Βέργη Σερρών
Συντεταγμένες: 40°57′14.96″N 23°23′55.98″E / 40.9541556°N 23.3988833°E Για την αρχαία πόλη δείτε το λήμμα: Αρχαία Βέργη
Βέργη | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
Δήμος | Βισαλτίας |
Δημοτική Ενότητα | Βισαλτίας |
Κοινότητα | Βέργης |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
Νομός | Σερρών |
Υψόμετρο | 55 μ. |
Πληθυσμός | 699 (2011) |
Άλλα | |
Παλαιά ονομασία | Κοπάτσι |
Ταχ. κωδ. | 62200 |
Τηλ. κωδ. | +30 23220 |
Η Βέργη είναι πεδινό χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Σερρών με υψόμετρο 20 μέτρα[1].
Κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βέργη | |
---|---|
| |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
Νομός | Σερρών |
Πραγματικός πληθυσμός | 699 – 2011 |
Τηλεφωνικός κωδικός | 23220 |
Πρόεδρος | Ηλίας Βαρσαμούδης |
Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βέργη βρίσκεται προς τα δυτικά όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης σε απόσταση 11,5 χλμ. ΒΔ. της Νιγρίτας και 21,5 ΝΔ. των Σερρών. Είναι κτισμένη στον κάμπο των Σερρών και νότια του Κοπατσιανού (ή Σκαπάνη), παραπόταμου του Στρυμόνα, ανάμεσα στα χωριά Σησαμία (Α.), Νικόκλεια (ΝΑ.), Τριανταφυλλιά (ΒΔ.) και Δημητρίτσι (Β.-ΒΑ.). Το χωριό αναφέρεται επίσημα το 1920 στο ΦΕΚ 2Α - 04/01/1920 ως Κοπάτσι να ορίζεται έδρα της τότε ομώνυμης κοινότητας. Το 1927 με το ΦΕΚ 7Α - 14/01/1927 μετονομάστηκε σε Βέργη[2]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Βέργης που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Βισαλτίας του Δήμου Βισαλτίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 699 κατοίκους[3].
Προσωπικότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεννήθηκαν στην Βέργη
- Αντιφάνης ο Βεργαίος, αρχαίος Έλληνας κωμικός ποιητής
- Σάββας Καλεντερίδης, Έλληνας διεθνολόγος
- Αθανάσιος Μπεκιάρης, Έλληνας Βαλκανιονίκης αθλητής
- Κατάγονται από την Βέργη
- Άρης Μουσιώνης, Έλληνας ιατρός και Βουλευτής
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 100, τομ. 1.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10528 (σελ. 54 του pdf)
|