Δικαιώματα των νέων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Mέλη του Youth For Change

Το κίνημα για τα δικαιώματα των νέων επιδιώκει να παραχωρήσει τα δικαιώματα σε νέους που απολαμβάνουν παραδοσιακά μόνο ενήλικες, λόγω της συμπλήρωσης μιας συγκεκριμένης ηλικίας ή λόγω έλλειψης επαρκούς ωριμότητας. Αυτό συνδέεται στενά με το κίνημα για τα δικαιώματα του παιδιού, αλλά το τελευταίο διαφέρει στο ότι εστιάζει στην ευημερία και την προστασία των παιδιών μέσω ενεργειών και αποφάσεων από την πλευρά ενηλίκων, ενώ το κίνημα για τα δικαιώματα των νέων επιδιώκει να δώσει στους νέους την ελευθερία να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις αυτόνομα όπως οι ενήλικες ή να μειώσουν τη νόμιμη ελάχιστη ηλικία κατά τις οποίες αποκτώνται τέτοια δικαιώματα, όπως η ενηλικίωση και η ψήφος.

Τα κωδικοποιημένα δικαιώματα των νέων αποτελούν μια πτυχή του τρόπου αντιμετώπισης των νέων στην κοινωνία. Άλλες πτυχές είναι κοινωνικά ερωτήματα σχετικά με το πώς βλέπουν και αντιμετωπίζουν οι ενήλικες τη νεολαία και πόσο ανοιχτή είναι μια κοινωνία στη συμμετοχή των νέων.[1]

Ζητήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταρχική σημασία για τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων των νέων είναι οι παραδοσιακές αντιλήψεις για τους νέους, οι οποίες θεωρούνται καταπιεστικές και επηρεασμένες από πατερναλισμό, ενηλικισμό και ηλικιακές διακρίσεις γενικότερα, καθώς και φόβο για τα παιδιά και τους νέους. Πολλές από αυτές τις αντιλήψεις της κοινωνίας εμπεριέχουν την υπόθεση ότι οι νέοι είναι ανίκανοι να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις και χρειάζονται προστασία από την τάση που έχουν να ενεργούν παρορμητικά.[2] Οι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των νέων πιστεύουν ότι αυτές οι αντιλήψεις διαμορφώνουν το δίκαιο σε όλη την κοινωνία, καθορίζοντας την ηλικία ψήφου, τη νομοθεσία για την παιδική εργασία, το δικαίωμα στην εργασία, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τη νόμιμη ηλικία για κατανάλωση αλκοόλ / κάπνισμα, τη νόμιμη ηλικία για συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια, την ηλικία συναίνεσης σε σεξουαλική επαφή, την ηλικία οδήγησης, το δικαίωμα ψήφου στους νέους, τη χειραφέτηση των ανηλίκων, της ιατρική αυτονομία (το δικαίωμα των νέων να λαμβάνουν αποφάσεις για την υγειονομική τους περίθαλψη), την υιοθεσία, τη σωματική τιμωρία, την ηλικία ενηλικίωσης και τη στρατιωτική θητεία. Περιορισμοί στους νέους που θα θεωρούνταν απαράδεκτοι εάν εφαρμόζονταν σε ενήλικες θεωρούνται από τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων των νέων μια μορφή αδικαιολόγητης διάκρισης.

Υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα των νέων στα σχολεία, όπως η μηδενική ανοχή, τα «σχολεία γκούλαγκ» και τα δικαιώματα των μαθητών γενικά. Η οικοδιδασκαλία, η αποσχολειοποίηση και τα εναλλακτικά σχολεία είναι δημοφιλή ζητήματα σε σχέση με τα δικαιώματα των νέων. Μια μακροχρόνια προσπάθεια στο πλαίσιο των κινημάτων για τα δικαιώματα των νέων έχει επικεντρωθεί στη συμμετοχή των πολιτών. Άλλα ζητήματα περιλαμβάνουν το υποχρεωτικό επίδομα[3] και τη μη αυταρχική ανατροφή των παιδιών. Έχουν γίνει πολλές εκστρατείες για την τόνωση του δικαιώματος ψήφου στους νέους με μείωση της ηλικίας ψήφου και υποψηφιότητας . Γίνονται επίσης προσπάθειες για να κλέγονται νέοι σε εξέχουσες θέσεις στις τοπικές κοινότητες, μεταξύ άλλων ως μέλη δημοτικών συμβουλίων και ως δήμαρχοι. Για παράδειγμα, στις εκλογές για τον δήμαρχο του Ράλεϊ το 2011, ο 17χρονος Σεθ Κιλ έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος παρά την απαίτηση να έχει συμπληρώσει τα 21 έτη.[4]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δικαιώματα των νέων, που πρωτοεμφανίστηκαν ως ξεχωριστό κίνημα τη δεκαετία του 1930, ασχολήθηκαν από καιρό με τα πολιτικά δικαιώματα και την ισότητα μεταξύ των γενεών. Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης του 1929, τα δικαιώματα των νέων επηρέασαν το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, την αντίθεση στον πόλεμο του Βιετνάμ και πολλά άλλα κινήματα. Μετά την εμφάνιση του διαδικτύου, το κίνημα για τα δικαιώματα των νέων κερδίζει ξανά έδαφος.

Πιθανότητα σφάλματος και ατομικές διαφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένοι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των νέων χρησιμοποιούν το επιχείρημα της πιθανότητας σφάλματος για να επικρίνουν το κίνημα για τα δικαιώματα του παιδιού υποθέτοντας ότι οι νομοθέτες, οι γονείς, οι αρχές και ούτω καθεξής μπορούν να γνωρίζουν τι είναι "καλό" για έναν ανηλίκο. Αυτοί επικρίνουν τους αυθαίρετους ορισμούς της «ωριμότητας» που υπονοούνται στους νόμους για τα δικαιώματα των παιδιών.[5]

Τέτοιες απόψεις τονίζουν ότι διαφορετικά άτομα φτάνουν το κρίσιμο όριο σε διαφορετική ηλικία με όχι περισσότερες από μία στις 365 (μία στις 366 στην περίπτωση δίσεκτων ετών) πιθανότητες να συμπίπτουν με γενέθλια, και ότι η σχετική διαφορά ότι είναι αποδεκτό να βασιστεί η διαφορετική μεταχείριση είναι μόνο μεταξύ ατόμων και όχι μεταξύ δικαιοδοσιών. Γενικά, οι υποστηρικτές αυτών των απόψεων τονίζουν τη σημασία του να κρίνουμε κάθε άτομο με παρατηρήσιμες σχετικές συμπεριφορές και όχι με βάση την ημερομηνία γέννησης. [6]

Δικαιώματα των νέων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαμαρτυρία στο Μπέρκλεϊ για να μειωθεί η ηλικία ψήφου
Διαμαρτυρία νέων στη Μελβούρνη

Τα δικαιώματα του παιδιού καλύπτουν όλα τα δικαιώματα που ανήκουν στα παιδιά. Όταν τα άτομα μεγαλώνουν, τους παραχωρούνται νέα δικαιώματα (όπως ψήφος, συναίνεση σε σεξουαλική επαφή και οδήγηση) και καθήκοντα (όπως ποινική ευθύνη και στρατιωτική θητεία). Υπάρχουν διαφορετικά ελάχιστα όρια ηλικίας κατά τα οποία οι νέοι, κατά περίπτωση, δεν είναι ανεξάρτητοι ή δεν θεωρούνται νομικά ικανοί να λάβουν ορισμένες αποφάσεις ή να προβούν σε ορισμένες ενέργειες. Μερικά δικαιώματα και υποχρεώσεις που νομικά προκύπτουν με την ηλικία είναι:

Αφού οι νέοι φτάσουν αυτά τα όρια, είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν, να αγοράσουν ή να καταναλώσουν αλκοολούχα ποτά και να οδηγούν αυτοκίνητο, μεταξύ άλλων.

Κίνημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το «κίνημα για τα δικαιώματα των νέων» είναι ένα εκκολαπτόμενο κίνημα βάσης, στόχος του οποίου είναι η καταπολέμηση των ηλικιακών διάκρισεων και η κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των νέων – εκείνων που είναι «κάτω από την ηλικία της ενηλικίωσης», η οποία, στις περισσότερες χώρες, είναι τα 18. Είναι φαινομενικά μια προσπάθεια καταπολέμησης της παιδοφοβίας και της εφηφοβίας σε ολόκληρη την κοινωνία, που προωθεί τη φωνή των νέων, την ενδυνάμωση των νέων και, τελικά, την ισότητα μεταξύ των γενεών μέσα από συνεργασίες νέων και ενηλίκων.[7] Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των νέων διακρίνουν το κίνημά τους από το κίνημα για τα δικαιώματα του παιδιού, το οποίο θεωρούν ότι υποστηρίζει αλλαγές που είναι συχνά περιοριστικές για τα παιδιά και τους νέους και το οποίο κατηγορούν για πατερναλισμό, παιδοφοβία και ενηλικισμό.[8]

Οργανώσεις στην Κίνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Παγκόσμια Δικαιώματα των Νέων (IYR) είναι μια οργάνωση για τα δικαιώματα των νέων που διευθύνεται από φοιτητές στην Κίνα, με περιφερειακά παραρτήματα σε όλη τη χώρα και στο εξωτερικό. Στόχος της είναι να κάνει τη φωνή της νεολαίας να ακουστεί σε όλο τον κόσμο και να δώσει ευκαιρίες στους νέους να δώσουν τις δικές τους δημιουργικές λύσεις σε παγκόσμια προβλήματα στην πραγματική ζωή.

Οργανώσεις στην Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το European Youth Forum (YFJ) είναι η πλατφόρμα του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας και των Διεθνών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων Νεολαίας στην Ευρώπη. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των νέων σε διεθνείς οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο της Ευρώπης και τα Ηνωμένα Έθνη. Το European Youth Forum δραστηριοποιείται στους τομείς της πολιτικής για τους νέους και της εργασίας για τους νέους. Επικεντρώνει το έργο του σε θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής για τους νέους, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύει τις ικανότητες των μελών του και προωθεί την παγκόσμια αλληλεξάρτηση.

Η Ευρωπαϊκή Πύλη για τη Νεολαία είναι η αφετηρία για την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη νεολαία, με το πρόγραμμα Erasmus+ ως μία από τις βασικές πρωτοβουλίες της.

Οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το National Youth Rights Association είναι η κύρια οργάνωση για τα δικαιώματα των νέων στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τοπικά παραρτήματα σε όλη τη χώρα. Το Freechild Project έχει γίνει γνωστό για την παρεμβολή του σε ζητήματα δικαιωμάτων των νέων. Το Παγκόσμιο Δίκτυο Δράσης για τη Νεολαία προσελκύει νέους σε όλο τον κόσμο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των νέων και το Peacefire παρέχει ειδική τεχνολογική υποστήριξη σε ακτιβιστές για τα δικαιώματα των νέων. Το Choose Responsibility και η διάδοχη οργάνωή του, Amethyst Initiative, υπάρχουν για να προωθούν τη συζήτηση συγκεκριμένα για την κατώτερη ηλικία κατανάλωσης αλκοόλ. Το Choose Responsibility εστιάζει στην προώθηση της νόμιμης ηλικίας κατανάλωσης αλκοόλ στα 18, αλλά με προϋποθέσεις όπως η ενημέρωση και η αδειοδότηση.

Οργανώσεις στην Ινδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Young India Foundation (YIF) είναι μια οργάνωση για τα δικαιώματα της νεολαίας στην Ινδία, η οποία έχει περιφερειακά παραρτήματα σε όλη τη χώρα. Στόχος της είναι να κάνει τη φωνή της νεολαίας να ακουστεί σε όλη την Ινδία και να πετύχει την εκπροσώπηση του 60% του πληθυσμού της Ινδίας που είναι κάτω των 25 ετών.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Mandal, Saunak (Μαΐου 2018). «WHAT ARE YOUTH RIGHTS?». NYRA (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. 
  2. Furlong, Andy (2013). Youth Studies. USA: Routledge. σελ. 25. 
  3. «Foster Care & Emancipated Youth Policy | The Young Women's Project». www.youngwomensproject.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2022. 
  4. Hui, T. Keung (13 Ιουνίου 2011). «Wake School Board Opponent Seth Keel Launches Raleigh Mayor Bid». Newsobserver.com. The News & Observer Publishing Company. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2011. 
  5. Ethics Without Indoctrination, Richard Paul 1988
  6. The thinker's guide to ethical reasoning, Linda Elder and Richard Paul 2013
  7. Fletcher, A. (2006) Washington Youth Voice Handbook Αρχειοθετήθηκε 2008-04-14 στο Wayback Machine. Olympia, WA: CommonAction.
  8. «Pedophobia». web.archive.org. 15 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2023. 
  9. «Home». Young India Foundation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2018.