Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γάτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 131: Γραμμή 131:


Μερικές γάτες συχνά αναμασούν μπάλες από τρίχες, προερχόμενες από γούνα, τα οποία έχουν μαζέψει στο στομάχι τους από τη διαδικασία του καλλωπισμού τους. Οι γάτες με μακρύ τρίχωμα είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό σε σύγκριση με τις γάτες με κοντό τρίχωμα. Οι μπάλες από τρίχες μπορούν να αποφευχθούν με τη λήψη συγκεκριμένων τροφών και φαρμάκων, τα οποία διευκολύνουν την εξαφάνιση των τριχών και επίσης με το τακτικό βούρτσισμα της γούνας της γάτας.
Μερικές γάτες συχνά αναμασούν μπάλες από τρίχες, προερχόμενες από γούνα, τα οποία έχουν μαζέψει στο στομάχι τους από τη διαδικασία του καλλωπισμού τους. Οι γάτες με μακρύ τρίχωμα είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό σε σύγκριση με τις γάτες με κοντό τρίχωμα. Οι μπάλες από τρίχες μπορούν να αποφευχθούν με τη λήψη συγκεκριμένων τροφών και φαρμάκων, τα οποία διευκολύνουν την εξαφάνιση των τριχών και επίσης με το τακτικό βούρτσισμα της γούνας της γάτας.

=== Αγάπη για τα μεγάλα ύψη ===
Οι περισσότερες ράτσες γάτας αρέσκονται στο να ανεβαίνουν και να κάθονται σε μέρη με μεγάλο ύψος. Αυτό οφείλεται σύμφωνα με επιστήμονες κυρίως στο ότι με τον τρόπο αυτό τα ζώα κατοπτεύουν το χώρο τους και μπορούν να δουν τις ενέργειες των ανθρώπων και των άλλων κατοικιδίων ζώων στην περιοχή. Επίσης, σε μέρη όπως δάση, ένα ψηλό μέρος εξυπηρετεί τη γάτα προσφέροντάς της κάλυψη για κάποιον εχθρό που την κυνηγά. Οι οικόσιτες γάτες είναι γνωστές για τη συνήθειά τους να επιτίθενται στη λεία τους πηδώντας από μέρη όπως π.χ. ένα κλαδί δέντρου , τακτική που ακολουθεί και η [[λεοπάρδαλη]].<ref>{{cite web | title=Why Do Cats Like High Places? | publisher = Dr. Holly Nash, DVM, MS | url = http://www.peteducation.com/article.cfm?cls=1&cat=1313&articleid=1125 | work = Drs. Foster & Smith, Inc.}}</ref> Τα ύψη δίνουν στη γάτα μία αίσθηση ασφάλειας και γοήτρου.

Κατά την πτώση της από ένα μέρος με μεγάλο ύψος, μια γάτα έχει την ικανότητα να γυρίζει έτσι το σώμα της με ευλυγισία<ref>{{cite web | title = Falling Cats | url = http://www.verrueckte-experimente.de/leseproben_e.html | accessdate = 2005-10-24}}</ref> και να επιστρέφει στην κανονική της θέση, αρκεί να έχει χρόνο για να το κάνει αυτό. Το μέγιστο ύψος από το οποίο θεωρείται ότι είναι ασφαλές να εκτελέσει άλμα μία γάτα είναι γύρω στα 90 εκατοστά. Η ικανότητα αυτή είναι χαακτηριστικό και στις γάτες που δεν έχουν [[ουρά]].<ref>{{cite web | url = http://helix.gatech.edu/Classes/ME3760/1998Q3/Projects/Nguyen/ | title=How does a Cat always land on its feet? | author = Huy D. Nguyen | publisher = Georgia Tech University, School of Medical Engineering | accessdate = 15-05-2007}}</ref>

Ωστόσο, η ικανότητα αυτή μπορεί να επιφέρει ατυχήματα από πτώσεις, ειδικά αν στη γάτα εμφανιστεί σύνδρομο και θέλει συνεχώς να πέφτει από ύψη.<ref>{{cite web | url=http://www.peteducation.com/article.cfm?cls=0&cat=2032&articleid=3409 | title = High-Rise Syndrome: Cats Injured Due to Falls | author = Veterinary & Aquatic Services Department | work = Drs. Foster & Smith, Inc.}}</ref>


===Γρατσούνισμα===
===Γρατσούνισμα===

Έκδοση από την 22:50, 30 Νοεμβρίου 2008

Γάτα

Κατάσταση διατήρησης
Εξημερωμένο
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Σαρκοφάγα (Carnivora)
Οικογένεια: Αιλουρίδες (Felidae)
Γένος: Γαλή (Felis)
Είδος: Felis catus
Διώνυμο
Felis catus
(Λινναίος, 1758)
Συνώνυμα

Felis catus domestica (λανθασμένο συνώνυμο)[1]
Felis silvestris catus

Η γάτα (Felis catus) ανήκει στην οικογένεια των Αιλουριδών και είναι το πιο κοινά διαδεδομένο κατοικίδιο ζώο. Σχετίζεται με τον άνθρωπο εδώ και τουλάχιστον 9.500 χρόνια.[2]Αυτό πιστοποιείται από σχετική αρχαιολογική ανακάλυψη που έγινε στη Λεμεσό της Κύπρου και ανακοινώθηκε[3] το 2004.

Δεινός θηρευτής, η γάτα κυνηγά πάνω από 1000 είδη ζώων για τροφή. Μπορεί να εκπαιδευτεί με σκοπό την υπακοή σε απλές διαταγές. Οι γάτες επίσης έχει βρεθεί ότι μαθαίνουν να χειρίζονται απλούς μηχανισμούς, όπως πόμολα πόρτας. Τα ζώα χρησιμοποιούν μια ποικιλία φωνών και ένα είδος γλώσσας του σώματος, με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ τους. Τα νιαουρίσματα, γουργουρίσματα και μουγκρίσματα είναι από τους πιο γνωστούς τρόπους επικοινωνίας.[4] Οι γάτες είναι ένα από τα δημοφιλέστερα κατοικίδια στον κόσμο, καθώς 600 εκατομμύρια είναι αυτές που ζουν σε σπίτια σε όλη τη Γη.[5] Επίσης, εκτρέφονται και εγγράφονται ως κατοικίδια. Το χόμπι αυτό ονομάζεται "cat fancy". Το 1906 ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Φίλων της Γάτας (Cat Fancier's Association, αρκτικόλεξο CFA)[6]

Στην Κίνα, οι γάτες εκτρέφονται για το εμπόριο της γούνας τους. Το γεγονός ότι στοιβάζονται σε κλουβιά και θανατώνονται[7] έχει προκαλέσει αντιδράσεις από φιλοζωικές κυρίως οργανώσεις[8]παγκοσμίως .

Μέχρι πρόσφατα, πιστευόταν ότι η γάτα εξημερώθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, όπου θεωρούνταν ιερό ζώο.[9] Ωστόσο, τα αποτελέσματα έρευνας του 2007 έδειξαν ότι η καταγωγή όλων των κατοικιδίων γατών του σπιτιού πιθανόν ανάγεται σε πέντε αφρικανικές αγριόγατες (Felis silvestris lybica) που έζησαν στην Εγγύς Ανατολή γύρω στο 8.000 π.Χ.

Φυσιολογία

Μέγεθος

Η γενική ανατομία μιας αρσενικής γάτας.

Οι γάτες ζυγίζουν τυπικά μεταξύ 2,5 και 7 κιλών. Ωστόσο, ορισμένες ράτσες, όπως η Maine Coon, μπορούν να ξεπεράσουν τα 11,3 κιλά.Ορισμένες γάτες είναι γνωστό ότι μπορούν να φτάσουν και τα 23 κιλά, εξαιτίας της χορήγησης περισσότερης τροφής. Αντίθετα, έχουν αναφερθεί πολύ μικρές γάτες.

Η μεγαλύτερη γάτα που υπήρξε ποτέ είχε βάρος γύρω στα 21,2 κιλά.[10][11]

Σκελετός

Οι γάτες έχουν 7 τραχηλικούς σπονδύλους, όπως όλα σχεδόν τα θηλαστικά, 13 θωρακικούς σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν 12), 7 οσφυϊκούς σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν 5), 3 ιερούς σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν 5 επειδή διαθέτουν δύο πόδια) και, με εξαίρεση τη Γάτα του Μαν, 22 ή 23 ουραίους σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν 3 με 5, συγχωνευμένους σε έναν εσωτερικό κόκκυγα. Οι επιπλέον οσφυϊκοί και θωρακικοί σπόνδυλοι δικαιολογούν την ευκινησία και ευλυγισία της γάτας, σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Οι ουραίοι σπόνδυλοι σχηματίζουν την ουρά, που χρησιμοποιείται από τη γάτα ως αντίβαρο για το σώμα της στη διάρκεια γρήγορων κινήσεων. Οι γάτες έχουν επίσης ελεύθερα κλειδαία οστά που τις επιτρέπουν να διαπερνούν από οποιοδήποτε χώρο μέσα στον οποίο μπορούν να χωρούν τα κεφάλια τους.[12]

Στόμα

Οι γάτες έχουν ειδικά διαμορφωμένα δόντια για να σκοτώνουν τη λεία τους και να σχίζουν το κρέας τους. Ο προγόμφιος και ο πρώτος προγόμφιος μαζί σχηματίζουν το ζεύγος δοντιών που χρησιμοποιούνται για να σκίζουν τις σάρκες των ζώων και βρίσκονται σε καθεμία μεριά του στόματος. Το κόψιμο του κρέατος γίνεται με τη χρήση αυτών των οργάνων, όπως ένα ψαλίδι. Η γλώσσα της γάτας αποτελείται από εκφύματα, που λέγονται θηλές, που τη βοηθούν να σχίζει τις σάρκες από τα πτώματα ζώων. Οι θηλές αυτές περιέχουν κερατίνη που επίσης βοηθούν τη γάτα στην προσωπική της περιποίηση.

Χρησιμοποιούν ποικιλία από φωνητικές αρθρώσεις και γλώσσα του σώματος με σκοπό την επικοινωνία, μεταξύ των οποίων το νιαούρισμα, το γουργούρισμα, το συριγμό, το γρύλισμα, την τσιρίδα, το σφύριγμα, το πλατάγισμα και το βρυχηθμό.[4]

Αυτιά

Οι γάτες μπορούν και ακούν προς όλες τις κατευθύνσεις χάρη σε 32 μυς.[13] Μία γάτα μπορεί να κουνά το ένας της αυτί ανεξάρτητα από το άλλο. Εξαιτίας αυτής της κινητικότητας, το ζώο κινεί το σώμα του σε μία κατεύθυνση και στρέφει τα αυτιά του σε άλλη κατεύθυνση. Οι περισσότερες γάτες έχουν όρθια αυτιά που είναι στραμμένα προς τα πάνω . Σε αντίθεση με τα σκυλιά, ράτσες που έχουν τα αυτιά προς τα κάτω είναι σπάνιες. Μια τέτοια εξαίρεση είναι ένα είδος γάτας που ζει στη Σκωτία (Scottish Fold). Όταν εξοργίζεται ή φοβάται, η γάτα κουνά τα αυτιά της προς τα πίσω, για να συνοδεύσει το γρύλισμα ή το σύριγμα που παράγει. Επίσης, τα ζώα αυτά γυρίζουν τα αυτιά τους προς τα πίσω όταν παίζουν ή όταν ακούν έναν ήχο προερχόμενο από πίσω. Η γωνία των αυτιών τους δείχνει κατά πολύ τη διάθεσή τους.

Πόδια

Οι γάτες, όπως και οι σκύλοι, είναι ζώα που βαδίζουν ακριβώς πάνω στα δάκτυλα των ποδιών τους , με τα οστά των ποδιών τους να σχηματίζουν το κατώτερο τμήμα του ορατού άκρου. Τα ζώα αυτά μπορούν να περπατούν με μεγάλη ακρίβεια, επειδή, όπως όλα τα αιλουροειδή, μπορούν να τοποθετούν σχεδόν κατευθείαν το καθένα από τα πίσω τους πόδια στο αποτύπωμα του αντίστοιχου μπροστινού ποδιού, ελαχιστοποιώντας τους θορύβους και τα ορατά ίχνη. Αυτό επίσης εξασφαλίζει ασφαλές πάτημα για τα πίσω πόδια τους όταν περπατούν σε σκληρό έδαφος.

Όπως όλα σχεδόν τα μέλη της οικογένειας των αιλουροειδών, οι γάτες έχουν νύχια, που μπαίνουν και βγαίνουν κατά τη βούληση του ζώου. Έτσι, όταν ηρεμούν τα νύχια τους βρίσκονται σε ένα είδος θήκης με το δέρμα και τη γούνα, γύρω από τα "μαξιλαράκια" που έχει στις πατούσες. Αυτό διατηρεί τα νύχια μυτερά και έτσι τα ζώα πλησιάζουν προσεκτικά και αθόρυβα τη λεία τους, ενώ η τα νύχια τους δε φθείρονται και δεν έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Τα νύχια στα μπροστινά πόδια είναι κατά κανόνα πιο μυτερά από εκείνα των πίσω ποδιών.[14] Οι γάτες μπορούν να βγάλουν τα νύχια τους εκούσια στο ένα ή σε περισσότερα πόδια κατά βούληση. Αυτό γίνεται όταν κυνηγούν, όταν βρίσκονται σε αυτοάμυνα, όταν σκαρφαλώνουν και όταν κάνουν μασάζ, ή για επιπλέον έλξη πάνω σε μαλακές επιφάνειες (σεντόνια, χαλιά κλπ.). Μια συνεργάσιμη γάτα μπορεί να βγάλει προς τα έξω τα νύχια της, εάν της πιέσει κάποιος με προσοχή το πάνω και το κάτω μέρος του ποδιού. Τα κυρτά νύχια μπορεί να εμπλακούν σε μοκέτες ή σε σκληρό ύφασμα, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό αν η γάτα δεν μπορεί από μόνη της να ελευθερωθεί.

Οι περισσότερες γάτες έχουν πέντε νύχια στα μπροστινά τους πόδια, καθώς επίσης και τέσσερα ή πέντε στα πισινά τους πόδια. Λόγω μιας αρχαίας μεταλλαγής, οι κατοικίδιες γάτες είναι επιρρεπείς στο να έχουν πολλά δάκτυλα (μερικές φορές και 6 ή 7[15] ). Το πέμπτο εμπρόσθιο νύχι είναι εγγύ με τα άλλα νύχια. Πιο κοντά, υπάρχει μια προεξοχή, η οποία φαίνεται ότι αποτελεί ένα έκτο "δάκτυλο". Το ειδικό χαρακτηριστικό που λέγεται "καρπιαίο μαξιλαράκι" βρίσκεται στα μπροστινά πόδια, στο εσωτερικό μέρος των καρπών και βρίσκεται επίσης στα μεγάλα αιλουροειδή και στους σκύλους. Δεν έχει καμιά λειτουργία στο κοινό βάδισμα, όμως πιστεύεται ότι αποτελεί μηχανισμό για να μην ολισθαίνει η γάτα όταν πηδάει.

Δέρμα

Το δέρμα στις γάτες είναι χαλαρής υφής. Αυτό τις επιτρέπει να στρέφονται και να αντιμετωπίζουν τη λεία ή μια άλλη γάτα στη διάρκεια μάχης, ακόμα και αν επιβάλλεται κάποιος σε αυτές. Το γεγονός αυτό διευκολύνει επίσης τους κτηνιάτρους στο να κάνουν ενέσεις.[16] Στην πραγματικότητα οι γάτες με προβλήματα στα νεφρά μερικές φορές μπορούν να ζήσουν περισσότερο με την τακτική χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων υγρού με υποδόρια ένεση.[17][18]

Στο πίσω μέρος του λαιμού βρίσκεται ο αυχένας και είναι το μέρος από το οποίο πιάνει η μητέρα γάτα τα γατάκια της για να τα μεταφέρει. Ως αποτέλεσμα, οι γάτες τείνουν να ηρεμούν και να γίνονται παθητικές όταν πιάνονται από εκεί. Η συμπεριφορά αυτή επίσης επεκτείνεται μέχρι την ενηλικίωση, όταν το αρσενικό πιάσει το θηλυκό από τον αυχένα για να την κινητοποιήσει προς την ερωτική πράξη και για την εμποδίσει από το να αποχωρήσει στη διάρκεια του ζευγαρώματος. [19]

Η τεχνική αυτή μπορεί να χρησιμεύσει όταν επιχειρεί κάποιος να αντιμετωπίσει ή να μετακινήσει μια μη συνεργάσιμη γάτα. Ωστόσο, καθώς το βάρος της ενήλικης γάτας είναι μεγαλύτερο από ένα γατάκι, μια κατοικίδια γάτα δεν πρέπει ποτέ να μεταφερθεί από τον αυχένα, όμως πρέπει να μεταφέρεται με το βάρος ζυγισμένο από τους γλουτούς και τα πίσω πόδια στο στήθος και στα μπροστινά πόδια. Συχνά (περισσότερο όπως ένα μικρό παιδί) μια γάτα μπορεί να ξαπλώσει με το κεφάλι της και τα μπροστινά πόδια άνω από τον ώμο ενός προσώπου, ενώ τα πίσω πόδια και οι γλουτοί να υποστηρίζονται κάτω από το βραχίονα του προσώπου.

Αισθήσεις

Η μύτη μιας γάτας. Οι γάτες έχουν ευαίσθητη όσφρηση.

Οι αισθήσεις της γάτας είναι κατάλληλες για το κυνήγι. Η ακοή, η όραση και η γεύση του ζώου είναι οξύτατες. Αναφορικά με την όραση, τα μάτια τους όταν είναι μπλε τυπικά χάνουν τη μελανίνη, με αποτέλεσμα να μπορούν να βλέπουν το φαινόμενο κόκκινων ματιών. Οι άνθρωποι και οι γάτες έχουν παρόμοιο εύρος ακοής σε χαμηλή κλίμακα, ωστόσο οι δεύτερες μπορούν να ακούν περισσότερους ήχους σε υψηλό τόνο, μέχρι και 64 kHz, που αντιστοιχούν σε 1,6 οκτάβες πάνω από το μέσο εύρος ακοής ενός ανθρώπου και επίσης μία οκτάβα περισσότερη από το εύρος ακοής ενός σκύλου.[20]

Η όσφρηση μιας οικόσιτης γάτας είναι γύρω στις 14 φορές μεγαλύτερη από αυτή του ανθρώπου.[21]

Εξαιτίας κάποιας μετάλλαξης σε έναν αρχαίο πρόγονο της γάτας, η οικογένεια των γατών πιθανότατα έχει απωλέσει ένα από τα δύο γονίδια που είναι απαραίτητα σε αυτές για τη γεύση του γλυκού.[22]

Οι γάτες διαθέτουν πολλά κινούμενα μουστάκια στο σώμα τους, ειδικά στο πρόσωπο. Αυτά τις βοηθούν στον προσανατολισμό και τις αισθήσεις.

Αναπαραγωγή

Μια γάτα με το νεογέννητο γατάκι της

Οι γάτες είναι ζώα που έχουν διάθεση ζευγαρώματος για πολλές χρονικές περιόδους το χρόνο. Μία χρονική περίοδος διαρκεί περί τις 4-7 ημέρες, αν η θηλυκή γάτα ζευγαρώσει. Αν όχι, η περίοδος αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη σε χρόνο.

Συχνά παρουσιάζεται το φαινόμενο πολλά αρσενικά να προσελκύονται από ένα θηλυκό και να πολεμούν για το ποιος θα κερδίσει το δικαίωμα στην αναπαραγωγή. Επίσης, ένα θηλυκό αποκτά γατάκια από πολλά και διαφορετικά αρσενικά. Στην αρχή τα θηλυκά διώχνουν το αρσενικό, στη συνέχεια όμως ζευγαρώνουν και μετά το ζευγάρωμα, εκβάλλουν μια δυνατή κραυγή. Το θηλυκό δίνει στον εαυτό του ένα καλό μπάνιο μετά το ζευγάρωμα. Εάν κάποιο αρσενικό προσπαθήσει να ζευγαρώσει μετά το μπάνιο, το θηλυκό θα του επιτεθεί.

Η περίοδος κύησης για τις γάτες διαρκεί γύρω στις 57 -67 ημέρες, με μέση διάρκεια τις 63 ημέρες. Ορισμένες φυλές, όπως οι γάτες του Σιαμ, μπορεί να έχουν μεγαλύτερη κύηση. [23] Γεννά 3-5 γατάκια, τα οποία γίνονται ικανά να αναπαράγουν στην ηλικία των 4-10 μηνών (τα θηλυκά) και 5-7 μηνών (τα αρσενικά).

Μπορεί να ευνουχιστούν με χειρουργική επέμβαση στην ηλικία των 6–8 εβδομάδων, ώστε να εξασφαλιστεί ο έλεγχος της αναπαραγωγής τους. Με την εν λόγω χειρουργική επέμβαση εμποδίζεται και η ανεπιθύμητη σχετική με τη συνεύρεση συμπεριφορά, όπως η σήμανση του εδάφους τους με τα ούρα τους στα αρσενικά και το κάλεσμα με χαρακτηριστικές κραυγές από τα θηλυκά στα αρσενικά.

Μεταβολισμός

Δύο γάτες τυλιγμένες μεταξύ τους.

Οι γάτες εξοικονομούν ενέργεια με τον ύπνο και κοιμούνται περισσότερο από τα υπόλοιπα θηλαστικά, ιδιαίτερα όταν μεγαλώνουν σε ηλικία. Η ημερήσια διάρκεια του ύπνου ποικίλλει από 12 ως 16 ώρες, ενώ ο μέσος όρος είναι 13-14. Ορισμένες γάτες κοιμούνται και 20 ώρες το 24ωρο. Ο όρος "γατίσιος ύπνος" (στα αγγλικά cat nap) αναφέρεται στην ικανότητα της γάτας να κοιμάται ελαφρά για μικρό χρονικό διάστημα. Έτσι, στο αγγλικό λεξιλόγιο ο όρος αναφέρεται σε κάποιον που κοιμάται ελαφρά για ελάχιστα λεπτά.

Εξαιτίας του γεγονότος ότι δραστηριοποιούνται μετά τη δύση του ηλίου, οι γάτες συχνά είναι γνωστό ότι εισέρχονται σε μια περίοδο αυξημένης δραστηριότητας με παιχνίδια όλο το βράδυ και νωρίς το πρωί, κάτι που ορισμένοι το αποκαλούν "νυχτερινές τρέλες" ή "ημίωρο της τρέλας".[24][25]

Η διάθεση μιας γάτας εξαρτάται από τη ράτσα της και την κοινωνικότητά της. Οι γάτες με σώματα ανατολικού τύπου τείνουν να είναι πιο αδύνατες και περισσότερο δραστήριες, σε αντίθεση με τις βαρύτερες και λιγότερο ενεργές γάτες με κοντόχοντρο σώμα.

Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος σε μια γάτα είναι μεταξύ 38 και 39 βαθμών Κελσίου.[26] Μια γάτα χαρακτηρίζεται ότι έχει πυρετό αν έχει θερμοκρασία 39,5 βαθμούς Κελσίου και περισσότερο. Αν η θερμοκρασία της είναι λιγότερη από 37,5 βαθμούς , τότε η γάτα είναι υποθερμική. Για σύγκριση, υπενθυμίζεται ότι η κανονική θερμοκρασία εός ανθρώπου είναι γύρω στους 36,8 βαθμούς Κελσίου. Οι φυσιολογικοί καρδιακοί παλμοί μιας κατοικίδιας γάτας είναι από 120 ως 220 το λεπτό και εξαρτώνται από το αν βρίσκεται το ζώο σε έξαψη. Για μία γάτα σε ηρεμία, ο φυσιολογικός ρυθμός των παλμών της καρδιάς της θα πρέπει να είναι μεταξύ 150 και 180 χτύπων το λεπτό, διπλάσιος σχεδόν από εκείνον του ανθρώπου (μέσος όρος 80 καρδιακοί παλμοί το λεπτό).

Γενετικά χαρακτηριστικά

Οι γάτες με μπλε μάτια και λευκή γούνα φημίζονται για την κώφωσή τους σε μεγάλο βαθμό.

Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2007 στην επιθεώρηση Science διατείνεται ότι όλες οι κατοικίδιες γάτες προέρχονται από μία ομάδα αγριόγατων της ερήμου (Felis silvestris lybica ) , που εξημερώθηκαν από μόνες τους, πριν από 10.000 χρόνια, στην Εγγύς Ανατολή.[27]

Η εξημερωμένη γάτα και ο άγριος πρόγονός της είναι διπλοειδείς οργανισμοί και έχουν 38 χρωμοσώματα,[28] μέσα στα οποία έχουν αναγνωριστεί περισσότερες από 200 κληρονομικές γενετικές ανωμαλίες, πολλές από τις οποίες είναι ανάλογες με τις αντίστοιχες ανθρώπινες. Έχουν βρεθεί συγκεκριμένες ανωμαλίες στο μεταβολισμό που σχετίζονται με ασθένειες της γάτας. Υπάρχουν πολλά γονίδια που είναι υπεύθυνα για το χρώμα των τριχών, Ο συνδυασμός αυτών δίνει διαφορετικούς φαινότυπους.

Χαρακτηριστικά όπως το μήκος των τριχών, η απουσία ουράς ή η παρουσία πολύ μικρής ουράς καθορίζονται επίσης από τα γονίδια.

Όλα τα αιλουροειδή, μεταξύ των οποίων και οι τίγρεις, έχουν μια γενετική ανωμαλία που τα εμποδίζει να γευτούν το γλυκό.[22] Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι γάτες δείχνουν αδιαφορία ή αποφεύγουν τα φρούτα και τα φαγητά με ζάχαρη.

Επιλεγμένες ράτσες

Υπάρχουν πολλές (γύρω στις 30-40) αναγνωρισμένες φυλές γάτας σε όλο τον κόσμο, δασύμαλλες και κοντόμαλλες, όπως επίσης και φυλές με σχεδόν καθόλου ή και καθόλου τρίχωμα. Πολλές από αυτές προήλθαν έπειτα από διασταυρώσεις μεταξύ φυλών. Η μοναδική ίσως ράτσα που είναι ιθαγενής στην Ελλάδα είναι η Γάτα του Αιγαίου[29] Στην Ευρώπη, γνωστά είδη γάτας είναι η βρετανική κοντόμαλλη (British Shorthair), η οποία αποτελεί την αρχαιότερη φυλή γάτας στην Αγγλία.[30] και η ευρωπαϊκή κοντόμαλλη, με καταγωγή από τη Σουηδία.[31]

Στην ασιατική ήπειρο, απαντώνται πολλά είδη, με γνωστότερα την Περσική γάτα, δασύμαλλη, που εισήχθη από την Περσία στην Ιταλία το 1620)[32], τη Σιβηρική γάτα (η οποία εισήχθη για πρώτη φορά το 1990[33]), τη Γάτα Αγκύρας, φυλή στην οποία συχνά εμφανίζεται ετεροχρωμία (το ένα μάτι να έχει διαφορετικό χρώμα από το άλλο), που τελεί υπό την προστασία της τουρκικής κυβέρνησης[34], τη Γάτα του Σιάμ, για την οποία υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες από το 18ο αιώνα περίπου[35] και η οποία μεταφέρθηκε από το Σιάμ στη Βρετανία το 1884.[36], τη Βιρμανική γάτα[37] και τη γάτα του Μπαλί[38].

Ράτσες που προέρχονται από την Αφρική είναι η γάτα Αβησσυνίας και η σομαλική γάτα [39]. Η αιγυπτιακή γάτα Μάου (Egyptian Mau) αποτελεί τη μοναδική φυλή με κυκλικά στίγματα βούλες[40] , που δεν προέρχεται από διασταύρωση. Είναι άγνωστη η προέλευσή της. Συχνά θεωρείται ότι προέρχεται από τις αφρικανικές αγριόγατες[41] και απόγονος αυτών των γατών που απεικονίζονται σε τοιχογραφίες της αρχαίας Αιγύπτου. Η σύγχρονη Μάου θεωρείται ότι έχει ιταλική προέλευση (από το 1953). Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι μια γάτα Αβησσυνίας με το όνομα "Κανέλα" (Cinnamon), ήταν η πρώτη γάτα της οποίας αποκρυπτογραφήθηκε εξ ολοκλήρου το γενετικό της γονιδίωμα.[42]

Στην αμερικανική ήπειρο απαντώνται επίσης πολλές φυλές γάτας, όπως η αμερικανική δασύμαλλη και η αμερικανική κοντόμαλλη. Η τελευταία πιστεύεται ότι προήλθε από αγγλικές φυλές, προγόνους της σημερινής βρετανικής κοντόμαλλης , οι οποίες μεταφέρθηκαν από Βρετανούς που ήρθαν στη Βόρεια Αμερική.[43] Εξάλλου, στη Νότια Αμερική συναντάται η κοντόμαλλη της Βραζιλίας (Brazilian shorthair).

Μερικές από τις ασυνήθιστες φυλές είναι η Γάτα της Νήσου Μαν, πολλά είδη της οποίας δεν έχουν ουρά[44], η ιαπωνική με την κοντή ουρά (Japanese bobtail)[45], της οποίας η ουρά μοιάζει με εκείνη του κουνελιού, η Αμερικανική σγουρή (American Curl) με ασυνήθιστα αυτιά[46], η αμερικανική πολυδάκτυλη (American Polydactyl, πιο γνωστή ως Hemingway Cat ή Mitten Cat)[47] και η Καναδέζικη άτριχη, (Sphynx ή Canadian Hairless), η οποία δεν έχει καθόλου γούνα[48].

Στην Ωκεανία η γνωστότερη ίσως φυλή είναι η αυστραλιανή (Australian mist), που εκτρέφεται στην Αυστραλία από το 1976. [49]

Ετυμολογία

Η αγγλική λέξη cat προέρχεται από το αρχαίο αγγλικό catt, που ανήκει σε μία ομάδα σχετικών λέξεων σε ευρωπαϊκές γλώσσες, μεταξύ των οποίων το ουαλικό cath, το γαλλικό chat (προφέρεται "σα"), το ιταλικό gatto, το ισπανικό gato (προφέρεται "κάτο"), το βασκικό katu, το ελληνικό βυζαντινό κάτια, το αρχαίο ιρλανδικό cat, το γερμανικό Katze,και το παλαιό σλαβονικό kotka. Η τελευταία πηγή για τους όρους αυτούς είναι το ύστερο λατινικό catus, cattus, catta "κατοικίδια γάτα", σε αντίθεση με το feles "αγριόγατα της Ευρώπης". Δεν έχει εξακριβωθεί ποια λέξη εμφανίστηκε πρώτη, η λατινική ή η ελληνική, ωστόσο αναμφίβολα οι λέξεις αποτελούν δάνεια των αφρασιατικών γλωσσών, παρόμοιες με το νουβιακό kadís και το βερβερικό kaddîska, αμφότερα από τα οποία σημαίνουν "αγριόγατα".[50] Ο όρος ατός προήλθε ή αποτελεί δάνειο από το ύστερο αιγυπτιακό čaus "αφρικανική γάτα" (που αργότερα έδωσε το κοπτικό šau "γάτος"[51]), που κι αυτό προέρχεται με η σειρά του από το αιγυπτιακό tešau "θηλυκή γάτα"[52] (vs. miew "tomcat"[53]). Στην αρχαία ελληνική, η ονομασία της ήταν γαλή.

Ο όρος puss (όπως στη λέξη pussycat) πιθανότατα προήλθε από το ολλανδικό poes ή από το Puuskatte της Κάτω Γερμανίας, το σουηδικό kattepus ή το νορβηγικό pus, pusekatt. Όλα αυτά υποδηλώνουν μια γυναίκα και κατ' επέκταση, μια θηλυκή γάτα.[54]

Κατοικίδια γάτα

Υγιεινή

Οι θηλές στη γλώσσα της γάτας λειτουργούν σαν βούρτσα και βοηθούν στο να διατηρείται καθαρή η γούνα της.

Οι γάτες είναι γνωστές για τη σχολαστική καθαριότητά τους. Περιποιούνται τον εαυτό τους με το να γλείφουν τη γούνα τους, επιστρατεύοντας τις θηλές στη γλώσσα τους και το σάλιο. Το τελευταίο ενεργεί ως ισχυρό καθαριστικό μέσο και αποσμητικό. Πολλές γάτες επίσης απολαμβάνουν τους ανθρώπους ή τις άλλες γάτες. Μερικές φορές η πράξη του καλλωπισμού άλλης γάτας γίνεται με μύηση ως σθεναρή διεκδίκηση της ανώτερης θέσης σε μια τάξη ή ομάδα (καλλωπισμός της κυριαρχίας).

Μερικές γάτες συχνά αναμασούν μπάλες από τρίχες, προερχόμενες από γούνα, τα οποία έχουν μαζέψει στο στομάχι τους από τη διαδικασία του καλλωπισμού τους. Οι γάτες με μακρύ τρίχωμα είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό σε σύγκριση με τις γάτες με κοντό τρίχωμα. Οι μπάλες από τρίχες μπορούν να αποφευχθούν με τη λήψη συγκεκριμένων τροφών και φαρμάκων, τα οποία διευκολύνουν την εξαφάνιση των τριχών και επίσης με το τακτικό βούρτσισμα της γούνας της γάτας.

Αγάπη για τα μεγάλα ύψη

Οι περισσότερες ράτσες γάτας αρέσκονται στο να ανεβαίνουν και να κάθονται σε μέρη με μεγάλο ύψος. Αυτό οφείλεται σύμφωνα με επιστήμονες κυρίως στο ότι με τον τρόπο αυτό τα ζώα κατοπτεύουν το χώρο τους και μπορούν να δουν τις ενέργειες των ανθρώπων και των άλλων κατοικιδίων ζώων στην περιοχή. Επίσης, σε μέρη όπως δάση, ένα ψηλό μέρος εξυπηρετεί τη γάτα προσφέροντάς της κάλυψη για κάποιον εχθρό που την κυνηγά. Οι οικόσιτες γάτες είναι γνωστές για τη συνήθειά τους να επιτίθενται στη λεία τους πηδώντας από μέρη όπως π.χ. ένα κλαδί δέντρου , τακτική που ακολουθεί και η λεοπάρδαλη.[55] Τα ύψη δίνουν στη γάτα μία αίσθηση ασφάλειας και γοήτρου.

Κατά την πτώση της από ένα μέρος με μεγάλο ύψος, μια γάτα έχει την ικανότητα να γυρίζει έτσι το σώμα της με ευλυγισία[56] και να επιστρέφει στην κανονική της θέση, αρκεί να έχει χρόνο για να το κάνει αυτό. Το μέγιστο ύψος από το οποίο θεωρείται ότι είναι ασφαλές να εκτελέσει άλμα μία γάτα είναι γύρω στα 90 εκατοστά. Η ικανότητα αυτή είναι χαακτηριστικό και στις γάτες που δεν έχουν ουρά.[57]

Ωστόσο, η ικανότητα αυτή μπορεί να επιφέρει ατυχήματα από πτώσεις, ειδικά αν στη γάτα εμφανιστεί σύνδρομο και θέλει συνεχώς να πέφτει από ύψη.[58]

Γρατσούνισμα

Οι γάτες περιοδικά γραπώνονται με τα μπροστινά τους νύχια σε κατάλληλες επιφάνειες και τα τραβούν προς τα πίσω, με σκοπό να καθαρίσουν τα νύχια και να αφαιρέσουν την εξωτερική γούνα, όπως επίσης και για φυσική άσκηση. Η συμπεριφορά του γρατσουνίσματος διασκεδάζει τη γάτα και είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και απονυχωμένες γάτες απολαμβάνουν ιδιαίτερα τα γρατσουνίσματα, παρά την καθολική έλλειψη αποτελεσμάτων. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι το γεγονός αυτό οφείλεται σε αρωματικούς αδένες που βρίσκονται στα "μαξιλαράκια" των ποδιών τους και επίσης το γρατσούνισμα είναι ένας τρόπος να σημαδεύουν την περιοχή τους.

Ασθένειες

Οι γάτες είναι ευάλωτες σε διάφορες ασθένειες. Επίσης, μπορούν να προσβληθούν από τον ιό Η5Ν1, που προκαλεί τη γρίπη των πτηνών.[59]

Ευαισθησία στις τοξικές ουσίες

Το ήπαρ της γάτας είναι λιγότερο αποτελεσματικό στην αποτοξίνωση σε σχέση με άλλους ζωντανούς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων οι σκύλοι αλλά και οι άνθρωποι. Για το λόγο αυτό η έκθεσή της σε τοξικές ουσίες που θεωρούνται ακίνδυνες για τα νοικοκυριά, μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνες για τις γάτες.[60][61] Γενικά, το περιβάλλον της γάτας θα πρέπει να εξετάζεται για την περίπτωση που υπάρχουν τέτοιες τοξίνες και το πρόβλημα θα πρέπει να επιλυθεί ή να μετριαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα. Επιπρόσθετα, σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας της γάτας που διαρκεί ή ξαφνικής αρρώστιας του ζώου, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα να έχει εκτεθεί η γάτα σε τοξικές ουσίες και για το λόγο αυτό να ασθενεί. Ο κτηνίατρος θα πρέπει να ενημερωθεί για όλες τις ουσίες στις οποίες πιθανότατα είχε πρόσβαση το ζώο.

Επί παραδείγματι, τα γνωστά παυσίπονα παρακεταμόλη και ακεταμινοφένη είναι πάρα πολύ τοξικά για τις γάτες. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη ενζύμων που χρειάζονται τα ζώα για την πέψη αυτών των ουσιών. Εξαιτίας αυτού, αν δοθούν οι ουσίες αυτές στη γάτα ακόμα και σε μικρή δόση, μπορούν ακόμα να επιφέρουν το θάνατο.[62][61][63] Ακόμα και η ασπιρίνη, που πολλές φορές χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας στις γάτες είναι πολύ πιο τοξική στα ζώα αυτά από ότι στον ανθρώπινο οργανισμό και θα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή.[61] Παρομοίως, ουσίες που δίνονται για το δέρμα της γάτας μπορεί να επιφέρουν το θάνατο.[64][65]

Εκτός αυτών των κινδύνων, θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα εντομοκτόνα, ζιζανιοκτόνα και άλλες κοινές ουσίες του σπιτιού θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε περιοχές όπου ζουν γάτες. Αυτό συμπεριλαμβάνει και τη ναφθαλίνη [61], τη φαινόλη και διάφορα απορρυπαντικά.[61] Πολλές από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται για την καθαριότητα της γάτας και του χώρου της έχουν αποβεί και θανατηφόρες.[66] Μεγάλος κίνδυνος θανάτου του ζώου υπάρχει και από την κατάποση αντιψυκτικών (που χρησιμοποιούνται για το αυτοκίνητο), τα οποία προσελκύουν τη γάτα. Μια κουταλιά του τσαγιού είναι αρκετή για να σκοτώσει το ζώο.[67]

Πολλά ανθρώπινα φαγητά είναι κάπως τοξικά για τις γάτες, όπως η θεοβρωμίνη στη σοκολάτα, που μπορεί να φέρει δηλητηρίαση στο ζώο, παρά το γεγονός ότι ελάχιστες γάτες τρώνε σοκολάτα. Έχει αναφερθεί επίσης τοξικότητα από την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κρεμμυδιών και σκόρδου από τη γάτα.[61] Πολλά φυτά είναι κάπως τοξικά για τα ζώα.[60]


Αλλεργίες

Ένας από τους κύριους λόγους που επικαλούνται όσοι δεν αρέσουν τις γάτες είναι η αλλεργία στο σάλιο του ζώου. Άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στις γάτες παρουσιάζουν συμπτώματα όπως αλλεργικό συνάχι, άσθμα και στίγματα στο δέρμα. Μερικοί άνθρωποι εγκλιματίζονται και προσαρμόζονται στη ζωή με ένα συγκεκριμένο ζώο και ζουν άνετα στο ίδιο σπίτι με αυτό, ενώ γενικά διατηρούν την αλλεργία τους στις γάτες.[68]

Ορισμένοι άνθρωποι βρίσκουν ότι η συντροφιά των γατών υπερνικά τη δυσφορία και τα προβλήματα που σχετίζονται με τις αλλεργίες αυτές. Μερικοί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με τη χορήγηση φαρμάκου κατά της αλλεργίας, όπως επίσης και κάνοντας μπάνιο στις γάτες τους συχνά. Γίνονται επίσης προσπάθειες για εκτροφή γατών που είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις.


Ιστορία και μυθολογία

Αιγυπτιακό γλυπτό στο Λούβρο.

Οι γάτες συντροφεύουν τους ανθρώπους ως κατοικίδια ζώα από την εποχή της αρχαίας Αιγύπτου. Οι Αιγύπτιοι της εποχής εκείνης λάτρευαν τη γάτα ως θεά του σπιτιού. Οι κατοικίδιες γάτες προστάτευαν τους αγρούς και τις οικίες από μολύνσεις που προκαλούσαν διάφορα βλαβερά ζώα, όπως τα ποντίκια, και μερικές φορές τις θεωρούσαν όπως τα πολεμικά θηλυκά λιοντάρια. Πιθανότατα οι πρώτες εξημερωμένες γάτες να είχαν σώσει τους Αιγυπτίους από μολύνσεις εξαιτίας της παρουσίας τρωκτικών και η θεά-γάτα Μπαστ (Bast), ως προστάτιδα, να προέκυψε από το θαυμασμό για τις άλλες γάτες. Η Μπαστ ήταν κόρη του θεού ήλιου (Ρα) και διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία. Υπάρχουν υποθέσεις ότι οι γάτες που κατοικούν στα νησιά της Κένυας στο Αρχιπέλαγος Λαμού, είναι πιθανότατα οι τελευταίοι απευθείας απόγονοι των γατών που ζούσαν στην αρχαία Αίγυπτο.[69]

Σε πολλές θρησκείες στην αρχαιότητα υπήρχε η δοξασία ότι οι γάτες είναι εκστατικές ψυχές, σύντροφοι ή οδηγοί για τους ανθρώπους και ότι είναι παντογνώστες αλλά δεν μπορούν να επηρεάσουν τις ληφθείσες αποφάσεις των ανθρώπων, επειδή δεν έχουν φωνή. Στην Ιαπωνία, η Μανέκι Νέκο (Maneki Neko ) είναι μια γάτα που συμβολίζει την καλοτυχία. Ενώ για το Ισλάμ δεν αποτελεί ιερό ζώο, ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν ότι ο Προφήτης Μωάμεθ είχε μια αγαπημένη γάτα, με το όνομα Μουέζα.[70] Λέγεται ότι η αγάπη του για τα ζώα αυτά ήταν τόσο μεγάλη, ώστε "θα προτιμούσε να έμενε χωρίς το μανδύα του παρά να ενοχλούσε μια γάτα που θα κοιμόταν επάνω σε αυτόν".[71]

Υπάρχουν επίσης και προλήψεις σε πολλούς πολιτισμούς για τα ζώα αυτά. Μία από αυτές είναι η πρόληψη ότι αν κάποιος δει μια μαύρη γάτα να περνά μπροστά από αυτόν,τότε θα έχει κακοτυχία αυτός που την είδε. Το 2007 φιλοζωικές οργανώσεις στην Ιταλία ανακήρυξαν την 17η Νοεμβρίου ως ημέρα της μαύρης γάτας, προσπαθώντας να δώσουν τέλος σε αυτήν την προκατάληψη.[72] Επίσης, ιδιαίτερα το Μεσαίωνα πίστευαν ότι οι γάτες είναι μάγισσες ή χρησιμοποιούνται για την ενδυνάμωση των μαγικών δυνάμεων και ικανοτήτων για μάγια. Για το λόγο αυτό κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους εξοντώθηκαν συστηματικά πολλές γάτες. Η εξολόθρευση των τετραπόδων οδήγησε στον πολλαπλασιασμό των αρουραίων και συνακόλουθα σε μαζικούς θανάτους από την επιδημία πανώλης (Μαύρος Θάνατος). Η εν λόγω επιδημία μεταδόθηκε από ψύλλους που είχαν μολύνει τους αρουραίους.

Αιλουροφοβία

Ο υπερβολικός φόβος για τις γάτες ονομάζεται αιλουροφοβία ή σπανιότερα, γαλεοφοβία, από την αρχαία ελληνική λέξη γαλή (=γάτα). Με τον δεύτερο όρο ονομάζεται περισσότερο επιστημονικά ο φόβος για τους καρχαρίες[73] . Η αιλουροφοβία είναι φοβία, που εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους. Καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν τέτοια φοβία είναι η θέαση μιας αληθινής γάτας, η σκέψη ότι η γάτα μπορεί να επιτεθεί σε κάποιον όταν αυτή ή αυτός είναι έξω, η ιδέα της συνάντησης με μια γάτα στο σκοτάδι, φωτογραφίες και βίντεο ή τηλεοπτικές εικόνες με γάτες, όπως επίσης και γούνα που μοιάζει με τη γούνα της γάτας ή παιχνίδια με τη μορφή γάτας.[74] Από τη φοβία αυτή έπασχαν διάσημα πρόσωπα της ιστορίας, όπως ο Ναπολέων Βοναπάρτης.[75] Άλλες γνωστές προσωπικότητες με γατοφοβία ήταν πιθανότατα ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μπενίτο Μουσσσολίνι, ο Αδόλφος Χίτλερ[76] και, από τους πιο σύγχρονους, η Λα Τόγια Τζάκσον[77] και η Τζόντι Φόστερ.

Επτάψυχη γάτα

Σύμφωνα με μύθο σε πολλούς πολιτισμούς, οι γάτες έχουν επτά ζωές (ή εννιά). Ο μύθος αναφέρεται στα φυσικά προτερήματα και στην ταχύτητα με την οποία οι γάτες καταφέρνουν να σώζονται από καταστάσεις κατά τις οποίες απειλείται η ζωή τους.[78] Επίσης, στην ύπαρξη αυτού του μύθου συμβάλλει το γεγονός ότι οι γάτες που πέφτουν από μεγάλο ύψος συχνά είναι ικανές να προσγειωθούν στα πόδια τους εξαιτίας κάποιας αυτόματης αντίδρασης και στρέφουν το σώμα τους ώστε να προσγειωθούν πρώτα τα πόδια τους. Ωστόσο, μπορεί να σκοτωθούν ή να τραυματιστούν αν πέσουν από πολύ μεγάλο ύψος.[79]

Παράδοξα και αξιοπερίεργα γεγονότα

Το 2008 γεννήθηκε στο Περθ της Αυστραλίας μία γάτα με δύο κεφάλια.[80] Νωρίτερα, σε ένα εξίσου παράδοξο περιστατικό μία γάτα γέννησε στην Κίνα ένα γατάκι που μοιάζει με σκυλάκι.[81]

Παραπομπές

  1. ↑ Integrated Taxonomic Information System - ITIS. «ITIS Standard Report Page: Felis catus domestica». 
  2. ↑ «Oldest Known Pet Cat? 9500-Year-Old Burial Found on Cyprus». National Geographic News. 08-04-2008. Ανακτήθηκε στις 06-03-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate=, |date= (βοήθεια)
  3. ↑ Focus, Γάτα ηλικίας 9.500 ετών, 16 Απριλίου 2004.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Meows Mean More To Cat Lovers». Channel3000.com. Ανακτήθηκε στις 14-06-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  5. ↑ MySpaceTV Videos: Ποικιλία από γάτες στο National Geographic
  6. ↑ Διεθνής Ένωση Φίλων της Γάτας- επίσημος ιστότοπος
  7. ↑ in.gr, Εγκλήματα κατά των ζώων στην Κίνα .
  8. ↑ Ios press.gr, εφημερίδα Ελευθεροτυπία: Στο δρόμο της Κρουέλα Ντεβίλ, 18 Ιανουαρίου 2003.
  9. ↑ Wade, Nicholas (29-06-2007). «Study Traces Cat's Ancestry to Middle East». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/06/29/science/29cat.html?em&ex=1183348800&en=46920e3fe2f7c649&ei=5087%0A. Ανακτήθηκε στις 02-04-2008. 
  10. ↑ Cat World (2008). Cat World Records: Heaviest Cat. Retrieved on 30-07-2008 από το http://www.cat-world.com.au/CatRecords.htm.
  11. ↑ Moore, Glenda (2008). Those Amazing Cats. CatStuff. Retrieved στις 30-07-2008 από το http://www.xmission.com/~emailbox/records.htm.
  12. ↑ «Cat Skeleton». Ανακτήθηκε στις 12-12-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  13. ↑ «At Home: Care / Health: Understanding Cats». Ανακτήθηκε στις 15-08-2005.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  14. ↑ Armes, Annetta F. (1900-12-22). «Outline of Cat Lessons». The School Journal LXI: 659. http://books.google.com/books?id=-_gBAAAAYAAJ. Ανακτήθηκε στις 12-11-2007. 
  15. ↑ Πολυδακτυλία στις γάτες
  16. ↑ «Vaccinate Your Cat at Home». Ανακτήθηκε στις 18-10-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  17. ↑ «The Cat Comes Back». Ανακτήθηκε στις 18-10-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  18. ↑ «How to Give Subcutaneous Fluids to a Cat». Ανακτήθηκε στις 18-10-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  19. ↑ «Scruffing your dog or cat». Ανακτήθηκε στις 26-02-2008.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  20. ↑ Strain, G.M. «How Well Do Dogs and Other Animals Hear?». Κρατικό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας. Ανακτήθηκε στις 15-05-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  21. ↑ «The Nose Knows». About.com. Ανακτήθηκε στις 29-11-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  22. ↑ 22,0 22,1 Li, Xia; Weihua Li, Hong Wang, Jie Cao, Kenji Maehashi, Liquan Huang, Alexander A. Bachmanov, Danielle R. Reed, Véronique Legrand-Defretin, Gary K. Beauchamp, Joseph G. Brand (Ιούλιος 2005). «Pseudogenization of a Sweet-Receptor Gene Accounts for Cats' Indifference toward Sugar». PLOS Genetics (Public Library of Science) 1 (1): e3. doi:10.1371/journal.pgen.0010003. 
  23. ↑ Όλα για τις γάτες, Κύηση, γαλουχία και απογαλακτισμός
  24. ↑ Animal Doctor (9 Ιουλίου 2002). "Dear Dr. Fox". The Washington Post, p. C10.
  25. ↑ Ring, Ken and Romhany, Paul (01-08-1999). Pawmistry: How to Read Your Cat's Paws. Berkeley, California: Ten Speed Press. σελίδες p. 10. ISBN 1-58008-111-8.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
  26. ↑ «Normal Values For Dog and Cat Temperature, Blood Tests, Urine and other information in ThePetCenter.com». Ανακτήθηκε στις 01-08-2005.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  27. ↑ Driscoll, Carlos A. et al (27-07-2007). «The Near Eastern Origin of Cat Domestication» (PDF). Science 1: e3. doi:10.1126/science.1139518. PMID 17600185. http://www.mobot.org/plantscience/resbot/repr/add/domesticcat_driscoll2007.pdf. Ανακτήθηκε στις 2008-04-02. 
  28. ↑ Nie W, Wang J, O'Brien PC, et al (2002). «The genome phylogeny of domestic cat, red panda and five mustelid species revealed by comparative chromosome painting and G-banding». Chromosome Res. 10 (3): 209–22. doi:10.1023/A:1015292005631. PMID 12067210. 
  29. ↑ Η γάτα του Αιγαίου στον κατάλογο του PETdirect
  30. ↑ British Shorthair - στοιχεία για τη ράτσα.
  31. ↑ Verhoef-Verhallen, Esther J.J. (1997). Encyclopedia of Cats. σελ. p. 58. ISBN 1901094162. CS1 maint: Extra text (link)
  32. ↑ Δασύτριχες γάτες
  33. ↑ Πληροφορίες για τη σιβηρική γάτα
  34. ↑ Πληροφορίες για τη γάτα της Αγκύρας
  35. ↑ Clutterbuck, Martin R. (2004). Siamese Cats: Legends and Reality. Bangkok: White Lotus. ISBN 974-480-053-4. 
  36. ↑ «Edward Blencowe Gould or Owen Gould». Ανακτήθηκε στις 14-08-2006.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  37. ↑ Ιστότοπος με πληροφορίες για τη ράτσα
  38. ↑ Στοιχεία για τη γάτα του Μπαλί
  39. ↑ Edwards, Alan (2005) [1999]. The Ultimate Encyclopedia of Cats Cat Breeds & Cat Care (στα English). Trevor Turner (Consultant) John Daniels (Photographer). London: Hermes House. ISBN 0754812774 9780754812777 Check |isbn= value: length (βοήθεια). OCLC 76934417. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  40. ↑ Προφίλ της αιγυπτιακής Μάου στο Cat-World.com
  41. ↑ Ιστορία της αιγυπτιακής Μάου , από τη Λίζα Ρουτ, 19 Ιουλίου 2003. TCA Inc.
  42. ↑ Highfield, Roger (31-10-2007). «Cinnamon the cat could offer hope to the blind». The Daily Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/earth/main.jhtml?view=DETAILS&grid=&xml=/earth/2007/10/31/scicat131.xml. Ανακτήθηκε στις 01-11-2007. 
  43. ↑ Stephens, Gloria (2001). Legacy of the Cat (2nd ed. έκδοση). San Francisco: Chronicle Books. σελίδες p. 49. ISBN 0-8118-2910-3.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Extra text (link)
  44. ↑ Γενετικά χαρακτηριστικά της Γάτας του Μαν
  45. ↑ Πληροφορίες για την ιαπωνική γάτα με την κοντή ουρά
  46. ↑ Πληροφορίες για την αμερικανική σγουρή γάτα
  47. ↑ «American Polydactyl». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2007. 
  48. ↑ Η ράτσα στον ιστότοπο της CFA.
  49. ↑ Πληροφορίες για τη φυλή
  50. ↑ «Cat». The Online etymology dictionary. Ανακτήθηκε στις 15-05-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια); Εξωτερικός σύνδεσμος στο |work= (βοήθεια)
  51. ↑ Crum, Walter Ewing. A Coptic Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1939: 601 [1]
  52. ↑ "Le chat: origines et étymologie." Chat et compagnie. 2006. [2]
  53. ↑ SenenAnep Meritamen. "English to Egyptian Dictionary." δημοσιεύτηκε 29 Αυγούστου 2004. Ancient Worlds. AncientWorlds LLC, 2002 [3].
  54. ↑ Webster's Encyclopedic Unabridged Dictionary of the English Language. New York: Gramercy Books, 1996: 1571.
  55. ↑ «Why Do Cats Like High Places?». Drs. Foster & Smith, Inc. Dr. Holly Nash, DVM, MS. 
  56. ↑ «Falling Cats». Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2005. 
  57. ↑ Huy D. Nguyen. «How does a Cat always land on its feet?». Georgia Tech University, School of Medical Engineering. Ανακτήθηκε στις 15-05-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  58. ↑ Veterinary & Aquatic Services Department. «High-Rise Syndrome: Cats Injured Due to Falls». Drs. Foster & Smith, Inc. 
  59. ↑ Καθημερινή, Ανησυχία από τα αποδημητικά πτηνά, 12 Μαρτίου 2006.
  60. ↑ 60,0 60,1 «Substances That Are Poison to Pets». Judy's Health Cafe.com. Ανακτήθηκε στις 18-01-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  61. ↑ 61,0 61,1 61,2 61,3 61,4 61,5 «Toxic to Cats». Vetinfo4Cats. Ανακτήθηκε στις 18-01-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  62. ↑ Allen AL (2003). «The diagnosis of acetaminophen toxicosis in a cat». Canadian Veterinary Journal 44 (6): 509–10. PMID 12839249. http://www.pubmedcentral.gov/articlerender.fcgi?tool=pubmed&pubmedid=12839249. 
  63. ↑ Villar D, Buck WB, Gonzalez JM (1998). «Ibuprofen, aspirin and acetaminophen toxicosis and treatment in Dogs and Cats». Vet Hum Toxicol 40 (3): 156–62. PMID 9610496. 
  64. ↑ Camille DeClementi; Keith L. Bailey, Spencer C. Goldstein, and Michael Scott Orser (December 2004). «Suspected toxicosis after topical administration of minoxidil in 2 cats». Journal of Veterinary Emergency and Critical Care 14 (4): 287–292. doi:10.1111/j.1476-4431.2004.04014.x. 
  65. ↑ «Minoxidil Warning». ShowCatsOnline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 03-01-2007. Ανακτήθηκε στις 18-01-2007. Very small amounts of Minoxidil can result in serious problems or death  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate=, |archivedate= (βοήθεια)
  66. ↑ Rousseaux CG, Smith RA, Nicholson S (1986). «Acute Pinesol toxicity in a domestic cat». Vet Hum Toxicol 28 (4): 316–7. PMID 3750813. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=PubMed&list_uids=3750813&dopt=Abstract. 
  67. ↑ «Antifreeze Warning». The Cat Fanciers' Association, Inc. Ανακτήθηκε στις 15-05-2007.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  68. ↑ «Dealing with cat allergies» (PDF). animaltrustees.org. 
  69. ↑ Couffer, Jack (1998). The Cats of Lamu. New York: The Lyons Press. ISBN 1558216626. 
  70. ↑ Geyer, Georgie Anne (2004). When Cats Reigned Like Kings: On the Trail of the Sacred Cats. 
  71. ↑ Minou Reeves. Muhammad in Europe. New York University (NYU) Press. σελίδες p.52. CS1 maint: Extra text (link)
  72. ↑ Cosmo.gr, Ημέρα αφιερωμένη στις μαύρες γάτες, 17 Νοεμβρίου 2007.
  73. ↑ Η Γαλεοφοβία (Galeophobia) στο Ιατρικό Λεξικό.
  74. ↑ «Cat Phobia Treatment». The Science News-Letter 78 (9): 133. 1960. 
  75. ↑ Ισαάκ Ασίμοφ (1992). Isaac Asimov's Book of Facts. Hastingshouse/Daytrips. .
  76. ↑ Justine Hankins investigates cat-phobia | Weekend | Guardian Unlimited
  77. ↑ [4]
  78. ↑ «Cat Myths, Misinformation and Untruths». Best-cat-art.com. Ανακτήθηκε στις 22-11-2008.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  79. ↑ The ASPCA Warns About High-Rise Falls by Cats. About.com
  80. ↑ Τα Νέα Γάτα ... διπρόσωπη γεννήθηκε στην Αυστραλία, 20 Νοεμβρίου 2008.
  81. ↑ Ακρίτας Γάτα γέννησε κουτάβι!, 5 Μαΐου 2007.

Εξωτερικές συνδέσεις

Ανατομία

Άρθρα

Γενετική

Κτηνιατρικά άρθρα

Οργανισμοί και ενώσεις

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γάτα&oldid=1282495"