Ευστάθιος (όνομα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ευστάθιος (γενική: Ευσταθίου), ελληνικό αντρικό όνομα προσώπου (βαφτιστικό όνομα).

Ετυμολογία του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα από το μεταγενέστερο Εὐστάθιος, με αρχική σημασία «σταθερός, ακλόνητος» (στις χριστιανικές αρχές και την πίστη στον Θεό), από το αρχαιοελληνικό επίθετο εὐσταθής.[1] Είναι επομένως σημασιολογικά παρεμφερές με τα βαφτιστικά Κωνσταντίνος, Φίρμος και Φιρμίνος. Ο σύντομος τύπος του ονόματος Στάθης (και θηλυκό Σταθού), σύμφωνα με τον Παπαζαφειρόπουλο, δίνεται σε νεογέννητο «ίνα σταθή ζων». («Επειδή νομίζουσιν οι πολλοί, ότι και το όνομα συντελεί εις την ζωήν».)[2] Με αυτήν την έννοια το όνομα είναι παρεμφερές και με το σλαβικό βαφτιστικό Stojan (βουλγαρικά Стоян), από το ρήμα stoja «στέκομαι» (βλ. νεοελληνικά επώνυμα Στόιος, Στογιάνος, Στογιάνης, Στόινας κτλ.).

Διάδοση του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδιαίτερα δημοφιλές όνομα στον ελληνικό χώρο. Σε μια προσπάθεια στατιστικής αποτίμησης της συχνότητας των ελληνικών ονομάτων, το βαφτιστικό Ευστάθιος παρουσιάζεται ως το 111ο πιο συχνό όνομα (36ο ανάμεσα στα αντρικά), ενώ ο θηλυκός του τύπος, Ευσταθία, εμφανίζεται ως το 87ο πιο συχνό όνομα (57ο ανάμεσα στα γυναικεία).[3]

Ονομαστική εορτή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 20 Σεπτεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Καθολική Εκκλησία τιμούν τη μνήμη του Ευσταθίου του μεγαλομάρτυρος (και της συνοδίας αυτού, Θεοπίστης της αυτού συζύγου, Aγαπίου τε και Θεοπίστου των υιών αυτών).[4] Την ίδια ημέρα η Καθολική Εκκλησία τιμά και τη μνήμη του Ευσταθίου Αντιοχείας.[5]

Τύποι και υποκοριστικά του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θηλυκός τύπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα σε άλλες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα Ευστάθιος αποδόθηκε στα λατινικά Eustasius (< εὐ + στἀσις < ἵστημι). Έτσι, στα ιταλικά Eustasio και θηλ. Eustàsia·[17] στα ισπανικά Eustasio.[18]

Το Ευστάθιος συχνά συγχέεται με το Ευστάχιος (από το εὐ + στάχυς) «γόνιμος, καρπερός», όνομα ανάλογο των Ευκάρπιος, Πολύκαρπος, Εφραίμ. Ο μεγαλομάρτυς Ευστάθιος φέρεται στα λατινικά ως Eustachius. Έτσι, στα ιταλικά Eustachio[19] ή Eustacchio και θηλ. Eustàchia.

Το όνομα στο σχηματισμό επωνύμων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης σημειώνει μερικούς τύπους πατρωνυμικών οικογενειακών: (α) από το Ευστάθιος, Ευσταθιάδης, Ευσταθίου, Ευσταθόπουλος· (β) από το Στάθης, Σταθακάρης, Σταθάκης, Σταθακόπουλος, Σταθάς, Σταθάτος, Στάθης.[20]

Άγιοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόσωπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το όνομα Ευστάθιος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το όνομα Στάθης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στάθης, κωμωδία του κρητικού αναγεννησιακού θεάτρου


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, Κέντρο Λεξικολογίας, δεύτερη έκδοση, ανατύπωση, Αθήνα 2005
  2. Π. Παπαζαφειρόπουλος, Περισυναγωγή γλωσσικής ύλης και εθίμων του ελληνικού λαού, Πάτρα 1887, σσ. 168–169
  3. «Χάρης Φουνταλής, «Ελληνικά ονόματα (και ολίγη από στατιστική)»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, Εκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2005
  5. Νικηφόρος Βιδάλης, Τ’ αδέλφια μας οι άγιοι, (Γραφείο καλού τύπου), Αθήνα 1990, σ. 386
  6. Paul Kretschmer (Πάουλ Κρέτσμερ), Der heutige lesbische Dialekt, 1905, σ. 383
  7. Αθανάσιος Χ. Μπούτουρας, Τα νεοελληνικα κύρια ονόματα ιστορικώς και γλωσσικώς ερμηνευόμενα, Αθήνα 1912, σ. 66
  8. Αθανάσιος Χ. Μπούτουρας, ό.π., σ. 67
  9. Γεώργιος Α. Ρήγας, Σκιάθου λαϊκός πολιτισμός, τχ. 3, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 1968, σ. 215
  10. Σταμάτιος Β. Ψάλτης, Θρακικά, ή Μελέτη περί του γλωσσικού ιδιώματος της πόλεως Σαράντα Εκκλησιών, Αθήνα 1905, σ. 142
  11. Νίκ(ος) Αθ. Κατσάνης, Το γλωσσικό ιδίωμα της Σαμοθράκης, Δήμος Σαμοθράκης, Θεσσαλονίκη 1996, σ. 126
  12. Ι. Σαραντίδης Αρχέλαος, Η Σινασός, Αθήνα 1899, σ. 200
  13. Κωνσταντίνος Μελ. Νιγδέλης, Ιωάννης Θεοφάνους Σταματιάδης, Τα Σύλλατα της Καππαδοκίας, Πολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Νέων Συλλάτων, Θεσσαλονίκη χ.χ., σ. 133
  14. Ιωακείμ Βαλαβάνης, «Η καμπάνα του χωριού μου», Παρνασσός, τμ. ΙΑ΄, τχ. Ϛ΄ και Ζ΄, Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός, Αθήνα 1888, σ. 326
  15. Φ. Δ. Αποστολόπουλος, «Τα βαπτιστικά ονόματα ανδρών και γυναικών της Καππαδοκίας», Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, τχ. #1, Αθήνα 1997, σ. 106
  16. Accademia della Crusca, Dizionario della lingua italiana, τμ. VII, Tipografia della Minerva, Πάδοβα 1830, σ. 642
  17. Alfonso Burgio, Dizionario dei nomi propri di persona, Hermes Edizioni, Ρώμη 1992, σ. 158
  18. Josep M. Albaigès i Olivart, Diccionario de nombres de personasEdicions Universitat, Βαρκελώνη 1993, σσ. 107–108
  19. Alfonso Burgio, ό.π., σ. 157
  20. Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Τα οικογενειακά μας ονόματα, Ι.Ν.Σ.–Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 1995, σ. 17
  21. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, ό.π.
  22. Νικηφόρος Βιδάλης, ό.π.
  23. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, ό.π.
  24. Σωφρόνιος Ευστρατιάδης, Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Αποστολική Διακονία της Ελλάδος, Αθήνα 1995 (ανατύπωση), σ. 152
  25. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, ό.π.
  26. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, ό.π.
  27. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, ό.π.
  28. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, ό.π.
  29. Καρλ Κρουμπάχερ, Ιστορία της Βυζαντινής λογοτεχνίας, τμ. β΄, σ. 403
  30. «Τάσσος Παπαδόπουλος», Σαν σήμερα