Γρατινή Ροδόπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°8′37″N 25°31′59″E / 41.14361°N 25.53306°E / 41.14361; 25.53306

Γρατινή Ροδόπης
20100410 Gratinh Rodoph panoramic.jpg
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γρατινή Ροδόπης
41°8′37″N 25°31′59″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Κομοτηνής
Πληθυσμός365 (2011)
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το κέντρο της Γρατινής
Η ορθόδοξη εκκλησία της Γρατινής

Η Γρατινή είναι ένα χωριό περίπου 13 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Κομοτηνής. Σε 1,5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά υπάρχει το φράγμα της Γρατινής ύψους 45 μέτρων και χωρητικότητας 18 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού. Το φράγμα αυτό εξυπηρετεί το θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο της ΔΕΗ στην βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την ύστερη Βυζαντινή περίοδο η πόλη αναφερόταν ως Γρατζιανούς, ενώ σε οθωμανικές πηγές αναφέρεται ως Ίγριτσαν (Iğrican) και Αγριτζάνχισαρ (Ağricanhišar).[2] Πιθανώς δε να αντιστοιχεί με την βυζαντινή καστροπολιτεία Γρατιανούπολις , ονομασθείσα προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορα Γρατιανού (367-383), της οποίας ο επίσκοπος αναφέρεται στα πρακτικά της Γ' Οικουμενικής Συνόδου στην Έφεσο το 431.[2]

Η υστεροβυζαντινή πόλη έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εμφύλιες συγκρούσεις του 14ου αιώνα. Το 1344 η πόλη καταλαμβάνεται από τον Ιωάννη Καντακουζηνό, ο οποίος διορίζει το γιο του Ματθαίο ως «άρχοντα» της πόλης και της περιβάλλουσας επαρχίας. Η πόλη παρέμεινε έδρα του Ματθαίου και των Καντακουζηνών εν γένει ως το 1355/56, όταν κατόπιν νέου εμφυλίου πολέμου, ο Ματθαίος παρέδωσε τις θρακικές του κτήσεις στον Ιωάννη Ε' Παλαιολογο με αντάλλαγμα το διορισμό του ως Δεσπότη του Μωρέως.[2][1]

Κάστρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα σώζονται στο λόφο βόρεια του χωριού λίγα ερείπια από το οχύρωμα της Βυζαντινής Γρατιανούπολης τα οποία πιθανολογούνται ότι χτίστηκαν το 14ο αιώνα. Το τείχος του αποτελείται από αργούς λίθους, κονίαμα, θραύσματα πλίνθων και ακατάστατη πλινθοδομή, και ακολουθεί ακανόνιστη διαδρομή. Από Β προς Ν το φρούριο έχει μήκος άνω των 250 ποδιών, ενώ διέθετε έναν κυκλικό πύργο στο ανατολικό τείχος.[2][3]

Αξιοθέατο είναι επίσης το Εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής που βρίσκεται ανάμεσα από τα ερειπωμένα οχυρώματα του κάστρου όπου κάθε Πέμπτη μετά το Πάσχα γιορτάζει.[4] Δίπλα στο εξωκλήσι υπάρχει μια μεγάλη τετράγωνη δεξαμενή κινστέρνα με κυλινδρικούς θόλους.[2][3]

Πρόσωπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Γρατινή». Δικτυακή Πύλη Σημείων Ενδιαφέροντος Υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2011. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Soustal, Peter (1991). Tabula Imperii Byzantini, Band 6: Thrakien (Thrakē, Rodopē und Haimimontos) (στα Γερμανικά). Βιέννη: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σελίδες 276–277. ISBN 3-7001-1898-8. 
  3. 3,0 3,1 Αικατερίνη Μπάλλα (28 Νοεμβρίου 2007). «Κάστρο Γρατινής». Ιστοσελίδα Οδηγού ιστορικής και πολιτιστικής ανάδειξης Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2011. 
  4. «Η Γρατινή φόρεσε τα καλά της για τη Ζωοδόχο Πηγή». Εφημερίδα Ο Χρόνος. 2010-04-09. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-23. https://web.archive.org/web/20151223034842/http://www.xronos.gr/detail.php?ID=54461. Ανακτήθηκε στις 2011-02-10. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Gratini στο Wikimedia Commons