Συμβούλιο της Ευρώπης
- Δεν θα πρέπει να συγχέεται με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
.svg) Λογότυπο | |
.svg) | |
| Συντομογραφία | CoE |
|---|---|
| Ίδρυση | Συνθήκη του Λονδίνου 1949 |
| Τύπος | Περιφερειακός διακυβερνητικός οργανισμός |
| Έδρα | Παλάτι της Ευρώπης, Γαλλία |
| Τοποθεσία | |
| Μέλη |
|
| Επίσημες γλώσσες | Αγγλικά, Γαλλικά |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| δεδομένα () | |
Το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ, αγγλικά: Council of Europe, γαλλικά: Conseil de l' Europe) είναι διεθνής οργανισμός στον οποίο συμμετέχουν 47 κράτη της Ευρώπης και της ανατολικής περιφέρειάς της. Συμμετέχουν επίσης 5 κράτη ως παρατηρητές του Συμβουλίου και 3 ως παρατηρητές της συνέλευσής του. Ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου του 1949.
Είναι ο παλαιότερος οργανισμός ο οποίος έχει ως σκοπό την ευρωπαϊκή ενοποίηση, με ιδιαίτερη έμφαση στα νομικά πρότυπα και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δημοκρατική ανάπτυξη και τη ρύθμιση των νομοθεσιών, καθώς και την πολιτισμική συνεργασία στην Ευρώπη. Στο Συμβούλιο της Ευρώπης ανήκουν τα περισσότερα κράτη της Ευρώπης με εξαίρεση το Βατικανό, το Καζακστάν (διηπειρωτική χώρα), την Λευκορωσία η οποία είναι υποψήφιο μέλος και κράτη με περιορισμένη αναγνώριση.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, στις 19 Σεπτεμβρίου 1946, ο Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ αναφέρθηκε σε ένα «είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» και στη δημιουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης.[1][2] Είχε μιλήσει σχετικά για Συμβούλιο της Ευρώπης, ήδη από το 1943, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή.[1]
Η μελλοντική δομή του Συμβουλίου της Ευρώπης, συζητήθηκε σε συγκεκριμένο συνέδριο από αρκετές εκατοντάδες κορυφαίους πολιτικούς, εκπροσώπους της κυβέρνησης και της κοινωνίας των πολιτών, στη Χάγη της Ολλανδίας, το 1948. Υπήρχαν δύο σχολές σκέψης οι οποίες ανταγωνίζονταν. Ορισμένοι τάχθηκαν υπέρ ενός κλασικού διεθνούς οργανισμού με εκπροσώπους των κυβερνήσεων, ενώ άλλοι προτίμησαν ένα πολιτικό τόπο δημόσιας συζήτησης για τους βουλευτές. Και οι δύο προσεγγίσεις τελικά συνδυάστηκαν, με τη δημιουργία της Επιτροπής Υπουργών και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, σύμφωνα με το Καταστατικό του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτή η διπλή διακυβερνητική και διακοινοβουλευτική δομή, αντιγράφηκε αργότερα από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).
Το Συμβούλιο της Ευρώπης ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου του 1949 από τη Συνθήκη του Λονδίνου. Η Συνθήκη του Λονδίνου ή αλλιώς το Καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης, υπεγράφη στο Λονδίνο την ημέρα εκείνη από δέκα μέλη: Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Πολλά άλλα κράτη ακολούθησαν, ειδικά μετά τις δημοκρατικές μεταβάσεις στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης περιλαμβάνει τώρα όλα τα ευρωπαϊκά κράτη εκτός της Λευκορωσίας, του Καζακστάν, της Πόλης του Βατικανού και των ευρωπαϊκών κρατών με περιορισμένη αναγνώριση.
Σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Συμβούλιο της Ευρώπης δημιούργησε και χρησιμοποιεί ως επίσημο σύμβολο την περίφημη Ευρωπαϊκή σημαία, με 12 χρυσά αστέρια τοποθετημένα σε ένα κύκλο σε μπλε φόντο, από το 1955 και τον Ευρωπαϊκό ύμνο που βασίζεται στην Ωδή στη Χαρά, στο τελευταίο κομμάτι της Ενάτης συμφωνίας του Λούντβιχ φαν Μπετόβεν, από το 1972.
Στις 5 Μαΐου 1964, στη 15η επέτειο από την ίδρυσή του, το Συμβούλιο της Ευρώπης θέσπισε την 5η Μαΐου ως Ημέρα της Ευρώπης.[3]
Παρά το γεγονός ότι προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, η ιδιωτική και δημόσια χρήση της ευρωπαϊκής σημαίας ενθαρρύνεται, ώστε να συμβολίσει μια ευρωπαϊκή διάσταση. Για να αποφευχθεί η σύγχυση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία στη συνέχεια ακολούθησε χρησιμοποιώντας την ίδια σημαία στη δεκαετία του 1980, καθώς και άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, το Συμβούλιο της Ευρώπης συχνά χρησιμοποιεί μια τροποποιημένη έκδοση με ένα πεζό "e" στο κέντρο των αστεριών, που αναφέρεται ως «λογότυπο του Συμβουλίου της Ευρώπης».[4]
Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Σημαία | Χώρα | Ημερομηνία ένταξης |
|---|---|---|
|
Βέλγιο | Ιδρυτής |
|
Δανία | Ιδρυτής |
|
Γαλλία | Ιδρυτής |
|
Ιρλανδία | Ιδρυτής |
|
Ιταλία | Ιδρυτής |
|
Λουξεμβούργο | Ιδρυτής |
|
Ολλανδία | Ιδρυτής |
|
Νορβηγία | Ιδρυτής |
|
Σουηδία | Ιδρυτής |
|
Ηνωμένο Βασίλειο | Ιδρυτής |
|
Ελλάδα | 9 Αυγούστου 1949 |
|
Τουρκία | 9 Αυγούστου 1949 |
|
Ισλανδία | 7 Μαρτίου 1950 |
|
Γερμανία | 13 Ιουλίου 1950 |
|
Αυστρία | 16 Απριλίου 1956 |
|
Κύπρος | 24 Μαΐου 1961 |
|
Ελβετία | 6 Μαΐου 1963 |
|
Μάλτα | 29 Απριλίου 1965 |
|
Πορτογαλία | 22 Σεπτεμβρίου 1976 |
|
Ισπανία | 24 Νοεμβρίου 1977 |
|
Λίχτενσταϊν | 23 Noεμβρίου 1978 |
|
Άγιος Μαρίνος | 16 Noεμβρίου 1988 |
|
Φινλανδία | 5 Μαΐου 1989 |
|
Ουγγαρία | 6 Noεμβρίου 1990 |
|
Πολωνία | 26 Noεμβρίου 1991 |
|
Βουλγαρία | 7 Μαΐου 1992 |
|
Εσθονία | 14 Μαΐου 1993 |
|
Λιθουανία | 14 Μαΐου 1993 |
|
Σλοβενία | 14 Μαΐου 1993 |
|
Τσεχία | 30 Ιουνίου 1993 |
|
Σλοβακία | 30 Ιουνίου 1993 |
|
Ρουμανία | 7 Οκτωβρίου 1993 |
|
Ανδόρα | 10 Noεμβρίου 1994 |
|
Λετονία | 10 Φεβρουαρίου 1995 |
|
Αλβανία | 13 Ιουλίου 1995 |
|
Μολδαβία | 13 Ιουλίου 1995 |
|
Βόρεια Μακεδονία | 9 Noεμβρίου 1995 |
|
Ουκρανία | 9 Νοεμβρίου 1995 |
|
Ρωσία | 28 Φεβρουαρίου 1996 |
|
Κροατία | 6 Noεμβρίου 1996 |
|
Γεωργία | 27 Απριλίου 1999 |
|
Αρμενία | 25 Ιανουαρίου 2001 |
|
Αζερμπαϊτζάν | 25 Ιανουαρίου 2001 |
|
Βοσνία και Ερζεγοβίνη | 24 Απριλίου 2002 |
|
Σερβία | 3 Απριλίου 2003 |
|
Μονακό | 5 Οκτωβρίου 2004 |
|
Μαυροβούνιο | 11 Μαΐου 2007 |
Χώρες μη μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βατικανό - Το Βατικανό δεδομένου ότι είναι θεοκρατικό κράτος δεν είναι μέλος του Συμβουλίου, αλλά έχει υπογράψει ως παρατηρητής.
Καζακστάν - Το Καζακστάν είναι διηπειρωτική χώρα με ένα μικρό μέρος του να εκτείνεται στην Ανατολική Ευρώπη. Έχει εκφράσει το ενδιαφέρον για υποψηφιότητα αλλά απαιτείται περαιτέρω ανάπτυξη στα ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της χώρας.
Λευκορωσία - Η Λευκορωσία είναι υποψήφιο κράτος για ένταξη στο Συμβούλιο. Η ένταξή της έχει καθυστερήσει λόγω ανησυχιών σε θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη χρήση της θανατικής ποινής στη χώρα.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες
- Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών
- Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Winston Churchill and the Council of Europe». Council of Europe: Archiving and Documentary Resources. Council of Europe. 6 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013., including audio extracts
- ↑ «The Zurich speech». CVCE. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2015. Including full transcript
- ↑ «Flag, anthem and logo: the Council of Europe's symbols». Council of Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008.
- ↑ «Logo of the Council of Europe». Council of Europe. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Council of Europe: Επίσημος ιστότοπος
- Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων: Συμβούλιο της Ευρώπης
- Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας: Το Συμβούλιο της Ευρώπης και η προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
|
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |