Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1997
Διοργ. πόλη | Αθήνα | ||
---|---|---|---|
Χώρα | Ελλάδα | ||
Μετέχουσες χώρες | 198 | ||
Μετέχοντες αθλητές | 1.882 | ||
Ημερομηνίες | 1-10 Αυγούστου | ||
Κήρυξη της έναρξης | Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος | ||
Κύριο στάδιο | Ολυμπιακό Στάδιο Αθηνών | ||
|
Το έκτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου της IAAF διεξάχθηκε από την 1η μέχρι τη 10η Αυγούστου 1997 στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Συμμετείχαν 1.882 αθλητές και αθλήτριες από 198 διαφορετικές χώρες.[1] Η επιτυχία της διοργανώσεως χρησίμευσε στο να επιδειχθεί η ικανότητα της Αθήνας κατά την επόμενη σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, που έγινε έναν μήνα αργότερα στη Λωζάνη, στο να διοργανώσει και τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αποδείχθηκε τόσο η ικανότητα όσο και η ετοιμότητα της Αθήνας και του ελληνικού κράτους για την οργάνωση μεγάλης κλίμακας διεθνών αθλητικών διοργανώσεων.
Αυτό ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου όπου επιτράπηκε στους πρωταθλητές της προηγούμενης διοργανώσεως να συμμετάσχουν (ως πρόσθετοι για τη χώρα τους) ακόμα και όταν δεν είχαν περάσει τα όρια ή τους εθνικούς προκριματικούς για την εθνική ομάδα της χώρας τους. Η αλλαγή αυτή είχε ως αποτέλεσμα να αγωνίζονται σε κάποιες περιπτώσεις και 4 αθλητές ή αθλήτριες από την ίδια χώρα στο ίδιο αγώνισμα αντί του μέγιστου αριθμού των τριών από κάθε χώρα.[2]
Αποτελέσματα ανδρών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δρόμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σημείωση: Οι ΗΠΑ, με τους Τζερόουμ Γιανγκ, Αντόνιο Πέτιγκριου, Κρις Τζόουνς και Τάυρη Ουάσινγκτον, είχαν κερδίσει αρχικώς τη σκυταλοδρομία 4×400 μ. με επίδοση 2:56,47, αλλά η νίκη τους ακυρώθηκε το 2009, μετά την παραδοχή του Α. Πέτιγκριου ότι έπαιρνε απαγορευμένες ουσίες (HGH και EPO) από το 1997 έως το 2003.[3]
Άλματα και ρίψεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγώνισμα | Χρυσό | Αργυρό | Χάλκινο | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Άλμα εις ύψος | Χαβιέρ Σοτομαγιόρ Κούβα | 2,37 μέτρα | Άρτουρ Παρτίκα Πολωνία | 2,35 μ. | Τιμ Φόρσαϋθ Αυστραλία | 2,35 μ. |
Άλμα επί κοντώ | Σεργκέι Μπούμπκα Ουκρανία | 6,01 μ. ΡΠ | Μαξίμ Ταράσοφ Ρωσία | 5,96 μ. | Ντην Στάρκυ ΗΠΑ | 5,91 μ. |
Άλμα εις μήκος | Ιβάν Πεδρόσο Κούβα | 8,42 μ. | Έρικ Γουόλντερ ΗΠΑ | 8,38 μ. | Κιρίλ Σοσουνόφ Ρωσία | 8,18 μ. |
Άλμα τριπλούν | Γιοέλβι Κεσάδα Κούβα | 17,85 μ. ΕΡ | Τζόναθαν Έντουαρντς Ηνωμένο Βασίλειο | 17,69 μ. | Αλιέσερ Ουρούτια Κούβα | 17,64 μ. |
Σφαιροβολία (βλ. σημείωση) |
Τζων Γκοντίνα ΗΠΑ | 21,44 μ. | Όλιβερ-Σβεν Μπούντερ Γερμανία | 21,24 μ. | Κότρελ Τζέιμς Χάντερ ΗΠΑ | 20,33 μ. |
Δισκοβολία | Λαρς Ρήντελ Γερμανία | 68,54 μ. | Βιργκίλιους Αλέκνα Λιθουανία | 66,70 μ. | Γιούργκεν Σουλτ Γερμανία | 66,14 μ. |
Σφυροβολία | Χάιντς Βάιζ Γερμανία | 81,78 μ. | Αντρίι Σκβαρούκ Ουκρανία | 81,46 μ. | Βασίλι Σιντορένκο Ρωσία | 80,76 μ. |
Ακοντισμός | Μάριους Κόρμπετ Νότια Αφρική | 88,40 μ. AR | Στηβ Μπάκλυ Ηνωμένο Βασίλειο | 86,80 μ. | Κώστας Γκατσιούδης Ελλάδα | 86,64 μ. |
Δέκαθλο | Τόμας Ντβόρζακ Τσεχία | 8.837 βαθμοί ΡΠ/ΕΡ | Έντουαρντ Χάμαλαϊνεν Φινλανδία | 8.730 βαθμοί ΕΡ | Φρανκ Μπούζεμαν Γερμανία | 8.652 βαθμοί |
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) |
- Σημείωση: Ο Ουκρανός Αλεξάντρ Μπάγκατς είχε κερδίσει αρχικώς τη σφαιροβολία με επίδοση 21,47 μ., αλλά η νίκη του ακυρώθηκε όταν βρέθηκε ότι είχε πάρει στεροειδή.
Αποτελέσματα γυναικών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δρόμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Άλματα και ρίψεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγώνισμα | Χρυσό | Αργυρό | Χάλκινο | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Άλμα εις ύψος | Χάνε Χόγκλουντ Νορβηγία | 1,99 μ. | Όλγα Καλιτουρίνα Ρωσία Inha Babakova Ουκρανία |
1,96 μ. | ||
Άλμα εις μήκος | Λουντμίλα Γκάλκινα Ρωσία | 7,05 μ. WL/PB | Νίκη Ξάνθου Ελλάδα | 6,94 μ. | Φιόνα Μέι Ιταλία | 6,91 μ. |
Άλμα εις τριπλούν | Σάσα Κασπάρκοβα Τσεχία | 15,20 μ. ΕΡ | Ροντίνα Ματεέσκου Ρουμανία | 15,16 μ. ΕΡ | Ολένα Χονόροβα Ουκρανία | 14,67 μ. |
Σφαιροβολία | Άστριντ Κούμπερνους Γερμανία | 20,71 μ. | Βίτα Πάβλις Ουκρανία | 20,66 μ. | Στέφανι Στορπ Γερμανία | 19,22 μ. |
Δισκοβολία | Μπεατρίς Φαουμίνα Νέα Ζηλανδία | 66,82 μ. | Ελίνα Σβέρεβα Λευκορωσία | 65,90 μ. | Ναταλία Σάντοβα Ρωσία | 65,14 μ. |
Ακοντισμός | Τρίνε Χάτεσταντ Νορβηγία | 68,78 μ. | Τζόανα Στόουν Αυστραλία | 68,64 μ. | Τάνια Νταμάσκε Γερμανία | 67,12 μ. |
Έπταθλο | Σαμπίνε Μπράουν Γερμανία | 6.739 βαθμοί | Ντένις Λιούις Ηνωμένο Βασίλειο | 6.654 βαθμοί | Ρεμιγκίγια Ναζαροβιένε Λιθουανία | 6.566 βαθμοί |
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) |
Μετάλλια ανά χώρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]* Διοργανώτρια χώρα (Ελλάδα)
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | Ηνωμένες Πολιτείες (USA) | 6 | 3 | 8 | 17 |
2 | Γερμανία (GER) | 5 | 1 | 4 | 10 |
3 | Κούβα (CUB) | 4 | 1 | 1 | 6 |
4 | Κένυα (KEN) | 3 | 2 | 2 | 7 |
5 | Ουκρανία (UKR) | 2 | 4 | 1 | 7 |
6 | Μαρόκο (MAR) | 2 | 1 | 1 | 4 |
7 | Τσεχία (CZE) | 2 | 0 | 0 | 2 |
Νορβηγία (NOR) | 2 | 0 | 0 | 2 | |
9 | Ρωσία (RUS) | 1 | 4 | 3 | 8 |
10 | Μεγάλη Βρετανία (GBR) | 1 | 4 | 1 | 6 |
11 | Ισπανία (ESP) | 1 | 3 | 1 | 5 |
12 | Πορτογαλία (POR) | 1 | 2 | 1 | 4 |
13 | Αυστραλία (AUS) | 1 | 1 | 2 | 4 |
14 | Ρουμανία (ROM) | 1 | 1 | 1 | 3 |
Ιταλία (ITA) | 1 | 1 | 1 | 3 | |
Πολωνία (POL) | 1 | 1 | 1 | 3 | |
17 | Νότια Αφρική (RSA) | 1 | 1 | 0 | 2 |
Καναδάς (CAN) | 1 | 1 | 0 | 2 | |
19 | Μεξικό (MEX) | 1 | 0 | 1 | 2 |
Γαλλία (FRA) | 1 | 0 | 1 | 2 | |
Ιαπωνία (JPN) | 1 | 0 | 1 | 2 | |
22 | Αιθιοπία (ETH) | 1 | 0 | 0 | 1 |
Νέα Ζηλανδία (NZL) | 1 | 0 | 0 | 1 | |
TRI (TRI) | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Σουηδία (SWE) | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Δανία (DEN) | 1 | 0 | 0 | 1 | |
27 | Τζαμάικα (JAM) | 0 | 4 | 3 | 7 |
28 | Λευκορωσία (BLR) | 0 | 2 | 2 | 4 |
29 | Λιθουανία (LTU) | 0 | 1 | 1 | 2 |
Ελλάδα (GRE)* | 0 | 1 | 1 | 2 | |
31 | Σρι Λάνκα (SRI) | 0 | 1 | 0 | 1 |
Νιγηρία (NGR) | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Ναμίμπια (NAM) | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Βουλγαρία (BUL) | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Φινλανδία (FIN) | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Ουγκάντα (UGA) | 0 | 1 | 0 | 1 | |
37 | Σλοβακία (SVK) | 0 | 0 | 1 | 1 |
Βραζιλία (BRA) | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Ελβετία (SUI) | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Μοζαμβίκη (MOZ) | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Μπαχάμες (BAH) | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Σύνολο (41 χώρες) | 44 | 45 | 43 | 132 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ [1]. Accessed 2009-04-03. 2009-05-10.
- ↑ Rosenthal, Bert (2 August 1997). «Johnson can't wait to compete». The Stuart News, σελ. 31. https://www.newspapers.com/clip/111418361/the-stuart-news/. Ανακτήθηκε στις 16 October 2022.
- ↑ «Results». www2.iaaf.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2022.