Σαλτικλή Σερρών
Συντεταγμένες: 40°59′55.32″N 23°18′25.31″E / 40.9987000°N 23.3070306°E
| Σαλτικλή | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Ηρακλείας |
| Δημοτική Ενότητα | Στρυμωνικού |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 250 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Πραγματικός | 180 |
| Έτος απογραφής | 1920 |
Το Σαλτικλή είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Ηρακλείας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Πρόκειται για τον αρχικό οικισμό του σημερινού κατοικημένου χωριού Καλόκαστρο Σερρών και βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά αυτού, σε υψόμετρο 250 μέτρων[1], στις νότιες παρυφές των Κρουσσίων ορέων[2].
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά του Λαγκαδά του Σαντζακίου της Θεσσαλονίκης του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Στη στατιστική μελέτη «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική» του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, εκτιμάται ότι το 1900 ο οικισμός είχε 200 Τούρκους κατοίκους[3]. Σύμφωνα με την «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο οικισμός αναφέρεται ως αμιγώς μουσουλμανικός με πληθυσμό 219 κατοίκων[4]. Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 261 μουσουλμάνοι κάτοικοι, ενώ κατά τον Αύγουστο του 1915 αναφέρονται 200 μουσουλμάνοι[5].
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια. Το 1918 προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Αϊβαλίκ Δερέ Μαχαλάδων (Κυδωνέας) και δύο χρόνια αργότερα στην κοινότητα Ορλιάκου (Στρυμωνικού), μαζί με τα χωριά Γενή-Μαχαλέ και Σιβρή (Κορφοβούνι) και το χωριό Τσακαρλή. Με την Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, οι Τούρκοι κάτοικοι αποχώρησαν. Οι εναπομείναντες κάτοικοι μετακόμισαν το 1926 σε νέο οικισμό, το σημερινό χωριό Καλόκαστρο[6], το οποίο έως το 1940 ονομαζόταν Καλό Κάστρο[7].
Το 1968 με το ΦΕΚ 146Α΄/6-7-1968, η θέση του κατεστραμμένου οικισμού μετονομάστηκε σε «Έρημο Ρέμα».[8]
Σήμερα, στην τοποθεσία του πρώην οικισμού υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί. Κάτοψη των χαλασμάτων του οικισμού είναι, επίσης, ορατή σε αεροφωτογραφίες της περιόδου 1945-1960[9].
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | Κάτοικοι | Αναφ. | ||
|---|---|---|---|---|
| Άνδρες | Γυναίκες | Σύνολο | ||
| 1913 | 121 | 110 | 231 | [10] |
| 1915 | 101 | 99 | 200 | [5] |
| 1920 | 96 | 84 | 180 | [11] |
Χάρτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Gov.gr - Θέαση (υπόβαθρο 1945-1960)». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Greece 1:100k Topographic Maps - Nigríta (στα Αγγλικά). London: Great Britain. War Office. General Staff. Geographical Section. 1944. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών.
58. Салдакли
- ↑ Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 15. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 8.
- ↑ Παπακυριάκος, Κυριάκος (2013). «Τα εγκαταλειφθέντα χωριά στο νομό Σερρών». Σερραϊκά Σύμμεικτα (Τόμος Δεύτερος). Σέρρες: Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών (Ε.Μ.Ε.Ι.Σ.). σελ. 292.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Σαλτικλή». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 146Α΄/6-7-1968. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1041.
- ↑ «Gov.gr - Θέαση (υπόβαθρο 1945-1960)». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 47.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 279.
| |||||||||||||||||