Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ
| Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία | Ίων Νταϊφάς |
| Παραγωγή | Γιάννης Δριμαρόπουλος |
| Σενάριο | Ίων Νταϊφάς και Νίκος Φώσκολος |
| Πρωταγωνιστές | Δημήτρης Μυράτ, Ελένη Χατζηαργύρη, Βύρων Πάλλης, Νάντια Χωραφά, Σπύρος Μουσούρης, Κώστας Παπαχρήστος, Σπύρος Καλογήρου, Γκίκας Μπινιάρης, Γιάννης Γκιωνάκης, Δήμητρα Σερεμέτη, Ζαννίνο, Σαπφώ Νοταρά, Θόδωρος Έξαρχος, Νίτσα Μαρούδα και Παύλος Καταπόδης |
| Μουσική | Γιώργος Κατσαρός |
| Φωτογραφία | Κώστας Φιλίππου |
| Πρώτη προβολή | 4 Απριλίου 1960 |
| Διάρκεια | 70 λεπτά |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| δεδομένα () | |
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ είναι ασπρόμαυρη ελληνική αστυνομική δραματική ταινία του 1960 σε σκηνοθεσία του Ίωνα Νταϊφά και σενάριο των Νταϊφά και Νίκου Φώσκολου (πιστώνεται ως Κώστας Μαίανδρος). Πρωταγωνιστούν οι Δημήτρης Μυράτ, Ελένη Χατζηαργύρη, Βύρων Πάλλης, Νάντια Χωραφά, Γκίκας Μπινιάρης, Σπύρος Μουσούρης, Κώστας Παπαχρήστος, Σπύρος Καλογήρου και ο Γιάννης Γκιωνάκης.[1]
Η υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την νεαρή Αλίκη Λοΐζου (Νάντια Χωραφά), η οποία είναι ερωτευμένη με τον ηθοποιό Πέτρο Ζαβέρδη (Βύρωνα Πάλλη) που έχει εν τω μεταξύ προφυλακιστεί για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Μάρκου. Η Αλίκη πιστεύει ότι ο αγαπημένος της είναι αθώος και ζητάει από τον διακεκριμένο γιατρό και προστάτη της Αλέξη Καράτο (Δημήτρη Μυράτ), που στη διάρκεια της Κατοχής διηύθυνε μια αντιστασιακή ομάδα – μέλη της οποίας ήταν ο Ζαβέρδης και ο Μάρκου–, να τη βοηθήσει προκειμένου να αποδείξει την αθωότητά του. Αποδεικνύεται ότι ο Καράτος είναι ο πραγματικός δολοφόνος του Μάρκου και τον σκότωσε επειδή αυτός θα ξεκίνουσε μια έρευνα για όλους όσους έπαιξαν βρώμικα παιχνίδια κατά την περίοδο του πολέμου. Ο Καράτος στη συνέχεια κατέστησε τον Ζαβέρδη βασικό ύποπτο, για να διαλύσει το δεσμό του με την Αλίκη, όντας ερωτευμένος ο ίδιος μαζί της. Η υπόθεση θα πάρει περίεργη τροπή όταν ο Ζαβέρδης θα αποδράσει από τη φυλακή χάρις στη βοήθεια που θα του προσφέρει η τραγουδίστρια Ντόρα Φλερ (Ελένη Χατζηαργύρη). Η εξέλιξη αυτή θα οδηγήσει την αστυνομία να βρει τον αληθινό ένοχο τον Καράτο, ο οποίος στο μεταξύ προκειμένου να καλύψει τα ίχνη του, θα διαπράξει άλλες δύο δολοφονίες, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την υπόθεση.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 4 Απριλίου 1960 στις κινηματογραφικές αίθουσες Ηλύσια, Πάνθεον, Ριβόλι και Σελέκτ στην Αθήνα[2], ενώ προβλήθηκε και στους κινηματογράφους Αλέξανδρος της Θεσσαλονίκης[3] και Αγγέλικα της Νάουσας.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 3 Απριλίου 1960. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Μακεδονικά ημερονύκτια» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Μακεδονία. 13 Δεκεμβρίου 1960. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Μακεδονικά ημερονύκτια» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Μακεδονία. 27 Ιανουαρίου 1961. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
