Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γουίλιαμ Γουάιλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουίλιαμ Γουάιλερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
William Wyler (Αγγλικά)
Γέννηση1  Ιουλίου 1902
Μυλούζη
Θάνατος27  Ιουλίου 1981
Λος Άντζελες
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΦόρεστ Λόουν Μεμόριαλ Παρκ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από 1928)
Ελβετία
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Αγγλικά
Γίντις
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Γαλλικά
Αγγλικά
Γίντις
ΣπουδέςΚονσερβατόριο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος
παραγωγός ταινιών
ηθοποιός ταινιών
σκηνοθέτης κινηματογράφου
ηθοποιός
σκηνοθέτης
Αξιοσημείωτο έργοΟ συλλέκτης
Οι Ψίθυροι
Μπεν Χουρ
Ματωμένοι Ορίζοντες
Friendly Persuasion
The Desperate Hours
Διακοπές στη Ρώμη
Συντρίμμια του Έρωτα
Αστυνομική Ιστορία (ταινία, 1951)
Η κληρονόμος
Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας
Κυρία Μίνιβερ
Οι μικρές αλεπούδες
Ο λέων της δύσεως
Το γράμμα
Ο Πύργος των Καταιγίδων
Ζέζεμπελ
These Three
Περίοδος ακμής1925 - 1970
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάργκαρετ Σάλιβαν (1934–1936)
Margaret Tallichet (1938–1981)
ΤέκναCatherine Wyler
ΑδέλφιαΡόμπερτ Γουάιλερ
ΣυγγενείςΚαρλ Λέμλι (πρωτοξάδερφος) και Κάθι Ο'Ντόνελ (κουνιάδα)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών
Όσκαρ Σκηνοθεσίας (1943 και 1958)
Όσκαρ Σκηνοθεσίας (1947)
Όσκαρ Σκηνοθεσίας
AFI Life Achievement Award (1976)
Βραβείο χρυσής πλάκας από την Ακαδημία Επιτευγμάτων (1960)
Bραβείο Έρβιν Θάλμπεργκ (1965)
Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ
Χρυσός Φοίνικας (1957)
βραβείο BAFTA καλύτερου σκηνοθέτη (1960)
Χρυσή Σφαίρα καλύτερου σκηνοθέτη (1960)
Χρυσές Σφαίρες (1960)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γουίλιαμ Γουάιλερ (αγγλικά: William Wyler‎‎· 1 Ιουλίου 1902, Μυλούζ – 27 Ιουλίου 1981, Μπέβερλι Χιλς) ήταν Γερμανός, πολιτογραφημένος Αμερικανός, σκηνοθέτης,[1] κάτοχος τριών Όσκαρ Σκηνοθεσίας, 12 συνολικών υποψηφιοτήτων για το βραβείο, καθώς κι ενός Tιμητικού Όσκαρ. Ο Γουάιλερ που πολιτογραφήθηκε Αμερικανός το 1928,[2] ενώ ήταν, επίσης, παραγωγός ταινιών και σεναριογράφος.

Ο Γουάιλερ έφτασε σε ηλικία 19 χρονών στην Αμερική, όπου δούλεψε αρχικά στη Universal, εταιρία της οποίας διευθυντής ήταν ο Καρλ Λεμλέ με τον οποίον συνδεόταν με μακρινή συγγένεια. Ξεκίνησε ως εργάτης, μέχρι σιγά σιγά να καταφέρει να γίνει σκηνοθέτης της Universal.

Στις αρχές της δεκαετίας του 30 ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους σκηνοθέτες του Χόλυγουντ, γνωστός για τις πολλαπλές λήψεις μιας σκηνής[3] και για το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ' τους ηθοποιούς που σκηνοθέτησε κέρδισαν Όσκαρ ερμηνείας. Έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 1936 για την ταινία Χαμένα Νιάτα (Dodsworth) κι ακολούθησαν άλλες 11 υποψηφιότητες. Παντρεύτηκε δύο φορές, την πρώτη το 1934 με την ηθοποιό Μάργκαρετ Σάλιβαν και τη δεύτερη το 1938 με τη Μάργκαρετ Τάλισε. Στα γυρίσματα της ταινίας Ζέζεμπελ του 1938 είχε ερωτική σχέση με τη Μπέτι Ντέιβις, την οποία διέκοψε γιατί δεν ήθελε να χωρίσει τη γυναίκα του[4]. Ο Λόρενς Ολίβιε κάποτε είπε ότι ο Γουάιλερ του δίδαξε πώς να ερμηνεύει μπροστά απ' την κάμερα. Το 1976 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον τίμησε με βραβείο προσφοράς στην 7η τέχνη.

Γνωστός για τις ταινίες Ζέζεμπελ (Jezebel, 1938), Ανεμοδαρμένα Ύψη (Wuthering Heights, 1939), Οι μικρές αλεπούδες (The Little Foxes, 1941), Κυρία Μίνιβερ (Mrs. Miniver, 1942), Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (The Best Years of our Lives, 1946), Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday, 1953), Μπεν Χουρ (Ben Hur, 1959) κι Ένα Αστείο Κορίτσι (Funny Girl, 1968). Τελευταία του ταινία ήταν το Δεν αγοράζεται η σιωπή (The Liberation of L.B. Jones, 1970). Πέθανε το 1981 στο Λος Άντζελες από καρδιακή προσβολή. Κρατά μέχρι και σήμερα το ρεκόρ των 12 υποψηφιοτήτων για όσκαρ σκηνοθεσίας, το οποίο δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί από άλλο σκηνοθέτη.

Επιλεγμένη φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Herman 1995, p. 37.
  2. Madsen 1973, p. 73.
  3. Wyler profile at palzoo.net Αρχειοθετήθηκε 2016-03-13 στο Wayback Machine. Retrieved November 12, 2011.
  4. Chandler (2006), p 121

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]