Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (άρση βαρών)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά το τμήμα άρσης βαρών του Ολυμπιακού. Για τα υπόλοιπα τμήματα δείτε το άρθρο, δείτε: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς.
Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
Τμήμα Άρσης βαρών

Πληροφορίες
Έτος ίδρυσης 1960

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1925-1947[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτοι αρσηβαρίστες του Ολυμπιακού εμφανίστηκαν το 1925 στους «Αγγλοελληνικούς Αγώνες» αθλοπαιδιών στο Παναθηναϊκό στάδιο με την συμμετοχή και Άγγλων αθλητών και πρώτευσαν στην σειρά των υπερελαφρών βαρών. Επρόκειτο για τους Μ.Αγγελόπουλο και Γ.Τριανταφυλλιδη. Με τούς δύο αυτούς αθλητές πορεύτηκε ο σύλλογος την δεκαετία του '30 παίρνοντας μέρος στις δίαφορες ετήσιες εκδηλώσεις της άρσης βαρών. Οι εκδηλώσεις αυτές είχαν ανεπίσημο χαρακτήρα, καθώς τότε δεν υφίστατο κάποια Ελληνική ομοσπονδία άρσης βαρών. Το άθλημα της άρσης βαρών δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την Ελλάδα.

Στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, η άρση βαρών εμφανίστηκε στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 1896. Η αρχή είχε γίνει πέντε χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 1891, όταν και διεξήχθη στο Λονδίνο το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα άρσης βαρών. Στη συνέχεια, ο Γάλλος Ντεμονέ, φίλαθλος της άρσης βαρών, ανέλαβε πρωτοβουλία και κωδικοποίησε τους βασικούς κανόνες του αθλήματος. Οι κανόνες αυτοί εφαρμόστηκαν και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Μέχρι και το 1910, τμήματα άρσης βαρών στον ελλαδικό χώρο υπήρχαν μόνο στην εταιρία Πατρών, στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο και στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο.

Το 1925, μετά και την ίδρυση του Ολυμπιακού, αρκετοί αθλητές των βαρεών αθλημάτων εγγράφησαν στο σύλλογο, χωρίς ωστόσο να έχει δημιουργηθεί κάποιο αντίστοιχο τμήμα. Τα επόμενα χρόνια, η κίνηση γύρω απ΄ αυτό το αγώνισμα σχεδόν νεκρώθηκε στην Ελλάδα, αφού δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον.

1948-1960[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η άρση βαρών εμφανίστηκε και πάλι στην Ελλάδα την περίοδο 1948-1949, καθώς μία νέα προσπαθεια ξεκίνησε από τον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο όταν ο γνωστός φίλαθλος και εργάτης της πάλης και της άρσης βαρών Ζακ Καριωτάκης ζήτησε από την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων (Ε.Ο.Α.) να φέρει στην Ελλάδα τα πρώτα σύγχρονα όργανα του αθλήματος της άρσης βαρών. Τότε δημιουργήθηκε και το πρώτο καταστατικό του αθλήματος και σιγά - σιγά άρχισαν να οργανώνονται αγώνες επίδειξης.

Ο Ολυμπιακός ενίσχυσε τη γενικότερη προσπάθεια αναγέννησης του αθλήματος, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει στην επίσημη λειτουργία κάποιου ανεξάρτητου ερυθρόλευκου τμήματος άρσης βαρών.

1960-1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος Ανδριανόπουλος

Ό,τι δεν έγινε το 1949,΄έγινε τελικά το 1960, όταν και η διοίκηση του Ολυμπιακού, η οποία λειτουργούσε υπό την προεδρία του Γεώργιου Ανδριανόπουλου, ενός εκ των πέντε θρυλικών αδερφών Ανδριανόπουλων, αποφάσισε να ιδρύσει τμήμα άρσης βαρών. Μάλιστα, ο Ανδριανόπουλος προχώρησε στη δημιουργία τμημάτων όλων των ηλικιών όπως Ανδρών, Εφήβων, Ελπίδων και Παίδων. Ένα χρόνο μετά την ίδρυση του συγκεκριμένου τμήματος του Ολυμπιακού, έγιναν στην Ελλάδα οι πρώτοι μεγάλοι αγώνες επίδειξης της ολυμπιακής άρσης βαρών που σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού ήταν να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο άθλημα όλο και περισσότερες πόλεις της Ελλάδας.

Το 1964, η Ελληνική Ομοσπονδία Φιλάθλων Πάλης, μαζί με τη βοήθεια του Παναθηναϊκού, διοργάνωσε το πρώτο επίσημο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα άρσης βαρών, όπου πήραν μέρος αρκετοί αθλητές από όλους τους συλλόγους που είχαν δημιουργήσει τμήματα άρσης βαρών. Ο Ολυμπιακός πήρε μέρος με τέσσερις αθλητές, ωστόσο δεν κατάφερε να διακριθεί.

Το 1968 ήρθε και ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του τμήματος άρσης βαρών του συλλόγου, καθώς κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων. Μάλιστα, το 1968 τη μεγάλη έκπληξη, έκανε ο Π. Σπύρου που κατέλαβε την πρώτη θέση στην κατηγορία των 75 κ. του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος. Την ίδια χρονιά διακρίθηκε και ο Ι. Μιχαηλίδης, όπου πραγματοποίησε δύο εθνικά ρεκόρ. Το 1970 η παρουσία της ομάδας ήταν εξαιρετική κατακτώντας τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, ενώ την επόμενη (1971) τερμάτισε τρίτη. Τα αμέσως επόμενα χρόνια, το τμήμα άρσης βαρών του Ολυμπιακού ατόνησε, με αποτέλεσμα ο σύλλογος να μείνει μακριά από τίτλους για κάτι περισσότερο από δύο δεκαετίες.

1990-2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη δεκαετία του '90, το τμήμα άρσης βαρών του Ολυμπιακού επέστρεψε στις επιτυχίες, τουλάχιστον σε επίπεδο νέων. Συγκεκριμένα, κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων το 1993, ενώ τα αμέσως επόμενα δύο χρόνια κατέκτησε τη δεύτερη θέση και στα πανελλήνια πρωταθλήματα εφήβων. Το 1999, ο Ολυμπιακός κατέκτησε την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Παίδων, κατακτώντας έτσι άλλο ένα πρωτάθλημα σε επίπεδο νέων.

Το τμήμα συμμετείχε και στις τρεις κατηγορίες του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος (Α', Β', Γ' ) όπου έχει κατακτήσει την τρίτη θέση στα Πανελλήνια πρωταθλήματα ανδρών τις χρονιές 1995, 1996, 1997 και 1998. Μερικοί από τους γνωστότερους αθλητές του Ολυμπιακού στα τέλη της δεκαετίας του '90 ήταν οι Χρήστος Σπύρου (7η Θέση στο Σίδνεϋ), Γιώργος Βιτσαράς, Ευθύμης Βιτσαράς, Διονύσης Μπαζίνας, Κίμωνας Σπύρου, Γιάννης Κουκουλογιάννης. Προπονητής της ομάδας για αρκετά χρόνια ήταν ο Αριστείδης Ζήκας.

2000-σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την πρώτη δεκαετία του 2000 το τμήμα άρσης βαρών του Ολυμπιακού διένυσε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας του καθώς κατέκτησε αρκετούς τίτλους τόσο σε επίπεδο ανδρών, όσο και σε επίπεδο νέων. Συγκεκριμένα, έξι περιφερειακά πρωταθλήματα ανδρών, τέσσερα Νέων Ανδρών καθώς και τρία Περιφερειακά πρωταθλήματα Παίδων.

Μάλιστα, το 2000 ο σύλλογος ενισχύθηκε σημαντικά καθώς εντάχθηκε σε αυτός η πρώτη γυναίκα-αθλήτρια, η Ολυμπιονίκης Γιάννα Χατζηϊωάννου, η οποία συμμετείχε στα πρωταθλήματα των 63 κιλών. Στην κατηγορία αυτή μάλιστα είχε καταφέρει να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στο Σίδνεϋ, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα είχε κατακτήσει αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών που διεξήχθη στην Ισπανία. Το 2009, το τμήμα κατέκτησε ένα χάλκινο μετάλλιο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών, ενώ το 2010 δεν πήρε μέρος στους πανελλήνιους αγώνες άρσης βαρών λόγω στράτευσης αρκετών εκ των αθλητών του.

Μετά το 2010, το τμήμα άρσης βαρών του Ολυμπιακού άρχισε να ατονεί, με τις διακρίσεις να περιορίζονται μόνο σε ατομικό επίπεδο. Η αποδυνάμωσή του γινόταν με αργούς αλλά ταυτόχρονα σταθερούς ρυθμούς και είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή αδρανοποίησή του.

Το τμήμα παραμένει ανενεργό μέχρι και σήμερα.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τοπικοί τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2 Περιφερειακά Πρωταθλήματα Ανδρών
    • 2007, 2008

Μικρές ηλικίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων
    • 1968 (σε ισοβαθμία με τον ΠΑΟ)
  • 4 Περιφερειακά Πρωταθλήματα Νέων Ανδρών
    • 2007, 2008, 2009, 2010
  • 3 Περιφερειακά Πρωταθλήματα Παίδων
    • 2007, 2008, 2009

Άλλοι τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Β' Κατηγορίας
    • 1967
  • 1 Πρωτάθλημα Β' Κατηγορίας Νοτίου Ελλάδος
    • 1991

Αξιόλογοι αθλητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μ. Αγγελόπουλος
  • Γ. Βιτσαράς
  • Ε. Βιτσαράς
  • Ι. Μιχαηλίδης
  • Δ. Μπαζίνας
  • Π. Σπύρου
  • Χ. Σπύρου
  • Γ. Τριανταφυλλιδης
  • Γ. Χατζηϊωάννου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]