Κουίνσι Τζόουνς
| Κουίνσι Τζόουνς | |
|---|---|
 Ο Κουίνσι Τζόουνς το 2014 | |
Πληροφορίες | |
| Όνομα γέννησης | Κουίνσι Ντιλάιτ Τζόουνς Τζούνιορ |
| Γέννηση | 14 Μαρτίου 1933[1][2][3] Σικάγο[4] |
| Καταγωγή | Σικάγο, Ιλλινόις, ΗΠΑ |
| Eίδος | rhythm and blues
funk soul big band swing bossa nova jazz hip hop rock and roll pop |
| Ιδιότητες | Μουσικός
Μουσικός παραγωγός Τραγουδοποιός Διευθυντής ορχήστρας Ενορχηστρωτής |
| Μουσικά όργανα | Τρομπέτα
Γαλλικό κόρνο Τύμπανα Κρουστά Φωνή Πιάνο Πλήκτρα Συνθεσάιζερ |
| Παρουσία | 1952 - σήμερα |
| Δισκογραφική εταιρεία | Warner Bros.
Columbia Mercury A&M Qwest Epic ABC Interscope |
| Ιστότοπος | |
| quincyjones.com | |
| wikidata (π) | |
Ο Κουίνσι Ντιλάιτ Τζόουνς Τζούνιορ (Quincy Delight Jones Jr., γεννημένος στις 14 Μαρτίου 1933) είναι Αμερικανός μουσικός παραγωγός, τραγουδοποιός, συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, ενορχηστρωτής και παραγωγός ταινιών και τηλεόρασης. [5] Η καριέρα του στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας έχει διάρκεια πάνω από 60 χρόνια με τον ίδιο να κατέχει το ρεκόρ των 80 υποψηφιοτήτων στα βραβεία Grammy, [6] 28 βραβεία Grammy, και το βραβείο Grammy Legend που του απονεμήθηκε το 1992.
Ο Τζόουνς έγινε γνωστός στη δεκαετία του 1950 ως ενορχηστρωτής και διευθυντής ορχήστρας τζαζ μουσικής, προτού προχωρήσει στην ποπ μουσική και τη σύνθεση μουσικής για κινηματογραφικές ταινίες. Το 1969, ο Τζόουνς και ο συνεργάτης του τραγουδοποιός Μπομπ Ράσελ έγιναν οι πρώτοι αφροαμερικανοί που προτάθηκαν ποτέ για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, για το "The Eyes of Love" από την ταινία Απαγόρευση (Banning). Ο Τζόουνς ήταν επίσης υποψήφιος για το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής για τη δουλειά του στην ταινία του 1967 Εν Ψυχρώ (In Cold Blood), όντας έτσι ο πρώτος αφροαμερικανός δις υποψήφιος την ίδια χρονιά. Το 1971 έγινε ο πρώτος αφροαμερικανός που ανέλαβε χρέη μουσικού διευθυντή και διευθυντή ορχήστρας στην τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών. Το 1995 ήταν ο πρώτος αφροαμερικανός που έλαβε το ανθρωπιστκό βραβείο Jean Hersholt της Ακαδημίας. Έχει συνδεθεί με τον μουσικό Willie D. Burton ως δεύτεροι στη λίστα των αφροαμερικανών με τις περισσότερες υποψηφιότητες στα βραβεία Όσκαρ, με επτά υποψηφιότητες ο καθένας.
Ο Τζόουνς ήταν παραγωγός, από κοινού με τον Μάικλ Τζάκσον, στα άλμπουμ του Τζάκσον Off the Wall (1979), Thriller (1982) και Bad (1987), καθώς επίσης παραγωγός και διευθυντής ορχήστρας του φιλανθρωπικού τραγουδιού, το 1985, "We Are the World", το οποίο συγκέντρωσε κεφάλαια για τα θύματα του λιμού στην Αιθιοπία. [7] Το 2013, ο Jones εντάχθηκε στο Rock & Roll Hall of Fame ως νικητής, μαζί με τον Lou Adler, του βραβείου Ahmet Ertegun.[8] Το περιοδικό Time τον ανέδειξε ως έναν από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς της τζαζ στον 20ού αιώνα. [5]
Βραβεία και τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_(cropped).jpg)
- Επίτιμο Διδακτορικό Μουσικής από το Berklee College of Music (1983) [9]
- Βραβείο Golden Plate της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιτεύγματος το 1984. [10]
- Grammy Legend Award το 1992 (ένα από τα 15 άτομα που το έλαβε ποτέ). [11]
- Δεύτερος στη λίστα όλων των εποχών κατόχων βραβείου Grammy.
- Το Γυμνάσιο Γκάρφιλντ στο Σιάτλ πήρε το όνομά του από ένα κέντρο παραστατικών τεχνών. [12]
- Το δημοτικό σχολείο Quincy Jones που βρίσκεται στο Νότιο Κεντρικό Λος Άντζελες πήρε το όνομά του.
- Ανθρωπιστικό βραβείο στα βραβεία BET το 2008.
- Τιμές John F. Kennedy Center το 2001.
- Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών από τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στις 2 Μαρτίου 2011. [13]
- Los Angeles Press Club Visionary Award το 2014 [14]
- Επίτιμο διδακτορικό από τη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου, το 2015. [15]
- Βραβείο Ahmet Ertegun στο Rock and Roll Hall of Fame το 2013.
Μουσική επένδυση σε κινηματογραφικές ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Pawnbroker (Mercury, 1965)
- Mirage (Mercury, 1965)
- The Slender Thread (Mercury, 1965)
- The Deadly Affair (Verve, 1966)
- Walk, Don't Run (Mainstream, 1966)
- Enter Laughing (Liberty, 1967)
- Banning (1967)
- In the Heat of the Night (United Artists, 1967)
- In Cold Blood (Colgems, 1967)
- A Dandy in Aspic (1968)
- The Counterfeit Killer (1968)
- Jigsaw (1968)
- For Love of Ivy (ABC, 1968)
- The Hell with Heroes (1968)
- The Split (1968)
- Mackenna's Gold (RCA Victor, 1969)
- The Italian Job (Paramount, 1969)
- The Lost Man (Uni, 1969)
- Bob & Carol & Ted & Alice (Bell, 1969)
- John and Mary (A&M, 1969)
- Cactus Flower (Bell, 1969)
- Last of the Mobile Hot Shots (1970)
- The Out-of-Towners (1970)
- They Call Me Mister Tibbs! (United Artists, 1970)
- Brother John (1971)
- The Anderson Tapes (1971)
- Honky (1971)
- Sanford and Son Theme (1972)
- $ (Reprise, 1972)
- The Hot Rock (Prophesy, 1972)
- The New Centurions (1972)
- The Getaway (1972)
- Roots (A&M, 1977)
- The Wiz (1978)
- The Color Purple (Quest, 1985)
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Fantasia 2000 (1999) - Ο ίδιος ("Rhapsody in Blue")
- Austin Powers στο Goldmember (2002) - Ο ίδιος
- Sandy Wexler (2017) - Ο ίδιος
- Quincy (2018) - Ο ίδιος
Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Εταιρεία | Θέση στους καταλόγους επιτυχιών (ΗΠΑ) | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Billboard 200 | Jazz Albums | Top R&B/Hip-Hop Albums | |||
| 1955 | Jazz Abroad | EmArcy | - | - | - |
| 1956 | This Is How I Feel About Jazz | ABC-Paramount | - | - | - |
| 1957 | Go West, Man! | - | - | - | |
| 1958 | Quincy's Home Again | Metronome | - | - | - |
| 1959 | The Birth of a Band! | Mercury | - | 21 | - |
| The Great Wide World of Quincy Jones | - | - | - | ||
| 1960 | I Dig Dancers | - | - | - | |
| 1961 | Around the World | - | - | - | |
| Newport '61 | - | - | - | ||
| The Great Wide World of Quincy Jones Live (in Zurich!) | - | 24 | - | ||
| The Quintessence | impulse! | - | - | - | |
| 1962 | Big Band Bossa Nova | Mercury | 112 | - | - |
| 1963 | Quincy Jones Plays Hip Hits | - | - | - | |
| 1964 | Quincy Jones Explores the Music of Henry Mancini | - | - | - | |
| Golden Boy | - | - | - | ||
| I/We Had a Ball | Limelight | - | - | - | |
| 1965 | Quincy Plays for Pussycats | Mercury | - | - | - |
| Quincy's Got a Brand New Bag | - | - | - | ||
| 1969 | Walking in Space | A&M | 56 | 2 | 6 |
| 1970 | Gula Matari | 63 | 2 | 16 | |
| 1971 | Smackwater Jack | 56 | 1 | 11 | |
| 1972 | Ndeda (Compilation) | Mercury | 73 | 12 | - |
| 1973 | You've Got It Bad Girl | A&M | 94 | 1 | 14 |
| 1974 | Body Heat | 6 | 1 | 1 | |
| 1975 | Mellow Madness | 16 | 1 | 3 | |
| 1976 | I Heard That!! | 43 | 1 | 16 | |
| 1978 | Sounds...and Stuff Like That!! | 15 | 1 | 4 | |
| 1981 | Quincy Jones Live at the Budokan | - | - | - | |
| The Dude | 10 | 3 | 3 | ||
| 1982 | The Best (Compilation) | 122 | 17 | 45 | |
| 1985 | The Best of Quincy Jones Volume 2 (Compilation) | - | - | - | |
| 1989 | Back on the Block | Qwest | 9 | 1 | 1 |
| 1993 | Miles & Quincy Live at Montreux
(with Miles Davis) |
Warner Bros. | - | 1 | - |
| 1995 | Q's Jook Joint | Qwest | 32 | 1 | 6 |
| 1999 | From Q with Love (Compilation) | Warner Bros. | 72 | 1 | 31 |
| 2000 | Basie and Beyond
(The Quincy Jones/Sammy Nestico Orchestra) |
- | 10 | - | |
| 2001 | Q - The Musical Biography of Quincy Jones (Compilation) | Rhino | - | - | - |
| 2004 | The Original Jam Sessions 1969
(with Bill Cosby) |
Concord Jazz | - | 12 | - |
| 2010 | Q Soul Bossa Nostra | Interscope | 86 | - | 15 |
Soundtracks[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Εταιρεία | Θέση στους καταλόγους επιτυχιών (ΗΠΑ) | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Billboard 200 | Jazz Albums | Top R&B/Hip-Hop Albums | |||
| 1961 | The Boy in the Tree (EP) | Mercury | - | - | - |
| 1965 | The Pawnbroker | - | - | - | |
| Mirage | - | - | - | ||
| 1966 | The Slender Thread | - | - | - | |
| Walk, Don't Run | Mainstream | - | - | - | |
| 1967 | The Deadly Affair | Verve | - | - | - |
| Enter Laughing | Liberty | - | - | - | |
| In the Heat of the Night | United Artists | - | - | - | |
| In Cold Blood | Colgems | - | - | - | |
| 1968 | For Love of Ivy | ABC | 192 | - | - |
| 1969 | Mackenna's Gold | RCA Victor | - | - | - |
| The Italian Job | Paramount | - | - | - | |
| The Lost Man | Uni | - | - | - | |
| Bob & Carol & Ted & Alice | Bell | - | - | - | |
| Cactus Flower | - | - | - | ||
| 1970 | John and Mary | A&M | - | - | - |
| They Call Me Mister Tibbs! | United Artists | - | - | - | |
| 1971 | $ | Reprise | 173 | - | - |
| The Anderson Tapes | - | - | - | ||
| 1972 | The Getaway (7") | A&M | - | - | - |
| 1972 | The Hot Rock | Prophesy | - | - | - |
| 1977 | Roots | A&M | 21 | 4 | 6 |
| 1978 | The Wiz | MCA, Motown | 40 | - | 33 |
| 1985 | The Color Purple | Qwest | - | - | - |
| 2009 | The Split | Film Score Monthly | - | - | - |
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6736vb4. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 398538. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Quincy Jones». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Callaway, Sue (January 28, 2007). «Fortune test drives a Mercedes Maybach with Quincy Jones – February 5, 2007». CNN. http://money.cnn.com/magazines/fortune/fortune_archive/2007/02/05/8399176/index.htm. Ανακτήθηκε στις July 18, 2009.
- ↑ «Quincy Jones social activism». Biography.com. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016.
- ↑ Busis, Hillary. «Public Enemy, Rush, Heart, Donna Summer to be inducted into Rock and Roll Hall of Fame | EW.com». Music-mix.ew.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ «The Eagles Among Berklee College Doctorate of Music Honorees». The Hollywood Reporter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020.
- ↑ «Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement». achievement.org. American Academy of Achievement.
- ↑ «Grammy Legend Award». National Academy of Recording Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «Quincy Jones Biography and Interview». achievement.org. American Academy of Achievement.
- ↑ Bryson Taylor, Derrick. "Obama Honors Quincy Jones With Arts Medal" Article in Essence.com, 2010. Retrieved March 31, 2019.
- ↑ «Music Legend Quincy Jones to Receive the Visionary Award». LA Press Club. 22 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ «Honorary Doctorate for Quincy Jones – Royal Academy of Music». Ram.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2015.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Quincy Jones». Archive of American Television. Video interview.
- «Quincy Jones». Mix Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 2, 2009. https://web.archive.org/web/20090502184140/http://mixonline.com/recording/mixing/audio_quincy_jones/.
- «Quincy Jones: The Story of an American Musician». American Masters (PBS). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-23. https://web.archive.org/web/20090423014323/http://www.pbs.org/wnet/americanmasters/database/jones_q.html. Ανακτήθηκε στις 2020-04-16.
- «Quincy Jones Speech at Beijing University» (PDF). USC Public Diplomacy. Beijing, China. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Οκτωβρίου 2009.
- Gross, Terry (Host/Interviewer) (November 5, 2001). «Quincy Jones: The Man Behind the Music». Fresh Air (PBS). https://www.npr.org/2013/05/27/186052477/quincy-jones-the-man-behind-the-music. (26 mins, airdate May 25, 2013)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημος ιστότοπος
- «Quincy Jones». The MusiCodex. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2014.
- Quincy Jones στην IMDb
- «Quincy Jones». NAMM Oral History Library. 2014.
- «Quincy Jones: National Visionary (Excerpts)». The National Visionary Leadership Project.