Τέμενος Εσκί Ιμαρέτ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Τέμενος Εσκί Ιμαρέτ Eski İmaret Camii | |
|---|---|
 Το τέμενος Έσκι Ιμαρέτ από ψηλά - στο βάθος διακρίνεται το Τέμενος Σουλεϊμανιέ και ο πύργος Βαγιαζίτ. | |
| Βασικές πληροφορίες | |
| Τοποθεσία | Κωνσταντινούπολη, Τουρκία |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°1′18″N 28°57′18″E / 41.02167°N 28.95500°EΣυντεταγμένες: 41°1′18″N 28°57′18″E / 41.02167°N 28.95500°E |
| Υπαγωγή | Σουνιτικό Ισλάμ |
| Χώρα | Τουρκία |
| Έτος αφιέρωσης | Αμέσως μετά 1453 |
| Αρχιτεκτονική περιγραφή | |
| Αρχιτεκτονικός τύπος | εκκλησία βυζαντινού ρυθμού σταυροειδή με τρούλο |
| Αρχιτεκτονικός ρυθμός | Εποχής των Κομνηνών και των Παλαιολόγων |
| Αποπεράτωση | Λίγο πριν το 1087 |
| Υλικά | τούβλο, πέτρα |
Το Τέμενος Εσκί Ιμαρέτ (Τούρκικα: Eski İmaret Camii μεταφράζεται ως Παλαιό Ιμαρέτ/Πτωχοκομείο Τέμενος) ήταν το Ορθόδοξο μοναστήρι μονή του Παντεπόπτου στην Κωνσταντινούπολη.
Περιγραφή της μονής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μονή ήταν χτισμένη πάνω σε θολωτά υπόγεια και γι'αυτό ήταν υπερυψωμένη. Τα υπόγεια αυτά ήταν σιτοφυλάκια και αποθήκες της μονής. Δεξιά της μονής βρίσκεται ξηρό αγίασμα, το λεγόμενο «του Αγίου Νικολάου». Η εκκλησία όλη περιβάλλεται με τείχος.
Ιστορία της Μονής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μονή κτίστηκε από την Άννα Δούκαινα, μητέρα του Αλέξιου του Κομνηνού. Δεν ξέρουμε με σιγουριά αν η μονή ήταν ανδρών ή γυναικών. Ο κλεινός Πατριάρχης Κωνστάντιος λέει ότι υπήρχαν δύο μονές, μια ανδρών και μια άλλη γυναικών, ενώ ο Νικήτας Χωνιάτης και ο Παχυμέρης λένε ότι η μονή ήταν από την αρχή ανδρώα. Στην μονή αυτή ενεκλείνονταν οι απειθούντες κληρικοί. Επί της ηγεμονίας των Λατίνων ήταν εκκλησία λατινική. Κατά της εφόδου των σταυροφόρων, κατά τα μέρη του Πετρίου, μέσον Φαναρίου και Μπαλατά, στις 9 Απριλίου 1204, ο Μούρτζουφλος με τον Βυζαντινό στρατό στρατοπέδευσε στον περίβολο της μονής, επειδή είχε καλή ορατότητα στο λιμάνι και σε μεγάλο μέρος του Βοσπόρου. Ο Σεΐδ Αλή αναφέρει ότι η μονή μετατράπηκε από τους Οθωμανούς σε τροφείο και κτίστηκαν οκτώ τεμένη διδακτήρια. Σήμερα ο ναός ονομάζεται Εσκί Ιμαρέτ Τέμενος.
Κειμήλια της Μονής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Δάνδολο, κατά το 1221 μετακομίσθη από την μονή αυτή και εστάλη στην Βενετία το λείψανο του Αγίου Παύλου, μάρτυρα της εποχής του Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου. Από τον ναό αυτό οι Λατίνοι αφαίρεσαν έναν ιερόν ήλον και ιεράς ακάνθας, κειμήλια που σήμερα σώζονται στην Βενετία. Επίσης μετακόμισαν τα ιερά λείψανα του Αγίου Παύλου του μάρτυρα, του Αγίου Παύλου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και της Αγίας Μαρίνας. Τα λείψανα αυτά χάθηκαν.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αλέξανδρος Πασπάτης, επιμ. (1877). Βυζαντιναί μελέται Τοπογραφικαί και ιστορικαί. Κωνσταντινούπολη: Τυπογραφείο Αντωνίου Κορομηλά, Βιβλιοπωλείο των Αδελφών Δεσπάστα. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2009.
