Μαριάνο Ραχόι

Μαριάνο Ραχόι
Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 21 Δεκεμβρίου 2011
Αναπληρωτής	Σοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία
Μονάρχης	Φίλιππος ΣΤ΄
Προκάτοχος	Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
Αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 11 Μαρτίου 2004
Προκάτοχος	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Αρχηγός της Αντιπολίτευσης
Περίοδος 17 Απριλίου 2004 – 21 Δεκεμβρίου 2011
Πρωθυπουργός	Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
Προκάτοχος	Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
Διάδοχος	Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμπάλκαμπα
Υπουργός για την Προεδρία της Ισπανίας
Περίοδος 9 Ιουλίου 2002 – 1 Σεπτεμβρίου 2003
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Χουάν Χοσέ Λούκας Χιμένεθ
Διάδοχος	Χαβιέρ Αρένας
Περίοδος 28 Απριλίου 2000 – 28 Φεβρουαρίου 2001
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Φρανθίσκο Άλβαρεθ Κάσκος
Διάδοχος	Χουάν Χοσέ Λούκας Χιμένεθ
Πρώτος Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Περίοδος 28 Απριλίου 2000 – 1 Σεπτεμβρίου 2003
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Φρανθίσκο Άλβαρεθ Κάσκος
Διάδοχος	Ροδρίγο Ράτο
Υπουργός Εσωτερικών της Ισπανίας
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 27 Φεβρουαρίου 2001
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Χάιμε Μαγιόρ Ορέχα
Διάδοχος	Άνχελ Αθέμπες
Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Ισπανίας
Περίοδος 20 Ιανουαρίου 1999 – 27 Απριλίου 2000
Πρωθυπουργός	Χοσέ Μαρία Αθνάρ
Προκάτοχος	Εσπεράνθα Αγκίρρε
Διάδοχος	Πιλάρ ντελ Καστίγιο
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	27 Μαρτίου 1955 (1955-03-27), Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, Ισπανία
Εθνότητα	Ισπανική
Πολιτικό κόμμα	Λαϊκό Κόμμα
Σύζυγος	Ελβίρα Φερνάντεθ Μπαλμπόα (1996-σήμερα)
Παιδιά	2
Κατοικία	Παλάτι του Μονκλόα
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα
Θρήσκευμα	Ρωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Ιστοσελίδα	http://www.rajoy.es/
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαριάνο Ραχόι Μπρέι (Mariano Rajoy Brey, 27 Μαρτίου 1955) είναι Ισπανός πολιτικός, επικεφαλής του δεξιού Λαϊκού Κόμματος από το 2004. Κατέχει τη θέση του Πρωθυπουργού της Ισπανίας σταθερά από τον Δεκέμβριο του 2011, όταν αναδείχθηκε νικητής των ισπανικών βουλευτικών εκλογών με απόλυτη πλειοψηφία. Ακολουθώντας τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2015 διατέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός της χώρας, θέση που διατήρησε και με το πέρας των επαναληπτικών εκλογών του Ιουνίου του 2016. Την υπηρεσιακότητα ανέτρεψε η υποστήριξη που του παρείχε στις 29 Νοεμβρίου 2016 έλαβε το Κοινοβούλιο της Ισπανίας, με την υποστήριξη του Κόμματος των Πολιτών και την αποχή της πλειοψηφία των βουλευτών των Σοσιαλιστών.

Κατά τη θητεία του αντιμετώπισε την οικονομική κρίση και προώθησε μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση ενώ ήταν μάρτυρας της κατάρρευσης του δικομματισμού και ανάδειξης των δύο νέων κομμάτων, Μπορούμε και Πολίτες. Παράλληλα είχε να διαχειριστεί πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς που επηρέασαν το κόμμα του και την ανάφλεξη των αποσχιστικών τάσεων στην Καταλονία.

Βιογραφικά στοιχεία

Προσωπικά στοιχεία

Γόνος αστικής οικογένειας της Γαλικίας, στη βορειοδυτική Ισπανία, γεννήθηκε το 1955 στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Ο παππούς του, συντηρητικός δημοκρατικός, ήταν δικηγόρος και ο αυστηρών αρχών πατέρας του, δικαστής. Ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειας, ο Ραχόι σπούδασε νομικά. Σε νεαρή ηλικία υπέφερε από σοβαρό τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα που του άφησε ανεξίτηλα σημάδια στο πρόσωπο. Στις 28 Δεκεμβρίου 1996 παντρεύτηκε την Ελβίρα Φερνάντες Μπαλμπόα, με την οποία έχει δύο γιους.

Πολιτική καριέρα

Ως μέλος του κόμματος της Λαϊκής Συμμαχίας (Alianza Popular) εξελέγη βουλευτής της επαρχίας της Ποντεβέδρα το 1986 και, ένα χρόνο μετά, ανέλαβε τα καθήκοντα του αντιπροέδρου της περιφερειακής κυβέρνησης της Γαλικίας. Το 1989 εξελέγη γενικός γραμματέας του κόμματός του στη Γαλικία, προτού λάβει το 1990 τον τίτλο του αναπληρωτή γραμματέα του νεοσύστατου κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος, διαδόχου της Λαϊκής Συμμαχίας.

Μετά τη νίκη του Λαϊκού Κόμματος στις Γενικές Εκλογές του 1996, ανέλαβε το πόστο του Υπουργού Δημόσιας Διοίκησης υπό τον Χοσέ Μαρία Αθνάρ. Ως Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού τρία χρόνια μετά έγινε, μετά τις Γενικές Εκλογές του 2000, το δεξί χέρι του Αθνάρ, πρώτος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Προεδρίας. Το 2001, πέρασε στο Υπουργείο Εσωτερικών, ωστόσο ανακλήθηκε σε εκείνο της Προεδρίας, σε συνδυασμό με τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, μετά από εκτενή ανασχηματισμό της Κυβέρνησης τον Ιούλιο του 2002. Ανάμεσα στις προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει ως κυβερνητικός αξιωματούχος ήταν και η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από το δεξαμενόπλοιο Πρεστίζ κοντά στις ακτές της Γαλικίας το 2002.

Το 2003, ο Αθνάρ τον επέλεξε ως διάδοχό του και Γενικό Γραμματέα του Λαϊκού Κόμματος. Στις Γενικές Εκλογές του 2004 γνώρισε την ήττα από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα του Χοσέ Λουίς Ροδρίγεθ Θαπατέρο, κρατώντας το ρόλο του αρχηγού της αντιπολίτευσης. Μετά από δεύτερη ήττα το 2008, επικράτησε τελικά στις γενικές εκλογές του 2011, αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία της Ισπανίας. Το Λαϊκό Κόμμα, με ποσοστό 43,5% και 186 έδρες επί συνόλου 350, κατέκτησε ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και το μεγαλύτερο θρίαμβο στην ιστορία του, καταποντίζοντας τους κυβερνώντες Σοσιαλιστές, που γνώρισαν τη χειρότερη ήττα τους, με ποσοστό 29% και 110 έδρες.

Γενικές εκλογές του 2015 και πολιτικό αδιέξοδο

Οι γενικές εκλογές του 2015 διεξήχθησαν στις 20 Δεκεμβρίου. Το αποτέλεσμα ήταν θετικό για το Λαϊκό Κόμμα, καθώς κατάφερε να παραμείνει το δημοφιλέστερο κόμμα, ωστόσο έχασε τις 64 από τις 187 έδρες που είχε καταλάβει στις προηγούμενες εκλογές και συνεπώς την αυτοδυναμία. Οι εκλογές οδήγησαν σε ένα εύθραυστο κοινοβούλιο, όπου κανένα κόμμα δεν είχε την πλειοψηφία. Το πολιτικό αδιέξοδο ενισχύθηκε έπειτα από την άρνηση του Ραχόι να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού τον Ιανουάριο του 2016 και την αποτυχία του γενικού γραμματέα των Σοσιαλιστών, Πέδρο Σάντσεθ, να λάβει την υποστήριξη του Μπορούμε σε μια πιθανή συνεργασία με τους Πολίτες και τον Συνασπισμό των Κανάριων. Εν τω μεταξύ, ο Μαριάνο Ραχόι λειτουργούσε ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός.

Επαναληπτικές εκλογές του 2016 και επιστροφή στο πρωθυπουργικό αξίωμα

Στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου 2016, το Λαϊκό Κόμμα αναδείχθηκε εκ νέου πρώτο. Η άρνηση των Σοσιαλιστών να υποστηρίξουν μια κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι και η αδυναμία τους να έρθουν σε συμφωνία με το Μπορούμε και του Καταλανούς εθνικιστές επέφερε ένα νέο πολιτικό αδιέξοδο. Μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου η προοπτική τρίτων συνεχόμενων εκλογών ήταν εμφανής. Εν τούτοις η εξέγερση της πλειοψηφίας των περιφερειακών βαρόνων του Σοσιαλιστικού Κόμματος με επικεφαλής την Σουσάνα Ντίαθ και η απόπεμψη του Πέδρο Σάντσεθ, που εξαρχής είχε υιοθετήσει αρνητική στάση έναντι οποιασδήποτε συνεννόησης με το Λαϊκό Κόμμα, από τη θέση του γενικού γραμματέα, άλλαξε τη θέση των Σοσιαλιστών. Στις 29 Νοεμβρίου 2016, ο Μαριάνο Ραχόι έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου της Ισπανίας με τη θετική ψήφο του Κόμματος των Πολιτών, του Συνασπισμού των Κανάριων και την αποχή της πλειοψηφίας των βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• (Ισπανικά) Mariano Rajoy, επίσημη προσωπική ιστοσελίδα.
• (Ισπανικά) Partido Popular, επίσημος ιστότοπος του κόμματος.
• (Ελληνικά) Ισπανικές Εκλογές 2011, αφιέρωμα στον ιστότοπο In.gr.