Ρίβερ Πλέιτ

Ρίβερ Πλέιτ
Επίσημη ονομασία	Club Atlético River Plate
Προσωνύμιο	Οι Εκατομυριούχοι και Η Λωρίδα
Ίδρυση	25 Μαΐου 1901
Έδρα	Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Στάδιο	Στάδιο Μονουμεντάλ, Μπουένος Άιρες
Προπονητής	Μαρτίν Ντεμιτσέλις
Πρωτάθλημα	Πριμέρα Ντιβισιόν και Liga Argentina de Voleibol – Serie A1
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
	Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
	wikidata (π • σ • ε )

Η Ρίβερ Πλέιτ (ισπανικά: River Plate) ή απλά Ρίβερ, είναι αθλητικό σωματείο της Αργεντινής με έδρα το Νούνιεζ, προάστιο του Μπουένος Άιρες.

Καλλιεργεί τα δημοφιλέστερα ομαδικά αθλήματα στη χώρα (ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση, χόκεϊ επί χόρτου και χειροσφαίριση), είναι όμως γνωστή αποκλειστικά για την ποδοσφαιρική της ομάδα, πολυνίκη του Πρωταθλήματος Αργεντινής με 38 κατακτήσεις και επίσης κάτοχο τεσσάρων Κόπα Λιμπερταδόρες, ενός Διηπειρωτικού Κυπέλλου, ενός Κόπα Σουδαμερικάνα, τριών Ρεκόπα Σουδαμερικάνα, τριών Κυπέλλων Αργεντινής και ένα Κόπα Ιντεραμερικάνα. Συνολικά η Ρίβερ έχει κατακτήσει 18 διεθνείς τίτλους (12 αναγνωρισμένοι από ΟΥΕΦΑ και ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ).

Το 2000, η Ρίβερ Πλέιτ τιμήθηκε από τη ΦΙΦΑ ως η ένατη κορυφαία ομάδα του 20ού αιώνα, η υψηλότερη κατάταξη αργεντίνικης ομάδας. ^[1]

Ακόμη, η Ρίβερ Πλέιτ είναι στην πρώτη θέση της διαχρονικής βαθμολογίας του αργεντίνικου πρωταθλήματος, όντας η ομάδα με τις περισσότερες νίκες, λιγότερες ήττες, περισσότερους πόντους, γκολ και με την καλύτερη διαφορά τερμάτων στο πρωτάθλημα από το 1891. Επίσης είναι η ομάδα με τις περισσότερες νίκες στο Κόπα Λιμπερταδόρες.^[2]

Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1901 στη γειτονιά Λα Μπόκα της αργεντίνικης πρωτεύουσας. Ρίβερ Πλέιτ είναι η αγγλική ονομασία του ποταμού Ρίο ντε λα Πλάτα, στις όχθες του οποίου είναι κτισμένο το Μπουένος Άιρες. Δεν είναι εξακριβωμένο γιατί επιλέχθηκε αυτή η εκδοχή αντί της αυθεντικής ισπανικής - κατά την κυρίαρχη αντίληψη, οφείλεται σε κάποιον απ' τους ιδρυτές του συλλόγου, ο οποίος έμαθε ποδόσφαιρο παρακολουθώντας Άγγλους ναύτες να παίζουν στην προκυμαία του τοπικού παραποτάμιου λιμανιού, δίπλα σε κιβώτια που έγραφαν River Plate.

Κάποια στιγμή μετακόμισε σε άλλη συνοικία, το Παλέρμο, για να εγκατασταθεί τελικά μόνιμα στο βόρειο προάστιο Νούνιες το 1923. Τρία χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα, το οποίο όμως δεν εγγράφεται στις επίσημες στατιστικές, όπως όλες οι διοργανώσεις της ερασιτεχνικής περιόδου (έως το 1931).

Χρυσές περίοδοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολόκληρη η ιστορία της Ρίβερ Πλέιτ είναι γεμάτη τρόπαια και ποδοσφαιριστές παγκόσμιου βεληνεκούς, υπάρχουν όμως κάποιες περίοδοι που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν χρυσές. Πιο συγκεκριμένα:

Με την αυγή του επαγγελματισμού, στις δεκαετίες '30 με '50, η Ρίβερ έφτιαξε μια ομάδα που σάρωνε τα εθνικά πρωταθλήματα, κατακτώντας τις 12 από τις 26 πρώτες διοργανώσεις! Η περίοδος αυτή χαρακτηρίσθηκε από παίκτες που αργότερα θα έκαναν μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη όπως ο Ντι Στέφανο και ο Σίβορι, αλλά κυρίως από τη θρυλική «Μηχανή» (La Máquina), την ομάδα της δεκαετίας του '40 με κορυφαίο τον Χοσέ Μανουέλ Μορένο , η οποία έπαιξε πρώτη το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που τελειοποίησαν δεκαετίες αργότερα οι Ολλανδοί του Γιόχαν Κρόιφ. Κορυφαία φυσιογνωμία της Μηχανής υπήρξε ο σέντερ-φορ Άνχελ Λαμπρούνα, πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 293 γκολ σε 515 αγώνες.

Η επόμενη πολύ καλή περίοδος ξεκίνησε το 1975 και έβαλε τέλος σε δεκαοχτώ χρόνια ξηρασίας. Με το Λαμπρούνα στη θέση του προπονητή και το νεαρό σέντερ-μπακ Ντανιέλ Πασαρέλλα να δεσπόζει εντός των γραμμών του γηπέδου, ο απολογισμός μιας συγκλονιστικής επταετίας ήταν 7 πρωταθλήματα σε 14 διοργανώσεις (στο τελευταίο ο Λαμπρούνα είχε αντικατασταθεί από την έτερη μεγάλη δόξα του παρελθόντος, τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο).

Η περίοδος 1985–86 έχει μείνει χαραγμένη στην ιστορία της Ρίβερ ως η χρονιά που κατέκτησε τα πάντα - πρωτάθλημα Αργεντινής, το πρώτο Κόπα Λιμπερταδόρες και το Διηπειρωτικό Κύπελλο, ενώ είχε και τρεις παίκτες (Πούμπιδο, Ενρίκε, Ρουγιέρι) στη βασική ενδεκάδα της εθνικής ομάδας που στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Μουντιάλ του Μεξικού.

Με την επανακαθιέρωση των δύο πρωταθλημάτων ανά περίοδο, η Ρίβερ έχει να επιδείξει τίτλο τις περισσότερες χρονιές, έχοντας κατακτήσει 6 φορές την Απερτούρα και άλλες τόσες την Κλαουσούρα. Μάλιστα σε δύο περιόδους (1996 -97, 1999-2000) κατέκτησε και τα δύο πρωταθλήματα, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο βάσει του τρόπου που διεξάγονται. Αθλητές αυτής της περιόδου που διακρίθηκαν με τη φανέλα της Ρίβερ πριν μεταπηδήσουν στην Ευρώπη, είναι μεταξύ άλλων οι Σαντιάγο Σολάρι, Ερνάν Κρέσπο, Αριέλ Ορτέγα, Πάμπλο Αϊμάρ, Χαβιέ Σαβιόλα, Γκονσάλο Ιγουαΐν.

Υποβιβασμός και επιστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποβιβασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιουνίου 2011 υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στη Β' Εθνική. Για την παραμονή της στην κατηγορία η Ρίβερ έπαιξε εναντίον της Μπελγκράνο Κόρδοβα σε διπλούς αγώνες. Στον πρώτο αγώνα στην έδρα της Μπελγκράνο έχασε με 2-0. Στον επαναληπτικό του Μονουμεντάλ το παιχνίδι έληξε ισόπαλο 1-1, οδηγώντας την Ρίβερ στον υποβιβασμό της. Τον υποβιβασμό συνόδευσαν μεγάλης έκτασης επεισόδια από τους οπαδούς της.^[3]^[4]^[5]^[6]

Επιστροφή στην Πριμέρα Ντιβισιόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματίας Αλμέυδα αποσύρθηκε ως παίκτης όταν η Ρίβερ υποβιβάστηκε, αναλαμβάνοντας στη συνέχεια ως προπονητής της ομάδας. Στην ομάδα επέστρεψαν οι Φερνάντο Καβενάγκι και Αλεχάντρο Ντομίνγκεζ. Τον Ιανουάριο του 2012, εντάχθηκαν οι Λεονάρντο Πόντσιο και Νταβίντ Τρεζεγκέ. Τον Ιούνιο του 2012 η Ρίβερ κατέκτησε τον τίτλο της κατηγορίας, κερδίζοντας την Αλμιράντε Μπράουν με 2-0 την τελευταία αγωνιστική, επιστρέφοντας στην Πριμέρα Ντιβισιόν για τη σεζόν 2012-13.^[7]^[8]

Επιτυχίες μετά τον υποβιβασμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Μαίου 2014, η Ρίβερ κατέκτησε τον 36ο Πρωτάθλημα της ιστορίας της, κατακτώντας το Τόρνεο Φινάλ, νικώντας την Κίλμες Ατλέτικο με 5-0.^[9] Μία εβδομάδα αργότερα η Ρίβερ κατέκτησε και το 2013-14 Σουπερφινάλ εναντίον της Σαν Λορέντζο. Στις 10 Δεκεμβρίου η Ρίβερ κατέκτησε μετά από 17 χρονιά διοργάνωση της ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ, το Κόπα Σουδαμερικάνα. Στους διπλούς τελικούς επικράτησε της κολομβιανής Ατλέτικο Νασιονάλ με συνολικό σκορ 3-1 (1-1 στην Κολομβία, 2-0 στο Μονουμεντάλ). Στην πορεία προς τον τελικό η Ρίβερ απέκλεισε την Γοδόι Κρουζ, την Λιμπερτάδ, την Εστουδιάντες και την αιώνια αντίπαλο Μπόκα Τζούνιορς.^[10] Την επόμενη χρονιά η Ρίβερ ως κάτοχος του Κόπα Σουδαμερικάνα θα αντιμετωπίσει την Σαν Λορένσο για το Ρεκόπα. Η Ρίβερ θα κατακτήσει το τρόπαιο νικώντας 1-0 και στα δύο ματς.

Το 2015 κατέκτησε το Λιμπερταδόρες έπειτα από 19 χρόνια. Στην φάση των ομίλων η Ρίβερ θα τερματίσει στην δεύτερη θέση πίσω από την φιναλίστ Τίγκρες. Στους αγώνες νοκ-άουτ θα αποκλείσει στην φάση των 16 την μισητή Μπόκα Τζούνιορς (1-0 στο Μονουμεντάλ, 3-0 έπειτα από τιμωρία της Μπόκα στο Μπομπονέρα), έπειτα την Κρουζέιρο 3-1 (ήττα 0-1 στο Μονουμεντάλ και νίκη 3-0 στο Μπέλο Οριζόντε) και στα ημιτελικά την Γκουαρανί 3-1 (2-0 στο Μονουμεντάλ και 1-1 στην Παραγουάη). Στον τελικό επιβλήθηκε της Τίγκρες με 3-0 (0-0 στο Μεξικό, 3-0 στο Μονουμεντάλ). Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων αλλά έχασε το τρόπαιο από την Μπαρτσελόνα (3-0).

Το 2018 κατέκτησε το Λιμπερταδόρες για 4η φορά νικώντας σε επεισοδιακή σειρά αγώνων την μισητή Μπόκα Τζούνιορς. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων κατέκτησε την 3η θέση.

Το 2019 έφτασε κοντά στην κατάκτηση του Λιμπερταδόρες για δεύτερη σερί χρονιά αλλά στον τελικό της Λίμα ηττήθηκε 2-1 με ανατροπή από την βραζιλιάνικη Φλαμένγκο.

Το 2021 κατακτά το 37ο πρωτάθλημα Αργεντινής με απολογισμό 16 νίκες, 6 ισοπαλίες και 3 ήττες υπό τη καθοδήγηση του Μαρσέλο Γκαγιάρδο ενώ το 2023 με την ανακαίνιση του Μονουμεντάλ που έφτασε πλέον τις 84.567 θέσεις χωρητικότητας κατέκτησε το 38ο πρωτάθλημα με ρεκόρ 19 νίκες, 4 ισοπαλίες και 4 ήττες υπό την καθοδήγηση του Μαρτίν Ντεμικέλις.

Μονουμεντάλ - Σουπερκλάσικο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1938 η Ρίβερ αγωνίζεται στο ιδιόκτητο στάδιο «Μονουμεντάλ» - επισήμως Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti, σε ακριβή μετάφραση Στάδιο προς τιμήν του Αντόνιο Βεσπούτσιο Λιμπέρτι, παλαιού προέδρου του συλλόγου. Από την ανέγερσή του μέχρι σήμερα έχει γνωρίσει πολλές ανακαινίσεις, με σημαντικότερη αυτή για το Μουντιάλ του '78, του οποίου φιλοξένησε τον τελικό. Είναι ένα από τα λίγα γήπεδα μεγάλης ποδοσφαιρικής ομάδας στην Αργεντινή, που διαθέτει πλήρη υποδομή για αγώνες στίβου. Στη σημερινή μορφή του έχει χωρητικότητα 70.054 θεατών.

Αιώνια αντίπαλος της Ρίβερ είναι η Μπόκα Τζούνιορς, η οποία εδρεύει στη συνοικία Λα Μπόκα, εκεί δηλαδή που πρωτοξεκίνησε η Ρίβερ. Οι μεταξύ τους αναμετρήσεις ονομάζονται Superclásico (Υπέρ-Ντέρμπι) και συγκαταλέγονται στα πιο φανατισμένα παιχνίδια παγκοσμίως.

Συνηθέστερο προσωνύμιο του συλλόγου είναι το «Εκατομμυριούχοι» (Millonarios). Οφείλεται στο γεγονός ότι τα πρώτα χρόνια μετά την επαγγελματοποίηση του αργεντίνικου πρωταθλήματος (1931), η διοίκηση είχε ξοδέψει αμύθητα - για την εποχή - ποσά ώστε να χτίσει την ομάδα που δέσποζε έως τη δεκαετία του '50.

Οι τελικοί σε παγκόσμιες διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ημερομηνία	Χώρα	Αποτέλεσμα	Διοργάνωση
14/12/1986	Ιαπωνία	Ρίβερ Πλέιτ 1-0 Στεάουα Βουκουρεστίου	Διηπειρωτικό Κύπελλο
26/11/1996	Ιαπωνία	Ρίβερ Πλέιτ 0-1 Γιουβέντους	Διηπειρωτικό Κύπελλο
20/12/2015	ΗΑΕ	Ρίβερ Πλέιτ 0-3 Μπαρτσελόνα	Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα της Ρίβερ το 1930
1941
1947
1969
1993
1998
Ο Έντσο Φραντσέσκολι, από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Ρίβερ.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτάθλημα Αργεντινής (38) - οι ονομασίες αναφέρονται στα διαφορετικά συστήματα διεξαγωγής, όλοι οι τίτλοι είναι ισοδύναμοι: 1920 AAm, 1932, 1936 (Κόπα Καμπεονάτο) ^[11] ,1936 (Κόπα ντ'Όρο) ^[12]^[13] ,1937, 1941, 1942, 1945, 1947, 1952, 1953, 1955, 1956, 1957, 1975 Μετροπολιτάνο, 1975 Νασιονάλ, 1977 Μετροπολιτάνο, 1979 Μετροπολιτάνο, 1979 Νασιονάλ, 1980 Μετροπολιτάνο, 1981 Νασιονάλ, 1985-86, 1989-90, 1991 Απερτούρα, 1993 Απερτούρα, 1994 Απερτούρα, 1996 Απερτούρα, 1997 Απερτούρα, 1997 Κλαουσούρα, 1999 Απερτούρα, 2000 Κλαουσούρα, 2002 Κλαουσούρα, 2003 Κλαουσούρα, 2004 Κλαουσούρα, 2008 Κλαουσούρα, 2014 Φινάλ, 2021, 2023