Ιερά Μητρόπολις Γάνου και Χώρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σφραγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Γάνου και Χώρας (1913)

Η Ιερά Μητρόπολις Γάνου και Χώρας ήταν μια επαρχία (Μητρόπολη) του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα παράλια της θάλασσας του Μαρμαρά στην Ανατολική Θράκη. Η επισκοπή υπήρχε έως το 1922 με έδρα της παλαιότερα το Γάνος (σήμερα Gaziköy), και από το 16ο αιώνα τη Χώρα (σήμερα Hoşköy). Ο τίτλος του Μητροπολίτη Γάνου και Χώρας, υπερτίμου και εξάρχου Θράκης παραλίας αποδίδεται πλέον σε τιτουλάριους επισκόπους του Πατριαρχείου[1] και είναι κενός από τις 3 Οκτωβρίου 2022, οπότε παραιτήθηκε ο τελευταίος Μητροπολίτης Αμφιλόχιος (Τσούκος).

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γάνος (η Γάνος, αργότερα το Γάνος) ιδρύθηκε από Μεγαρείς αποίκους τον 6ο αιώνα π.Χ., στην ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά, 165 χλμ. νοτιοδυτικά της Κωνσταντινούπολης. Η Χώρα ιδρύθηκε γύρω στο 1235 από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Γ' Δούκα Βατάτζη, επίσης παραθαλάσσια, 5 χλμ. νοτιοδυτικά του Γάνου[1].

Πριν τον 13ο αιώνα, ο Γάνος αποτελούσε τμήμα της επισκοπής Πανίου της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Πριν το 1324 έγινε αυτόνομη αρχιεπισκοπή και πριν το 1347 προβιβάστηκε σε Μητρόπολη. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας το 1923 δεν έμεινε καθόλου Ορθόδοξος πληθυσμός στα εδάφη της Μητρόπολης[1].

Η Μητρόπολη Γάνου και Χώρας συνόρευε βόρεια και δυτικά με τη Μητρόπολη Ηρακλείας, νοτιοανατολικά με τη Θάλασσα του Μαρμαρά και νοτιοδυτικά με τη Μητρόπολη Μυριοφύτου και Περιστάσεως[1].

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Έτη Σημειώσεις
Γεννάδιος ~ 1439 Ως «Γάννου» υπέγραψε την ενωτική Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (6 Ιουλίου 1439)[2]
Ιωαννίκιος 1624 – 1636 κατόπιν Ηρακλείας, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Γαβριήλ 1648 – 1657 κατόπιν Οικουμενικός Πατριάρχης
Άνθιμος 1708(;) – 3 Σεπτεμβρίου 1716 κατόπιν Μελενίκου
Νεόφυτος Μάρτιος 1744[3] – 1749
Προκόπιος 4 Οκτωβρίου 1749 – Ιανουάριος 1770[4] κατόπιν Σμύρνης, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Παΐσιος πριν τον Μάρτιο 1770[5] – μετά τον Σεπτέμβριο 1774[6]
Γεράσιμος Σεπτέμβριος 1798 – 28 Μαΐου 1821 † εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς
Λεόντιος Β΄ μέσα 1821 – Μάιος 1835 κατόπιν Σισανίου
Μακάριος Β΄ Μάιος 1835 – 15 Απριλίου 1837 † από Κρήνης
Μελέτιος 27 Απριλίου 1837 – 21 Μαΐου 1841 από Ελαίας, κατόπιν Δημητριάδος
Ματθαίος Γ΄ (Αριστάρχης) 21 Μαΐου 1841 – Δεκέμβριος 1845 από Δημητριάδος, παραιτήθηκε
Κύριλλος Β΄ Δεκέμβριος 1845 – Αύγουστος 1848 † από Κορυτσάς
Κύριλλος Γ΄ (Κυριακίδης) 20 Αυγούστου 1848 – 15 Μαρτίου 1853 κατόπιν Αδριανουπόλεως
Χρύσανθος (Τζούνης) 15 Μαρτίου 1853 – 17 Απριλίου 1873 παραιτήθηκε
Γρηγόριος Γ΄ (Μισλιάνος) 17 Απριλίου 1873 – Ιούλιος 1873 † από Κασσανδρείας
Τιμόθεος Α΄ (Λαμπρίδης) 14 Ιουλίου 1873 – 12 Μαΐου 1875 † από Χαλεπίου, δολοφονήθηκε από ληστές
Παρθένιος (Παπαφωτεινός) 22 Μαΐου 1875 – 11 Φεβρουαρίου 1881 από Σωζοαγαθουπόλεως
Βενέδικτος (Αδαμαντίδης) 11 Φεβρουαρίου 1881 – 17 Φεβρουαρίου 1886 από Αγχιάλου, κατόπιν Πισιδίας
Πολύκαρπος (Κωνσταντινίδης) 9 Μαρτίου 1886 – 1 Αυγούστου 1891 κατόπιν Βάρνης
Διονύσιος Β΄ (Καρδαράς ή Κυρίτσης ή Κυρίτζης) 1 Αυγούστου 1891 – 10 Σεπτεμβρίου 1897 † από Ξάνθης
Κωνσταντίνος Β΄ (Μικρούλης) 27 Σεπτεμβρίου 1897 – 23 Μαΐου 1900 από Παραμυθίας, κατόπιν Σωζοαγαθουπόλεως
Κωνσταντίνος Γ΄ (Βαλλιούλης ή Αποστόλου ή Κωνσταντινίδης) 3 Ιουνίου 1900 – 3 Ιουνίου 1906 από πρώην Μυριοφύτου, κατόπιν Πισιδίας
Κωνστάντιος Β΄ (Ισαακίδης) 3 Ιουνίου 1906 – 21 Αυγούστου 1906 από Βεροίας, παραιτήθηκε
Κωνσταντίνος Δ΄ (Χατζηαποστόλου) 22 Αυγούστου 1906 – 12 Μαΐου 1909 από πρώην Μελενίκου, κατόπιν Αγχιάλου
Σεραφείμ (Σκαρούλης) 14 Μαΐου 1909 – 29 Ιουλίου 1913 † από Σισανίου
Τιμόθεος (Λαμνής) 10 Σεπτεμβρίου 1913 – 7 Οκτωβρίου 1924 από Φιλιππουπόλεως, κατόπιν Μετσόβου
Παγκράτιος (Παραδείσης ή Βατοπεδινός) 5 Οκτωβρίου 1943 – 30 Μαΐου 1952 † από Λεύκης
Νεκτάριος (Χατζημιχάλης) 29 Αυγούστου 2007[7] – 31 Δεκεμβρίου 2009 † από πρώην Λέρου
Αμφιλόχιος (Τσούκος) 30 Μαΐου 2018 – 3 Οκτωβρίου 2022 από Νέας Ζηλανδίας, παραιτήθηκε

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Kiminas 2009, σελ. 56.
  2. Η Αγία και Οικουμενική εν Φλωρεντία Σύνοδος. σελ. 668. 
  3. Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΕ): 230. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA230#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2022. 
  4. Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΣΤ): 248. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA248#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022. 
  5. Κώδιξ, σελ. 230.
  6. «Acte patriarhie cesti referitoare la Mitropolia Proilavului». Studii istorice greco-romane: 296. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/1939_-_Demostene_Russo%2C_Acte_patriarhice%C5%9Fti_referitoare_la_Mitropolia_Proilavului.pdf. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022. 
  7. Kiminas 2009, σελ. 57.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]