Έγκλημα και Τιμωρία
 | |
| Συγγραφέας | Φιόντορ Ντοστογιέφσκι |
|---|---|
| Τίτλος | Преступленіе и наказаніе |
| Υπότιτλος | Роман в шести частях с эпилогом |
| Γλώσσα | Ρωσικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1865 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1866[1] |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Θέμα | δολοφονία anguish |
| Χαρακτήρες | Ροντιόν Ρομάνοβιτς Ρασκόλνικοβ, Sofya Semyonovna Marmeladova, Pyotr Petrovich Luzhin και Arkady Ivanovich Svidrigaïlov |
| Τόπος | Αγία Πετρούπολη |
| LΤ ID | 10072 |
| Προηγούμενο | Σημειώσεις από το Υπόγειο |
| Δημοσιεύθηκε στο | Ρώσος αγγελιοφόρος[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το Έγκλημα και τιμωρία (ρώσικα: Преступлéние и наказа́ние) είναι μυθιστόρημα του Ρώσου συγγραφέα Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Εκδόθηκε πρώτη φορά το 1866 σε δώδεκα συνέχειες στο περιοδικό λογοτεχνίας Ру́сский ве́стник («Ο Ρώσος αγγελιοφόρος»).[2]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρασκόλνικωφ, φοιτητής της Νομικής στην Αγία Πετρούπολη διαπράττει ένα διπλό φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και της αφελούς αδελφής της. Κίνητρο της δολοφονίας ήταν η ληστεία, αλλά, εσωτερικά, ο Ρασκόλνικωφ νιώθει μια βαθιά θέληση να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια που του προβάλει η κοινωνία, με σκοπό να την αλλάξει.
Μετά τη δολοφονία, ο Ρασκόλνικωφ αρχίζει και κατακλύεται από αντιφατικά αισθήματα, τύψης και παράνοιας, που εντείνονται όταν στη ζωή του μπαίνουν αρχικά ο Ραζουμίχιν, συμφοιτητής του που ανησυχεί για την υγεία του και του συμπαραστέκεται, η αδελφή του, Ντουνιά Ρασκόλνικωφ, και η μητέρα τους, που έρχονται από το χωριό για τον γάμο της Ντουνιά. Ο Ρασκόλνικωφ διώχνει τον γαμπρό της αδερφής του διαλύοντας τον αρραβώνα. Παράλληλα, αναπτύσσει σχέσεις με μια ορφανή νεαρή πόρνη, τη Σόνια, που εργάζεται για να θρέψει τα μικρότερα αδέλφια της και τη φυματική Κατερίνα Ιβάνοβνα, τη μητριά της. Καταδιώκεται από τον δαιμόνιο Πορφύρη Πετρόβιτς, ο οποίος ξέρει από την αρχή πως είναι ο ένοχος, και σπρώχνει τον Ρασκόλνικωφ να κάνει τρομερά λάθη.
Εμφανίζεται ο Σβιντριγκάιλωφ, χήρος κτηματίας από το χωριό του Ρασκόλνικωφ, ο οποίος είχε κάνει ανήθικες προτάσεις στην αδελφή του, και τώρα, γνωρίζοντας πως ο Ρασκόλνικωφ είναι δολοφόνος, τον εκβιάζει. Ο Ρασκόλνικωφ αρνείται να του δώσει την αδερφή του και ο Σβιντριγκάιλωφ διαπράττει απόπειρα βιασμού εναντίον της. Όταν όμως διαπιστώνει τη φρίκη με την οποία τον αντιμετωπίζει, αυτοκτονεί.
Ο Πορφύρης λέει στον Ρασκόλνικωφ να παραδοθεί για να μειώσει την ποινή του. Ο Ρασκόλνικωφ συναντά τη Σόνια και της ομολογεί τα εγκλήματά του. Τότε εκείνη τον παροτρύνει με τη σειρά της να παραδοθεί. Τελικά, λυγίζει και παραδίδεται στην αστυνομία, όπου καταλήγει στη Σιβηρία. Ο Ρασκόλνικωφ, ωστόσο, μετανιώνει για το έγκλημα και συνειδητοποιεί τον έρωτα του για τη Σόνια, που τον ακολουθεί ως τη Σιβηρία. Και οι δύο ενωμένοι περιμένουν να τελειώσουν τα επτά χρόνια φυλακής για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή.
Τα πρόσωπα του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κεντρικά πρόσωπα του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ροντιόν Ρομάνοβιτς Ρασκόλνικωφ (Ρόντια) - Ο κεντρικός ήρωας, αδερφός της Ντούνιας, γιος της Πουλχερίας.
- Ντμίτρι Προκόφιτς Ραζουμίχιν - Φίλος του Ρόντια.
- Πορφύριος Πετρόβιτς - Ανακριτής του αστυνομικού τμήματος. Φίλος του Ζαμιότοφ. Ξάδερφος του Ραζουμίχιν.
- Σοφία Σιμιόνοβνα Μαρμελάντοφ (Σόνια)- Κόρη του Σεμιόν Ζαχάριτς, θετή κόρη της Κατερίνας Ιβάνοβα.
- Πουλχερία Αλεξάντροβνα Ρασκόλνικωφ - Μητέρα του Ρόντια, Μητέρα της Ντούνια.
- Αβντοτία Ρομάνοβα Ρασκόλνικωφ (Ντούνια) - Αδερφή του Ρόντια, κόρη της Πουλχερίας.
Δευτερέυοντα πρόσωπα του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αρκάδιος Ιβάνοβιτς Σβιντριγκάιλοφ - 'Αντρας της Μάρθας. Πρώην εργοδότης της Αβντοτίας.
- Κατερίνα Ιβάνοβα Μαρμελάντοφ - Δέυτερη γυναίκα του Σεμιόν Ζαχάριτς, μητριά της Σοφίας Σιμιόνοβνα, έχει 3 παιδιά απο τον πρώτο της γάμο.
- Σεμιόν Ζαχάριτς Μαρμελάντοφ - Δέυτερος άντρας της Κατερίνας Ιβάνοβα, πατέρας της Σοφίας Σιμιόνοβνα.
- Αλιόνα Ιβάνοβα - Ενεχυροδανείστής. Αδερφή της Λυζαβέτα.
- Λυζαβέτα Ιβάνοβνα(Ελισάβετ) - Αδερφή της Αλιόνα.
- Μάρθα Πέτροβνα Σβιντριγκάιλοφ - Γυναίκα του Αρκάδιου. Πρώην εργοδόττρια Αβντοτίας.
- Ηλία Πέτροβιτς - Αξιωματικός του αστυνομικού τμήματος.
- Ζοσίμοβ - Ιατρός. Φίλος του Ραζουμίχιν.
- Ζαμιότοφ Αλέξανδρο Γρηγορίεβιτς - Γραμματέας του αστυνομικού τμήματος.
- Ναστάσια Πέτροβνα - Υπηρέτρια της σπιτονοικοκυράς του Ρόντια.
- Νικόδημος Φόμιτς(Νικοντίμ) - Διοικητής του αστυνομικού τμήματος.
- Πιότρ Πέτροβιτς Λούτζιν - Μεγαλοδικηγόρος.
- Πρασκόβια Παβλόβνα Ζαρνίτσιν(Πατσένκα) - Σπιτονοικοκυρα του Ροντιόν.
- Αντρέι Σεμιόνοβιτς Λεμπεζιάτνικοφ - Συγκάτοικος του Λούτζιν.
- Νικολάι - Ζωγραφος.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φίλιππος Δρακονταειδής: «Ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι και το Έγκλημα και τιμωρία», περιοδικό Διαβάζω, τεύχ. 38 (Ιανουάριος 1981), σελ. 32-46
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη λογοτεχνία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |