Γρεβενίτι Ιωαννίνων
| Γρεβενίτι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ήπειρος |
| Δήμος | Ζαγορίου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 980 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 440 14 |
Το Γρεβενίτι είναι ορεινό χωριό του δήμου Ζαγορίου[1] στον νομό Ιωαννίνων. Βρίσκεται κτισμένο σε υψόμετρο 980 μέτρων στις απολήξεις της βόρειας Πίνδου, βορειοανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 193 κατοίκους.
Γενικά και ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοικητικά, μετά την ενσωμάτωσή του στο ελληνικό κράτος το 1913, το Γρεβενίτι υπήχθη στην επαρχία Δωδώνης, ενώ από το 1997 μέχρι το 2010 αποτελούσε μέρος του δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, του οποίου ήταν δημοτικό διαμέρισμα. Από το 2011, μετά τις αλλαγές που προέκυψαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του Προγράμματος Καλλικράτης, υπάγεται στον δήμο Ζαγορίου. Το χωριό καλύπτει έκταση 37.077 τετραγωνικών χιλιομέτρων.[2]
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, 22 κάτοικοι του χωριού εκτελέστηκαν από τις γερμανικά στρατεύματα. Σε κοντινή απόσταση από το Γρεβενίτι, βρίσκονται το μοναστήρι της Βουτσάς και το γεφύρι της Τσίπιανης[3].
Στο Γρεβενίτι γεννήθηκε το 1846 ο εκπαιδευτικός Βράνος Βωζάνης[4], ενώ από τον οικισμό καταγόταν ο συγγραφέας και ιστορικός Λέανδρος Βρανούσης (1921 - 1993).
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 676[4] | 796[4] | 438[4] | 429[4] | 343[4] | 295[4] | 365[4] | ; | 193 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πρόγραμμα Καλλικράτης Αρχειοθετήθηκε 2017-04-27 στο Wayback Machine.. Υπουργείο Εσωτερικών (Ελληνικά)
- ↑ «Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 18 Μαρτίου 2001» (PDF). Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Ζερμαίν Αλεξάκη, Θοδωρής Αθανασιάδης, Ζήστε στα ομορφότερα ορεινά χωριά της Ελλάδας, Ατραπός, β΄ έκδοση, Αθήνα 2003, σελ. 134.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 175.
| ||||||||||||||||||||