Νάνα Μούσχουρη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νάνα Μούσχουρη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Nάνα Μούσχουρη (Ελληνικά)
Γέννηση13 Οκτωβρίου 1934 (1934-10-13) (89 ετών)
Χανιά[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ύψος1,67 m Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Ισπανικά
Γερμανικά
Ιταλικά
Γαλλικά[2]
Ιαπωνικά
ΣπουδέςΩδείο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια
πολιτικός[3]
τραγουδοποιός
ΕργοδότηςUNICEF
Περίοδος ακμής1958 - 2008
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝέα Δημοκρατία
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓιώργος Πετσίλας (1960-1974)
Αντρέ Σαπέλ (2003-)
Τέκνα2
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρέσβης καλής θελήσεως της UNICEF
Ευρωβουλευτής (1994–1999, Ελλάδα)[4]
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (2007)[5]
Αξιωματικός του Εθνικού Τάγματος του Κεμπέκ (2013)[6]
Ιππότης του Εθνικού Τάγματος του Κεμπέκ
επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (9  Ιουλίου 2019)[7]
European Cultural Award (2018)
Goldene Stimmgabel (2007)
d:Q113060743 (2015)
Ιστότοπος
www.nanamouskouri.net
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Νάνα (Ιωάννα) Μούσχουρη (Χανιά, 13 Οκτωβρίου 1934) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια με διεθνή καριέρα με πωλήσεις δίσκων που αναλογεί στα 380 εκατομμύρια

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νάνα Μούσχουρη γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1934 στα Χανιά. Η οικογένεια της Μούσχουρη ζούσε στα Χανιά, όπου ο πατέρας της, Κωνσταντίνος, εργαζόταν ως μηχανικός προβολής ταινιών σε έναν τοπικό κινηματογράφο. Η μητέρα της, Αλίκη Κατσαρού, γεννήθηκε στο Κέντρωμα των Σινιών της Κέρκυρας και εργαζόταν επίσης στον ίδιο κινηματογράφο ως ταξιθέτρια.[8] Όταν η Νάνα ήταν τριών χρονών, μετακόμισαν από τα Χανιά στην Αθήνα. Στην Κατοχή ο πατέρας της έλαβε ενεργό μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών. Τα χρόνια ήταν δύσκολα και οι γονείς της δούλευαν πολύ σκληρά για να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια τα δύο μικρά κορίτσια της οικογένειας, την Τζένη (Ευγενία) και τη Νάνα. [8][9]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1950 έγινε δεκτή στο Ωδείο Αθηνών, όπου σπούδασε κλασική μουσική και λυρικό τραγούδι. Όμως, το 1957 αποβλήθηκε από το Ωδείο, όταν οι καθηγητές της ανακάλυψαν ότι τραγουδούσε τα πρωινά στο μαγαζί του Γιώργου Οικονομίδη.[8][9]

Το 1958 ήταν σημαδιακό για τη Μούσχουρη. Ο Γιώργος Οικονομίδης την γνώρισε στον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος έγινε ο μέντοράς της στη μουσική, της άνοιξε το δρόμο για τη μεγάλη καριέρα που ακολούθησε. Τον επόμενο χρόνο εμφανίζεται στο Α’ Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού και κυριαρχεί με δύο τραγούδια, το «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» του Μάνου Χατζιδάκι και το «Ξέρω κάποιο αστέρι» του Μίμη Πλέσσα, τα οποία κερδίζουν το πρώτο και το δεύτερο βραβείο αντίστοιχα. Το 1960 κερδίζει και πάλι το πρώτο βραβείο με δύο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, που ισοψήφησαν («Κυπαρισσάκι», «Τιμωρία»). Την περίοδο εκείνη ερμήνευσε και άλλα τραγούδια του σπουδαίου συνθέτη, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία («Υμηττός», «Χάρτινο το φεγγαράκι»).[8]

Το 1960 ανοίγει τα φτερά της στο εξωτερικό. Συμμετέχει στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού στη Βαρκελώνη και κερδίζει το πρώτο βραβείο με το τραγούδι του Κώστα Γιαννίδη «Ξύπνα αγάπη μου», που αποτέλεσε το μουσικό διαβατήριο για τη διεθνή καριέρα της. Η αναγνώριση και η μεγάλη επιτυχία δεν άργησε να έρθει. Το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι «Σαν σφυρίξεις τρεις φορές», που συνέθεσε για το γερμανικό ντοκιμαντέρ Ελλάς η χώρα των Ονείρων γίνεται «Weisse Rosen aus Athen» («Το λευκό ρόδο της Αθήνας») και γνωρίζει τεράστια επιτυχία στη Γερμανία, με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 1.500.000 αντίτυπα. Το ίδιο τραγούδι στα αγγλικά, ως «White Rose of Athens», θα την κάνει γνωστή σ’ ολόκληρο τον κόσμο.[8]

Το 1962, ο σπουδαίος τζαζίστας και παραγωγός Κουίνσι Τζόουνς, που την είχε ακούσει στο Φεστιβάλ της Βαρκελώνης, την καλεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ηχογραφήσει τον πρώτο αμερικάνικο δίσκο της με κλασικά αμερικάνικα τραγούδια και τίτλο «The girl from Greece sings». Λίγο αργότερα γνώρισε την πρώτη της επιτυχία στην Αγγλία με τη διασκευή του ποπ τραγουδιού «My Colouring Book». Το 1963 εγκαθίσταται μόνιμα στο Παρίσι και ηχογραφεί τον δίσκο «Mes plus belles chansons Grecques» με αποκλειστικά ελληνικά τραγούδια. Ο δίσκος αυτός θα της χαρίσει την πρώτη της διάκριση στη Γαλλία, το βραβείο «Charles Cros» της Γαλλικής Μουσικής Ακαδημίας.[8]

Στις 23 Μαρτίου 1963 εκπροσώπησε το Λουξεμβούργο στο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον, που έγινε στο Λονδίνο. Ερμήνευσε το τραγούδι «A force de prier», που μπορεί να κατετάγη όγδοο, αλλά αποτέλεσε μία από τις πρώτες επιτυχίες της που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Την επόμενη διετία συνεργάστηκε με τον γάλλο συνθέτη Μισέλ Λεγκράν, ο οποίος της έγραψε δύο μεγάλες επιτυχίες, τα τραγούδια «Les Parapluies de Cherbourg» (1964) και «L' Enfant au Tambour» (1965). Το 1965 ηχογράφησε τον δεύτερο αγγλόφωνο δίσκο της στις ΗΠΑ με τίτλο «Nana Sings» και συνεργάστηκε με τον Χάρι Μπελαφόντε σε σειρά συναυλιών και στο άλμπουμ «An Evening With Belafonte/Mouskouri» (1966).[8]

Το 1967 κυκλοφόρησε ένα από τους πιο σημαντικούς δίσκους της, το «Le Jour où la Colombe», που περιέχει πολλά σπουδαία τραγούδια του γαλλικού ρεπερτορίου της: «Au Coeur de Septembre», «Adieu Angélina», «Robe Bleue, Robe Blanche» και το κλασικό ποπ στάνταρ «Le Temps des Cerises». Ηχογράφησε, επίσης, τη δική της εκδοχή του «Guantanamera» κι έκανε την παρθενική της εμφάνιση στο «Ολιμπιά», τον θρυλικό συναυλιακό χώρο του Παρισιού, με γαλλικά ποπ τραγούδια, ελληνικά τραγούδια και συνθέσεις του Μάνου Χατζιδάκι. Το 1969 κυκλοφορεί το «Over and Over», ο πρώτος της δίσκος στην αγγλική αγορά που παραμένει στους πίνακες επιτυχιών περισσότερο από 100 εβδομάδες. Η δημοτικότητά της στην Αγγλία διαρκώς ανεβαίνει και τα εισιτήρια της πρώτης της συναυλίας στο περίφημο Άλμπερτ Χολ του Λονδίνου, εξαντλούνται μέσα σε λίγες ώρες.[8]

Η Μούσχουρη πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1970 «στο δρόμο», δίνοντας συναυλίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου και αυξάνοντας τη δημοτικότητα της. Στη Γαλλία, κυκλοφόρησε μία σειρά από επιτυχημένα άλμπουμ («Comme un Soleil», «Une Voix Qui Vient du Coeur», «Vielles Chansons de France» και «Quand Tu Chantes») και ηχογράφησε την επιτυχημένη διασκευή της άριας «Habanera» από την όπερα του Ζoρζ Μπιζέ «Κάρμεν», ντουέτο με τον Σερζ Λαμά. Στις γερμανόφωνες χώρες σημείωσε μεγάλη επιτυχία το άλμπουμ «Sieben Schwarze Rosen» (1975), όπως και στις αγγλόφωνες χώρες το «Book of Songs». Η δημοτικότητά της στις αγγλόφωνες χώρες θα αυξηθεί ακόμη πιο πολύ, όταν το BBC θα της εμπιστευθεί την τριετία 1971-1974 την παρουσίαση μιας σειράς μουσικών εκπομπών με τίτλο «Nana with Guests».[8]

Το 1981 γνωρίζει μία ακόμη παγκόσμια επιτυχία με το τραγούδι «Je chante avec toi Liberté», βασισμένο στο χορωδιακό «Va Pansiero» από την όπερα του Τζουζέπε Βέρντι «Ναμπούκο». Το ερμήνευσε εκτός από τα γαλλικά, στα γερμανικά («Lied der Freiheit»), τα ισπανικά («Libertad»), τα πορτογαλικά («Liberdade») και τα αγγλικά («Song for Liberty»). Την ίδια χρονιά, τιμάται με το «Χρυσό Εισιτήριο», για περισσότερα από 100.000 εισιτήρια που πωλήθηκαν μέσα σε λίγες μέρες στην περιοδεία της στη Γερμανία.[8]

Το καλοκαίρι του 1984 η Μούσχουρη επιστρέφει ύστερα από απουσία 20 ετών στην Αθήνα, όπου πρωτοξεκίνησε τη μεγάλη καριέρα της. Στις 23 και 24 Ιουλίου τραγουδά στο κατάμεστο Ηρώδειο, κάτω από την Ακρόπολη, συναυλία που συχνά δηλώνει ότι θα παραμείνει για πάντα η πιο γλυκιά της ανάμνηση στη σκηνή. Από τότε, αποφασίζει να ηχογραφήσει νέους δίσκους στα ελληνικά και κυκλοφορεί «Η ενδεκάτη εντολή» του Γιώργου Χατζηνάσιου σε στίχους του αγαπημένου της φίλου Νίκου Γκάτσου.[8]

Το 1985 ηχογραφεί το «Only Love» για το σήριαλ του BBC Η κόρη του Μίστραλ που ανέβηκε στο Νο.2 του βρετανικού πίνακα επιτυχιών. Τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε για την ισπανόφωνη αγορά το τραγούδι «Con Todo el Alma», μεγάλη επιτυχία σε Ισπανία, Αργεντινή και Χιλή. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε πέντε άλμπουμ σε ισάριθμες γλώσσες και το 1988 επέστρεψε στην εποχή του Ωδείου Αθηνών με το διπλό άλμπουμ «The Classical Nana», που περιλάμβανε άριες από αγαπημένες της όπερες.[8]

Τον Σεπτέμβριο του 1987 επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά ξανά για μια βραδιά στο Ηρώδειο. Ακολουθεί μια συναυλία στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου ξανασμίγει με τον Μάνο Χατζιδάκι. Η συναυλία αυτή γίνεται αφορμή να ξανά συνεργαστεί με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο, ηχογραφώντας τον δίσκο «Οι Μύθοι μιας Γυναίκας» (1988).

Το 1991 κυκλοφορεί την αγγλόφωνη συλλογή «Only Love: The Best of Nana Mouskouri», που γίνεται η μεγαλύτερη επιτυχία της στη δύσκολη γι’ αυτή αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. Τη δεκαετία του 1990 εξακολουθεί να δίνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο και να ηχογραφεί τακτικά στα Αγγλικά, τα Γερμανικά, τα Ελληνικά, τα Γαλλικά και τα Ισπανικά. Ξεχωρίζουν η συλλογή με σπιρίτσουαλ «Gospel», το ισπανόφωνο «Nuestras Canciones», το πολύγλωσσο «Côté Sud, Côté Coeur» (1992), το «Falling In Love Again: Great Songs From the Movies» και το γαλλικό «Dix Mille Ans Encore».[8]

Το 1993 έγινε πρέσβειρα καλής θελήσεως της UNICEF. Από τη θέση της αυτή συναντά κρατικούς αξιωματούχους και αρχηγούς κρατών και προβάλλει τα δικαιώματα των παιδιών. Τον επόμενο χρόνο αναμίχθηκε στην πολιτική. Με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας κέρδισε μία θέση στην Ευρωβουλή, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1999. Ενδιάμεσα ηχογράφησε μία σειρά από άλμπουμ, από τα οποία ξεχωρίζουν το ισπανόφωνο «Nana Latina» (ξεχωρίζουν τα ντουέτα με τον Χούλιο Ιγκλέσιας και τη Μερσέντες Σόσα), το αγγλόφωνο «Return to Love» και το γαλλόφωνο «Hommages».

Το 1998, ύστερα από μια σειρά συναυλιών σε όλο τον κόσμο, καταλήγει και πάλι στην Αθήνα. Στον επιβλητικό χώρο του Ηρωδείου θα τραγουδήσει συντροφιά με τον Σαρλ Αζναβούρ, τον Ζαν-Κλοντ Μπριαλί και τον Γιάννη Πάριο, σε μία συναυλία που διοργάνωσε το Ίδρυμα «Μελίνα Μερκούρη» για τη χρηματοδότηση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.

Το 1999, η Νάνα ολοκληρώνει τη θητεία της στο Ευρωκοινοβούλιο με μια σημαντική επιτυχία. Το πρόγραμμα-πλαίσιο «Πολιτισμός 2000-2004», του οποίου ήταν εισηγήτρια, υιοθετήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία.Την ίδια χρονιά, η Διεθνής Ένωση Ηχογραφημάτων (IFPI) θα της απονείμει στο Λονδίνο ειδικό βραβείο για τη σημαντική συνδρομή της στην υπερψήφιση της Οδηγίας για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.

Το 2004 ξεκίνησε από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την «Παγκόσμια Αποχαιρετιστήρια Περιοδεία» (Farewell World Tour). Το 2008 η περιοδεία της ολοκληρώνεται στην Ελλάδα. Το 2006 ήταν μία πολύ παραγωγική χρονιά όσον αφορά τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα. Τον Μάιο κυκλοφόρησε μετά από 12 χρόνια νέο δίσκο με τίτλο «Μόνη Περπατώ» και τον Νοέμβριο εκδόθηκε η βιογραφία της με τίτλο «Το όνομά μου είναι Νάνα» σε επιμέλεια του δημοσιογράφου Φώτη Απέργη.

Τον Οκτώβριο του 2011 κυκλοφορεί ένα ακόμη δίσκο στα ελληνικά με τίτλο «Τραγούδια από τα Ελληνικά Νησιά». Στο δίσκο συμμετέχουν οι: Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Μητσιάς, Νατάσα Θεοδωρίδου, Έλενα Παπαρίζου και Νίκος Αλιάγας, ενώ το εξώφυλλο έχει σχεδιάσει ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ.

Το 2013 ξεκίνησε μία νέα περιοδεία («Happy Birthday Tour») για να γιορτάσει τα ογδόντα της χρόνια. Στις 14 Ιουλίου 2014 έκανε μία ακόμη στάση στο Ηρώδειο.

Σε συνέντευξή της στην Καθημερινή (12 Ιουλίου 2014) δικαιολόγησε την επάνοδό της στη μουσική:

«Θέλω να το ξεκαθαρίσω: Πριν από έξι χρόνια, στο Ηρώδειο, είπα αντίο. Ήταν μια εποχή που ένιωθα ότι μεγάλωνα, ότι δεν ήμουν πλέον σ’ ένα κόσμο όπου ανήκα. Σταμάτησα, γιατί είπα δεν είναι πια της ηλικίας μου, οι νέοι έπρεπε να προχωρήσουν. Η απόφαση ήταν σωστή, αλλά μου κόστισε πολύ. Ήμουν κάθε μέρα στο γιατρό, ένιωθα ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι κανείς δεν με αγαπάει... Ένιωθα απελπισία. Όσο πλησίαζε, όμως, το 2014, έλεγα, να η ευκαιρία να τραγουδήσω πάλι: τον Οκτώβριο γίνομαι 80 χρονών!».

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μούσχουρη με τον πρώην σύζυγό της, Γιώργο Πετσίλα, το 1969

To 1960 ανέβηκε για πρώτη φορά τα σκαλιά της εκκλησίας. Παντρεύτηκε τον κιθαρίστα του συγκροτήματός της Γιώργο Πετσίλα, τον πρώτο άντρα που φίλησε, όπως έχει δηλώσει. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Νικόλα (1968) και την Ελένη (1970), και χώρισε το 1974. [10]

Το 2003 παντρεύτηκε ύστερα από μακροχρόνιο δεσμό τον Γάλλο μουσικό παραγωγό Αντρέ Σαπέλ.[11][12]

Τιμές και βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νάνα Μούσχουρη έχει τιμηθεί πολλάκις για την συνεισφορά της στον παγκόσμιο πολιτισμό και ιδιαιτέρως στον ελληνικό και τον γαλλικό.

Το γαλλικό κράτος της έχει απονείμει τις εξής τιμητικές διακρίσεις:[13]

  • Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής (2019)
  • Αξιωματούχος της Λεγεώνας της Τιμής (2007)
  • Ιππότης του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής (1997)
  • Ιππότης των Γραμμάτων και Τεχνών (1986)

Μεταξύ των πολλών βραβείων που έχει λάβει είναι και το Echo Music Prize το οποίο έλαβε το 2015 για την συνολική της καριέρα από τη Γερμανική Ακαδημία Φωνολογίας.[14]

Μερική δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με στοιχεία της Universal Music Group, η Νάνα Μούσχουρη έχει πουλήσει πάνω από 300 εκ. δίσκους παγκοσμίως[15], ηχογραφώντας περίπου 1.500 τραγούδια σε 15 γλώσσες και 450 άλμπουμ. Πάνω από 230 δίσκοι της έχουν γίνει χρυσοί και πλατινένιοι, παγκοσμίως. Θεωρείται από αρκετούς μία από τις πιο εμπορικές τραγουδίστριες όλων των ετών παγκοσμίως.[16][17][18]

  • Epitaphios (1960)
  • Nana Mouskouri Canta canciones populares griegas (1960)
  • I megales epitichies tis Nanas Mouskouri (Οι μεγάλες επιτυχίες της Νάνας Μούσχουρη) (1961)
  • Η Νάνα Μούσχουρη τραγουδά Χατζιδάκι (1961) [19]
  • Ta prota mas tragoudia (Τα πρώτα μας τραγούδια) (1961)
  • Weiße Rosen aus Athen / The White Rose of Athens (1961)
  • Greece, Land of Dreams (1962)
  • The Girl from Greece (1962)
  • Roses Blanches de Corfu (1962)
  • Ce Soir à Luna Park (1962)
  • Crois-moi ça durera (1962)
  • Un homme est venu (1963)
  • Sings Greek Songs-Never on Sunday (1963)
  • Au Feu! (1964)
  • Celui que j'aime (1964)
  • Ich Schau Den Weissen Wolken Nach (1964)
  • The Voice of Greece (1964)
  • Chante en Grec (1965)
  • Nana Mouskouri et Michael Legrand (1965)
  • Griechische Gitarren mit Nana Mouskouri (1965)
  • Nana Mouskouri in Italia (1965)
  • Nana's Choice (1965)
  • Nana Sings (1965)
  • An Evening with Belafonte/Mouskouri (1966)
  • Le Cœur trop tendre (1966)
  • Strasse der hunderttausend Lichter (1966)
  • Nana Mouskouri in Paris (1966)
  • In Italia (1966)
  • Moje Najlepse grčke pesme -Yugoslavia- (1966)
  • Pesme Moje zemlje -Yugoslavia- (1966)
  • Un Canadien Errant (1967)
  • Un souvenir du congrès (1967)
  • Nana Mouskouri à l'Olympia (1967)
  • Showboat (1967)
  • Chants de mon pays (1967)
  • Singt Ihre Grossen Erfolge (1967)
  • Le Jour où la Colombe (1967)
  • Nana (1968)
  • What Now My Love (1968)
  • Une soirée avec Nana Mouskouri (1969)
  • Dans le soleil et dans le vent (1969)
  • Over and Over (1969)
  • The Exquisite Nana Mouskouri (1969)
  • Mouskouri International (1969)
  • Grand Gala (1969)
  • Verzoekprogramma (1969)
  • Le Tournesol (1970)
  • Nana Recital 70 (1970)
  • Nana Sings Hadjidakis (Νάνα τραγουδά Μάνο Χατζιδάκη) (1970)
  • Turn On the Sun (1970)
  • Bridge Over Troubled Water (1970)
  • My Favorite Greek Songs (1970)
  • Song for Liberty (1970)
  • After Midnight (1971)
  • A Touch of French (1971)
  • Love Story (1971)
  • Pour les enfants (1971)
  • Comme un soleil (1971)
  • A Place in My Heart (1971)
  • Chante la Grèce (1972)
  • Lieder meiner Heimat (1972)
  • Xypna Agapi mou (1972)
  • Christmas with Nana Mouskouri (1972)
  • British Concert (1972)
  • Une voix... qui vivent du coeur (1972)
  • Σπίτι μου σπιτάκι μου (1972) [19]
  • Presenting... Songs from Her TV Series (1973)
  • Vieilles Chansons de France (1973)
  • Chante Noël (1973)
  • Day is Done (1973)
  • An American Album (1973)
  • Spotlight on Nana Mouskouri (1973)
  • Nana Mouskouri au Théâtre des Champs-Elysées (1974)
  • Que je sois un ange... (1974)
  • Nana's Book of Songs (1974)
  • The Most Beautiful Songs (1974)
  • Adieu mes amis (1974)
  • Le temps des cerises (1974)
  • If You Love me (1974)
  • The Magic of Nana Mouskouri (1974)
  • Sieben Schwarze Rosen (1975)
  • Toi qui t'en vas (1975)
  • Träume sind Sterne (1975)
  • At the Albert Hall (1975)
  • Quand tu chantes (1976)
  • Die Welt ist voll Licht (1976)
  • Eine Welt voll Musik (1976)
  • Lieder die mann nie vergisst (1976)
  • Nana in Holland (1976)
  • Songs of the British Isles (1976)
  • Love Goes On (1976)
  • Quand Tu Chantes (1976)
  • An Evening with Nana Mouskouri (1976)
  • Ein Portrait (1976)
  • La Récréation (1976)
  • Passport (1976)
  • The Three Bells (1976)
  • Une Voix (1976)
  • Alleluia (1977)
  • Glück ist wie ein Schmetterling (1977)
  • Star für Millionen (1977)
  • Geliebt und bewundert (1977)
  • Lieder, die die Liebe schreibt (1978)
  • Nouvelles chansons de la Vieille France (1978)
  • Les Enfants du Pirée (1978)
  • À Paris (1979)
  • Roses & Sunshine (1979)
  • Even Now (1979)
  • Vivre au Soleil (1979)
  • Sing dein Lied (1979)
  • Kinderlieder (1979)
  • Come with Me (1980)
  • Vivre avec toi (1980)
  • Die stimme in concert (1980)
  • Wenn ich träum (1980)
  • Alles Liebe (1981)
  • Je Chante Avec Toi, Liberté (1981)
  • Ballades (1982)
  • Farben (1983)
  • Quand on revient (1983)
  • When I Dream (1983)
  • La Dame de Cœur (1984)
  • Athina (1984)
  • Live at Herod Atticus (1984)
  • Nana (1984)
  • Η ενδεκάτη εντολή (1985) [19]
  • Ma Vérité (1985)
  • Alone (1985)
  • Libertad (1986)
  • Liberdade (1986)
  • Kleine Wahrheiten (1986)
  • Tu m'oublies (1986)
  • Why Worry? (1986)
  • Only Love (1986)
  • Love Me Tender (1987)
  • Con tutto il cuore (1987)
  • Tierra Viva (1987)
  • Du und Ich (1987)
  • Par Amour (1987)
  • Classique (1988)
  • A Voice from the Heart (1988)
  • The Magic of Nana Mouskouri (1988)
  • Concierto en Aranjuez (1989)
  • Tout Simplement 1&2 (1989)
  • Nana Mouskouri Singt die schönsten deutschen Weihnachtslieder (1989)
  • Ο ταξιδιώτης (1990) [19]
  • Gospel (1990)
  • Only Love: The Best of Nana Mouskouri (1991)
  • Nuestras canciones 1 & 2 (1991)
  • Am Ziel meiner Reise (1991)
  • Côté Sud – Côté Cœur (1992)
  • Hollywood (1993)
  • Falling in Love Again: Great Songs from the Movies (1993)
  • Dix mille ans encore (1994)
  • Agapi in'i zoi (1994)
  • Nur ein Lied (1995)
  • Nana Latina (1996)
  • Hommages (1997)
  • Return to Love (1997)
  • The Romance of Nana Mouskouri (1997)
  • Concert for Peace (1998)
  • Chanter la vie (1998)
  • Sentimiento latino (compilation 1998)
  • As Time Goes By (1999)
  • The Christmas Album (2000)
  • At Her Very Best (2001)
  • Erinnerungen (2001)
  • Songs the Whole World Loves (2001)
  • Fille du Soleil (2002)
  • Un Bolero Por Favor (2002)
  • Ode to Joy (2002)
  • The Singles+ (2002)
  • Nana Swings: Live at Jazzopen Festival (2003)
  • Ich hab'gelacht, ich hab'geweint (2004)
  • L'Intégrale Collection (34 CD Box Set) (2004)
  • A Canadian Tribute (2004)
  • I'll Remember You (2005)
  • Complete English Works Collection (17 CD Box Set) (2005)
  • Moni Perpato (2006)
  • Nana Mouskouri (Gold) (2 CD) (2006)
  • Le Ciel est Noir – Les 50 plus belles chansons (3 CD) (2007)
  • The Ultimate Collection (2007)
  • Les 100 plus belles chansons (5 CD) (2007)
  • 50 Hronia Tragoudia (50 Years of Songs) (2007)
  • Alma Latina Todas sus grabaciones en español (5CD) (2008)
  • The Best Of (Green Series) (2008)
  • The Very Best Of (Readers Digest 4 CD-Box) (2008)
  • The Ultimate Collection / In Asia (Taiwan) (2CD) (2008)
  • The Greatest Hits: Korea Tour Edition (2 CD-Box) (2008)
  • The Singer (2008)
  • Nana Mouskouri – Best Selection (2009)
  • Nana Sings (reissue) (2009)
  • Nana Mouskouri: Les hits (2009)
  • Meine Schönsten Welterfolge vol. 2 (2CD) (2009)
  • Les n°1 de Nana Mouskouri (Edition Limitée) (2CD) (2009)
  • La más completa colección (2009)
  • Nana Mouskouri I (2009)
  • Nana Mouskouri: Highlights 娜娜穆斯库莉:精选 (2010)
  • As Time Goes By (Nana Mouskouri sings the Great Movie Themes) (reissue) (2010)
  • The Danish Collection (reissue) (2010)
  • Nana Jazz (2010)
  • My 60's Favourites (2010)
  • Mes Chansons de France (2010)
  • Nana Around the World (2010)
  • Ballads and Love Songs (2010)
  • Nana Country (2010)
  • Nana Mouskouri & Friends – Tragoudia apo Ellinika nisia (Songs from the Greek Islands) (2011)
  • Nana Mouskouri & Friends – Rendez-vous (French version) (2011)
  • Nana Mouskouri & Friends – Rendez-vous (German version) (2012)
  • Nana Mouskouri & Friends – Rendez-vous (English version) (2012)
  • Happy Birthday Tour (2014)
  • Forever Young (2018)

Αυτοβιογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12141841g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. www.europarl.europa.eu. 2183. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  4. www.europarl.europa.eu. 2183.
  5. «Στη Νάνα Μούσχουρη το παράσημο του «Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής»».
  6. «Nana Mouskouri».
  7. «Στη Νάνα Μούσχουρη το παράσημο του «Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής»».
  8. 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 8,12 Σήμερα .gr, Σαν. «Νάνα Μούσχουρη». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  9. 9,0 9,1 «Η Νάνα Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LIFO». LiFO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  10. «Ο γάμος της Νάνα Μούσχουρη | κοσμικα , opinions | womenonly.gr». www.womenonly.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  11. IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (5 Απριλίου 2012). «Νυφούλα με 40 χρόνια καθυστέρηση η Νανά Μούσχουρη | ΖΩΗ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  12. «Ο γάμος της Νάνα Μούσχουρη | κοσμικα , opinions | womenonly.gr». www.womenonly.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  13. «Νάνα Μούσχουρη: Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής». Ambassade de France en Grèce - Πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  14. «Nana Mouskouri | Biography & History». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  15. «Nana Mouskouri - Universal Music France». www.universalmusic.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2020. 
  16. «Nana Mouskouri | Album Discography». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  17. «Highest selling recording acts of all time». RateYourMusic. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  18. sta (4 Μαΐου 2015). «Ποια Ελληνίδα ανάμεσα στους 10 τραγουδιστές με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία». Φήμες. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  19. 19,0 19,1 19,2 19,3 Τρούσας, Φώντας (8 Οκτωβρίου 2022). «Δέκα μεγάλα άλμπουμ του «έντεχνου» ελληνικού τραγουδιού από το 1972». LiFO. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2023. 
  20. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσημοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λοιποί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]