Μικρό Κρανοβούνι Ροδόπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°03′10″N 25°19′59″E / 41.05278°N 25.33306°E / 41.05278; 25.33306

Μικρό Κρανοβούνι
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Μικρό Κρανοβούνι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΑνατολική Μακεδονία και Θράκη
Περιφερειακή ΕνότηταΡοδόπης
ΔήμοςΚομοτηνής
Δημοτική ΕνότηταΚομοτηνής
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
Υψόμετρο20
Πληθυσμός159 (2011)
Άλλα
Ταχ. κωδ.69100
Τηλ. κωδ.+30 25310

Το Μικρό Κρανοβούνι είναι πεδινό χωριό της Θράκης στην Περιφερειακή Ενότητα Ροδόπης.[2]

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μικρό Κρανοβούνι βρίσκεται στην πεδιάδα της Κομοτηνής (υψόμετρο 20 μέτρα[3]), σε απόσταση 12 χλμ ΝΔ από το κέντρο της πόλης. Βόρεια και δίπλα του είναι το Μεγάλο Κρανοβούνι, ανατολικά το Καλαμόκαστρο και νοτιοανατολικά το Νέο Σιδηροχώρι. Στα νότια είναι οι λίμνες και λιμνοθάλασσες της Θράκης που είναι χαρακτηρισμένος Βιότοπος Natura 2000.[4] Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία (καλλιέργεια καπνών και βαμβακιού).[5] Μετά την απελευθέρωση, αναφέρεται επίσημα με την ονομασία Κρανοβούνι στο ΦΕΚ 194Α - 14/08/1924 ως ενιαίος οικισμός[6] μαζί με το σημερινό Μεγάλο Κρανοβούνι, ο οποίος το 1940 καταργήθηκε και διαχωρίστηκε σε Μέγα και Μικρό Κρανοβούνιον.[7] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης», ανήκει στον Δήμο Κομοτηνής και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είχε ως πληθυσμό 159 κατοίκους.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -824022.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 161, τομ. 22. 
  3. «ΜΙΚΡΟ ΚΡΑΝΟΒΟΥΝΙ (Χωριό) ΚΟΜΟΤΗΝΗ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  4. «NatureBank - Βιότοπος NATURA - LIMNES KAI LIMNOTHALASSES TIS THRAKIS - EVRYTERI PERIOCHI KAI PARAKTIA ZONI». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  5. «ΘΡΑΚΗ - Χωριά κάμπου Κομοτηνής». Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2021. 
  7. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  8. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10480 (σελ. 6 του pdf)