Λιμνοχώρι Σερρών (πρώην οικισμός)
Συντεταγμένες: 41°11′24.59281″N 23°11′13.28150″E / 41.1901646694°N 23.1870226389°EΓια συνώνυμους οικισμούς στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Λιμνοχώρι (αποσαφήνιση)
| Λιμνοχώρι | |
|---|---|
.jpg) | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Ηρακλείας |
| Δημοτική Ενότητα | Ηρακλείας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Πληθυσμός | |
| Πραγματικός | 657 |
| Έτος απογραφής | 1928 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Μπουρσούκι Μπορσούκι |
Το Λιμνοχώρι, έως το 1927 γνωστό ως Μπουρσούκι, είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρισκόταν στον σημερινό Δήμο Ηρακλείας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Πρόκειται για τον αρχικό οικισμό του σημερινού κατοικημένου χωριού Λιμνοχώρι Σερρών και βρισκόταν σε απόσταση 2 χλμ. νότια-νοτιοδυτικά αυτού.[1][2] Μαζί με τους οικισμούς Δενδρόφυτο και Μανιτάρι, ο οικισμός πλημμύρισε και καταστράφηκε κατά τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης Κερκίνης.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οθωμανική περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 15 σπίτια και 49 κατοίκους,[3] ενώ στη στατιστική μελέτη του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμάται ότι το 1900 είχε 360 κατοίκους.[4] Σύμφωνα με τη μελέτη «La Macédoine et sa Population Chrétienne» του Βούλγαρου Ντίμιταρ Μπρανκόφ, το 1904 ζούσαν εκεί 480 κάτοικοι.[5] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, σε σύνολο 850 κατοίκων προ του 1912, αναφέρονται 700 εξαρχικοί και 150 μουσουλμάνοι κάτοικοι.[6]
Σύγχρονη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 689 κατοίκων.[7]
Το 1920 προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Μπουγιούκ Μαχαλέ (Μεγαλοχώρι), μαζί με τα χωριά Μαντάρι (Μανιτάρι), Μρίσνα (Γόνιμο) και Πορλίδα (σημερινό Λιμνοχώρι), ενώ το 1929 μετονομάστηκε σε Λιμνοχώρι.[8][9][10] Σε χάρτες της εποχής ο οικισμός αναφέρεται και ως Μαυροχώρι.[11][12]
Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων, στο Μπουρσούκι εγκαταστάθηκαν τη δεκαετία του 1920 τουλάχιστον 60 οικογένειες προσφύγων.[13][14][15]
Η τοποθεσία του οικισμού ήταν ιδιαίτερα ευάλωτη στις πλημμύρες του ποταμού Στρυμόνα, καθώς πριν από την κατασκευή των αντιπλημμυρικών έργων στην πεδιάδα των Σερρών, ο Στρυμόνας δεν είχε σταθερή κοίτη. Ενδεικτικά, τον Μάιο του 1928 το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Μακεδονία ανέφερε: «Εις το Μπορσούκι κανείς συναντά την φρίκην. Το κατάστημα της Αστυνομίας, το Σχολείον και 35 κατοικίαι, καλύβαι των γεωργών, κατεκλύσθησαν από τα ύδατα. Ο αστυνόμος, ο δάσκαλος, εξέρχονται της κατοικίας των και έρχονται στο ύψωμα που στέκω με την βαρκούλα τους». Εξαιτίας των καταστροφικών πλημμυρών, οι κάτοικοι ήταν συχνά αντιμέτωποι με μεταδοτικές ασθένειες, όπως η ελονοσία.[16]
Κατά την περίοδο των εγγειοβελτιωτικών έργων της πεδιάδας των Σερρών, τη δεκαετία του 1930, και με τη δημιουργία φράγματος στον Λιθότοπο Σερρών, καθώς και αναχωμάτων, για τον σχηματισμό της τεχνητής λίμνης Κερκίνη, ο οικισμός εγκαταλείφθηκε οριστικά και εν τέλη βυθίστηκε στα νερά της λίμνης. Οι κάτοικοι του οικισμού μετεγκαταστάθηκαν στο κοντινό χωριό Κογχύλια, που το 1955 μετονομάστηκε κι εκείνο σε Λιμνοχώρι.[17][18] Κάτοψη των χαλασμάτων του οικισμού είναι ορατή σε αεροφωτογραφίες του 1945.[19]
Σήμερα, η τοποθεσία όπου υπήρχε ο οικισμός συνεχίζει να βρίσκεται εντός της λίμνης Κερκίνη, σε απόσταση περίπου 500 μέτρων από το ανατολικό ανάχωμα, μεταξύ των χωριών Λιμνοχώρι και Χρυσοχώραφα. Σε αντίθεση με τις τοποθεσίες των οικισμών Δενδρόφυτο και Μανιτάρι, που επίσης καταστράφηκαν, αλλά περιοδικά εμφανίζονται όταν η στάθμη των νερών είναι χαμηλή, η τοποθεσία του παλιού Λιμνοχωρίου είναι μόνιμα βυθισμένη εντός της λίμνης.
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | Ονομασία | Κάτοικοι | Αναφ. | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Άνδρες | Γυναίκες | Σύνολο | |||
| 1913 | Μπουρσούκι | 342 | 347 | 689 | [7] |
| 1915 | Μπουρσούκι | 364 | 336 | 700 | [6] |
| 1920 | Μπορσούκι | 340 | 342 | 682 | [20] |
| 1928 | Μπουρσούκι | 310 | 347 | 657 | [21] |
Χάρτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Greece 1:100k Topographic Maps - Porróïa (στα Αγγλικά). London: Great Britain. War Office. General Staff. Geographical Section. 1944. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2023.
- ↑ Φύλλο χάρτη Κερκίνη - Πορρόια, Επιτελικός Χάρτης της Ελλάδος. Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. 1931.
- ↑ Ethnographic des Vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique (στα Γαλλικά). Κωνσταντινούπολη: Courrier d`Orient. 1878. σελ. 27. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2023.
- ↑ Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών.
63. Бурсукъ
- ↑ Μπρανκόφ, Ντίμιταρ (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne (στα Γαλλικά). Παρίσι: Librairie Plon. σελ. 198-199.
- ↑ 6,0 6,1 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 10.
64. Μπουρσούκι
- ↑ 7,0 7,1 Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 48.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 2Α΄/4-1-1920. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 7.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 164Α΄/3-5-1929. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1518.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Μπουρσούκι (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Φύλλο χάρτη Πορρόια - Πετρίτσι, Επιτελικός Χάρτης της Ελλάδος (Προσωρινή Έκδοσις). Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. 1928.
- ↑ Υδραυλικά έργα πεδιάδων Σερρών & Δράμας - Κύρια έργα. Μονκς-Γιούλεν. 1932. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ονομαστικόν Ευρετήριον Αγροτών Προσφύγων - Τόμος 1ος. Αθήνα: Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων. 1928. σελ. ΧΧΧI.
Αύξων αριθ. υπεύθ. δηλώσεων 111861 - 111920: Μπουρσούκι
- ↑ Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (Ε.Α.Π.) - Γενική Διεύθυνσις Εποικισμού Μακεδονίας - Τμήμα Στατιστικής. Εποικιστικός Χάρτης Μακεδονίας (Κλίματα 1:400.000). Σχεδιαστής: Μ. Μηλιαρέσης, Χαράκτης: Λάζαρος Αρχοντόπουλος (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών - United Nations Library & Archives at Geneva έκδοση). Θεσσαλονίκη: Γραφικαί Τέχναι Ασπιώτη Ε.Λ.Κ.Α. Α.Ε.
- ↑ Γενική Διεύθυνσις Εποικισμού Μακεδονίας - Τμήμα Στατιστικής (1926). Εποικιστικός Χάρτης Μακεδονίας. Χαράκτης: Λάζαρος Αρχοντόπουλος (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών - United Nations Library & Archives at Geneva έκδοση). Θεσσαλονίκη: Λιθογραφείον - Τυπογραφείον Δ. Γκατένιο.
- ↑ Σ. Α. Ανθρακόπουλος (1928-05-05). «Οποίαν φρικτήν εικόνα παρουσιάζει η πεδιάς των Σερρών· μια ζωντανή αφήγησις εκ του τόπου των καταστροφών· οι αριθμοί εξαίρουν το μέγεθος της λαϊκής δυστυχίας». Εφημερίδα Μακεδονία: σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-07-08. http://rg-dev.nlg.gr/archive/item/23182. Ανακτήθηκε στις 2023-07-08.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 157Α΄/21-6-1955. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1181.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Πορλίδα (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Προεπισκόπηση Αεροφωτογραφίας». Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. 1945. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2023.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 282.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1935). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 321.