Δρόμος 800 μέτρων

Στίβος; 800 μέτρα
	Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2019
Ρεκόρ ανδρών
Παγκόσμιο	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα 1.40,91 (2012)
Ολυμπιακό	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα 1.40,91 (2012)
Ρεκόρ γυναικών
Παγκόσμιο	Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα Τσεχοσλοβακία 1.53,28 (1983)
Ολυμπιακό	Ναντέζντα Ολιζάρενκο Σοβιετική Ένωση 1.53,43 (1980)

Ο δρόμος των 800 μέτρων είναι αγώνισμα του στίβου που αντιστοιχεί σε δύο γύρους του σταδίου για στίβο κανονικών διαστάσεων. Αποτελεί τον μικρότερο αγώνα δρόμου μεσαίων αποστάσεων (ημιαντοχής) και διεξάγεται σε όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες της νεότερης εποχής από τους πρώτους του 1896. Διεξάγεται επίσης στις διοργανώσεις κλειστού στίβου, όπου όμως συνήθως αντιστοιχεί σε 4 γύρους, καθώς ο κάθε γύρος αντιστοιχεί συνήθως σε δρόμο 200 μέτρων.

Το αγώνισμα προέρχεται από την παραδοσιακή αγγλική απόσταση αγώνων του μισού μιλίου (880 γυάρδες), πολύ συνηθισμένη απόσταση για αγώνες τρεξίματος στη Βρετανική Αυτοκρατορία και στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, τα 800 μέτρα (m) είναι 4,67 μέτρα λιγότερο από το μισό μίλι.

Το αγώνισμα συνδυάζει την αεροβική αντοχή με την αναεροβική προσαρμογή και την ταχύτητα. Ο αθλητής και η αθλήτρια που ασχολείται με αυτό πρέπει έτσι να προπονεί και τα δύο αυτά στοιχεία. Στην εποχή μας, εκτός από δρόμος ημιαντοχής, ο δρόμος 800 μέτρων τείνει να χαρακτηρίζεται και ως «δρόμος παρατεταμένης ταχύτητας».

Μερικοί δρομείς του αγωνίσματος είναι αρκετά ταχείς ώστε να τρέχουν και στον δρόμο των 400 μέτρων ή στη σκυταλοδρομία 4×400 μέτρων, αλλά μόνο δύο δρομείς στην ιστορία, ο Αλμπέρτο Χουαντορένα και η Γιάρμιλα Κράτοχβιλοβα έχουν κερδίσει σε μεγάλους διεθνείς αγώνες σε αμφότερες τις αποστάσεις. Συνήθως οι δρομείς των 400 m ενθαρρύνονται (αν έχουν την τάση) να τρέξουν στα 200 μ., ενώ οι αθλητές των 800 m ενθαρρύνονται να τρέξουν στα 1500 μέτρα.

Προπονητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δρομείς των 800 μέτρων έχουν ιδιαίτερο προπονητικό πλάνο. Κατά τη διάρκεια του έτους τελούν διαφορετικές φάσεις προπονήσεως. Συνήθως τον χειμώνα ασχολούνται με προπόνηση ανακτήσεως δυνάμεων και μεταβάσεως, ενώ τις θερμότερες εποχές αναπτύσσουν την αεροβική τους ικανότητα με δρόμους αντοχής (κρος-κάντρυ). Η προπόνηση για ταχύτητα μπορεί να είναι στον ρυθμό των 400, των 200 ή των 100 μέτρων. Η αντοχή μπορεί να ασκείται με ρυθμούς των 5 ή 3 χιλιάδων μέτρων με ταχύ τερματισμό.^[1]

Ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παγκόσμιο ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άνδρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο 800 μέτρων ανδρών αναγνωρίσθηκε από την IAAF το 1912, και από τότε έχει καταρριφθεί επισήμως ή ισοφαρισθεί 23 φορές.^[2]

Η εξέλιξη του επίσημου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των ανδρών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Το «γ» υποδηλώνει χρόνο για διαδρομή 880 γυαρδών που ανάχθηκε σε ρεκόρ για τα 800 μέτρα.

Χρόνος (λ.δ)	Αθλητής και εθνικότητα	Ημερομηνία	Τόπος αγώνα
1.51,9+	Τεντ Μέρεντιθ ΗΠΑ	1912-07-08	Στοκχόλμη, Σουηδία^[3]
1.51,6γ	Ότο Πέλτσερ Γερμανία	1926-07-03	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο^[3]
1.50,6	Σερά Μαρτέν Γαλλία	1928-07-14	Παρίσι, Γαλλία^[3]
1.49,8	Τόμι Χάμπσον Ηνωμένο Βασίλειο	1932-08-02	Λος Άντζελες, ΗΠΑ^[3]
1.49,8γ	Μπεν Ίστμαν ΗΠΑ	1934-06-16	Πρίνστον, ΗΠΑ^[3]
1.49,7	Γκλεν Κάνινγκαμ ΗΠΑ	1936-08-20	Στοκχόλμη, Σουηδία^[3]
1.49,6γ	Ελρόι Ρόμπινσον ΗΠΑ	1937-07-11	Νέα Υόρκη, ΗΠΑ^[3]
1.48,4+	Σίντνεϊ Γούντερσον Ηνωμένο Βασίλειο	1938-08-20	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο^[3]
1.46,6	Ρούντολφ Χάρμπιχ Γερμανία	1939-07-15	Μιλάνο, Ιταλία^[3]
1.45,7	Ροζέρ Μεν Βέλγιο	1955-08-03	Όσλο, Νορβηγία^[3]
1.44,3+	Πίτερ Σνελ Νέα Ζηλανδία	1962-02-02	Κράισττσερτς, Νέα Ζηλανδία^[3]
1.44,3	Ραλφ Ντάουμπελ Αυστραλία	1968-10-15	Πόλη του Μεξικού, Μεξικό^[3]
1.44,3	Ντέιβ Γουότλ ΗΠΑ	1972-07-01	Γιουτζήν, ΗΠΑ^[3]
1.43,7	Μαρτσέλο Φιασκονάρο Ιταλία	1973-06-27	Μιλάνο, Ιταλία^[3]
1.43,50	Αλμπέρτο Χουαντορένα Κούβα	1976-07-16	Μόντρεαλ, Καναδάς^[3]
1.43,44	Αλμπέρτο Χουαντορένα Κούβα	1977-08-21	Σόφια, Βουλγαρία^[3]
1.42,33	Σεμπάστιαν Κόου Ηνωμένο Βασίλειο	1979-07-05	Όσλο, Νορβηγία^[3]
1.41,73	Σεμπάστιαν Κόου Ηνωμένο Βασίλειο	1981-06-10	Φλωρεντία, Ιταλία^[3]
1.41,73	Γουίλσον Κίπκετερ Δανία	1997-07-07	Στοκχόλμη, Σουηδία^[3]
1.41,24	Γουίλσον Κίπκετερ Δανία	1997-08-13	Ζυρίχη, Ελβετία^[3]
1.41,11	Γουίλσον Κίπκετερ Δανία	1997-08-24	Κολωνία, Γερμανία^[3]
1.41,09	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα	2010-08-22	Βερολίνο, Γερμανία^[2]
1.41,01	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα	2010-08-29	Ριέτι, Ιταλία^[2]
1.40,91	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα	2012-08-09	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο^[4]

Το σύμβολο + υποδεικνύει χρόνο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα μεγαλύτερης αποστάσεως.

Στον κλειστό στίβο, η παγκόσμια επίδοση είναι 1.42,67 από τις 9 Μαρτίου 1997 και ανήκει στον Γουίλσον Κίπκετερ (Δανία). Σημειώθηκε στο Παρίσι.

Γυναίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο 800 μέτρων ανδρών αναγνωρίσθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυναικείου Αθλητισμού (Fédération Sportive Féminine Internationale, FSFI) το 1922.^[5] Η FSFI απορροφήθηκε από τη Διεθνή Ένωση Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) το 1936. Από το 1922 το παγκόσμιο ρεκόρ γυναικών έχει καταρριφθεί επισήμως ή ισοφαρισθεί 29 φορές.^[5]

Η εξέλιξη του επίσημου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των γυναικών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Το «γ» υποδηλώνει χρόνο για διαδρομή 880 γυαρδών που ανάχθηκε σε ρεκόρ για τα 800 μέτρα.

Χρόνος (λ.δ)	Αθλητής και εθνικότητα	Ημερομηνία	Τόπος αγώνα
2.30,4+	Ζορζέτ Λενουάρ Γαλλία	1922-08-20	Παρίσι, Γαλλία^[5]
2.26,6γ	Μαίρι Λάινς Ηνωμένο Βασίλειο	1922-08-30	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο^[5]
2.23,8	Λίνα Ράντκε Γερμανία	1927-08-07	Μπρεσλάου, Γερμανία^[5]
2.20,4	Ίνγκα Γκέντσελ Σουηδία	1928-06-16	Στοκχόλμη, Σουηδία^[5]
2.19,6	Λίνα Ράντκε Γερμανία	1928-07-01	Μπρηχ, Γερμανία^[5]
2.16,8	Λίνα Ράντκε Γερμανία	1928-08-02	Άμστερνταμ, Ολλανδία^[5]
2.15,9	Άνα Λάρσον Σουηδία	1944-08-28	Στοκχόλμη, Σουηδία^[5]
2.14,8	Άνα Λάρσον Σουηδία	1945-08-19	Χέλσινγκμποργκ, Σουηδία^[5]
2.13,8	Άνα Λάρσον Σουηδία	1945-08-30	Στοκχόλμη, Σουηδία^[5]
2.13,0	Ευδοκία Βασίλιεβα Σοβιετική Ένωση	1950-07-17	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.12,2	Βαλεντίνα Πομογκάγιεβα Σοβιετική Ένωση	1951-07-26	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.12,0	Νίνα Οτκαλένκο Σοβιετική Ένωση	1951-08-26	Μινσκ, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.08,5	Νίνα Οτκαλένκο Σοβιετική Ένωση	1952-06-15	Κίεβο, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.07,3	Νίνα Οτκαλένκο Σοβιετική Ένωση	1953-08-27	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.06,6	Νίνα Οτκαλένκο Σοβιετική Ένωση	1954-09-16	Κίεβο, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.05,0	Νίνα Οτκαλένκο Σοβιετική Ένωση	1955-09-24	Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία^[5]
2.04,3	Λιουντμίλα Σεβτσόβα Σοβιετική Ένωση	1960-07-03	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση^[5]
2.04,3	Λιουντμίλα Σεβτσόβα Σοβιετική Ένωση	1960-09-07	Ρώμη, Ιταλία^[5]
2.01,2+	Ντίξι Γουίλις Αυστραλία	1962-03-03	Περθ, Αυστραλία^[5]
2.01,1	Αν Πάκερ Ηνωμένο Βασίλειο	1964-10-20	Τόκιο, Ιαπωνία^[5]
2.01,0	Τζούντι Πόλοκ Αυστραλία	1967-06-28	Ελσίνκι, Φινλανδία^[5]
2.00,5	Βέρα Νίκολιτς Γιουγκοσλαβία	1968-07-20	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο^[5]
1.58,45	Χίλντεγκαρντ Φαλκ Δυτική Γερμανία	1971-07-11	Στουτγάρδη, Γερμανία^[5]
1.57,48	Σβέτλα Ζλάτεβα Βουλγαρία	1973-08-24	Αθήνα, Ελλάδα^[5]
1.56,0	Βαλεντίνα Γκερασίμοβα Σοβιετική Ένωση	1976-06-12	Κίεβο, Σοβιετική Ένωση^[5]
1.54,94	Τατιάνα Καζάνκινα Σοβιετική Ένωση	1976-07-26	Μόντρεαλ, Καναδάς^[5]
1.54,85	Ναντέζντα Ολιζάρενκο Σοβιετική Ένωση	1980-06-12	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση^[5]
1.53,43	Ναντέζντα Ολιζάρενκο Σοβιετική Ένωση	1980-07-27	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση^[5]
1.53,28	Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα Τσεχοσλοβακία	1983-07-26	Μόναχο, Δυτική Γερμανία^[5]

Το σύμβολο + υποδεικνύει χρόνο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα μεγαλύτερης αποστάσεως.

Στον κλειστό στίβο, η παγκόσμια επίδοση είναι 1.55,82 από τις 3 Μαρτίου 2002 και ανήκει στη Γιολάντα Μπαταγκέλι (Σλοβενία). Σημειώθηκε στη Βιέννη.

Ο Ντέιβιντ Ρουντίσα, κάτοχος του Ολυμπιακού και του παγκοσμίου ρεκόρ

Ρεκόρ ηπείρων και εθνικά (ανοικτού στίβου)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανδρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανευρωπαϊκό ρεκόρ: 1.41,11 Γουίλσον Κίπκετερ (Δανία), 24 Αυγ. 1997 στην Κολωνία
Παναμερικανικό ρεκόρ: 1.41,77 Ζουακίμ Κρουζ (Βραζιλία), 26 Αυγ. 1984 στην Κολωνία
Πανασιατικό ρεκόρ: 1.42,79 Γιουσούφ Σαάντ Καμέλ (Μπαχρέιν), 29 Ιουλ. 2008 στο Μονακό
Το παναφρικανικό ταυτίζεται σήμερα με το παγκόσμιο ρεκόρ.

Πανελλήνιο ρεκόρ: 1.45,00 Παναγιώτης Στρουμπάκος, 13 Αυγούστου 1997 στη Ζυρίχη

Γυναικών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παναμερικανικό ρεκόρ: 1.54,44 Άνα Φιντέλια Κιρότ (Κούβα), 9 Σεπτ. 1989 στη Βαρκελώνη
Παναφρικανικό ρεκόρ: 1.54,01 Πάμελα Τζελίμο (Κένυα), 29 Αυγ. 2008 στη Ζυρίχη
Πανασιατικό ρεκόρ: 1.55,54 Λιου Ντονγκ (Κίνα), 9 Σεπτ. 1993 στο Πεκίνο
Το πανευρωπαϊκό ταυτίζεται σήμερα με το παγκόσμιο ρεκόρ.

Πανελλήνιο ρεκόρ: 1.59,79 Μαρία Παπαδοπούλου, 14 Ιουνίου 2005 στο Μαρούσι.

Τα μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άνδρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διοργάνωση	Χρυσό	Αργυρό	Χάλκινο
Ελσίνκι 1983	Βίλι Βίλμπεκ Δυτική Γερμανία	Ρομπ Ντρούπερς Ολλανδία	Ζουακίμ Κρουζ Βραζιλία
Ρώμη 1987	Μπίλι Κοντσελά Κένυα	Πίτερ Έλιοτ Ηνωμένο Βασίλειο	Χοσέ Λουίς Μπαρμπόζα Βραζιλία
Τόκιο 1991	Μπίλι Κοντσελά Κένυα	Χοσέ Λουίς Μπαρμπόζα Βραζιλία	Μαρκ Έβερετ ΗΠΑ
Στουτγάρδη 1993	Πολ Ρούτο Κένυα	Τζουζέπε Ντ' Ούρσο Ιταλία	Μπίλι Κοντσελά Κένυα
Γκέτεμποργκ 1995	Γουίλσον Κίπκετερ Δανία	Αρτέμον Χατουνγκιμάνα Μπουρούντι	Βέμπιερν Ρόνταλ Νορβηγία
Αθήνα 1997	Γουίλσον Κίπκετερ Δανία	Νορμπέρτο Τέλες Κούβα	Ριτς Κένα ΗΠΑ
Σεβίλλη 1999	Γουίλσον Κίπκετερ Δανία	Εζεκιέλ Σεπένγκ Νότια Αφρική	Ντζαμπίρ Σαΐντ-Γκουερνί Αλγερία
Έντμοντον 2001	Αντρέ Μπυσέ Ελβετία	Γουίλφρεντ Μπουνγκέι Κένυα	Πάβεγ Σαπιέβσκι Πολωνία
Σαιν-Ντενί 2003	Ντζαμπίρ Σαΐντ-Γκουερνί Αλγερία	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία	Μπουλαένι Μουλαούτζι Νότια Αφρική
Ελσίνκι 2005	Ρασίντ Ραμζί Μπαχρέιν	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία	Γουίλιαμ Γιαμπόι Κένυα
Οσάκα 2007	Άλφρεντ Κίρουα Γιέγκο Κένυα	Γκάρι Ριντ Καναδάς	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία
Βερολίνο 2009	Μπουλαένι Μουλαούτζι Νότια Αφρική	Άλφρεντ Κίρουα Γιέγκο Κένυα	Γιουσούφ Σαάντ Καμέλ Μπαχρέιν
Νταεγού 2011	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα	Αμπουμπακέρ Κάκι Σουδάν	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία
Μόσχα 2013	Μοχάμεντ Άμαν Αιθιοπία	Νικ Σίμοντς ΗΠΑ	Αγιανλέχ Σουλεϊμάν Τζιμπουτί
Πεκίνο 2015	Ντέιβιντ Ρουντίσα Κένυα	Άνταμ Κστσοτ Πολωνία	Αμέλ Τούκα Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Λονδίνο 2017	Πιερ-Αμπρουάζ Μπος Γαλλία	Άνταμ Κστσοτ Πολωνία	Κίπγιεγκον Μπετ Κένυα

Γυναίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διοργάνωση	Χρυσό	Αργυρό	Χάλκινο
Ελσίνκι 1983	Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα Τσεχοσλοβακία	Λιούμποφ Γκούρινα Σοβιετική Ένωση	Γιεκατερίνα Παντκοπάγιεβα Σοβιετική Ένωση
Ρώμη 1987	Ζίγκρουν Βόνταρς Ανατολική Γερμανία	Κριστίν Βάχτελ Ανατολική Γερμανία	Λιούμποφ Γκούρινα Σοβιετική Ένωση
Τόκιο 1991	Λίλια Νουρουτντίνοβα Σοβιετική Ένωση	Άνα Φιδέλια Κιρότ Κούβα	Έλα Κόβακς Ρουμανία
Στουτγάρδη 1993	Μαρία Μούτολα Μοζαμβίκη	Λιούμποφ Γκούρινα Ρωσία	Έλα Κόβακς Ρουμανία
Γκέτεμποργκ 1995	Άνα Φιδέλια Κιρότ Κούβα	Λετίτια Βρίσντε Σουρινάμ	Κέλυ Χολμς Ηνωμένο Βασίλειο
Αθήνα 1997	Άνα Φιδέλια Κιρότ Κούβα	Γιέλενα Αφανάσιεβα Ρωσία	Μαρία Μούτολα Μοζαμβίκη
Σεβίλλη 1999	Λούντμιλα Φορμάνοβα Τσεχία	Μαρία Μούτολα Μοζαμβίκη	Σβετλάνα Μαστερκόβα Ρωσία
Έντμοντον 2001	Μαρία Μούτολα Μοζαμβίκη	Στέφανι Γκραφ Αυστρία	Λετίτια Βρίσντε Σουρινάμ
Σαιν-Ντενί 2003	Μαρία Μούτολα Μοζαμβίκη	Κέλι Χολμς Ηνωμένο Βασίλειο	Νατάλια Χρουστσέλεβα Ρωσία
Ελσίνκι 2005	Χούλια Καλαταγιούδ Κούβα	Χάσνα Μπενχασί Μαρόκο	Τατιάνα Αντριάνοβα Ρωσία
Οσάκα 2007	Τζάνετ Τζεπκοσγκέι Κένυα	Χάσνα Μπενχασί Μαρόκο	Μάιτε Μαρτίνεθ Ισπανία
Βερολίνο 2009	Κάστερ Σεμένια Νότια Αφρική	Τζάνετ Τζεπκοσγκέι Κένυα	Τζένι Μέντοους Ηνωμένο Βασίλειο
Νταεγκού 2011	Μαρία Σαβίνοβα Ρωσία	Κάστερ Σεμένια Νότια Αφρική	Τζάνετ Τζεπκοσγκέι Κένυα
Μόσχα 2013	Γιούνις Σουμ Κένυα	Μαρία Σαβίνοβα Ρωσία	Μπρέντα Μαρτίνεζ ΗΠΑ
Πεκίνο 2015	Μαρίνα Αρζαμάσαβα Λευκορωσία	Μελίσα Μπίσοπ Καναδάς	Γιούνις Σουμ Κένυα
Λονδίνο 2017	Κάστερ Σεμένια Νότια Αφρική	Φρανσίν Νιγιονσάμπα Μπουρούντι	Άτζεϊ Γουίλσον ΗΠΑ

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

800 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Abbott, Scott (4 Ιουλίου 2017). «Coaching the 800m». Ustccca (2011): 12-14. http://www.ustfccca.org/assets/symposiums/2011/Abbott_Coaching-the-800m.pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 IAAF World Championships: IAAF Statistics Handbook. Daegu 2011 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 595, 597. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) την 1η Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2011
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 ^3,12 ^3,13 ^3,14 ^3,15 ^3,16 ^3,17 ^3,18 ^3,19 ^3,20 12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Βερολίνο 2009 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 546, 548. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.
↑ «IAAF 800 Metres Records». IAAF. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013.
↑ ^5,00 ^5,01 ^5,02 ^5,03 ^5,04 ^5,05 ^5,06 ^5,07 ^5,08 ^5,09 ^5,10 ^5,11 ^5,12 ^5,13 ^5,14 ^5,15 ^5,16 ^5,17 ^5,18 ^5,19 ^5,20 ^5,21 ^5,22 ^5,23 ^5,24 ^5,25 ^5,26 ^5,27 ^5,28 ^5,29 ^5,30 «12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Berlin 2009» (PDF). Monte Carlo: IAAF Media & Public Relations Department. 2009. σελίδες σσ. 546, 641–2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (pdf) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Δρόμος 800 μέτρων

Κατάλογος ρεκόρ των 800 m σε XML από την IAAF

[1] Abbott, Scott (4 Ιουλίου 2017). «Coaching the 800m». Ustccca (2011): 12-14. http://www.ustfccca.org/assets/symposiums/2011/Abbott_Coaching-the-800m.pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.

[iaaf2011-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 IAAF World Championships: IAAF Statistics Handbook. Daegu 2011 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 595, 597. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) την 1η Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2011

[iaaf-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 ^3,12 ^3,13 ^3,14 ^3,15 ^3,16 ^3,17 ^3,18 ^3,19 ^3,20 12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Βερολίνο 2009 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 546, 548. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.

[4] «IAAF 800 Metres Records». IAAF. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013.

[iaaf2-5] 5,00 ^5,01 ^5,02 ^5,03 ^5,04 ^5,05 ^5,06 ^5,07 ^5,08 ^5,09 ^5,10 ^5,11 ^5,12 ^5,13 ^5,14 ^5,15 ^5,16 ^5,17 ^5,18 ^5,19 ^5,20 ^5,21 ^5,22 ^5,23 ^5,24 ^5,25 ^5,26 ^5,27 ^5,28 ^5,29 ^5,30 «12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Berlin 2009» (PDF). Monte Carlo: IAAF Media & Public Relations Department. 2009. σελίδες σσ. 546, 641–2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (pdf) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]