Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάτω Καμπιά Φθιώτιδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Καμπιά.

Συντεταγμένες: 38°53′46″N 22°02′05″E / 38.89611°N 22.03472°E / 38.89611; 22.03472

Κάτω Καμπιά
Τα Κάτω Καμπιά
Κάτω Καμπιά is located in Greece
Κάτω Καμπιά
Κάτω Καμπιά
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦθιώτιδας
ΔήμοςΜακρακώμης
Δημοτική ΕνότηταΣπερχειάδος
Γεωγραφία
Υψόμετρο405
Πληθυσμός
Μόνιμος53
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας35003
Τηλ. κωδικός+30 22360

Τα Κάτω Καμπιά είναι ημιορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας[1] και υπάγεται στον Δήμο Μακρακώμης Φθιώτιδας[2]. Απέχει 12 χλμ. ΝΔ. από τη Μακρακώμη και 41 χλμ. Δ. από τη Λαμία.

Σύμφωνα με την παράδοση, το χωριό είχε κτισθεί στους βυζαντινούς χρόνους ψηλότερα από τη σημερινή του θέση στην τοποθεσία Καρτσαρού και σε υψόμετρο 960 μέτρα στη ΒΔ πλευρά του βουνού Γουλινάς. Αργότερα, κατά τον 13ο αιώνα το χωριό μεταφέρθηκε στη θέση Παλιοκαμπιά. Τη σημερινή ονομασία του Καμπιά το χωριό την οφείλει στο γεγονός ότι ήταν κτισμένο πάνω σε ένα μικρό οροπέδιο – σε μικρό κάμπο δηλαδή, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν οι παλιότεροι.

Σπουδαίοι μάστορες από την Ήπειρο έκτισαν από πέτρα γύρω στις 73 κατοικίες, από τις οποίες σήμερα μόνο ερείπια μπορεί να διακρίνει κανείς. Από τους ίδιους προφανώς τεχνίτες πρέπει να κτίσθηκε γύρω στο 1293-1296 και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, η οποία, σύμφωνα με τις πηγές, ήταν αρχιτεκτονικά ομοιότυπη με τους ναούς Οσίου Λουκά της Λειβαδειάς, Χριστιανών της Τριφυλίας, Αγίων Θεοδώρων του Μυστρά, καθώς και με το καθολικό της Μονής Δαφνίου της Αττικής.

Δυστυχώς οι κάτοικοι δεν αξιολόγησαν τη σπουδαιότητα του μνημείου και γύρω στο 1915 γκρέμισαν το ναό για να κτίσουν λίγα μέτρα παραπάνω έναν μεταγενέστερο. Έτσι χάθηκε για πάντα ένα σημαντικό τεκμήριο της ιστορίας της περιοχής, Όπως αναφέρει ο Κωστής Τριανταφύλλου:

«Λίγες πέτρες και μωσαϊκά κάτω από θεόρατες βελανιδιές μαρτυρούν ότι εδώ υπήρχε κάποτε ο Ιερός Ναός Αγ. Νικολάου, που με τα θαύματά του έγινε γνωστός και στην επίκληση ‘Βοήθα Χριστέ και Παναγιά και Άγιε Νικόλα από τα Καμπιά».

Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι του χωριού για να αποφύγουν τα δεινά εγκαταστάθηκαν κατά ομάδες σε πιο μικρούς οικισμούς στη γύρω περιοχή και στα σημεία με τα σημερινά τοπωνύμια Παλαιοχώρι-Γαύρος και αλλού. Το 1835, με τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, το χωριό καταγράφεται με το τοπωνύμιο Καμπιά -Γαύρος και με πληθυσμό 67 κατοίκων.

Στη σημερινή θέση πρέπει να βρισκόταν μετά το 1835 και το 1912 αναγνωρίστηκε επίσημα[3] ως Κοινότητα Καμπιάς, με έδρα τα Κάτω Καμπιά (σημερινά) και συνοικισμούς τα Άνω Καμπιά και τα Χάνια Καμπιών.[2]

Το χωριό, συνεχίζοντας την πορεία του στο χρόνο, καταστράφηκε από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής, που το έκαψαν το 1944.[4] Ο οικισμός κτίστηκε ξανά στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Εδώ πρέπει να υπογραμμιστεί η σημαντική προσφορά του Κολλεγίου Αθηνών, το οποίο την ίδια περίοδο ανέλαβε και έκτισε με δικές του δαπάνες το Δημοτικό Σχολείο του χωριού στη νέα θέση που βρίσκεται σήμερα.

Στατιστικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πληθυσμός της κοινότητας των Καμπιών και των συνοικισμών που την αποτελούσαν είχε την εξής διακύμανση:

  • Απογραφή 1920: 381 κάτοικοι.
  • Απογραφή 1928: 334 κάτοικοι.
  • Απογραφή 1940: Κάτω Καμπιά: 336 κάτοικοι, Άνω Καμπιά: 38 κάτοικοι.
  • Απογραφή 1951: Κάτω Καμπιά: 275 κάτοικοι, Χάνια Καμπιών: 50 κάτοικοι.
  • Απογραφή 1961: Κατω Καμπιά: 267 κάτοικοι, Χάνια Καμπιών: 34 κάτοικοι.
  • Απογραφή 2001: Κάτω Καμπιά: 159 κάτοικοι, Χάνια Καμπιών: 14 κάτοικοι, Άνω Καμπιά: 13 κάτοικοι.
  • Απογραφή 2011: Κάτω Καμπιά: 142 κάτοικοι, Χάνια Καμπιών: 10 κάτοικοι, Άνω Καμπιά: 4 κάτοικοι.[5]
  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 271, τομ. 16. 
  2. 2,0 2,1 «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2020. 
  3. Φ.Ε.Κ.261 / 1912 / τεύχος Α΄
  4. «ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1940-45». www.martino.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2020. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10639 (σελ. 165 του pdf)
  • Κωστής Τριανταφύλλου, Τα Καμπιά, Αφιέρωμα, έκδοση Ρουμελιώτικης Εστίας, Αθήνα 2003.
  • Ελευθέριος Σκιαδάς, Ιστορικά διαγράμματα των Δήμων της Ελλάδας [1833-1912], Αθήνα 1984.
  • Δημήτρης Δημητρίου. Ημερολόγιο Καμπιωτών 2009.