Περηφάνια και προκατάληψη (ταινία, 1940)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περηφάνια και προκατάληψη / Εγωισμός και προκατάληψη
ΣκηνοθεσίαΡόμπερτ Ζ. Λέοναρντ
ΠαραγωγήΧαντ Στρόμπεργκ
ΣενάριοΆλντους Χάξλεϊ
Τζέιν Μέρφιν
Βασισμένο σεΠερηφάνια και προκατάληψη
ΠρωταγωνιστέςΓκριρ Γκάρσον
Λόρενς Ολίβιε
Μέρι Μπόλαντ
Έντμουντ Γκουέν
Μορίν Ο' Σάλιβαν
ΜουσικήΧέρμπερτ Στόθαρντ
ΦωτογραφίαΚαρλ Φρόιντ
ΜοντάζΡόμπερτ Τζ. Κερν
ΕνδυματολόγοςΆντριαν
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 26/7/1940
Διάρκεια118 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία Περηφάνια και προκατάληψη (Αγγλικός τίτλος Pride And Prejudice) του 1940, αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζέιν Όστεν Περηφάνια και προκατάληψη. Ο σεναριογράφος της ταινίας, ο γνωστός συγγραφέας Άλντους Χάξλεϊ βασίστηκε στο θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος της Όστεν που είχε κάνει η Χέλεν Τζερόμ, για να γράψει το σενάριο, ενώ τη σκηνοθεσία έκανε ο Ρόμπερτ Ζ. Λέοναρντ. Η ταινία εμφανίζει αρκετές διαφορές με το μυθιστόρημα της Όστεν, κυρίως όσον αφορά την περίοδο στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα που εξιστορούνται. Το μυθιστόρημα της Όστεν τοποθετεί τους ήρωες στη Γεωργιανή Αγγλία, ενώ στην ταινία οι ήρωες τοποθετούνται στη μεταβατική περίοδο από την Γεωργιανή στη Βικτωριανή εποχή που ονομάζεται Regency. Άλλη μια διαφορά εντοπίζεται στη συζήτηση που έχει η Ελιζαμπέθ με τη θεία του κυρίου Ντάρσι, Λαίδη Κάθριν Ντε Μπεργκ, η οποία σε αντίθεση με το μυθιστόρημα εγκρίνει τον επερχόμενο γάμο του Ντάρσι με την Ελίζαμπεθ και προσποιείται ότι δεν πρόκειται να δώσει τη συγκατάθεσή της, προκειμένου να δοκιμάσει την Ελίζαμπεθ. Στο μυθιστόρημα η Λαίδη Κάθριν Ντε Μπεργκ είναι αντίθετη στο γάμο του Ντάρσι με την Ελίζαμπεθ. Από την ταινία έχει αφαιρεθεί η επίσκεψη της Ελίζαμπεθ με τους θείους της στο Πέμπερλι, την έπαυλη του Ντάρσι, καθώς και η συνάντησή της με την αδελφή του Ντάρσι, Τζορτζιάνα.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύριος και η κυρία Μπένετ (Έντμουντ Γκουέν και Μέρι Μπόλαντ) έχουν πέντε κόρες που είναι όλες ανύπαντρες. Η κυρία Μπένετ είναι πολύ ανήσυχη για το μέλλον τους, καθώς σε ενδεχόμενο θανάτου του κύριου Μπένετ, η περιουσία του, εφόσον δεν έχει αρσενικό απόγονο, θα περάσει στα χέρια του εφημέριου Κόλινς ενός μακρινού συγγενή και αυτή και οι κόρες της θα μείνουν άστεγες και φτωχές. Όταν ο Μπίγκλεϊ (Μπρους Λέστερ), ένας πλούσιος και ευχάριστος νέος εγκαθίσταται στη γειτονική έπαυλη Νέδερφιλντ για διακοπές, η κυρία Μπένετ κάνει τα πάντα ώστε εκείνος να προσέξει και να ερωτευτεί την όμορφη μεγαλύτερη κόρη της, Τζέιν Μπένετ (Μορίν Ο' Σάλιβαν). Η σχέση μεταξύ του Μπίγκλεϊ και της Τζέιν σαμποτάρεται όμως από τον υπερόπτη φίλο του νεαρού, κύριο Ντάρσι (Λόρενς Ολίβιε), ο οποίος είναι προκατειλημμένος έναντι στους Μπένετ και θεωρεί το προξενιό ακατάλληλο. Στη συνέχεια ο κύριος Ντάρσι ερωτεύεται την δεύτερη κόρη των Μπένετ, Ελίζαμπεθ Μπένετ (Γκριρ Γκάρσον) και η συγκαταβατική του πρόταση γάμου απορρίπτεται με ειρωνικό τρόπο από την Ελίζαμπεθ. Η άρνηση της Ελίζαμπεθ γεμίζει το Ντάρσι με απογοήτευση και αποφασίζει να μην την ξαναενοχλήσει. Η μοίρα όμως θα φέρει τους ήρωες κοντά για ακόμη μια φορά και θα τους οδηγήσει στη γεφύρωση του χάσματος που τους χωρίζει, καθώς και στην επίλυση των παρεξηγήσεων που τους απομάκρυναν. Η Ελίζαμπεθ θα συνειδητοποιήσει ότι είναι ερωτευμένη με τον Ντάρσι αφού παραμερίσει την περηφάνια της, ενώ ο Ντάρσι θα αποβάλλει την υπεροπτική του στάση απέναντί στην οικογένειά της και η αγάπη θα θριαμβεύσει.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γκριρ Γκάρσον ως Ελίζαμπεθ Μπένετ στην ταινία Εγωισμός και προκατάληψη.
  • Γκριρ Γκάρσον - Ελίζαμπεθ Μπένετ
  • Λόρενς Ολίβιε - Φιτζουίλιαμ Ντάρσι
  • Μέρι Μπόλαντ - Κυρία Μπένετ
  • Έντμουντ Γκουέν - Κύριος Μπένετ
  • Μορίν Ο' Σάλιβαν - Τζέιν Μπένετ
  • Έντνα Μέι Όλιβερ - Λαίδη Κάθριν Ντε Μπεργκ
  • Φρίντα Άινεσκορτ - Κάρολαϊν Μπίνγκλεϊ
  • Μπρους Λέστερ - Κύριος Μπίγκλεϊ
  • Αν Ράδερφορντ - Λίντια Μπένετ
  • Μέλβιλ Κούπερ - Κύριος Κόλινς
  • Χέδερ Έιντζελ - Κίτι Μπένετ
  • Μάρσα Χαντ - Μέρι Μπένετ
  • Κάρεν Μόρλεϊ - Σάρλοτ Κόλινς
  • Έντουαρντ Άσλεϊ Κούπερ - Τζορτζ Γουίκαμ

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη αυτή μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζέιν Όστεν στη μεγάλη οθόνη, έκανε σχετικά μέτριες εισπράξεις, αλλά οι κριτικοί της εποχής, όπως ο Μπόσλεϊ Κράουδερ την υποδέχτηκαν με θερμές κριτικές. Ο Κράουδερ εκφράστηκε θετικά για την ταινία από τη στήλη του στην εφημερίδα The New York Times, εκθειάζοντας κυρίως τις ερμηνείες του Λόρενς Ολίβιε και της Γκριρ Γκάρσον[1]. Κριτικός του περιοδικού TV Guide αναγνωρίζει την υπεροχή τις ταινίας παρά τις διαφορές που εμφανίζει σε σχέση με το μυθιστόρημα και επαινεί την ερμηνεία της Γκάρσον, αποκαλώντας την Ελίζαμπέθ της τον καλύτερό της ρόλο[2].

Κάποιοι από τους λάτρες του μυθιστορήματος όμως, είχαν αντίθετη άποψη, δεδομένου των διαφορών που παρουσιάζονται μεταξύ μυθιστορήματος και ταινίας, κυρίως όσον αφορά τους χαρακτήρες της Λαίδης Ντε Μπεργκ και του κυρίου Ντάρσι. Επίσης το τέλος της ταινίας όπου και οι πέντε αδελφές Μπένετ βρίσκουν το ταίρι τους, σε αντίθεση πάλι με το μυθιστόρημα, χαρακτηρίζονται από το χολιγουντιανό στερεότυπο του αίσιου τέλους.

Βραβεία & υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προτάθηκε για ένα βραβείο της Ακαδημίας Αμερικάνικού Κινηματογράφου το 1940, εκείνο της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, το οποίο τελικά κέρδισε[3].

Βράβευση:

  • Καλλιτεχνικής επιμέλειας (Σκηνικών) - Σέντρικ Γκίμπονς και Πολ Γκρέσε

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. New York Times[νεκρός σύνδεσμος]
  2. TV Guide
  3. «NY Times: Pride and Prejudice». NY Times. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]