Burning Up
"Burning Up" | ||||
---|---|---|---|---|
Εξώφυλλο σινγκλ | ||||
Single από Μαντόνα | ||||
από το άλμπουμ Madonna | ||||
B-side | Physical Attraction | |||
Κυκλοφόρησε | 9 Μαρτίου 1983 | |||
Format |
| |||
Ηχογραφήθηκε | 1982 Sigma Sound Studios (Νέα Υόρκη) | |||
Είδος | Dance-rock[1] - Post-disco[2] | |||
Διάρκεια | 3:45 | |||
Γλώσσα | Αγγλικά | |||
Δισκογραφική | Sire, Warner Bros. Records | |||
Στιχουργός | Μαντόνα | |||
Παραγωγός | Reggie Lucas | |||
singles των Μαντόνα ανά χρονολογία | ||||
| ||||
"Burning Up" στο YouTube |
Burning Up ονομάζεται το τραγούδι της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Μαντόνα από το επώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ της. Κυκλοφόρησε ως σινγκλ στις 9 Μαρτίου 1983 από την Sire Records. Η τραγουδίστρια παρουσίασε ένα πρόχειρο ντέμο στην εταιρεία, η οποία ενέκρινε την επίσημη ηχογράφηση του τραγουδιού αφού το προηγούμενο σινγλ, "Everybody", είχε γίνει χορευτικό χιτ. Η Μαντόνα συνεργάστηκε με τον Reggie Lucas, ο οποίος παρήγαγε το σινγκλ, ενώ ο John Benitez παρείχε τα κιθαριστικά riffs και τα πίσω φωνητικά. Μουσικά ενσωματώνει μπάσο, συνθεσάιζερ και ντραμς. Οι στίχοι είναι γραμμένοι από την Μαντόνα ολοκληρωτικά, και μιλούν για την έλλειψη ντροπής στο να εκφράσει το πάθος της στον εραστή της.
Κυκλοφόρησε με το "Physical Attraction" στην B-side, το οποίο εμφανίζεται και αυτό στο ντεμπούτο άλμπουμ της. Δέχτηκε μικτές κριτικές από σύγχρονους κριτικούς και συγγραφείς, οι οποίοι σημείωσαν τη σκοτεινότερη, βιαστική σύνθεση, ενώ εγκωμίασαν τα χορευτικά beats. Το σινγκλ απέτυχε να γίνει εμπορική επιτυχία οπουδήποτε, εκτός από την Αυστραλία, όπου έγινε τοπ 20 χιτ, αλλά και στα χορευτικά τσαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες, φτάνοντας την τρίτη θέση. Μετά από μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων σε κλαμπ για την προώθηση του τραγουδιού, προστέθηκε στην λίστα τραγουδιών της The Virgin Tour περιοδείας (1985). Μια εκδοχή με ηλεκτρική κιθάρα εκτελέστηκε στην περιοδεία Re-Invention Tour το 2004, και στην Rebel Heart Tour το 2015-2016.
Το συνοδευτικό μουσικό βίντεο του τραγουδιού απεικονίζει τη Μαντόνα σε κλασικές υποταγμένες γυναικείες στάσεις, ενώ υποφέρει και σέρνεται με πάθος σ' έναν άδειο δρόμο για τον εραστή της, που φαίνεται να έρχεται από πίσω της μέσα σ' ένα αυτοκίνητο. Το βίντεο τελείωσε δείχνοντας την Μαντόνα να οδηγάει το αυτοκίνητο με προκλητικό χαμόγελο στα χείλη, καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα ότι μάλλον εκείνη είχε πάντα το πάνω χέρι. Πολλοί συγγραφείς σημείωσαν ότι το μουσικό βίντεο του "Burning Up" ήταν η αρχή της απεικόνισης της Μαντόνα ως γυναίκα που παίρνει τον έλεγχο μίας άστατης ανδρικής σεξουαλικότητας.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1982, η Μαντόνα ζούσε στη Νέα Υόρκη και προσπαθούσε να ξεκινήσει τη μουσική της καριέρα. Ο φίλος της από το Ντιτρόιτ, ο Stephen Bray, έγινε ντράμερ της μπάντας της. Εγκαταλείποντας τη hard-rock μουσική υπέγραψαν ένα συμβόλαιο με μια εταιρεία, τη Gotham Records, και αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη φανκ. Σύντομα άλλαξαν αυτό το πλάνο τους.[3] Η Μαντόνα κουβαλούσε κασέτες τριών τραγουδιών, ονομαστικά τα "Everybody", "Ain't No Big Deal" και "Burning Up". Η τραγουδίστρια παρουσίασε το "Everybody" στον ντι τζέι Mark Kamins, ο οποίος αφού το άκουσε, την πήγε στην εταιρεία Sire Records, όπου υπέγραψε συμβόλαιο για την κυκλοφορία ενός σινγκλ.[4] Όταν το "Everybody" έγινε χορευτική επιτυχία, η Sire αποφάσισε να ακολουθήσει η κυκλοφορία ενός άλμπουμ για την τραγουδίστρια. Ωστόσο, η Μαντόνα επέλεξε να μην συνεργαστεί με τον Bray και τον Kamins. Επέλεξε τον παραγωγό της Warner Bros. Records, Reggie Lucas. Ο Michael Rosenblatt, διευθυντής καλλιτεχνών και ρεπερτορίου της Sire Records, εξήγησε στον Kamins ότι ήθελαν έναν παραγωγό που είχε περισσότερη εμπειρία, και για αυτό επιλέχθηκε ο Lucas.[5] Ώθησε την Μαντόνα σε μια πιο ποπ κατεύθυνση και παρήγαγε τα "Burning Up" και "Physical Attraction".[4]
Κατά την παραγωγή των κομματιών, ο Lucas άλλαξε ριζικά τη δομή τους από τις αρχικές ντέμο εκδοχές. Η Μαντόνα δεν δέχτηκε της αλλαγές, οπότε ο John "Jellybean" Benitez, ένας ντι τζέι, κλήθηκε να κάνει remix τα κομμάτια.[4] Πρόσθεσε μερικά επιπλέον κιθαριστικά riffs και φωνητικά στο "Burning Up".[4] Η Sire Recods υποστήριξε την προώθηση του σινγκλ, στέλνοντας τη Μαντόνα σε κλαμπ γύρω από τη Νέα Υόρκη. Επίσης, προσέλαβαν μια στυλίστρια και σχεδιάστρια κοσμημάτων, την Maripol, η οποία βοήθησε την Μαντόνα στο εξώφυλλο του σινγκλ.[6] Το εξώφυλλο του 12" σινγκλ σχεδιάστηκε από τον Martin Burgoyne.[5]
Σύνθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μουσικά, το "Burning Up" έχει μια έντονη διάταξη που προέρχεται από το μπάσο, τη κιθάρα και το drum machine.[7] Τα κιθαριστικά riffs δεν είναι χαρακτηριστικό που χρησιμοποίησε η τραγουδίστρια σε επόμενους δίσκους. Τα τομ-τομ νταμς beats που χρησιμοποιούνται στο τραγούδι θυμίζουν δουλειές του Φιλ Κόλινς.[7] Ενσωματώνει ηλεκτρική κιθάρα και τελευταίας τεχνολογίας συνθεσάιζερ της εποχής.[8] Το ρεφρέν είναι μια τριπλή επανάληψη ενός στίχου, ενώ η γέφυρα αποτελείται από στίχους με διπλή έννοια που περιγράφουν τι είναι πρόθυμη να κάνει για τον εραστή της, και ότι είναι ατομίστρια και αναίσχυντη.[7]
Σύμφωνα με την παρτιτούρα που δημοσίευσε ο Alfred Publishing στο Musicnotes.com, το "Burning Up" είναι γραμμένο σε ρυθμό 4/4 με ένα χορευτικό τέμπο 138 παλμών ανά λεπτό. Έχει συντεθεί σε κλειδί B minor, με τα φωνητικά της Μαντόνα να κυμαίνονται από A3 σε B4. Το σινγκλ ακολουθεί την κοινή συγχορδία Bm–Bm–A–E.[9]
Κυκλοφορία και αποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κριτικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο συγγραφέας Rikky Rooksby, στο βιβλίο του The Complete Guide to the Music of Madonna, σχολίασε ότι το τραγούδι ήταν αισθητά πιο αδύναμο σε σύγκριση με άλλα σινγκλ του άλμπουμ, όπως τα "Lucky Star" and "Borderline".[7] Ο Sal Cinquemani του Slant Magazine ονόμασε το κομμάτι "edgy" και βουτηγμένο-στη-πανκ.[10] Ο Stephen Thomas Erlewine από την Allmusic σχολίασε ότι το "Burning Up" και το B side "Physical Attraction" έχουν μια σκοτεινότερη σύνθεσή.[11] Ο Don Shewey του Rolling Stone αποκάλεσε το τραγούδι «απλό πράγμα» και εγκωμίασε τη B side.[12] O Robert Christgau έγραψε: «αν νομίζατε ότι η ντίσκο πέθανε, κάνετε λάθος, επανήλθε από τους "τρελούς" που πιστεύουν ότι αξίζει να ζήσει. Αυτή η αναίσχυντη ξανθιά είναι μια από αυτούς, και με την πανούργα βοήθεια μιας εξαιρετικής επιλογής παραγωγών, έρχεται μ' έναν απίστευτα υποκατάστατο ήχο που είναι πιο σφιχτός και απ' την κοιλιά της».[13] Το 2018, ο Paul Schrodt από το Slant σχολίασε ότι ήταν ένα από τα πιο επιθετικά τραγούδια της καριέρας της.[14]
Ο Jim Farber από το Entertainment Weekly δήλωσε ότι το σινγκλ αποδεικνύει πως η Μαντόνα θα μπορούσε να κάνει ροκ μουσική επίσης.[15] Ο Mark Savage του BBC News το χαρακτήρισε ως ένα «ξεχασμένο διαμάντι» της καριέρας της.[16] Ομοίως, ο Adam Graham των The Detroit News είπε ότι ήταν υποτιμημένο.[17] Ο Alex Needham της εφημερίδας The Guardian, το ερμήνευσε σαν ένα μανιφέστο (για του στίχους: "I’ll do anything, I’m not the same, I have no shame").[a][18] Με μια λιγότερο θετική άποψη, η εφημερίδα The Washington Times δήλωσε ότι δεν ήταν ένα από τα καλύτερα τραγούδια της και είναι προτιμότερο να το «θάψει».[19] Το 2014, ο Matthew Jacobs της Huffington Post σημείωσε ότι ήταν η πανκ περσόνα της Μαντόνα που ποτέ δεν αγκάλιασε.[20] Ο Chuck Arnold της Entertainment Weekly σχολίασε: «το "Burning Up" θα έπρεπε να είχε γίνει μεγάλη επιτυχία, αλλά κατέληξε fan favorite όταν η φήμη της τραγουδίστριας μεγάλωσε».[21] Ο Matthew Rettenmund, συγγραφέας του Encyclopedia Madonnica, το χαρακτήρισε πιασάρικο.[22] Το αμερικανικό περιοδικό The Advocate, το ονόμασε ένα από τα πιο σέξι τραγούδια της δεκαετίας του 1980.[23] Ο Mark Lore του Portland Mercury δήλωσε ότι τα "Everybody" και "Burning Up" ήταν αληθινά διαμάντια, ύμνοι της Νέας Υόρκης, που επισκιάστηκαν δυστυχώς από τα κλασικά "Borderline "και "Holiday".[24]
Εμπορική απόδοση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κυκλοφόρησε στις 9 Μαρτίου 1983.[25] Όπως ο προκάτοχος του, το "Everybody", το τραγούδι απέτυχε να μπει στο Billboard Hot 100 τσαρτ,[26] Κατάφερε να φτάσει στο νούμερο τρία στα χορευτικά Hot Dance Club τσαρτ, μένοντας εκεί για 16 εβδομάδες.[27] Ήταν τοπ 20 χιτ στην Αυστραλία τον Ιούνιο του 1984, φτάνοντας τη 13η θέση.[28] Το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε ως μουσική υπόκρουση για μια σκηνή στην ταινία "The Wild Life", το 1984.[7]
Μέχρι τον Απρίλιο του 2020 έχει συγκεντρώσει 5.5 εκατομμύρια προβολές στο YouTube και 6 εκατομμύρια streams στο Spotify.
Αναγνώριση και βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρονιά | Οργάνωση | Λίστα | Θέση | Παρ. |
---|---|---|---|---|
2013 | Boy Culture | Immaculate Perception: Every Madonna Song, Best To Worst | [22] | |
2014 | Huffington Post | The Definitive Ranking Of Madonna Singles | [20] | |
2018 | Slant | Every Madonna Single Ranked | [14] | |
2018 | Jenesaispop.Com | 60 Best Madonna Songs | [29] | |
2018 | Entertainment Weekly | Madonna's 60 best singles, ranked | [21] | |
2018 | Vanity Fair España | Madonna Singles Ranked | [30] | |
2020 | Parade | 100 Best Madonna Songs of All Time | [31] |
Μουσικό βίντεο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Sire Records ανέθεσε τη σκηνοθεσία του βίντεο στον Steve Barron, ο οποίος σκηνοθέτησε και το "Billie Jean" του Μάικλ Τζάκσον λίγους μήνες πριν.[32] Η φίλη της Μαντόνα, Ντέμπι Μαζάρ, προσλήφθηκε ως μακιγιέζ και η Maripol ήταν η στυλίστρια της, ενώ ο Ken Compton, η σχέση της εκείνη τη περίοδο, εμφανίστηκε σαν εραστής της στο βίντεο. Μέχρι τη στιγμή που κυκλοφόρησε το βίντεο, το MTV είχε αρχίσει να δείχνει χορευτικά μουσικά βίντεο, γι' αυτό και το "Burning Up" έγινε ένα μικρό χιτ στο κανάλι.[33] Η αφήγηση του βίντεο δείχνει τη Μαντόνα να φοράει ένα άσπρο φόρεμα και τα διάσημα λαστιχένια βραχιόλια της, που στην πραγματικότητα ήτανε ταινίες γραφομηχανής.[7] Παρουσιάζεται σαν ένα αβοήθητο θύμα όπως τα στερεότυπα θηλυκά στις ταινίες του βουβού κινηματογράφου, ενώ παίρνει κλασικές υποτακτικές γυναικείες πόζες (που θυμίζουν Μέριλιν Μονρόε τη δεκαετία του 1940) και σέρνεται σ’ έναν άδειο δρόμο περιμένοντας τον αγαπημένο της, ο οποίος εμφανίζεται να τρέχει με το αυτοκίνητο, μέχρι που ξαφνικά την χτυπάει.[34] Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύεται, καθότι το βίντεο τελειώνει δείχνοντας τη Μαντόνα να οδηγεί το ίδιο αυτοκίνητο έχοντας ένα προκλητικό χαμόγελο στα χείλη, και με τον άντρα να μη φαίνεται πουθενά, δίνοντας το μήνυμα ότι μάλλον εκείνη είχε το πάνω χέρι, θέμα που επαναλαμβάνεται σε όλη τη σταδιοδρομία της.[33][35] Ο Barron για τη διαδικασία ανάπτυξης του μουσικού βίντεο, δήλωσε:
Πήγα στη Νέα Υόρκη να τη γνωρίσω, απρόθυμα, και εμφανίστηκα σε μια διεύθυνση στο SoHo, όπου ήταν τελικά ένα κατειλημμένο κτίριο. Η Μαντόνα ήταν σπάνια εντελώς ντυμένη, γυμναζόταν σ' ένα ντίσκο κομμάτι. Ήταν χαρισματική. Πάντα στήριζε το κεφάλι της στο τραπέζι ενώ μιλάγαμε, πολύ ερωτική, και αυτό μου έδωσε την ιδέα για μια σκηνή στο βίντεο, όταν είναι στο δρόμο και η κάμερα είναι πολύ χαμηλά και κοντινά.[36]
Το μουσικό βίντεο του "Burning Up" ήταν η αρχή της απεικόνισης της Μαντόνα ως γυναίκα που παίρνει τον έλεγχο μίας άστατης ανδρικής σεξουαλικότητας. Ακόμα και αν το τραγούδι περιέχει στίχους που απεικονίζουν κάποια γυναικεία αδυναμία, όπως ο στίχος "Do you want to see me down on my knees?",[b] το βίντεο δημιουργεί την ακριβώς αντίθετη εντύπωση.[34] Στο συγκεκριμένο στίχο η τραγουδίστρια εμφανίζεται γονατισμένη στο δρόμο μπροστά από το αυτοκίνητο που τρέχει προς το μέρος της, και στρέφει το κεφάλι της προς τα πίσω εκθέτοντας το λαιμό της, παίρνοντας –φαινομενικά- την απόλυτη στάση υποταγής. Εντούτοις, ο τόνος της φωνής και το βλέμμα της στην κάμερα απεικονίζουν μία σκληρότητα και μία περιφρόνηση που έρχεται σ’ αντίθεση με την υποταγή που υποδηλώνει η στάση του σώματος και μετατρέπει τον στίχο σε πρόκληση –αν όχι απειλή- προς τον αγαπημένο της. Έτσι, ενώ η τραγουδίστρια δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς έναν άντρα και ότι είναι πρόθυμη να τον ευχαριστήσει, στο τέλος αυτό που κάνει είναι να ικανοποιεί τις δικές της επιθυμίες.[34][35]
Ο συγγραφέας Andrew Morton, στη βιογραφία της Μαντόνα, σχολίασε ότι το βίντεο ήταν η πρώτη εισαγωγή της Αμερικής στη σεξουαλική πολιτική της Μαντόνα.[33] Ο συγγραφέας Robert Clyde Allen στο βιβλίο Channels Of Discourse: television and contemporary criticism (1987) σύγκρινε το βίντεο με αυτό του "Material Girl". Σύμφωνα με τον Allen, και τα δύο βίντεο έχουν ένα ακαθόριστο τέλος, υιοθετώντας μία σειρά λογοπαίγνιων και εκθέτοντας μία υπερβολή σε ότι αφορά το στυλ της Μαντόνα. Τα θέματα που περιλαμβάνονται στο βίντεο είναι αυτά της σεξουαλικότητας και της θρησκείας. Η εικόνα της Μαντόνα να γονατίζει και να τραγουδάει ότι «φλέγεται από έρωτα» είναι μία απεικόνιση της παραδοσιακής χριστιανικής ιδεολογίας που θέλει τη γυναίκα αδύναμη και υποταγμένη σε μία πατριαρχική κοινωνία.[34][35] Η φράση "I have no shame" ερμηνεύεται από τον συγγραφέα James B. Twitchell στο βιβλίο For Shame, ως μία προσπάθεια να διαχωρίσει η τραγουδίστρια τη θέση της από τις σύγχρονες γυναίκες τραγουδίστριες της εποχής της.[37][35]
Ζωντανές εμφανίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πριν την κυκλοφορία η Μαντόνα προώθησε το τραγούδι σε διάφορα κλαμπ της Νέας Υόρκης.[6] Αφού τελείωσε με την Νέα Υόρκη, ταξίδεψε στο Λονδίνο για να το προωθήσει σε κλαμπ όπως Heaven, Camden Palace, Beatroot Club και The Haçienda στο Μάντσεστερ. Ωστόσο, οι εμφανίσεις δεν δέχτηκαν θετική ανταπόκριση από το βρετανικό κοινό.[38] Το κομμάτι παίχτηκε στην The Virgin Tour περιοδεία το 1985 αλλά παραλείφθηκε από το Madonna Live: The Virgin Tour βίντεο άλμπουμ που κυκλοφόρησε από την Warner Home Video.[39] Ο Jon Pareles από τους The New York Times ένιωσε ότι η Μαντόνα πόζαρε σαν την Μέριλιν Μονρόε κατά τη διάρκεια της παράστασης.[40] Ο Mikel Longoria των The Dallas Morning News αποκάλεσε την εμφάνιση ζωηρή και ενεργητική.[41]
Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα η τραγουδίστρια συμπεριέλαβε το τραγούδι στην περιοδεία της Re-Invention Tour (2004), στην στρατιωτική ενότητα. Ήταν ντυμένη με στρατιωτικά ενδύματα και έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα. Καθώς τραγουδούσε, από πίσω της υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός τηλεοράσεων που έδειχναν εναλλασσόμενες σκηνές πολέμου και σεξ, οι οποίες φαίνεται σαν να έχουν τραβηχτεί με βιντεοκάμερα. Ο Kelefa Sanneh από τους The New York Times περιέγραψε ότι η εμφάνιση και τα σκηνικά θύμιζαν τις φυλακές Αμπού Γκράιμπ.[42] Εκτέλεσε μια remix εκδοχή του σινγκλ στην Rebel Heart Tour (2015–2016). Παρόμοια με την Re-Invention Tour, η Μαντόνα παίζει μια ηλεκτρική κιθάρα Gibson Flying V κατά την διάρκεια της εμφάνισης, ντυμένη με ένα total black κοστούμι που θυμίζει καλόγρια.[43] Η εκτέλεση του τραγουδιού στις 19-20 Μαρτίου 2016 στην Allphones αρένα του Σίδνεϊκαταγράφηκε και κυκλοφόρησε στο πέμπτο live άλμπουμ της, Rebel Heart Tour.[44]
Επανεκτελέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της εισαγωγής της στο Rock and Roll Hall of Fame το 2008, το "Burning Up" εκτελέστηκε από τον Iggy Pop και την πανκ-ροκ μπάντα The Stooges, μαζί με το "Ray of Light".[45] Το 2010, ο Jonathan Groff επανεκτέλεσε το τραγούδι στην αμερικανική σειρά Glee. Η εκδοχή του συμπεριλήφθηκε στο extended play: Glee: The Music, The Power of Madonna, και κυκλοφόρησε ως μπόνους τρακ στο iTunes Store.[46] Ένα χρόνο αργότερα, το 2011, η τραγουδίστρια Μπρίτνεϊ Σπίαρς διασκεύασε το σινγκλ σε κάποια συγκεκριμένα σόου της περιοδείας της, Femme Fatale Tour.[47] Η εμφάνιση την έδειχνε πάνω σε μια γιγαντιαία, λαμπερή κιθάρα. Ωστόσο, ο Barry Walters του Rolling Stone ένιωσε ότι η επανεκτέλεση «στερούταν το κύρος της Μαντόνα».[48] Η Σπίαρς είχε ηχογραφήσει και μια στούντιο version του σινγκλ. Ο τραγουδιστής Isadar είχε μια διασκευή του "Burning Up" ως μπόνους τρακ στο compilation άλμπουμ, Scratching The Surface: Vol 2 Electro-Voice Sampler (2006).[49]
Tracklisting
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
|
Συντελεστές και προσωπικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι συντελεστές προσαρμόζονται από τις σημειώσεις του σινγκλ.[53][54]
|
|
Τσαρτ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τσαρτ (1983-84) | Θέση |
---|---|
Αυστραλία (Kent Music Report)[28] | 13 |
ΗΠΑ (Dance Club Songs)[55] | 3 |
Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- a.^ Ελληνική μετάφραση: Θα κάνω τα πάντα, δεν είμαι σαν τους άλλους, δεν έχω καμία ντροπή.
- b.^ Ελληνική μετάφραση: Θέλεις να με δεις γονατισμένη;
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Fouz-Hernández & Jarman-Ivens 2004, σελ. 190
- ↑ Brackett & Hoard 2004, σελ. 508
- ↑ Rooksby 2004, σελ. 9
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Rooksby 2004, σελ. 10
- ↑ 5,0 5,1 Morton 2002, σελ. 255
- ↑ 6,0 6,1 Clerk 2002, σελ. 36
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Rooksby 2004, σελ. 12
- ↑ Cinquemani, Sal (9 Σεπτεμβρίου 2001). Madonna (Remastered). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-06. https://web.archive.org/web/20110606093313/http://www.slantmagazine.com/oldurlredirect.php?type=music&ID=118. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Ciccone, Madonna (1983). Digital Sheet Music – Madonna – Burning Up. Musicnotes.com. Alfred Publishing.
- ↑ Cinquemani, Sal (9 Σεπτεμβρίου 2001). Madonna (Remastered). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-06. https://web.archive.org/web/20110606093313/http://www.slantmagazine.com/oldurlredirect.php?type=music&ID=118. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas (3 Ιουλίου 1998). «Madonna — Overview». AllMusic. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2009.
- ↑ Shewey, Don (29 Σεπτεμβρίου 1983). «Madonna: Madonna Music Review». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Robert Christgau: CG: Madonna». www.robertchristgau.com. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- ↑ 14,0 14,1 Staff (1 Αυγούστου 2018). «The Beat Goes On: Every Madonna Single Ranked» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- ↑ Farber, Jim (1 Ιουλίου 2001). «Music News: The Girl Material». Entertainment Weekly (Time Inc.). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-04. https://www.webcitation.org/6AQp8Fhz2?url=http://www.ew.com/ew/article/0,,255548,00.html. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Savage, Mark (2 Δεκεμβρίου 2015). «Madonna returns to scene of Brits fall» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-34979759. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Graham, Adam (2 Οκτωβρίου 2015). «'Hometown girl is back,' Madonna tells The Joe». Detroit News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Needham, Alex (17 Σεπτεμβρίου 2015). «Madonna at Madison Square Garden review – 'There is no other performer like her'» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/2015/sep/17/madonna-at-madison-square-garden-review-rebel-heart-tour-no-other-performer-like-her. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Madonna serves up dull inventions». The Washington Times (στα Αγγλικά). 14 Ιουλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ 20,0 20,1 Jacobs, Matthew (22 Απριλίου 2014). «The Definitive Ranking Of Madonna Singles». HuffPost (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- ↑ 21,0 21,1 Arnold, Chuck (15 Αυγούστου 2018). «Madonna's 60 best singles, ranked». EW.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ 22,0 22,1 Rettenmund,, Matthew (26 Φεβρουαρίου 2013). «Immaculate Perception: Every Madonna Song, Best To Worst—My Personal List». Boy Culture (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Madonna's 13 Studio Albums Ranked». www.advocate.com (στα Αγγλικά). 23 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Lore, Mark (14 Οκτωβρίου 2015). «Madonna's Monumental First Album». Portland Mercury (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Madonna Burning Up». Icon: Official Madonna Website. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2013.
- ↑ Grant & Neupert 2003, σελ. 4
- ↑ Grant & Neupert 2003, σελ. 9
- ↑ 28,0 28,1 Kent, David (1993). Australian Chart Book 1970–1992 (illustrated έκδοση). St Ives, N.S.W.: Australian Chart Book. σελ. 188. ISBN 0-646-11917-6. N.B. The Kent Report chart was licensed by ARIA from mid 1983 until June 19, 1988.
- ↑ E. Alonso, Sebas (18 Αυγούστου 2018). «Las 60 mejores canciones de Madonna». jenesaispop.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «Todos los singles de Madonna, ordenados de peor a mejor». Vanity Fair (στα Ισπανικά). 12 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Murrian, Samuel R. (22 Φεβρουαρίου 2020). «We Ranked the 100 Best Madonna Songs of All Time». Parade (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Malone, Chris (13 Απριλίου 2020). «Madonna's 'Burning Up': Lip Sync Herstory». Billboard. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020.
- ↑ 33,0 33,1 33,2 Morton 2002, σελ. 256
- ↑ 34,0 34,1 34,2 34,3 Allen 1987, σελ. 281
- ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 Παυλικιάνης, Κωνσταντίνος (16 Απριλίου 2013). «BURNING UP – Madonna | Η ιστορία του τραγουδιού». tralala.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ Tannenbaum & Marks 2011, σελ. 15
- ↑ Twitchell 1998, σελ. 109
- ↑ Morton 2002, σελ. 258
- ↑ Madonna (1985). Madonna Live: The Virgin Tour (VHS). Warner Home Video.
- ↑ Pareles, Jon (13 Ιανουαρίου 1985). «Recent Releases: Madonna». The New York Times. https://www.nytimes.com/1985/01/13/arts/recent-releases-madonna.html. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ Longoria, Mikel (6 Μαΐου 1985). «Madonna's material whirl stirs Convention Center». The Dallas Morning News. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=DM&p_theme=dm&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0ED3CD5E603F05D7&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ Sanneh, Kelefa (26 Μαΐου 2004). «Madonna's Latest Self, a Mix of Her Old Ones». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ Quarles, Alicia (10 Σεπτεμβρίου 2015). «Madonna kicks off 'Rebel Heart' tour in Montreal». Lexington Herald-Leader. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ Madonna (2017). Rebel Heart Tour (2× CD, DVD, Blu-ray). Eagle Records.
- ↑ Cohen, Jonathan (11 Μαρτίου 2008). «Madonna, Mellencamp Lead Rock Hall's '08 Class». Billboard (Nielsen Business Media, Inc). http://www.billboard.com/articles/news/1046300/madonna-mellencamp-lead-rock-halls-08-class. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ «Glee – The Music, the Power of Madonna». iTunes. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ Peck, Jamie (10 Ιουνίου 2011). «Listen To Britney Spears Cover Madonna's 'Burning Up'». MTV (MTV Networks). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Σεπτεμβρίου 26, 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ Walters, Barry (17 Ιουνίου 2011). «Britney Spears Proves She's Still Got It at 'Femme Fatale' Tour Kickoff». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-06-27. https://web.archive.org/web/20120627185501/http://www.rollingstone.com/music/news/britney-spears-proves-shes-still-got-it-at-femme-fatale-tour-kickoff-20110617. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ «Scratching The Surface: Vol 2 Electro-Voice Sampler > Review». Allmusic. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ 50,0 50,1 50,2 Burning Up (US 12-inch Single liner notes). Madonna. Sire Records. 1983. 9 29715-0.
- ↑ 51,0 51,1 Burning Up (French 12-inch Single liner notes). Madonna. Sire Records. 1983. 92-9609-7.
- ↑ Burning Up (Australian 12-inch Single liner notes). Madonna. Sire Records. 1983. 0-29715.
- ↑ Madonna (LP, Vinyl, CD). Madonna. Sire Records. 1983. 9 23867-1.
- ↑ Burning Up (Vinyl, 12", 45 RPM, Maxi-Single). Madonna. Sire Records. 1983. 9 29715-0 A.
- ↑ «Madonna Chart History (Dance Club Songs)"». Billboard. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Allen, Robert Clyde (1987). Channels of discourse: television and contemporary criticism. Routledge. ISBN 0-416-07082-5.
- Brackett, Nathan· Hoard, Christian (2004). The New Rolling Stone Album Guide. Simon & Schuster. ISBN 0-394-72107-1.
That gift was there on her 1983 debut, which combined proven postdisco club tracks like "Everybody" and "Burning Up" with breakthrough pop hits "Borderline" and "Lucky Star."
- Clerk, Carol (2002). Madonnastyle. Omnibus Press. ISBN 0-7119-8874-9.
- Fouz-Hernández, Santiago· Jarman-Ivens, Freya (2004). Madonna's Drowned Worlds. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 0-7546-3372-1.
- Grant, Robert M.· Neupert, Kent E. (2003). Cases in contemporary strategy analysis. Wiley-Blackwell. ISBN 1-4051-1180-1.
- Guilbert, Georges-Claude (2002). Madonna as postmodern myth. McFarland. ISBN 0-7864-1408-1.
- Morton, Andrew (2002). Madonna. Macmillan Publishers. ISBN 0-312-98310-7.
- Rooksby, Rikky (2004). The Complete Guide to the Music of Madonna. Omnibus Press. ISBN 0-7119-9883-3.
- Tannenbaum, Rob· Marks, Craig (2011). I Want My MTV: The Uncensored Story of the Music Video Revolution. Penguin Books. ISBN 9781101526415.
- Twitchell, Robert B. (1998). For Shame: The Loss of Common Decency in American Culture. Macmillan Publishers. ISBN 0-312-19453-6.