Οικοδιδασκαλία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Representation, Punch Denmark, 1889.jpg
Barnlig Enfold.jpg

Το Homeschooling ή το homeschool (επίσης αποκαλούμενο ως εκπαίδευση στο σπίτι ή εκπαίδευση βασισμένη στο σπίτι) είναι η εκπαίδευση των παιδιών στο σπίτι, από τους γονείς ή από τους δασκάλους και όχι σε δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία. Παρά το γεγονός ότι πριν από την εισαγωγή των νόμων υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης, το μεγαλύτερο μέρος της εκπαίδευσης της παιδικής ηλικίας συνέβαινε μέσα στην οικογένεια ή την κοινότητα, το homeschooling υπό τη σύγχρονη έννοια είναι μια εναλλακτική λύση στις αναπτυγμένες χώρες στα δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία. Το homeschooling είναι μια νομική επιλογή για τους γονείς σε πολλές χώρες, που επιτρέπει σε αυτούς να παρέχουν στα παιδιά τους ένα μαθησιακό περιβάλλον μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, ως εναλλακτική λύση στα δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία.

Οι γονείς αναφέρουν πολυάριθμους λόγους ως κίνητρα που επιλέγουν το homeschooling για τα παιδιά τους. Οι τρεις λόγοι που αναφέρονται από την πλειοψηφία των γονιών που επιλέγουν το homeschooling για τα παιδιά τους στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η ανησυχία για το σχολικό περιβάλλον, η παροχή θρησκευτικής ή ηθικής αγωγής, και η δυσαρέσκεια για την ακαδημαϊκή οδηγία στα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Το homeschooling μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας επιλογής βάση των απόψεων που έχουν οι γονείς και θεωρούν σωστές για την ανατροφή του παιδιού τους. Το homeschooling μπορεί να είναι μια επιλογή για τις οικογένειες που ζουν σε απομονωμένες αγροτικές περιοχές, που ζουν προσωρινά στο εξωτερικό, και για να επιτραπούν περισσότερα ταξίδια, ενώ πολλοί νέοι αθλητές και ηθοποιοί διδάσκονται στο σπίτι. Το homeschooling μπορεί να αφορά την καθοδήγηση και τη μαθητεία, αφού ο καθηγητής ή ο δάσκαλος γνωρίζεται με το παιδί πολλά χρόνια και επομένως, γνωρίζει το παιδί πολύ καλά. Πρόσφατα, το homeschooling έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με το ποσοστό των παιδιών 5-17 ετών, τα οποία είναι homeschooled (παιδιά τα οποία λαμβάνουν εκπαίδευση στο σπίτι), να σημειώνεται από 1.7% το 1999 σε 2.9% το 2007.

Το homeschooling μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μορφή συμπληρωματικής εκπαίδευσης, ένας τρόπος τα παιδιά να μάθουν, σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Για παράδειγμα, τα παιδιά που φοιτούν τα υποβαθμισμένα σχολεία μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από τους τρόπους μάθησης του homeschooling, χρησιμοποιώντας την αμεσότητα και το χαμηλό κόστος του Διαδικτύου. Σαν συνώνυμο στην εκμάθηση, το homeschooling μπορεί να συνδυαστεί με την παραδοσιακή εκπαίδευση και να οδηγήσει σε καλύτερα και πληρέστερα αποτελέσματα. Το homeschooling μπορεί επίσης να αναφέρεται σε διδασκαλία στο σπίτι, υπό την εποπτεία correspondence schools (σχολείων αλληλογραφίας) ή umbrella schools. Σε ορισμένα μέρη, απαιτείται από το νόμο ένα εγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών, αν τα παιδιά πρόκειται να είναι home-schooled. Ένα πρόγραμμα σπουδών απαλλαγμένο από τη φιλοσοφία του homeschooling, μπορεί να κληθεί το "Unschooling" (αποσχολειοποίηση), όρος που δημιουργείται το 1977 από τον Αμερικάνο εκπαιδευτικό και συγγραφέα John Holt και προβάλλεται στο περιοδικό του "Growing Without Schooling" (μεγαλώνοντας χωρίς σχολική μόρφωση). Σε μερικές περιπτώσεις, μια φιλελεύθερη αισθητική αγωγή παρέχεται χρησιμοποιώντας το "trivium" και το "quadrivium" ως κύριο πρότυπο.


Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας και σε πολλούς πολιτισμούς, η στρατολόγηση επαγγελματιών δασκάλων (είτε ως διδάσκοντες είτε σε επίσημη ακαδημαϊκή ρύθμιση) ήταν μια επιλογή διαθέσιμη μόνο σε μια μικρή ελίτ. Κατά συνέπεια, η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων εκπαιδευόταν από τα οικογενειακά μέλη (ιδίως κατά την πρώιμη παιδική ηλικία), τους οικογενειακούς φίλους ή οποιονδήποτε με τη χρήσιμη γνώση.

Τα πρώτα δημόσια σχολεία στη σύγχρονη δύση ξεκίνησαν να λειτουργούν στις αρχές του 16ου αιώνα στα γερμανικά κρατίδια της Γκόθα και Θουριγγίας. Παρόλα αυτά, ακόμη και στο 18ο αιώνα, μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ευρώπη στερήθηκε την επίσημη εκπαίδευση, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν homeschooled, ή δεν έλαβαν καθόλου εκπαίδευση. Το ίδιο πράγμα ίσχυε επίσης για την αποικιακή Αμερική και για τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το 1850. Η τυπική εκπαίδευση σε ένα σκηνικό τάξης ήταν το πιο κοινό μέσο της σχολικής εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο, ιδίως στις ανεπτυγμένες χώρες από τις αρχές και τα μέσα του 19ου αιώνα. Εγγενείς Αμερικανοί, οι οποίοι παραδοσιακά χρησιμοποιούσαν το homeschooling και τη μαθητεία, αντιστάθηκαν σθεναρά στην υποχρεωτική εκπαίδευση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στη δεκαετία του '60, ο Rousas John Rushdoony άρχισε να υποστηρίζει το homeschooling, το οποίο είδε ως ένα τρόπο να καταπολεμήσει τον εκ προθέσεως κοσμικό χαρακτήρα του συστήματος των δημόσιων σχολείων των ΗΠΑ. Επιτέθηκε σθεναρά στους προοδευτικούς σχολικούς μεταρρυθμιστές, όπως τον Horace Mann και John Dewey και υποστήριξε την αποσύνθεση της κρατικής επιρροής στην εκπαίδευση σε τρεις εργασίες: "Intellectual Schizophrenia" (μια γενική και συνοπτική μελέτη της εκπαίδευσης), "The Messianic Character of American Education" (μια ιστορία και διαπόμπευση της δημόσιας εκπαίδευσης στις ΗΠΑ), και "The Philosophy of the Christian Curriculum" (μια γονέα-προσανατολισμένη παιδαγωγική δήλωση). Ο Rushdoony κλήθηκε αρκετές φορές ως ειδικός μάρτυρας από την HSLDA [Home School Legal Defense (νομική αμυντική ένωση εγχώριου σχολείου)] σε δικαστικές υποθέσεις.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Αμερικάνοι επαγγελματίες εκπαιδευτικοί Raymond και Dorothy Moore άρχισαν να ερευνούν την ακαδημαϊκή ισχύ της αυξανόμενης πρόωρης της εκπαίδευσης της παιδικής ηλικίας. Αυτή η έρευνα περιελάμβανε ανεξάρτητες μελέτες από άλλους ερευνητές και αναθεώρηση πάνω από 8.000 μελετών που αφορούν την πρόωρη εκπαίδευση παιδικής ηλικίας και τη φυσική και διανοητική ανάπτυξη των παιδιών.

Οι έρευνες βεβαίωσαν ότι η επίσημη εκπαίδευση πριν από την ηλικία των 8-12 όχι μόνο δεν είχε την προσδοκώμενη αποτελεσματικότητα, αλλά ήταν πραγματικά επιβλαβής για τα παιδιά. Οι Moores άρχισαν να δημοσιεύουν την άποψή τους ότι η επίσημη εκπαίδευση έβλαπτε τα μικρά παιδιά ακαδημαϊκά, κοινωνικά, διανοητικά, και ακόμα και φυσιολογικά. Παρουσίασαν με στοιχεία ότι τα προβλήματα της παιδικής ηλικίας όπως η νεανική εγκληματικότητα, η μυωπία, αύξησαν την εγγραφή των μαθητών στις ειδικές κατηγορίες εκπαίδευσης, και τα συμπεριφοριστικά προβλήματα ήταν το αποτέλεσμα της όλο και περισσότερο προηγούμενης εγγραφής των μαθητών. Οι Moores εξέθεσαν μελέτες που αποδεικνύουν ότι τα ορφανά παιδιά που δόθηκαν σε παρένθετες μητέρες ήταν ευφυέστερα, με ανώτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα - ακόμα κι αν οι μητέρες ήταν «διανοητικά καθυστερημένοι έφηβοι» - και ότι οι αναλφάβητες μητέρες από φυλές στην Αφρική ανέτρεφαν παιδιά που ήταν κοινωνικά και συναισθηματικά πιο προηγμένα από τα τυπικά δυτικά παιδιά, «από τα δυτικά πρότυπα μέτρησης».

Ο αρχικός ισχυρισμός τους ήταν ότι οι δεσμοί και η συναισθηματική ανάπτυξη που δημιουργήθηκαν στο σπίτι με τους γονείς κατά τη διάρκεια αυτών των ετών δεν παρήγαγαν τα κρίσιμα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα τα οποία κόπηκαν απότομα με την εγγραφή στα σχολεία, και δεν θα μπορούσαν ούτε να αντικατασταθούν ούτε να διορθωθούν κατόπιν σε μια θεσμική ρύθμιση. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για την έγκαιρη φροντίδα ορισμένων παιδιών όταν βρίσκονται εκτός σπιτιού - ιδιαίτερα σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και εκ διαμέτρου φτωχά παιδιά και αυτά από εξαιρετικά κατώτερα επίπεδα- υποστήριξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών είναι πολύ καλύτερα να βρίσκονται στο σπίτι, ακόμη και με τους μέτριους γονείς, παρά να βρίσκονται με τους πιο προικισμένους και παρακινημένους δασκάλους σε μια σχολική ρύθμιση (με την προϋπόθεση ότι το παιδί έχει έναν προικισμένο και παρακινημένο δάσκαλο). Περιέγραψαν τη διαφορά ως εξής: «Αυτό είναι όπως λέμε, εάν μπορείτε να βοηθήσετε ένα παιδί με το να το πάρετε από τον κρύο δρόμο και να του δώσετε στέγαση σε μια θερμή σκηνή, τότε θερμές σκηνές πρέπει να δοθούν για όλα τα παιδιά - όταν προφανώς τα περισσότερα παιδιά έχουν ήδη ακόμη πιο ασφαλή κατοικία».

Παρόμοια με τον Holt, οι Moores υιοθέτησαν το homeschooling μετά από τη δημοσίευση της πρώτης εργασίας τους, "Better Late Than Early" το 1975, και έγιναν σημαντικοί συνήγοροι και σύμβουλοι του homeschooling με τη δημοσίευση των βιβλίων τους, όπως "Home Grown Kids" το 1981, "Homeschool Burnout", και άλλα.

Εκείνη την εποχή, άλλοι συγγραφείς δημοσιεύουν βιβλία που αμφισβητούσαν τις εγκαταστάσεις και την αποτελεσματικότητα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων των "Deschooling Society" από τον Ivan Illich το 1970 και "No More Public School " από τον Harold Bennet το 1972.

Το 1976, ο Holt δημοσιευμένος "Instead of Education, Ways to Help People Do Things Better". Στη διατύπωση του συμπεράσματός του απαιτούσε "Children's Underground Railroad" ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να δραπετεύσουν από την υποχρεωτική εκπαίδευση. Ως απάντηση, ο Holt ήρθε σε επαφή με οικογένειες γύρω από τις ΗΠΑ για να του πουν ότι εκπαίδευαν τα παιδιά τους στο σπίτι. Το 1977, μετά από αντιστοιχίες σε έναν αριθμό αυτών των οικογενειών, ο Holt άρχισε να εκδίδει το "Growing Without Schooling", ένα ενημερωτικό δελτίο που αφιερώθηκε στην εκπαίδευση στο σπίτι. Το 1980, ο Holt είπε, «θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν βλέπω το homeschooling ως κάποια απάντηση στην κακία των σχολείων. Θεωρώ ότι το σπίτι είναι η κατάλληλη βάση για την εξερεύνηση του κόσμου τον οποίο ονομάζουμε εκμάθηση ή εκπαίδευση. Το σπίτι θα ήταν η καλύτερη βάση ανεξάρτητα από το πόσο καλά ήταν τα σχολεία».

Ο Holt έγραψε αργότερα ένα βιβλίο για το homeschooling, "Teach Your Own" το 1981. Ένα κοινό θέμα στις φιλοσοφίες για το homeschooling και του Holt και των Moores είναι ότι το homeschooling δεν πρέπει να είναι η προσπάθεια παρουσίασης του σχολικού κατασκευάσματος στο σπίτι, ή μια άποψη της εκπαίδευσης ως ακαδημαϊκό προκαταρκτικό στη ζωή. Το θεώρησαν ως μια φυσική, εμπειρική πτυχή της ζωής που λαμβάνει χώρα, καθώς τα μέλη της οικογένειας εμπλέκονται το ένα με το άλλο στην καθημερινή ζωή.

Μεθοδολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το homeschooling χρησιμοποιεί μια ευρεία ποικιλία των μεθόδων και των υλικών. Υπάρχουν διαφορετικά παραδείγματα, ή εκπαιδευτικές φιλοσοφίες, τα οποία οι οικογένειες υιοθετούν συμπεριλαμβανομένων των μελετών, Κλασική εκπαίδευση (συμπεριλαμβανομένων των Trivium, Quadrivium), Charlotte Mason εκπαίδευση, μέθοδος Montessori, θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης, Unschooling, Radical Unschooling, εκπαίδευση Waldorf, School-at-home (σχολείο στο σπίτι), εκπαίδευση A. Thomas Jefferson και πολλά άλλα. Μερικές από αυτές τις προσεγγίσεις, ιδιαίτερα των μελετών, Montessori και Waldorf, είναι επίσης διαθέσιμες στις τοποθετήσεις ιδιωτικών ή δημόσιων σχολείων.

Δεν είναι ασυνήθιστο για το μαθητή να δοκιμάσει περισσότερες από μια προσεγγίσεις. Κάθε οικογένεια ανακαλύπτει τον καλύτερο τρόπο εργασίας για αυτούς. Πολλές οικογένειες επιλέγουν μια εκλεκτική προσέγγιση. Για τις πηγές προγραμμάτων σπουδών και βιβλίων, το «Homeschooling στις Ηνωμένες Πολιτείες» το 2003 διαπίστωσε ότι το 78% χρησιμοποίησαν «μια δημόσια βιβλιοθήκη», το 77 % χρησιμοποίησαν «έναν κατάλογο για το homeschooling, έναν εκδότη, ή έναν μεμονωμένο ειδικό», το 68% «λιανικό βιβλιοπωλείο ή άλλο κατάστημα», το 60% χρησιμοποίησε «έναν εκδότη εκπαίδευσης που δεν ήταν συνδεδεμένος με το homeschooling». Περίπου κατά το ήμισυ χρησιμοποίησε το πρόγραμμα σπουδών ή τα βιβλία από «οργάνωση του homeschooling», το 37% από την «εκκλησία, τη συναγωγή ή άλλο θρησκευτικό όργανο» και το 23% από «το τοπικό δημόσιο σχολείο ή την περιοχή τους». Το 41% το 2003 χρησιμοποίησε κάποιο είδος εκμάθησης από απόσταση, περίπου το 20% από «την τηλεόραση, βίντεο ή ραδιόφωνο», το 19% μέσω «Διαδικτύου, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ή του World Wide Web» και το 15% παίρνουν ταχυδρομικώς μια «σειρά μαθημάτων αλληλογραφίας που σχεδιάστηκε συγκεκριμένα για τους homeschoolers».

Μεμονωμένες κυβερνητικές μονάδες, π.χ. τα κράτη και οι τοπικές περιοχές, ποικίλλουν στις επίσημες απαιτήσεις προγράμματος σπουδών και συμμετοχής.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. A. Distefano, K. E. Rudestam, R. J. Silverman (2005)Encyclopedia of Distributed Learning (p221) ISBN 0-7619-2451-5

2. http://nces.ed.gov/programs/digest/d11/tables/dt11_040.asp

3. HSLDA. "Homeschooling in New York: A legal analysis" (PDF). Retrieved 2008-11-20.

4. Education: Free and Compulsory – Mises Institute

5. "Education" Encyclopædia Britannica, 11th ed., vol. 8, p. 959.

6. History

7. History of Alternative Education in the United States

8. Removing Classrooms from the Battlefield: Liberty, Paternalism, and the Redemptive Promise of Educational Choice, 2008 BYU Law Review 377, 386 n.30

9. Better Late Than Early, Raymond S. Moore, Dorothy N. Moore, 1975 10. Christine Field. The Old Schoolhouse Meets Up with Patrick Farenga About the Legacy of John Holt

11. A Conversation with John Holt (1980)

12. Homeschooling in the United States: 2003 – Executive Summary

13. HSLDA | Homeschooling-State