Οι Μεγάλοι Τέσσερις (μυθιστόρημα)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η πρώτη αγγλική έκδοση του 1927 | |
Συγγραφέας | Αγκάθα Κρίστι |
---|---|
Τίτλος | The Big Four |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 27 Ιανουαρίου 1927 |
Μορφή | αστυνομικό μυθιστόρημα |
Σειρά | canon of Hercule Poirot |
Χαρακτήρες | Ηρακλής Πουαρό |
Τόπος | Λονδίνο Παρίσι |
Πρώτη έκδοση | William Collins, Sons |
Προηγούμενο | Ποιος Σκότωσε τον Άκροϋντ |
Επόμενο | Το Μυστήριο του Γαλάζιου Τρένου |
δεδομένα ( ) |
Οι Μεγάλοι Τέσσερις (αγγλ. The Big Four) είναι μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι και πρωτοεκδόθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον εκδοτικό οίκο "William Collins & Sons" στις 27 Ιανουαρίου 1927.
Στο μυθιστόρημα πρωταγωνιστούν ο διάσημος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό, ο φίλος του και συνεργάτης του Άρθουρ Χέιστινγκς και ο επιθεωρητής (μετέπειτα αρχιεπιθεωρητής) της Σκότλαντ Γιαρντ Τζέημς Τζαπ, ωστόσο το έργο αυτό δεν είναι αστυνομικό - με την στενή έννοια του όρου - αλλά ένα μυθιστόρημα μυστηρίου, διεθνούς κατασκοπείας και συνωμοσιών.
Το έργο, χαρακτηριστικό των εθνολογικών στερεοτύπων της βρετανικής κοινωνίας της δεκαετίας του 1920, απαρτίζεται από Κινέζους κλέφτες σε στυλ Φου Μαντσού, Αμερικανούς πολυεκατομμυριούχους, Γαλλίδες μοιραίες γυναίκες, και θεωρίες συνομωσίας. Πιο συγκεκριμένα, ο Ηρακλής Πουαρό βρίσκεται αντιμέτωπος με μια διεθνή εγκληματική οργάνωση, ενώ ο ίδιος αναγκάζεται να ταξιδέψει μέχρι την Αμερική, προκειμένου να μπορέσει να αποτρέψει αυτό τον κίνδυνο.
Το μυθιστόρημα αυτό, διαφορετικό και στη σύλληψη και στη δομή του, αλλά και στο θέμα του, ξεκίνησε από μια συλλογή 12 διηγημάτων που είχε γράψει η Κρίστι, και αργότερα συνέδεσε μεταξύ τους σε έναν κοινό κορμό. Η πρώτη εμφάνιση αυτών των ιστοριών έγινε στο περιοδικό The Sketch του 1924 κάτω από τον τίτλο "The Man who was No. 4".
Το μυθιστόρημα αυτό δημοσιεύτηκε ένα χρόνο αργότερα, από την πρώτη μεγάλη επιτυχία της, Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Άκροϋντ, και μάλιστα συμπίπτοντας σχεδόν η έκδοση με το διάστημα της εξαφάνισής της, εξακόντισε τις πωλήσεις του βιβλίου, σε νούμερα διπλάσια του «Ρότζερ Άκροϋντ».[1]
Στα ελληνικά κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Η μεγάλη τετράδα του εγκλήματος» από τις εκδόσεις «Καλοκάθη», σε 212 σελ. και σε μετάφραση Λουκά Ιωάννου, το 1993. Επίσης κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Οι μεγάλοι τέσσερις» από τις εκδόσεις «Λυχνάρι» σε 144 σελ. και σε μετάφραση Τζένης Μιστράκη το 2001.[2]
Τα πρόσωπα του έργου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ηρακλής Πουαρό: ο διάσημος ιδιωτικός ντιτέκτιβ. Έχοντας βαρεθεί στην Αγγλία με μικροϋποθέσεις, λαμβάνει ένα μεγάλο ποσό να μετακινηθεί στη Βραζιλία.
- Άρθουρ Χέιστινγκς: ο φίλος του Πουαρό, πρώην λοχαγός, ευδοκίμησε στο ράντσο του στην Αργεντινή και επιστρέφει στην Αγγλία. Εργάζεται με το όνομα Άρθουρ Νέβιλ ως γραμματέας του Έιμπ Ράιλαντ.
- Τζέημς Τζαπ: επιθεωρητής της Σκότλαντ Γιάρντ. Βρίσκει τον Μάγιερλινγκ.
Οι Μεγάλοι Τέσσερις είναι μία πολυεθνική συμμορία τεσσάρων ατόμων, που εργάζονται για την παγκόσμια κυριαρχία. Έχουν ένα μυστικό κρησφύγετο σε ένα λατομείο στους Δολομίτες (τμήμα των Άλπεων). Αυτό ανήκει σε μία ιταλική εταιρεία, θυγατρική του Έιμπ Ράυλαντ. Το λατομείο κρύβει μία τεράστια υπόγεια βάση στην καρδιά του βουνού. Με ασύρματες επικοινωνίες οι Τέσσερις δίνουν εντολές σε χιλιάδες ακολούθων τους σε πολλές χώρες. Οι χαρακτήρες είναι τυπικά εθνικά στερεότυπα των βρετανικών μυθιστορημάτων της δεκαετίας του 1920 και είναι:
- Έιμπ Ράυλαντ: ο Αμερικανός βασιλιάς των σαπουνιών. Θεωρείται ότι έχει μεγαλύτερη περιουσία από τον Τζον Ντ. Ροκφέλλερ, ότι είναι ο πλουσιότερος στον κόσμο. Στην αρχή του μυθιστορήματος ο Ράυλαντ προσκαλεί τον Πουαρό στο Ρίο ντε Ζανέιρο, υποτίθεται για να διερευνήσει τα συμβάντα σε μία μεγάλη εταιρεία εκεί. Του προσφέρει μία περιουσία και ο Πουαρό δελεάζεται, αλλά τελικά αρνείται. Ο Ράυλαντ μάλλον θα τον προσλάμβανε στην οργάνωση. Σκοτώνεται στην έκρηξη της κρυμμένης βάσης των Τεσσάρων. Συμβολίζει την ισχύ του πλούτου.
- Κυρία Ολιβιέ: Γαλλίδα επιστήμων. Θεωρείται διάσημη πυρηνική φυσικός και αναλυτική χημικός. Ο Πουαρό υποψιάζεται ότι έκρυψε την πραγματική έκταση της έρευνάς της για τη πυρηνική ενέργεια. Πιστεύει ότι η Ολιβιέ "επέτυχε να απελευθερώσει την ατομική ενέργεια και να την εκμεταλλευτεί για σκοπούς της". Αυτή λέει ότι με ακτίνες γ, που εκπέμπει το ράδιο, τελειοποίησε ένα θανάσιμο όπλο. Είναι χήρα· όσο ζούσε ο άνδρας της, έκανε μαζί του τις έρευνες. Μοιάζει περισσότερο με ιέρεια του παλαιού καιρού, παρά με σύγχρονη γυναίκα. Πεθαίνει στην έκρηξη της κρυφής βάσης των Τεσσάρων. Εκπροσωπεί την επιστημονική έρευνα την αφοσιωμένη σε πολιτικούς στόχους.
- Λι Τσανγκ Γιεν: Κινέζος ηγέτης και ο ιθύνων νους της ομάδας, έχει τον πιο εγκληματικό νου που υπήρξε ως τότε. Είναι αφανής χαρακτήρας, που δεν βγαίνει ποτέ από την Κίνα. Συζητάνε γι' αυτόν τα άλλα μέλη της ομάδας. Οδηγείται από την επιθυμία του για εξουσία και θέλει να επιβάλει την προσωπική του υπεροχή. Δεν έχει στρατό για να κατακτήσει με τον παραδοσιακό τρόπο, όμως έχει απεριόριστα χρήματα για να ενισχύσει τα σχέδιά του. Οι μέθοδοί του είναι η δωροδοκία και η προπαγάνδα. Ελέγχει "μία επιστημονική δύναμη, πιο ισχυρή από όσο μπορεί να σκεφτεί ο κόσμος". Λέγεται ότι οι άνδρες που κυριαρχούν στον δημόσιο βίο είναι με μικρή ή καθόλου προσωπικότητα: είναι μαριονέτες, που κινούνται στα νήματα δύο χεριών, αυτών του Λι Τσανγκ Γιεν. Εκείνος είναι η δύναμη της Ανατολής, η ενσάρκωση του κίτρινου κινδύνου. Τα σχέδιά του είναι μία παγκόσμια ανησυχία, εργατικές διαφωνίες σε κάθε έθνος και εξεγέρσεις σε μερικά έθνη. Σε κάποιο σημείο του έργου αναφέρεται ως μανδαρίνος, που ζει σε δικό του ανάκτορο στο Πεκίνο. Επιβλέπει έρευνες σε κούληδες, χωρίς να ενδιαφέρεται αν αυτοί υποφέρουν ή πεθαίνουν με τα πειράματα. Στο τέλος γίνεται αυτόχειρας.
- Κλωντ Ντάρρελ: ο Καταστροφέας. Άγγλος ηθοποιός, άριστος στις μεταμφιέσεις. Είναι ο κύριος δολοφόνος της ομάδας. εμφανίζεται με άλλο ρόλο κάθε φορά, με πολλές ταυτότητες στην εξέλιξη του έργου. Μπορεί να αλλάζει πλήρως το πρόσωπο και την προσωπικότητά του. Πολλά πρόσωπα του έργου είναι, ή υποπτευόμαστε ότι είναι, κάποιοι από τους ρόλους που ο Ντάρρελ παίζει. Ο Ντάρρελ είναι περίπου 33 ετών, με καστανά μαλλιά, ανοιχτό δέρμα, γκρι μάτια και ύψος 1,78 μ. Έπαιζε σε θιάσους. Δεν έχει φίλους. Ήταν το 1919 στην Κίνα, μετά στις ΗΠΑ και έπειτα επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε μερικά μέρη της υπόθεσης τον βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη. Εκεί εξαφανίζεται με -όπως λέει αστυνομία εκεί- μυστήριο τρόπο. Έχει ένα ελάττωμα που αποκαλύπτει την ταυτότητά του: όταν τρώει, κάνει με το ψωμί μικρές μπάλες. Πεθαίνει στην έκρηξη της κρυμμένης βάσης των Τεσσάρων. είναι ένας αποτελεσματικός κατάσκοπος και εκπροσωπεί τις μυστικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες πληροφοριών.
Πηγές και αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Matthew Bunson: "The Big Four: The Complete Christie: An Agatha Christie Encyclopedia." εκδότης Simon & Schuster, 2000, σελ. 25
- ↑ http://www.biblionet.gr/book/72302/Christie,_Agatha,_1890-1976/%CE%9F%CE%B9_%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B9_%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%82
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Big Four στην επίσημη ιστοσελίδα της Άγκαθα Κρίστι