Ίβηρα Σερρών
Συντεταγμένες: 40°54′00″N 23°42′00″E / 40.90000°N 23.70000°E
| Ίβηρα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Βισαλτίας |
| Δημοτική Ενότητα | Τραγίλου |
| Δημοτική Κοινότητα | Ιβήρων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
| Νομός | Σερρών |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | - |
| Ταχ. κώδικας | 62049 |
| Τηλ. κωδικός | +30 23220 |
Τα Ίβηρα είναι χωριό του δήμου Βισαλτίας στον νομό Σερρών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 615 κατοίκους[1].
Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα Ίβηρα είναι κτισμένα σε υψόμετρο 60 μέτρων και είναι σχετικά πρόσφατος οικισμός. Ο αρχικός πυρήνας του σχηματίστηκε μετά το 1922 γύρω από το μετόχι της αγιορείτικης μονής Ιβήρων[2] όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή πρόσφυγες από τον δυτικό Πόντο, την Ανατολική Θράκη και την Καππαδοκία. Αργότερα εγκαταστάθηκαν και Σαρακατσάνοι. Λίγα χρόνια αργότερα (1926) ο οικισμός αναγνωρίστηκε ως κοινότητα.[3][4]
Στις αρχές της Κατοχής, δύο άτομα από το χωριό εκτελέστηκαν τον Οκτώβριο του 1941 από τον βουλγαρικό στρατό ως αντίποινα για την εξέγερση της Δράμας.[5] Αργότερα, αρκετοί κάτοικοι των Ιβήρων συμμετείχαν στα ένοπλα αντικομμουνιστικά τμήματα του συντοπίτη τους Ελευθέριου Τσαουσίδη (καπετάν Λευτέρης).[6] Κατά τα τέλη του 1944, τουλάχιστον 16 από αυτούς σκοτώθηκαν στη μάχη της Τριάδας Σερρών εναντίον του ΕΛΑΣ.[7]
Στα Ίβηρα είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη η καλλιέργεια βαμβακιού. Επίσης καλλιεργούνται μεγάλες εκτάσεις με ηλίανθο για παραγωγή βιοντίζελ, σκληρό σιτάρι και τριφύλλι.
Η εκκλησία του χωριού εορτάζει την ημέρα του Αγίου Νικολάου. Επίσης, την παραμονή της εορτής του Προφήτη Ηλία γίνεται το ετήσιο Αντάμωμα των Ιβηριωτών με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το 1999 με το πρόγραμμα Καποδίστριας συνενώθηκε με άλλες κοινότητες της περιοχής και εντάχθηκε στον δήμο Τραγίλου. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης το 2011 εντάχθηκε στο νέο δήμο Βισαλτίας.
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 843[2] | 1090[2] | 1213[2] | 1178[2] | 904[2] | 952[2] | 891[2] | 813 | 615[1] |
Προσωπικότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεννήθηκαν στα Ίβηρα
- Γιώργος Γούδας (1927 - 2023), Έλληνας ποιητής και συγγραφέας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Ίβηρα (τα) Δήμου Βισαλτίας Τοπική Κοινότητα Ιβήρων. Σέρρες – Μακεδονία». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 268.
- ↑ ΦΕΚ 217Α - 30/06/1926
- ↑ «Διοικητικές μεταβολές / ΟΤΑ, Κοινότητα Ιβήρων Νομού Σερρών». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2011.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Σπύρος Κουζινόπουλος, Δράμα 1941. Μια παρεξηγημένη εξέγερση, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2011, σελ. 178.
- ↑ Αρχικά ξεκίνησε ως αρχηγός ένοπλου σώματος που συνεργαζόταν με αξιωματικούς του ΕΔΕΣ ή της ΥΒΕ/ΠΑΟ, ήρθε όμως σε σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ και το αρχικό του τμήμα διαλύθηκε τον Δεκέμβριο του 1943 (βλ. Μαραντζίδης, 2006, σελ. 144 - 145 και Τάσος Χατζηαναστασίου, Αντάρτες και καπετάνιοι. Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, 1942-1944,εκδοτικός οίκος Αφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 53,55).
- ↑ Νίκος Μαραντζίδης, Γιασασίν Μιλλέτ. Ζήτω το έθνος. Προσφυγιά, κατοχή και εμφύλιος. Εθνοτική ταυτότητα και πολιτική συμπεριφορά στους τουρκόφωνους ελληνορθόδοξους του δυτικού κόσμου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2001, σελ. 183.
| ||||||||||||||||||||