Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών
Ίδρυση1895
ΠρόεδροςΓιάννης Χατζηπροδρόμου
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Έμβλημα του Ομίλου Λόουν Τέννις

Ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών είναι από τα πλέον ιστορικά ελληνικά αθλητικά σωματεία, αφού ιδρύθηκε το 1895, λίγους μήνες πριν από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896. Έκτοτε έχει συνεχή δράση και ουσιαστικά σε αυτόν οφείλεται η ανάπτυξη της ελληνικής αντισφαίρισης, της Επιτραπέζιας αντισφαίρισης και τοιχοσφαίρισης. Για πολλά χρόνια είχε και τμήματα στίβου, κολύμβησης, πετοσφαίρισης, καλαθοσφαίρισης, τζούντο και γυμναστικής.

Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όμιλος Αντισφαίρισης ιδρύθηκε το 1895 από μια παρέα φίλων της καλής κοινωνίας της Αθήνας, που είχαν γνωρίσει την αντισφαίριση και ήθελαν να δημιουργήσουν έναν όμιλο με γήπεδο για να αθλούνται. Ανάμεσα στους ιδρυτές αναφέρονται γνωστά ονόματα της αθηναϊκής κοινωνίας, όπως οι: Αλέξανδρος Μαύρος, Μιλτιάδης Νεγρεπόντης, Νίκος Ροΐδης, Νίκος Πασπάτης, Αλέξανδρος Ρούλος, Π. Καραπάνος και Ιωάννης Καυτανζόγλου.

Στον τύπο αναφερόταν ως «Όμιλος Λόουν Τέννις», δηλαδή «αντισφαίρισης επί χόρτου». Αρχικά ήταν ένας κλειστός, σχεδόν οικογενειακός, όμιλος, στον οποίο μετείχαν παρέες φίλων και συγγενών. Δημιούργησαν γήπεδα απέναντι από το Ζάππειο κοντά στο Ναό του Ολυμπίου Διός, δίπλα στις εγκαταστάσεις του Εθνικού ΓΣ. Εκεί βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Οι πρώτες επιτυχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και ο σκοπός της ίδρυσης του Ομίλου ήταν τελείως ερασιτεχνικός και παρεΐστικος, εντούτοις οργανώθηκε σε σοβαρές βάσεις, «επαγγελματικές» θα λέγαμε σήμερα. Σύντομα ήρθαν οι πρώτες επιτυχίες.

Το επόμενο έτος, το 1896, διεξήχθη στην Αθήνα η Α΄ Ολυμπιάδα. Οι αγώνες αντισφαίρισης της Ολυμπιάδας διεξήχθησαν στα γήπεδα του Ομίλου και δύο αθλητές του κατέκτησαν ασημένια μετάλλια: ο Διονύσιος Κάσδαγλης και ο Δημήτριος Πετροκόκκινος. Έτσι ο Όμιλος απέκτησε αίγλη κι από τότε η εγγραφή και η συμμετοχή στις διοργανώσεις του θεωρούνταν πράξη κοινωνικής ανάδειξης και καταξίωσης.

Το καταστατικό του δεν επέτρεπε την αθρόα εγγραφή μελών, αλλά μόνον έπειτα από αυστηρό έλεγχο. Έτσι διατήρησε για πολλές δεκαετίες τον ελιτίστικο χαρακτήρα του. Όμως, προβλεπόταν η εγγραφή γυναικών, κάτι που χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα πρωτοποριακό.

Toν Mάρτιο του 1899 ξεκίνησε τη διοργάνωση ετήσιων αγώνων αντισφαίρισης με τον Όμιλο της Σμύρνης, για τους οποίους αθλοθέτησε τριετές επαμειβόμενο κύπελλο, το οποίο θα κατακτούσε όποιος σύλλογος αναδεικνυόταν νικητής τρεις διαδοχικές χρονιές:

«Περί τα τέλη Μαρτίου θα λάβη χώραν αγών του Λόουν Τέννις μεταξύ Σμυρναίων και Αθηναίων παικτών. Το έπαθλον θα είναι κύπελλον περιερχόμενον εις την κατοχήν ενός των διαγωνισθησομένων Σωματείων μετά τρεις διαδοχικάς νίκας κατά τρεις διαφόρους χρονικάς περιοδους.» [1]

Και ποδόσφαιρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα αυτά χρόνια αναφέρεται πως δημιούργησε και ποδοσφαιρική ομάδα που ετοιμαζόταν να πάρει μέρος σε «αγώνας ποδοσφαιρίσεως φουτ μπαλ», τους οποίους προκήρυξε ο ΣΕΓΑΣ τον Φεβρουάριο του 1899:

«Συνεπεία της προκηρύξεως του Συνδέσμου των ελληνικών αθλητικών και γυμναστικών Σωματείων δια τους αγώνας ποδοσφαιρίσεως «φουτ μπαλ» ήρξατο η εκγύμνασις των ομίλων εις πάντας τους γυμναστικούς και αθλητικούς συλλόγους των Αθηνών. Ούτω ετοιμάζουσι ομίλους ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος, ο Εθνικός Γ.Σ., ο Ποδηλατικός Σύλλογος Αθηνών και ο Όμιλος Λόουν Τέννις [2]

Πρόεδροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτος πρόεδρος διετέλεσε ο Αλέξανδρος Μαύρος (1895-1897). Το 1897 ανέλαβε ο Πέτρος Σταθάτος και το 1922 ο στρατιωτικός Ιωάννης Κετσέας. Ο Κετσέας έμεινε στη θέση αυτή επί 40 έτη ενώ παράλληλα από το 1938 ως το θάνατό του, το 1965, ήταν πρόεδρος και της Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης. Ο Κετσέας φρόντισε την ανάπτυξη των εγκαταστάσεων του Ομίλου, κατασκευάζοντας νέα γήπεδα. Επίσης, αύξησε τον αριθμό των μελών κάνοντας τον Όμιλο πιο «λαϊκό».

Η συμβολή του Κετσέα στην προώθηση της αντισφαίρισης στην Ελλάδα υπήρξε καθοριστική. Το 1929 ως πρόεδρος της ΤΕ Αντισφαιρίσεως του ΣΕΓΑΣ κατήρτισε τον επίσημο «Κανονισμό της παιδιάς της αντισφαιρίσεως επί τη βάσει των διεθνών κανονισμών» και τον υπέβαλε στον ΣΕΓΑΣ προς έγκριση. Ταυτόχρονα δημοσίευσε τον κανονισμό στον αθηναϊκό αθλητικό τύπο προς γνώση των φιλάθλων.[3]

Αθλητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ουσιαστικά οι πρωταθλητές του συλλόγου υπήρξαν και πανελληνιονίκες, μιας και για πολλά χρόνια η ιστορία της ελληνικής αντισφαίρισης και τοιχοσφαίρισης ταυτιζόταν με τη δραστηριότητα του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών. Πρωταθλητές του Ομίλου που ξεχώρισαν και διακρίθηκαν σε βαλκανικό, μεσογειακό ή ευρωπαϊκό επίπεδο ήταν οι ακόλουθοι:

Αντισφαίριση

Επιτραπέζια αντισφαίριση

Τοιχοσφαίριση

  • Νίκος Μουστρούφης
  • Πέτρος Τζαμαλούκας

Εγκαταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον παραδοσιακό του χώρο κοντά στο Ζάππειο, ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών διαθέτει γήπεδα αντισφαίρισης και τοιχοσφαίρισης (σκουός), μοντέρνο γυμναστήριο, αποδυτήρια με σάουνα, εντευκτήριο, Μουσείο Αντισφαίρισης, εστιατόριο, κυλικείο.

Τμήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όμιλος διατηρεί τέσσερα ενεργά αθλητικά τμήματα:

Παλαιότερα λειτουργούσαν και τμήματα ξιφασκίας, τζούντο και χορού, τα οποία έχουν αδρανήσει.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Προ Τριακονταετίας: Αθλητική Επιθεώρησις Ανατολής, 4 Φεβρουαρίου 1899», εφ. Η Αθλητική, 4/2/1929, ψηφ. σελ. 162. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-17 στο Wayback Machine.
  2. «Προ Τριακονταετίας: Αθλήτική Επιθεώρησις Ανατολής, 4 Φεβρουαρίου 1899», εφ. Η Αθλητική, 4/2/1929, ψηφ. σελ. 162. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-17 στο Wayback Machine.
  3. «Επίσημος Κανονισμός της αντισφαιρίσεως», εφ. Η Αθλητική, 26/1/1929 κ.επ., ψηφ. σελ. 147 κ.επ. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-17 στο Wayback Machine.
  4. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=54714&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARoASJASVAScASOASEASZASXASLASTASXASd&CropPDF=0

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • ΕΤ-Sports, τεύχος 32 (24-3-2008), σελ. 9.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]