Γιώργος Κιμούλης
| Γιώργος Κιμούλης | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιώργος Κιμούλης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 18 Σεπτεμβρίου 1956 Πειραιάς[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα Ζορμπαλά (έως άγνωστη τιμή) και Μαρία Δαμανάκη (έως άγνωστη τιμή) |
| Αδέλφια | Κώστας Κιμούλης |
| Σημαντικά έργα | Άμλετ |
Ο Γιώργος Κιμούλης (Πειραιάς, 18 Σεπτεμβρίου 1956) είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής.
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1956. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στο θέατρο το 1977 με τη θεατρική ομάδα "Ελεύθερο Θέατρο" και στον κινηματογράφο το 1981 στην ταινία Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια. Το 1986 δημιούργησε τη δική του θεατρική ομάδα, το "Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας". Το 1996 ίδρυσε δραματική σχολή. Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών -στο οποίο κατά το παρελθόν έχει διατελέσει και αντιπρόεδρος- και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.
Έχει παντρευτεί και έχει χωρίσει δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την τραγουδίστρια Μαργαρίτα Ζορμπαλά και ο δεύτερος με την πολιτικό Μαρία Δαμανάκη, με την οποία απέκτησε την κόρη του, Μαριάννα.
Τον Οκτώβριο του 2016 ορίστηκε μέλος της επιτροπής διαλόγου για τη συνταγματική αναθεώρηση.[2] Στις 28 Φεβρουαρίου του 2017 ορίστηκε πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και παραιτήθηκε από τη θέση αυτή λίγες ημέρες μετά, στις 16 Μαρτίου.[3]
Το 2019 δήλωσε πως υποστηρίζει το ΚΚΕ.[4]
Καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιανουάριο του 2021, στα πλαίσια του ελληνικού Me Too η ηθοποιός Ζέτα Δούκα αρχικά και αργότερα και άλλες ηθοποιοί κατηγόρησαν τον Κιμούλη για αντιεπαγγελματική και κακοποιητική συμπεριφορά.[5][6] Οι καταγγελίες παραδόθηκαν, γραπτώς και ονομαστικά, στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.[7] Στις 10 Απριλίου 2022, μετά από σχετική εισήγηση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, τα μέλη του ΣΕΗ, σε έκτακτη γενική συνέλευση, ψήφισαν -με συντριπτική πλειοψηφία- την οριστική διαγραφή του (καθώς και των Πέτρου Φιλιππίδη και Παύλου Χαϊκάλη).[8]
Θέατρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Συγγραφέας | Τίτλος |
|---|---|
| Αισχύλος | Επτά επί Θήβας |
| Σοφοκλής | Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος |
| Ευριπίδης | Ορέστης, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Μήδεια |
| Αριστοφάνης | Πλούτος, Θεσμοφοριάζουσες |
| Ουίλλιαμ Σαίξπηρ | Άμλετ, Μάκβεθ, Έμπορος της Βενετίας, Το ημέρωμα της στρίγγλας, Κοριολανός,
Η κωμωδία των παρεξηγήσεων, Ριχάρδος Γ', Οθέλλος, Βασιλιάς Ληρ |
| Μπεν Τζόνσον | Βολπόνε |
| Εντμόν Ροστάν | Συρανό ντε Μπερζεράκ |
| Νικολάι Γκόγκολ | Επιθεωρητής |
| Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι | Έγκλημα και τιμωρία |
| Ερρίκος Ίψεν | Αρχιμάστορας Σόλνες, Τζων Γαβριήλ Μπόργκμαν |
| Αντόν Τσέχωφ | Πλατόνωφ, Ιβάνωφ, Ο Γλάρος, Θείος Βάνιας |
| Αύγουστος Στρίντμπεργκ | Πατέρας, Δεσποινίς Τζούλια |
| Άρθουρ Μίλλερ | Ψηλά απ' τη γέφυρα |
| Χάρολντ Πίντερ | Επιστάτης, Ένα τελευταίο, Βουνίσια γλώσσα,
Νέα τάξη πραγμάτων, Party Time, Εκτός απ' αυτό |
Κινηματογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Σκηνοθέτης |
|---|---|---|---|
| 1977 | Ο αγώνας των τυφλών | Μαρία Παπαλιού-Χατζημιχάλη | αφηγητής (φωνή) |
| 1981 | Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια | Απόστολος Λινάρδος | Γιάννης Φαφούτης |
| 1984 | Λούφα και παραλλαγή | στρατιώτης Αχιλλέας Λάμπρου | Νίκος Περάκης |
| 1985 | Εν πλω | Κώστας | Σταύρος Κωνστανταράκος |
| Γέλιο με δόσεις | Δημήτρης Στεφάνου | Αλέκος Σακελλάριος | |
| 1986 | Νοκ άουτ | Γιώργος | Παύλος Τάσσιος |
| 1987 | BiOS + πολιτεία | Μιχαήλ Καραμάνος | Νίκος Περάκης |
| Άγραφος νόμος (τηλεταινία) | Μουράτης | Γιώργος Λαζαρίδης | |
| 1990 | Βιοτεχνία ονείρων | πελάτης | Τάσος Μπουλμέτης |
| 2000 | Ένας κι ένας | Ορέστης | Νίκος Ζαπατίνας |
| 2006 | Λίστα γάμου | Δημητρόπουλος | Παναγιώτης Πορτοκαλάκης |
| 2007 | Ψυχραιμία | Αλέξανδρος Μάνδρακας | Νίκος Περάκης |
| Πρώτη φορά νονός | Ανδρέας Παπανδρέου | Όλγα Μαλέα | |
| Λούφα και απαλλαγή Ι4 | διοικητής Θεόφιλος Θεοφίλου | Βασίλης Κατσίκης | |
| Μια μέλισσα τον Αύγουστο | πατέρας Χάρη | Θοδωρής Αθερίδης | |
| 2011 | Οι ιππείς της Πύλου | Βαϊκάλης | Νίκος Καλογερόπουλος |
| 2015 | The Republic | Τσακαλάκης | Δημήτρης Τζέτζας |
| Μαριονέτες | Αλέξανδρος Λινάρδος | Παντελής Καλατζής |
Τηλεοπτικές εμφανίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1978 | Εγνατία οδός
Να ντύσουμε τους γυμνούς |
ΥΕΝΕΔ
(Θέατρο της Δευτέρας) |
| 1979 | Το ταξίδι | ΥΕΝΕΔ |
| 1980 | Λάουρα | ΕΡΤ |
| 1984 | Αληθινές ιστορίες ΙΙ | (τηλεταινία) |
| 1990 | Κίτρινος φάκελος | ΑΝΤ1 |
| 1991 | Ακριβή μου Σοφία | ΕΤ1 |
| 1992 | Στον ψυχίατρο | ΑΝΤ1 |
| 1993 | Δεν θα μου κάνετε εμένα το σπίτι... | ΕΤ1 |
| 1995 | Το τελευταίο αντίο | MEGA |
| 2004 | Ξέχασέ με | ALPHA |
| 2006 | Στο παρά πέντε | MEGA |
| 2007 | Ιατρικό Απόρρητο | ΑΝΤ1 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 www
.enimerotiko .gr /lifestyle /giorgos-kimoylis-i-fygi-ap-to-spiti-sta-15-o-gamos-me-ti-damanaki-i-ithopoios-kori-ki-i-nea-35chroni-syntrofos /. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ «Και ο Γιώργος Κιμούλης στην επιτροπή για τη συνταγματική αναθεώρηση [εικόνες»]. 2016-10-06. http://www.iefimerida.gr/news/292832/kai-o-giorgos-kimoylis-stin-epitropi-gia-ti-syntagmatiki-anatheorisi-eikones. Ανακτήθηκε στις 2016-10-06.
- ↑ «Παραιτήθηκε ο Γ. Κιμούλης από το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-17. https://web.archive.org/web/20170317030752/http://news247.gr/eidiseis/politistika-nea/paraiththhke-o-g-kimoulhs-apo-to-kentro-politismou-toy-idrumatos-stauros-niarxos.4578367.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-16.
- ↑ Group), Radiotileoptiki S. A. (OPEN Digital (1 Ιανουαρίου 1980). «Το προεκλογικό σποτ του ΚΚΕ με Γερασιμίδου, Διγενή, Μικρούτσικο, Ορκόπουλο, Κιμούλη». ΕΘΝΟΣ. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.
- ↑ «Γιώργος Κιμούλης: Έξι γυναίκες τον κατηγορούν για κακοποίηση». ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. 27 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Λέχου για Κιμούλη: 'Με έβριζε στη σκηνή, κατέληξα με λεξοτανίλ και δερματικά'». www.news247.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ «Η ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για τις καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά». in.gr. 30 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ https://www.megatv.com/2022/04/10/sei-apofasise-tin-oristiki-diagrafi-filippidi-kimouli-xaikali/
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Επίσημη σελίδα Αρχειοθετήθηκε 2016-10-06 στο Wayback Machine.
- Γιώργος Κιμούλης: Αφιέρωμα στη ζωή και την καριέρα του Αρχειοθετήθηκε 2021-02-05 στο Wayback Machine.