Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΔEH Α.Ε.
Εμπορική επ.ΔΕΗ
Νομική μορφήΑνώνυμη Εταιρεία (ΧΑΑ: ΔΕΗ)
ΚλάδοςΕνέργεια
Ίδρυση7 Αυγούστου 1950[1]
ΈδραΧαλκοκονδύλη 30, Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
Σημαντικά πρόσωπαΓιώργος Στάσσης (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος)
Ιωάννης Κοπανάκης (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Λειτουργιών Παραγωγής)
Γεώργιος Καρακούσης (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Εμπορικών Δραστηριοτήτων)
Αλέξανδρος Πατεράκης (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού)
Προϊόντα/
Υπηρεσίες		Παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, πώληση φυσικού αερίου
Προϊόνταηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο
Κύκλος εργασιώνΑύξηση 8.978.607 € (2024)
Καθαρά έσοδαΑύξηση 8.772.008 € (2024)
Σύνολο ενεργητικούΑύξηση 18.864.350 € (2024)
Σύνολο ιδίων κεφαλαίωνΑύξηση 6.040.946 € (2024)
ΙδιοκτήτηςΕΕΣΥΠ (35,30%)
Selath Holdings (10,34%)
Ίδιες μετοχές (5,10%)
Θεσμικοί Επενδυτές και ευρύ κοινό (49,26%)[2]
Υπάλληλοι21.320 (2025)
ΘυγατρικέςΔΕΔΔΗΕ
ΔΕΗ Ανανεώσιμες
PPC Bulgaria
FIBERGRID
ΙστότοποςΕπίσημη ιστοσελίδα
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο X Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο LinkedIn
δεδομένα (π • σ • ε )
Πυλώνας ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή του Μητροπολιτικού Πάρκου «Αντώνης Τρίτσης».

Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, περισσότερο γνωστή με τα αρχικά ΔΕΗ, είναι ελληνική εταιρεία παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος και εμπορίας φυσικού αερίου, από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Απασχολεί περίπου 17.500 εργαζόμενους[3] και αντιστοιχεί το 62% περίπου του συνολικού κύκλου εργασιών του κλάδου παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου και νερού στη χώρα.[4] Από τα τέλη του 2000 λειτουργεί ως ανώνυμη εταιρεία[5][6] και είναι εισηγμένη στα χρηματιστήρια Αθηνών και Λονδίνου. Διατηρεί το 72,58%, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ, του μεριδίου της αγοράς.[7]

Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ, υπήρχαν 385 εταιρείες, από τις οποίες οι 263 ιδιωτικές με απλή άδεια, οι 54 ιδιωτικές με προνομιακή άδεια, 58 δημοτικές ή κοινοτικές, ενώ υπήρχαν και 10 ιδιωτικές χωρίς άδεια.[8] Κατά τη διάρκεια της Κατοχής και μετά την Απελευθέρωση τόσο η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος όσο και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας εκπόνησαν μελέτες για την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Μελέτες εκπόνησε και η United Nations Relief and Rehabilitation Αdministration (UNRRA).[9] Το 1948, η EBASCO Services υπέβαλε έκθεση για το ενεργειακό πρόγραμμα της Ελλάδος: αυτή προέβλεπε την κατασκευή υδροηλεκτρικών και θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, την ενοποίηση του δικτύου και τον καθορισμό ενιαίας τιμής κατανάλωσης. Όλα αυτά προϋπέθεταν ένα μόνο διαχειριστή. Έτσι, με το ΦΕΚ Α 169/1950, Περί ιδρύσεως δημοσίας επιχειρήσεως ηλεκτρισμού, συστήθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.[10]

Η σύσταση της ΔΕΗ το 1950 εθνικοποίησε την παραγωγή και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θεωρήθηκε πλέον υπηρεσία κοινής ωφέλειας.[11] Η ΔΕΗ είχε το αποκλειστικό προνόμιο της κατασκευής, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικών και θερμικών εργοστασίων, της χρήσης (κατά προτίμηση) εθνικών καυσίμων και την υποχρέωση κατασκευής εθνικού δικτύου μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, το μονοπώλιο διάθεσης και πώλησης του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. Έπρεπε να έχει οικονομική αυτάρκεια, να παρέχει στη φθηνότερη δυνατή τιμή το ρεύμα στους αγροτικούς και αστικούς πληθυσμούς και να μην κάνει διακρίσεις μεταξύ αστικών και αγροτικών πληθυσμών τόσο στη διανομή όσο και στην τιμολογιακή πολιτική της.

Με τη λήξη των συμβάσεων ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και στις ιδιωτικές εταιρείες, το προνόμιο της ΔΕΗ επεκτεινόταν και στις περιοχές των εταιρειών αυτών.[12] Το αρχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ σχηματίσθηκε από τα κεφάλαια σε συνάλλαγμα, δραχμές, μηχανήματα, υλικά και υπηρεσίες που παρέχονταν από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανόρθωσης της αμερικανικής βοήθειας, από τις ιταλικές επανορθώσεις και από κεφάλαια του κρατικού προϋπολογισμού.[13] Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ το 1950, η κατανάλωση ανά κάτοικο ήταν 88 Kwh το χρόνο, ενώ μετά από πέντε χρόνια έφτασε τις 150 Kwh το χρόνο. Αντίστοιχα, το 1950 ο ηλεκτροδοτούμενος πληθυσμός της χώρας ήταν 55% του συνόλου, ενώ το 1955 έφτασε το 59,1%.[14]

Το μονοπώλιο της ΔΕΗ στην παραγωγή, μεταφορά, διανομή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας έχει αρθεί πλήρως από το 2012, ενώ εξαίρεση αποτελούν τα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά (ΜΔΝ) στα οποία έχει αρθεί μερικώς. Το εθνικό δίκτυο μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικού μήκους 208.000 χλμ. περίπου, έχει περάσει στην διαχείριση διαφορετικών εταιρειών, πλήρως θυγατρικών της ΔΕΗ κατά την σύσταση τους. Συγκεκριμένα, ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι υπεύθυνος για το δίκτυο μεταφοράς (δίκτυο υψηλής τάσης 400kV, 150kV και 66kV), ενώ ο Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι υπεύθυνος για το δίκτυο διανομής (δίκτυο μέσης τάσης 20kV, 15kV, 6.6kV, δίκτυο χαμηλής τάσης 400V) και διανέμει την ισχύ σε κάθε καταναλωτή της ελληνικής επικράτειας. Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας εποπτεύεται από τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων η οποία συστάθηκε το 1999 με σκοπό τον έλεγχο της τιμολογιακής και των άλλων πολιτικών του κλάδου και τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι σύμφωνη με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ελεύθερου ανταγωνισμού και κατάργηση των μονοπωλιακών αγορών.

Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 2023, η ΔΕΗ εκπροσωπούσε 5.601.543 μετρητές (72% της λιανικής). Στους οικιακούς καταναλωτές εκπροσωπεί 3.847.594 μετρητές (72,08%) και στους δικαιούχους του Κοινωνικού Τιμολογίου 474.356 μετρητές (72,97%).[15]

Στις αρχές Νοεμβρίου του 2023 η ΔΕΗ ανακοίνωσε την εξαγορά της Κωτσόβολος με αντίτιμο ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό την ικανοποίηση του σχεδίου της για μετεξέλιξη σε έναν πάροχο προϊόντων και υπηρεσιών. Αποκτά πρόσβαση σε ένα μεγάλο δίκτυο υποδομών και επιμελητείας, πράγμα το οποίο έλειπε και ταυτόχρονα ήταν απαραίτητο για μία μεγάλη εταιρεία παροχής ενέργειας.[16]

Μονάδες παραγωγής και ορυχεία λιγνίτη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ είναι τα εξής:

Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Καύσιμο Ισχύς (MW) Περίοδος λειτουργίας Αιτία διακοπής λειτουργίας/Άλλες Πληροφορίες
ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου 5 Άγιος Δημήτριος Κοζάνης 40°23′38″N 21°55′30″E / 40.394°N 21.925°E / 40.394; 21.925 (Agios Dimitrios Power Station) Λιγνίτης 1595 1984-2023
  • Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με οικολογικά καύσιμα.
  • Το συγκεκριμένο εργοστάσιο είναι στρατηγικής σημασίας και το σημαντικότερο της χώρας, διότι τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό την Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία και Θράκη), την Δυτική Ελλάδα (Ήπειρος, Επτάνησα και Αιτωλοακαρνανία) και την Κεντρική Ελλάδα (Θεσσαλία, Φθιώτιδα και Φωκίδα).
ΑΗΣ Πτολεμαΐδας 5 ΒΙ.ΠΕ. Πτολεμαΐδας 40°28′51″N 21°43′37″E / 40.4808629°N 21.7269015°E / 40.4808629; 21.7269015 (Ptolemaida Power Station) Λιγνίτης 610 Λειτουργεί Πιλοτικά
(θα είναι σε λειτουργία για πέντε μόνο χρόνια, από το 2023 έως το 2028)		 Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με φυσικό αέριο TAP
ΑΗΣ Μελίτης Μελίτη Φλώρινας 40°48′40″N 21°36′04″E / 40.811°N 21.601°E / 40.811; 21.601 (Florina Power Station) Λιγνίτης 330 2003-2023
  • Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με οικολογικά καύσιμα.
  • Το συγκεκριμένο εργοστάσιο είναι στρατηγικής σημασίας, διότι τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό την Βόρεια Μακεδονία.
ΑΗΣ Αλιβερίου 5 Αλιβέρι 38°23′22″N 24°03′06″E / 38.38953°N 24.05174°E / 38.38953; 24.05174 (Aliveri Power Station) Φυσικό αέριο 417 2015-σήμερα Το συγκεκριμένο εργοστάσιο είναι στρατηγικής σημασίας, διότι τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό την Βοιωτία, την Εύβοια, την Αττική και τα Νησιά του Αιγαίου (Σποράδες, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα και Βορειοανατολικό Αιγαίο).
ΑΗΣ Λαυρίου - Κερατέας ΙΙΙ, IV, V Λαύριο 37°44′47″N 24°04′01″E / 37.74629°N 24.06688°E / 37.74629; 24.06688 (Lavrio Power Station) Φυσικό αέριο 945 1973-σήμερα
ΑΗΣ Μεγαλόπολης 4 ΒΙ.ΠΕ. Μεγαλόπολης 37°25′05″N 22°06′32″E / 37.418°N 22.109°E / 37.418; 22.109 (Megalapolis A Power Station) Λιγνίτης 850 1970-2023
  • Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με οικολογικά καύσιμα.
  • Το συγκεκριμένο εργοστάσιο είναι στρατηγικής σημασίας, διότι τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό την Πελοπόννησο, τα Κύθηρα, τα Νησιά του Αργοσαρωνικού και μέρος της Αττικής (Ελευσίνα, Μέγαρα κ.ά.).
ΑΗΣ Μεγαλόπολης V ΒΙ.ΠΕ. Μεγαλόπολης 37°25′05″N 22°06′32″E / 37.418°N 22.109°E / 37.418; 22.109 (Megalapolis B Power Station) Φυσικό αέριο 811 2019-σήμερα
ΑΗΣ Κομοτηνής ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής 41°03′50″N 25°29′24″E / 41.064°N 25.49°E / 41.064; 25.49 (Komotini Power Station) Φυσικό αέριο 485 2001-σήμερα[17]
ΑΗΣ Λινοπεραμάτων Λινοπεράματα Ηρακλείου 37°44′47″N 24°04′01″E / 37.74629°N 24.06688°E / 37.74629; 24.06688 (Linopermata Power Station) Απόσταγμα πετρ. 111 1970-2023 Θα κλείσουν, για περιβαλλοντικούς λόγους, ενώ η Κρήτη, ήδη σταδιακά, συνδέεται και αυτή με υποβρύχιο καλώδιο, με την Υπόλοιπη Ηπειρωτική Ελλάδα
ΑΗΣ Ξυλακαμάρας Ξυλακαμάρα Χανίων Απόσταγμα πετρ. 290 1980-2023
ΑΗΣ Αθερινόλακκου Αθερινόλακκος Λασιθίου 35°00′14″N 26°08′21″E / 35.0039°N 26.13916°E / 35.0039; 26.13916 (Atherinolakkos Power Station) Βαρύ πετρέλαιο 105 2004-2023
ΑΗΣ Σορωνής ΒΙ.ΠΕ. Σορωνής, Ρόδος 36°22′42″N 28°01′06″E / 36.37842°N 28.0184°E / 36.37842; 28.0184 (Soronis Power Station) Πετρέλαιο 105 1976-σήμερα

Ατμοηλεκτρικά εργοστάσια, που σταμάτησαν οριστικά την λειτουργία τους, για περιβαλλοντικούς λόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Καύσιμο Ισχύς (MW) Περίοδος λειτουργίας Αιτία διακοπής λειτουργίας
ΑΗΣ Καρδιάς 4 Καρδία Κοζάνης
(έχει εγκαταλειφθεί και εκκενωθεί, εδώ και χρόνια αυτό το χωριό, λόγω λιγνίτη)		 40°24′36″N 21°47′10″E / 40.41°N 21.786°E / 40.41; 21.786 (Kardia Power Station) Λιγνίτης 1250 1975-2021
  • Στην Δυτική Μακεδονία, θα κλείσουν όλα τα Ατμοηλεκτρικά Εργοστάσια, και θα γίνει σταδιακή, πλήρης Απολιγνιτοποίηση έως το 2028, και αντικατάσταση με κατά το δυνατότερο οικολογικά καύσιμα.
  • Το συγκεκριμένο εργοστάσιο ήταν στρατηγικής σημασίας, διότι τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό την Αλβανία, η οποία διαθέτει κυρίως υδροηλεκτρικά εργοστάσια.
ΑΗΣ Πτολεμαΐδας 4 ΒΙ.ΠΕ. Πτολεμαΐδας 40°28′51″N 21°43′37″E / 40.4808629°N 21.7269015°E / 40.4808629; 21.7269015 (Ptolemaida Power Station) Λιγνίτης 620 1959-2015
ΑΗΣ ΛΙΠΤΟΛ 2 ΒΙ.ΠΕ. Πτολεμαΐδας 40°28′51″N 21°43′37″E / 40.4808629°N 21.7269015°E / 40.4808629; 21.7269015 (Ptolemaida Power Station) Λιγνίτης 43 1975-2010
ΑΗΣ Αμυνταίου 2 Φιλώτας Φλώρινας 40°37′10″N 21°40′58″E / 40.6193112°N 21.6829133°E / 40.6193112; 21.6829133 (Amyntaio Power Station) Λιγνίτης 600 1996-2020

Εργοστάσια πετρελαίου, που σταμάτησαν οριστικά την λειτουργία τους, επίσης για περιβαλλοντικούς λόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Καύσιμο Ισχύς (MW) Περίοδος λειτουργίας Αιτία διακοπής λειτουργίας
ΑΗΣ Νέου Φαλήρου Νέο Φάληρο 37°34′33″N 23°24′07″E / 37.57576°N 23.401825°E / 37.57576; 23.401825 (Piraeus Power Station) 1894 (ΗΕΑΠ)-1972
ΑΗΣ Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου Κερατσίνι 37°57′15″N 23°36′37″E / 37.95429°N 23.61023°E / 37.95429; 23.61023 (Agios Georgios Power Station) Πετρέλαιο
Φυσικό αέριο		 360 1930 (ΗΕΑΠ)-2012 Έκλεισαν, για περιβαλλοντικούς λόγους, κυρίως λόγω της μόλυνσης των θαλάσσιων υδάτων και του αέρα της Αττικής και της Νότιας Εύβοιας, και γίνεται αντικατάσταση με κατά το δυνατότερο οικολογικά καύσιμα
ΑΗΣ Αλιβερίου 4 Αλιβέρι 38°23′22″N 24°03′06″E / 38.38953°N 24.05174°E / 38.38953; 24.05174 (Aliveri Power Station) Βαρύ πετρέλαιο 300 1953-2013
ΑΗΣ Λαυρίου - Κερατέας 2 Λαύριο 37°44′47″N 24°04′01″E / 37.74629°N 24.06688°E / 37.74629; 24.06688 (Lavrio Power Station) Πετρέλαιο 560 1973-2014
Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Χωρητικότητα (MW) Κατάσταση
Υ.Η.Σ. Θησαυρού Δράμα 41°21′16″N 24°22′01″E / 41.354444°N 24.366944°E / 41.354444; 24.366944 (Thisavros Hydroelectric Dam) 384 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Καστρακίου Καστράκι 38°44′30.69″N 21°21′51.05″E / 38.7418583°N 21.3641806°E / 38.7418583; 21.3641806 (Kastraki Hydroelectric Dam) 320 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Κρεμαστών Επισκοπή Ευρυτανίας 38°53′02″N 21°29′38″E / 38.8839511°N 21.4937961°E / 38.8839511; 21.4937961 (Kremasta Hydroelectric Dam) 437 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Λάδωνα Αρκαδία 37°45′28″N 21°58′18″E / 37.7577°N 21.9716°E / 37.7577; 21.9716 (Ladon Hydroelectric Dam) 50 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πλαστήρα Καρδίτσα 39°14′08″N 21°44′47″E / 39.235556°N 21.746389°E / 39.235556; 21.746389 (Plastiras Hydroelectric Dam) 130 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Στράτου Αιτωλοακαρνανία 38°40′33″N 21°19′33″E / 38.6758027°N 21.3258898°E / 38.6758027; 21.3258898 (Stratos Hydroelectric Dam) 150 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πολυφύτου Λίμνη Πολυφύτου, Νομός Κοζάνης 375
  • Εν λειτουργία.
  • Η Δυτική Μακεδονία, καλύπτει τις ανάγκες της για ρεύμα κυρίως από τα Ατμοηλεκτρικά Εργοστάσια.
Υ.Η.Σ. Σφηκιάς Σφηκιά Ημαθίας 315 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πουρναρίου Άρτα 300
  • Εν λειτουργία.
  • Το συγκεκριμένο εργοστάσιο είναι στρατηγικής σημασίας, διότι τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό την Ιταλία, με υποβρύχιο καλώδιο.
Υ.Η.Σ. Πηγών Αωού Χρυσοβίτσα Ιωαννίνων 210 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Άγρα Άγρας Πέλλας 210 Εν λειτουργία
Ενέργεια[18][19] Τοποθεσία Περιγραφή Έτος κατασκευής
200 - 300 MWΚοζάνη[20][21]Βιομηχανικό πάρκο Κοζάνης
50 MWΜεγαλόποληΒιομηχανικό πάρκο Μεγαλόπολης
4,3 MWΦλώριναΒιομηχανική περιοχή Φλώρινας2009
2 MWΒόλοςΦωτοβολταϊκός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής2009
2 MWΘήβαΦωτοβολταϊκός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής2009
1,997 MWΚουτσοπόδι Άργους2009
1,99 MWΤρίπολη Αρκαδίας2009
1,25 MWΠουρναριά Αρκαδίας2009
1 MWΗλιοεπενδυτική2009
0,48 MWΚρήτηΒιομηχανικό πάρκο Αθερινόλακκου
944 kWΠοντοηράκλεια Κιλκίς2009
100 kWΚύθνος2009
60 kWΣίφνος1998
20 kWΗΛΠΑΠ Ταύρου2009
20 kWΣταθμός Εθέλ2009
20 kWΜετρό Ειρήνης, Μαρούσι2009

Κέντρα Υψηλής Τάσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ενέργεια[18][19] Τοποθεσία
MWΛάρισα
MWΩραιόκαστρο
MWΤρίκαλα
MWΛιπάσματα Καβάλας
MWΚόρινθος
MWΑλουμίνιο Φωκίδας
MWΔομβραίνα Βοιωτίας
MWΠάτρα
MWΒόλος
MWΑκραίφνιο Βοιωτίας
ΜWΧαλκίδα
MWΑλεξανδρούπολη - Διαλογή
MWΕλευσίνα
MWΑσπρόπυργος
MWΚερατέα
MWΚηφισιά

Επίσης κατέχει και εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με την χρήση του ανέμου, τα λεγόμενα αιολικά πάρκα, τα οποία βρίσκονται κυρίως στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους. Επί του παρόντος, το 30% της συνολικής παραγωγής προέρχεται από καύση του λιγνίτη, το 10% από πετρέλαιο, το 27% από φυσικό αέριο, το 10% από υδροηλεκτρικούς σταθμούς, το 6% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και το 17% από διασυνδέσεις.

Η ΔΕΗ κατέχει τα περισσότερα από τα ορυχεία λιγνίτη της χώρας[εκκρεμεί παραπομπή] τα οποία διοχετεύουν τα εργοστάσιά της με το κατάλληλο υλικό προς καύση[εκκρεμεί παραπομπή]. Τα ατμοηλεκτρικά εργοστάσια χρησιμοποιούν κατά μεγάλο μέρος του λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος αλλά σε μερικές περιπτώσεις και πετρέλαιο. Τα μεγαλύτερα ορυχεία της Ελλάδας βρίσκονται στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας (Πτολεμαΐδας, Αμυνταίου και Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Φλώρινας) και της Μεγαλόπολης, στην Αρκαδία. Τέλος τα αυτόνομα νησιά παράγουν ηλεκτρισμό αποκλειστικά με πετρέλαιο, το οποίο είναι αρκετά ακριβό. Εκεί υπάρχουν 32 αυτόνομες μονάδες παραγωγής με σημαντικότερες παραγωγές την Μυτιλήνη, την Ρόδο, την Σύρο και την Κρήτη.

Διεθνείς Διασυνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς της ΔΕΗ είναι συνδεδεμένο με τα συστήματα μεταφοράς πέντε γειτονικών χωρών της Ελλάδας (Ιταλία, Βουλγαρία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Τουρκία):

Χώρα Διασύνδεση
Ιταλία Η διασύνδεση με την Ιταλία αποτελείται από υποβρύχιο καλώδιο και γραμμή μεταφοράς συνεχούς ρεύματος (HVDC) ισχύος 500 MW. Η γραμμή διασυνδέει τον υποσταθμό του Πουρναρίου στην Άρτα, το οποίο υπογειώνεται στα ελληνοαλβανικά σύνορα κοντά στην Σαγιάδα Θεσπρωτίας, και καταλήγει στο Λέτσε, τερματίζοντας ως γραμμή HVDC, επί Ιταλικού εδάφους στην Γκαλατίνα. Η γραμμή αυτή αποτελεί την σημαντικότερη διεθνή διασύνδεση ηλεκτρικού ρεύματος στην χώρα μας, λόγω του ότι η Ιταλία βρίσκεται γεωγραφικά μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης. Υπάρχει σχεδιασμός και για δεύτερη υποβρύχια γραμμή HVDC από την Αιτωλοακαρνανία μέχρι το Ρέτζο Καλάμπρια.[ασαφές]
Βουλγαρία Η διασύνδεση με τη Βουλγαρία αποτελείται από μία γραμμή υπερύψηλης τάσης των 400 kV και διασυνδέοντας, τον υποσταθμό του Σιδηροκάστρου με τον υποσταθμό του Μπλαγκόεβγκραντ. Η συγκεκριμένη γραμμή μεταφέρει σημαντικό ρεύμα για τις ανάγκες της Ελλάδας (και κυρίως της Βόρειας Ελλάδας), επειδή η Βουλγαρία διαθέτει σταθμό παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Κοζλοντούι. Υπάρχει σχεδιασμός και για δεύτερη γραμμή υπερύψηλης τάσης από την Κομοτηνή μέχρι την Στάρα Ζαγόρα.[ασαφές]
Αλβανία
  • Η διασύνδεση με την Αλβανία αποτελείται από μία γραμμή υψηλής τάσης των 150 kV και μία γραμμή υπερύψηλης τάσης των 400 kV.
  • Η μία γραμμή υπερύψηλης τάσης διασυνδέει με τον ΑΗΣ Καρδίας του Νομού Κοζάνης με τον υποσταθμό του Ζέμπλακ Κορυτσάς και η δεύτερη γραμμή υψηλής τάσης μεταξύ της Ηγουμενίτσας και του Μπίστριτσε Αυλώνα.
  • Η γραμμή Καρδία-Κορυτσά είναι από τις κυριότερες στην Αλβανία, λόγω του ότι η συγκεκριμένη χώρα, είναι αρκετά μικρή σε έκταση, και το ρεύμα που παράγει δεν είναι αρκετό να καλύψει εξ ολοκλήρου τις ανάγκες της, με αποτέλεσμα να αγοράζει σε μεγάλο βαθμό ρεύμα, από τις γειτονικές της χώρες (ειδικότερα από Ελλάδα και Σερβία).
Βόρεια Μακεδονία
  • Η διασύνδεση με την Βόρεια Μακεδονία γίνεται με δύο γραμμές υπερύψηλης τάσης των 400 kV. Η συνολική ονομαστική δυναμικότητα είναι περίπου 4.400 ΜW.
  • Η μία γραμμή διασυνδέει τον ΚΥΤ Ωραιοκάστρου με τον ατμοηλεκτρικό σταθμό (ΡΕΚ) του Ντούμπροβο, στο κέντρο της χώρας, και η δεύτερη μεταξύ του ΚΥΤ Μελίτης και του ατμοηλεκτρικού σταθμού (ΡΕΚ) του Νόβατσι.
  • Οι γραμμές αυτές είναι από τις κυριότερες στην Βόρεια Μακεδονία, λόγω του ότι η συγκεκριμένη χώρα, είναι αρκετά μικρή σε έκταση, και το ρεύμα που παράγει δεν είναι αρκετό να καλύψει εξ ολοκλήρου τις ανάγκες της, με αποτέλεσμα να αγοράζει σε μεγάλο βαθμό ρεύμα, από τις γειτονικές της χώρες (ειδικότερα από Ελλάδα, Σερβία και Βουλγαρία).
Τουρκία
  • Η διασύνδεση με την Τουρκία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2008 με μια μόνο γραμμή 400 kV (2000 ΜVΑ) στην Ανατολική Θράκη, η οποία διασυνδέει τον υποσταθμό τον ΚΥΤ Νέας Σάντας στον Νομό Ροδόπης με τον υποσταθμό του Μπαμπαέτσκι, κοντά στην ομώνυμη πόλη.
  • Υπάρχουν σχεδιασμοί για αρκετές υποβρύχιες γραμμές στο Αιγαίο Πέλαγος διότι το ρεύμα που παράγει η Τουρκία δεν είναι αρκετό να καλύψει εξ ολοκλήρου τις ανάγκες της, με αποτέλεσμα να αγοράζει σε μεγάλο βαθμό ρεύμα, από τις γειτονικές της χώρες (ειδικότερα από Βουλγαρία, Ιράν και Αζερμπαϊτζάν), αλλά τα σχέδια έχουν παγώσει για πολιτικούς λόγους.[ασαφές]
Αίγυπτος Υπάρχει σχεδιασμός για υποβρύχια γραμμή από την Κρήτη για την Αίγυπτο[ασαφές]
Λιβύη Υπάρχει σχεδιασμός για υποβρύχια γραμμή από την Κρήτη για την Λιβύη, αλλά τα σχέδια έχουν παγώσει λόγω της πολιτικής κρίσης στην χώρα[ασαφές]
Κύπρος Υπάρχει σχεδιασμός για υποβρύχια γραμμή από την Κρήτη για την Κύπρο και το Ισραήλ, αλλά τα σχέδια έχουν παγώσει για πολιτικούς λόγους[ασαφές]
Ισραήλ Υπάρχει σχεδιασμός για υποβρύχια γραμμή από την Κρήτη για την Κύπρο και το Ισραήλ, αλλά τα σχέδια έχουν παγώσει για πολιτικούς λόγους[ασαφές]

Διατελέσαντες Διευθύνοντες Σύμβουλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διευθύνων Σύμβουλος Διάστημα
Στέργιος Νέζης 03/06/2000 - 23/02/2005
Δημήτριος Μανιατάκης 23/02/2005 - 16/01/2007
Παναγιώτης Αθανασόπουλος 17/01/2007 - 12/10/2009
Αρθούρος Ζερβός 15/12/2009 - 04/03/2015
Εμμανουήλ Παναγιωτάκης 01/04/2015 - 10/07/2019
Γιώργος Στάσσης 29/07/2019 - σήμερα
1950–2003 2003–2020 2020–σήμερα
  1. ↑ «Νομός υπ' αριθ. 1468 (ΦΕΚ Α 169/1950)» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Αυγούστου 1950.
  2. ↑ «Μετοχική σύνθεση ΔΕΗ Α.Ε.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024.
  3. ↑ ICAP, στοιχεία 2009.
  4. ↑ ICAP, στοιχεία 2007.
  5. ↑ «ΦΕΚ A 278/2000» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 20 Δεκεμβρίου 2000.
  6. ↑ «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 11871/2000» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 29 Δεκεμβρίου 2000.
  7. ↑ «Ρεύμα: Κυριαρχία ΔΕΗ στα μερίδια αγοράς, «πάγωσε» η κινητικότητα». Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2023.
  8. ↑ Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 197
  9. ↑ Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδες 370-416
  10. ↑ 501, υποσ. 1
  11. ↑ Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 33
  12. ↑ Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδες 417-418
  13. ↑ Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 418
  14. ↑ Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 436
  15. ↑ «Η ΔΕΗ κρατά τον σφυγμό της λιανικής με μερίδιο σχεδόν 73% τον Ιούλιο του 2023». Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024.
  16. ↑ «Γιατί η ΔΕΗ αγόρασε την Κωτσόβολος – Το deal των 200 εκατ. ευρώ». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 3 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2024.
  17. ↑ «Το τιτάνιο έργο συντήρησης στον ΑΗΣ Κομοτηνής». www.xronos.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019.
  18. 1 2 «Large-scale photovoltaic power plants located in Greece». pvresources.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2010.
  19. 1 2 «Ανανεώσιμα Έργα της ΔΕΗ». ΔΕΗ Ανανεώσιμες. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018.
  20. ↑ «Greece's PPC to launch tender for 200MW PV project». rechargenews.com.
  21. ↑ «PPC to develop a large photovoltaic project in Kozani – press». sofokleous10.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2012.
  • Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δημόσια_Επιχείρηση_Ηλεκτρισμού&oldid=11291702"