 72,7 τόνοι (σε τάξη πορείας) |
| Πρωτοστάτης | Mercedes MB 836 Ββ/6 |
| Είδος μηχανής | Mercedes MB 836 Ββ/6 |
| Μετάδοση | Μηχανική και υδραυλική |
| Παροχή ενέργειας | Πετρέλαιο |
| Συνομοταξία τροχών | Β΄2΄2΄Β΄ |
| Σύστημα πέδης | Knorr |
| Μετρικό (1,000 μ.) | |
Η σειρά 6001, ήταν μια παλιά σειρά αυτοκινηταμαξών, που αποτελούσε τμήμα του τροχαίου υλικού του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδας (Ο.Σ.Ε.). Κατασκευάστηκαν το 1958 από κοινοπραξία της Esslingen και της Ferrostaal της Δυτικής Γερμανίας, ως σειρά 3ΑΚ1000[1] και τέθηκαν σε υπηρεσία στον ΟΣΕ το 1971, με την ίδρυσή του (Λειτούργησαν και παλαιότερα, για διαφορετικές εταιρείες).
Γενικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χωρούσαν συνολικά μέχρι 84 επιβάτες χωρίς τα ρυμολκούμενα, 21 στην Α' θέση και 52 στην Β. Διέθεταν δύο ντιζελοκινητήρες Mercedes MB 836 Ββ/6 , με υπερτροφοδότη Brown Boveri VTR 200-1 και συνδυασμένη ισχύ 1000HP στις 1500 στροφές/λεπτό, καθιστώντας τες έτσι τις ισχυρότερες αυτοκινητάμαξες στην ιστορία των ΣΠΑΠ,[2] ενώ μπορούσαν να φτάσουν ταχύτητες μέχρι 100 χιλιόμετρα την ώρα.
Χρήση και Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σειρά χρησιμοποιήθηκε αρχικά σε δρομολόγια υπερταχείων στις κύριες γραμμές της Πελοποννήσου (Αθήνα - Τρίπολη - Καλαμάτα, Αθήνα - Πάτρα - Ολυμπία ή Κυπαρισσία).[3]
Αργότερα, άρχισε να χρησιμοποιείται για τοπικά δρομολόγια (Πάτρα - Κυπαρισσία, Καβάσιλα - Κυλλήνη).[3]
Σήμερα, διασώζεται μία αυτοκινητάμαξα με ένα ρυμουλκούμενο στο Σιδηροδρομικό Μουσείο Καλαμάτας σε καλή κατάσταση.[4]
Εμφάνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εργοστασιακός χρωματισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο εργοστασιακός χρωματισμός των αυτοκινηταμαξών περιλάμβανε μία δαμήκη χρυσοκίτρινη οριζόντια λωρίδα γύρω από τα παράθυρα, μία χρυσοκίτρινη κυματιστή λωρίδα πριν τις μετώπες και χρυσοκίτρινα στοιχεία γύρω από τα φορεία επάνω σε σκούρο μπλε χρώμα, το οποίο κάλυπτε την μεγαλύτερη επιφάνεια των οχημάτων.
Χρωματισμός ΟΣΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την παραλαβή των αυτοκινηταμαξών Ganz-Mavag μετρικού εύρους, οι αυτοκινητάμαξες Esslingen, αλλά και οι De Dietrich, έλαβαν έναν νέο χρωματισμό, προκειμένου να ταιριάζουν με τις νέες αυτοκινητάμαξες. Συγκεκριμένα, η σκούρο μπλε επιφάνεια έγινε ασημί και τα χρυσοκίτρινα στοιχεία έγιναν γαλάζια, ενώ αφαιρέθηκε η κυματιστή λωρίδα και η μετώπη βάφτηκε επίσης γαλάζια.
Ρυμουλκούμενα οχήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Σειρά ΟΣΕ 0021 (ex ΑΡ000.21 των ΣΠΑΠ) | |
|---|---|
| Κατασκευαστής | Esslingen/Ferrostaal |
| Τόπος κατασκευής | Δυτική Γερμανία |
| Χρόνος κατασκευής | 1958 |
| Κατασκευάστηκαν | 7 |
| Υπό φύλαξη | 1 |
| Αριθμός εκτός λειτουργίας | Όλες |
| Αριθμός συρμών | 1958-1962
ΑΡ000.21-ΑΡ000.27 1962-1991 0021-0027 |
| Χωρητικότητα | 56 |
| Μηχανοστάσια | Πάτρα (Αγ. Διονύσιος), Πειραιάς (Μ.Π.Ρ.) |
| Διευκρινίσεις | |
| Μετρικό (1,000 μ.) | |
Η προμήθεια των αυτοκινηταμαξών, περιλάμβανε και 7 ρυμουλκούμενα οχήματα Β' Θέσης.[1] Η παλιά αρίθμησή τους ήταν ΑΡ000.21 έως ΑΡ000.27. Η νεότερη αρίθμηση επί ΣΕΚ/ΟΣΕ, είναι 0021 έως 0027. Τα οχήματα αυτά, χωρούσαν μέχρι 56 επιβάτες και διέθεταν 4 αναδιπλούμενα καθίσματα και 54 απλά.[3] Παρόλο που, συνήθως, οι αυτοκινητάμαξες κυκλοφορούσαν συζευγμένες με αυτά, εκείνα δεν επικοινωνούσαν με τα ιθυντήρια, λόγω των διπλών τους χειρηστηρίων. Ως αποτέλεσμα, ήταν αδύνατον για τους επιβάτες των ρυμουλκούμενων να έχουν πρόσβαση (π.χ.) στο κυλικείο της αυτοκινητάμαξας.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ: Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1869 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ. Εκδόσεις Μίλητος. σελ. 216.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΙΝΗΤΗΡΙΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΣΠΑΠ (1000m)
- ↑ 2,0 2,1 «Η Ιστορία Των "ΣΠΑΠ" – SFS». Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ναθένας, Γ. (Φλεβάρης 1986). «Κινητήριες μονάδες των σιδηροδρόμων μας». Σιδηροτροχιά (Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμων (Σ.Φ.Σ.)) (Τεύχος 1): σελ. 5. http://sfs.gr/wp-content/uploads/2017/12/%CE%A3%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CE%A4%CE%B5%CF%8D%CF%87%CE%BF%CF%82-1.pdf. «Αυτοκινητάμαξα "Esslingen" 6001-6007».
- ↑ Online, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. «Ενα μουσείο των ΣΠΑΠ». ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
