Νεοχώρι Ηράκλειας Σερρών
Συντεταγμένες: 41°11′24.29″N 23°14′40.38″E / 41.1900806°N 23.2445500°EΓια συνώνυμους οικισμούς στον νομό Σερρών δείτε το λήμμα: Νεοχώρι Σερρών (αποσαφήνιση)
| Νεοχώρι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Ηρακλείας |
| Δημοτική Ενότητα | Ηρακλείας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 33 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Πραγματικός | 116 |
| Έτος απογραφής | 1940 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Αλή-Πασά Αλή-Πασσά Αλή-Πασιά Νεροχώρι |
Το Νεοχώρι ή Νεροχώρι, έως το 1927 γνωστό ως Αλή-Πασά, είναι διοικητικά καταργημένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Ηρακλείας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 33 μέτρων, ανατολικά την λίμνης Κερκίνη, σε απόσταση περίπου 3 χλμ. δυτικά της Ηράκλειας Σερρών.[1] Η έκταση και ο πληθυσμός του οικισμού έχουν ενσωματωθεί στον σημερινό κατοικημένο οικισμό Χρυσοχώραφα Σερρών.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οθωμανική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 40 σπίτια και 140 κατοίκους.[2] Το έτος 1891, ο Γκεόργκι Στρέζοφ έγραψε σχετικά:
3/4 της ώρας προς Τζουμαγιά· ίσιος δρόμος. Εύφορη γη στο όριο. Εκκλησιάζονται στο Χαζνατάρ.[3]
Σύμφωνα με τη στατιστική μελέτη του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμάται ότι το 1900 ο οικισμός είχε πληθυσμό 384 κατοίκων,[4] ενώ η μελέτη «La Macédoine et sa Population Chrétienne» του Βούλγαρου Ντίμιταρ Μπρανκόφ, αναφέρει ότι το 1904 ζούσαν εκεί 280 κάτοικοι.[5]
Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, αναφέρονται 250 εξαρχικοί κάτοικοι.[6] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, σε σύνολο 234 κατοίκων προ του 1912, αναφέρονται 171 εξαρχικοί και 63 μουσουλμάνοι κάτοικοι.[7]
Σύγχρονη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 234 κατοίκων.[8]
Το 1920 προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Τζουμαγιάς (Ηράκλεια), μαζί με τα χωριά Γενή Μαχαλέ, Δολάπ (Σαρακατσαναίικο), Ερνή-Κιόϊ (Ποντισμένο), Μπάλτζα, Ορμανλή (Δασοχώρι), Τσαβδάρ (Ψωμοτόπι) και Χαζνατάρ (Χρυσοχώραφα).[9][10]
Πριν την κατασκευή των αντιπλημμυρικών έργων στην πεδιάδα των Σερρών, τη δεκαετία του 1930, με την εκτροπή του ποταμού Στρυμόνα και τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης Κερκίνη, η τοποθεσία του οικισμού ήταν ιδιαίτερα ευάλωτη σε πλημμύρες. Ο οικισμός βρισκόταν μεταξύ των δύο δυτικών κλάδων της τότε κοίτης του Στρυμόνα.[11][1]
Το 1927 ο οικισμός μετονομάστηκε σε Νεροχώρι,[12][13] αλλά σε επίσημα έγγραφα του ελληνικού κράτους, όπως τα αποτελέσματα της ελληνικής απογραφής του 1928, αλλά και σε χάρτες της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, είχε αρχίσει να εμφανίζεται και με την ονομασία Νεοχώρι.[14][15]
Κατά την ελληνική απογραφή του 1940, ο οικισμός αποσπάστηκε από την κοινότητα Ηρακλείας και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Χρυσοχωράφων, πλέον με την ονομασία Νεοχώρι.[16]
Με την αύξηση του πληθυσμού και την επέκταση του οικισμού Χρυσοχωράφων προς τα βόρεια, το Νεοχώρι ενσωματώθηκε στα Χρυσοχώραφα. Καταργήθηκε τυπικά το 1951, καθώς έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές.
Το 1968 με το ΦΕΚ 146Α΄/6-7-1968, η θέση του οικισμού Αλή-Πασά μετονομάστηκε «Τριγωνομετρικό».[17]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | Ονομασία | Κάτοικοι | Αναφ. | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Άνδρες | Γυναίκες | Σύνολο | |||
| 1913 | Αλή Πασιά | 125 | 109 | 234 | [8] |
| 1915 | Αλή Πασα | 125 | 109 | 234 | [7] |
| 1920 | Αλή-Πασά | 44 | 40 | 84 | [18] |
| 1928 | Νεοχώρι (Αλή-Πασά) * | 31 | 31 | 62 | [14] |
| 1940 | Νεοχώριον | 51 | 65 | 116 | [19] |
* Σε επίσημα έγγραφα με απογραφικά στοιχεία του έτους 1928, ο οικισμός αναγράφεται, επίσης, με την ονομασία Νεροχώρι (Αλή Πασσά).[20]
Χάρτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Gov.gr - Θέαση». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
- ↑ Ethnographic des Vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique (στα Γαλλικά). Κωνσταντινούπολη: Courrier d`Orient. 1878. σελ. 27. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
- ↑ Στρέζοφ, Γκεόργκι (1891). Два санджака отъ Источна Македония (Δυο σαντζάκια της Ανατολικής Μακεδονίας) (PDF) (στα Βουλγάρικα). σελ. 849. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
- ↑ Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών.
61. Али Паша
- ↑ Μπρανκόφ, Ντίμιταρ (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne (στα Γαλλικά). Παρίσι: Librairie Plon. σελ. 198-199.
- ↑ Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 50. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
- ↑ 7,0 7,1 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 4.
10. Αλή Πασά
- ↑ 8,0 8,1 Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 44.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 2Α΄/4-1-1920. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 7.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Κ. Τζουμαγιάς (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023.
- ↑ Υδραυλικά έργα πεδιάδων Σερρών & Δράμας - Κύρια έργα. Μονκς-Γιούλεν. 1932. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 179Α΄/30-8-1927. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1255.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αλή - Πασά (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023.
- ↑ 14,0 14,1 Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1935). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 318.
- ↑ Φύλλο χάρτη Σέρρες, Επιτελικός Χάρτης της Ελλάδος (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών - United Nations Library & Archives έκδοση). Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. 1931.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Κ. Χρυσοχωράφων (Σερρών)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 146Α΄/6-7-1968. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1043.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 281.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1950). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 351.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής. Λεξικόν των Δήμων, Κοινοτήτων και Συνοικισμών του Νομού Σερρών. Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 75.
| |||||||||||||||||