Πηγαϊδάκια Ηρακλείου
Συντεταγμένες: 34°59′00″N 24°51′00″E / 34.98333°N 24.85°E
| Πηγαϊδάκια | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Μοιρών |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ηρακλείου |
| Υψόμετρο | 420 |
Τα Πηγαϊδάκια είναι οικισμός και πρώην κοινότητα της επαρχίας Καινουργίου στο νομό Ηρακλείου, με 334 κατοίκους το 2001. Αποτελεί ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα που υπάγεται σήμερα στο δήμο Μοιρών. Η θέση του είναι στα δυτικά των Αστερουσίων, νότια του οικισμού Πόμπια. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 66 χιλιόμετρα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την παραγωγή οπωροκηπευτικών στην παράλια περιοχή. Επίσης, στις ασχολίες συγκαταλέγεται και η κτηνοτροφία. Κάποιοι από τους κατοίκους εργάζονται στην εταιρεία ανεφοδιασμού για τα καράβια, στους Καλούς Λιμένες. Στον οικισμό λειτουργούν νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο.
Δ.δ. Πηγαϊδακίων
Με το Σχέδιο Καποδίστριας συστάθηκε το Δημοτικό διαμέρισμα Πηγαϊδακίων, με 497 κατοίκους το 2001. Οι οικισμοί που το συναποτελούν, είναι:
- τα Πηγαϊδάκια [ 334 ] , έδρα.
- ο Άγιος Μάρκος [ 22 ]
- οι Καλοί Λιμένες [ 47 ]
- το Μακρονήσι (νησίδα) [ 0 ]
- το Μικρονήσι (νησίδα) [ 0 ]
- η Μονή Οδηγητρίας [ 90 ]
- ο Τράφος (νησίδα) [ 0 ]
- ο Χρυσόστομος( Αρχαία Λασαία) [ 4 ]
Ιστορικά στοιχεία
Το τοπωνύμιο οφείλει την ονομασία του στα μικρά πηγάδια, τα οποία βρίσκονται γύρω από το χωριό. Στον οικισμό βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Σε εξωκλήσια, όπως στον Άγιο Ιωάννη, σώζονται υπολείμματα από τοιχογραφίες. Επίσης, βλέπουμε χαραγμένη την επιγραφή 1507. Το 1583 το χωριό αναφέρεται στην ενετική απογραφή του Καστροφύλακα με την ονομασία Pigadachia με 319 κατοίκους[1]
Διατελέσαντες πρόεδροι της Κοινότητας
Η Κοινότητα συστάθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1927 με την απόσπαση του οικισμού Πηγαϊδάκια και τον ορισμό του ως έδρα της κοινότητας. Η κοινότητα λειτούργησε ως το 1997, οπότε καταργήθηκε.[2]
| Από | Έως | Όνομα[3] (γέννηση-θάνατος) | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1927 | 1975 | ? | - |
| 1975 | 1978 | ||
| 1979 | 1986 | Ιωάννης Κουτσάκης (1951-1986) | Εξελέγη πρόεδρος σε ηλικία 27 ετών με ποσοστό 54% το 1978 και επανεξελέγη το 1982 με ποσοστό 67,9%. Δολοφονήθηκε σε ενέδρα έξω από την Πόμπια στις 28 Απριλίου 1986 και ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ.[4] |
| 1986 | 1998 | Εμμανουήλ Κουτσάκης | Νικητής (σε όλες τις αναμετρήσεις με ποσοστό 100% ως ο μοναδικός υποψήφιος) των εκλογών του 1986, 1990 και 1994. Τελευταίος πρόεδρος της Κοινότητας ως την κατάργησή της και την προσάρτησή της στον Δήμο Μοιρών. |
Βιβλιογραφία
- Το Ηράκλειον και ο Νομός του, εκδ. Νομ. Ηρακλείου.
Παραπομπές
| |||||