Τζέφρυ Ντάμερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέφρυ Ντάμερ
Jeffrey Dahmer HS Yearbook.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jeffrey Lionel Dahmer (Αγγλικά)
Γέννηση21  Μαΐου 1960[1][2][3]
Μιλγουόκι
Θάνατος28  Νοεμβρίου 1994[1][2][3]
Columbia Correctional Institution[4]
Αιτία θανάτουτραύμα στο κεφάλι[4] και μη διεισδυτικός τραυματισμός
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία[5]
ΚατοικίαΜιλγουόκι
West Allis
Bath Township[4]
ΠαρατσούκλιThe Monster of Milwaukee[6], El Carnicero de Milwaukee και El Canibal de Milwaukee
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ύψος1,83 m Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο
Revere High School[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακατά συρροήν δολοφόνος[8]
confectioner[4]
στρατιώτης
serial rapist
Περίοδος ακμήςΙουλίου 1978 - Ιουλίου 1991
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία (ισόβια κάθειρξη)[4]
παιδική σεξουαλική κακοποίηση
disorderly conduct
προσβολή δημοσίας αιδούς
Public intoxication
Οικογένεια
ΓονείςLionel Dahmer και Τζόις Ανέτα Ντάμερ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςλοχίας/Αμερικανικός Στρατός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζέφρυ Λάιονελ Ντάμερ (Jeffrey Lionel Dahmer, 21 Μαΐου 1960 - 28 Νοεμβρίου 1994), γνωστός ως ο κανίβαλος του Μιλγουόκι, ήταν Αμερικανός κατά συρροή δολοφόνος. Υπεύθυνος για δεκαεπτά δολοφονίες νεαρών ανδρών μεταξύ των ετών 1978 και 1991 [9] με ιδιαίτερα σκληρές μεθόδους (συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, νεκροφιλίας, κανιβαλισμού), καταδικάστηκε το 1992 σε ισόβια κάθειρξη [9]. Ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου δύο χρόνια αργότερα από τον Κρίστοφερ Σκάρβερ, έναν συγκρατούμενο του.

Παιδική ηλικία και εφηβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέφρυ Ντάμερ γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1960 στο Μιλγουόκι [9], στο Ουισκόνσιν και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Λιονέλ Χάμπερτ Ντάμερ , φοιτητή χημείας στο Πανεπιστήμιο Marquette και της Joyce Annette[10]. Ο Τζέφρυ επιβίωσε πάρα την παρουσία κάποιων προβλημάτων υγείας, [11] και είχε μια ήσυχη παιδική ηλικία έως την ηλικία των έξι [10] όταν η οικογένειά μετακόμισε στο Doylestown του Οχάιο. Από εκείνο το διάστημα και μετά, ο Ντάμερ ανέπτυξε έναν κλειστό και απαθή χαρακτήρα,[10] ξεκινώντας να μαζεύει πτώματα νεκρών ζώων που συνήθιζε να θάβει στο δάσος πίσω από το σπίτι των γονιών του [12].Παράλληλα έγινε θύμα εκφοβισμού στο σχολείο. Στην ηλικία των δεκαέξι άρχισε να αναπτύσσει σεξουαλικές φαντασιώσεις με νεκρούς και επιπλέον άρχισε να καταναλώνει τακτικά μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. [13]

Εγκλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1978, αμέσως μετά το διαζύγιο των γονιών του [14] και μετά την αποφοίτηση του , ο Ντάμερ πραγματοποίησε τον πρώτο του φόνο. Το θύμα ήταν ο Steve Hicks, ένας δεκαεννιάχρονος που πήρε στο αμάξι του από ωτοστόπ [9]. Ο Ντάμερ πήρε τον νεαρό άνδρα στο σπίτι των γονιών του που ήταν άδειο , του πρόσφερε μπύρα, είχε σεξουαλική επαφή μαζί του και στη συνέχεια τον σκότωσε . Αργότερα τεμάχισε το πτώμα και έκρυψε τα κομμάτια σε σακούλες σκουπιδιών.[15]

Αμέσως μετά το έγκλημα, ο Ντάμερ εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, από το οποίο αποχώρησε μετά από μόλις έξι μήνες [16], λόγω προβλημάτων αλκοολισμού . Χωρίς να θέλει να βρει δουλειά , αναγκάστηκε από τον πατέρα του να στρατολογηθεί σε μια αμερικανική στρατιωτική βάση στη Γερμανία .Ο Ντάμερ απελάθηκε λόγω του όλο και πιο σοβαρού προβλήματός του με το αλκοόλ. Πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ντάμερ ζούσε αρχικά στο Μαϊάμι Μπιτς και αργότερα μετακόμισε στο σπίτι της γιαγιάς του στο West Allis, όπου κατηγορήθηκε δύο φορές για αλκοολισμό και δημόσια ασέβεια. [17][18] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ντάμερ συνέχισε να καλλιεργεί τα πάθη του διαλύοντας νεκρούς σκίουρους σε οξύ και κρατώντας κλεμμένα μανεκέν στην ντουλάπα του.

Τον Σεπτέμβριο του 1987, ο Ντάμερ συναντήθηκε με τον Στίβεν Τουόμι σε ένα γκέι μπαρ .[18]Μετά την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, ο δολοφόνος σκότωσε το θύμα του σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου , έβαλε το σώμα σε μια βαλίτσα [18] και την πήγε στο κελάρι του σπιτιού της γιαγιάς του. [18] Επτά μήνες αργότερα σκότωσε, με τον ίδιο τρόπο τον Jamie Doxtator, ένα δεκατετράχρονο αγόρι .[19] Τον Μάρτιο του 1988 δολοφόνησε τον Richard Guerrero, ένα αγόρι μεξικάνικης καταγωγής, που συνάντησε επίσης σε ένα γκέι μπαρ.[20]

Τον Σεπτέμβριο του 1988 έφυγε από το σπίτι της γιαγιάς του λόγω της ακανόνιστης συμπεριφοράς του, των συνεχών ενοχλητικών θορύβων και των τρομερών μυρωδιών που προέρχονταν από το κελάρι .Μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Μιλγουόκι που βρισκόταν κοντά στο εργοστάσιο σοκολάτας όπου δούλευε . [20] Τον ίδιο μήνα δελέασε τον Somsak Sinthasomphone , ένα δεκατριάχρονο αγόρι από το Λάος , υποσχόμενος να του δώσει χρήματα για μια φωτογράφιση πολαρόιντ . Ύστερα του επιτέθηκε αλλά το θύμα κατάφερε να δραπετεύσει και να τον καταγγείλει .[20]Χάρη στην καταγγελία, ο Ντάμερ συνελήφθη και κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση .Τον Ιανουάριο του 1989, ο Ντάμερ καταδικάστηκε για σεξουαλική επίθεση δεύτερου βαθμού και για δελεασμό ενός παιδιού για ανήθικους σκοπούς. Δύο μήνες πριν από την καταδίκη του για σεξουαλική επίθεση, ο Ντάμερ δολοφόνησε το πέμπτο θύμα του.

Στις 23 Μαΐου 1989 , ο Ντάμερ καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια επιτήρησης και ένα έτος σε σωφρονιστικό ίδρυμα, αλλά τελικά έλαβε άδεια εργασίας για να μπορέσει να επιστρέψει στη δουλειά του.

Κατά την απελευθέρωσή του ο Ντάμερ επέστρεψε προσωρινά στο σπίτι της γιαγιάς του και μετά μετακόμισε μόνιμα τον Μάιο του 1990, σε ένα διαμέρισμα που βρίσκεται βόρεια του Μιλγουόκι. [21] Από τότε θα εντείνει την ανθρωποκτονική του δραστηριότητα σκοτώνοντας, σε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο (σε περίοδο από τον Ιούνιο του 1990 έως τον Ιούλιο του 1991), δώδεκα άτομα με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για τα προηγούμενα θύματα [21]. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν ανακαλύφθηκε ποτέ από τους γείτονες του (οι οποίοι ωστόσο παραπονέθηκαν για περίεργους θορύβους και μυρωδιές που προέρχονταν από το διαμέρισμά του )[22], ή από την αστυνομία, που κατάφερε να εισέλθει στο διαμέρισμα μετά από μία απόπειρα διαφυγής ενός θύματος του Ντάμερ, του Konerak Sinthasomphone. [23] [20]Το αγόρι είχε καταφέρει να δραπετεύσει και να λάβει βοήθεια από δύο γυναίκες που κάλεσαν την αστυνομία. [23] Ωστόσο, ο Ντάμερ κατάφερε να πείσει τους αξιωματικούς ότι ο νεαρός (μεθυσμένος από αλκοόλ και ναρκωτικά) ήταν ο ερωτικός σύντροφός του, με τον οποίο είχε έναν καβγά .[23] Όταν οι αστυνομικοί έφυγαν, ο Ντάμερ σκότωσε, βίασε, διαμέλισε και έφαγε εν μέρει το θύμα του[23]. Οι αξιωματικοί αργότερα επικρίθηκαν έντονα για το ότι δεν άκουσαν τις γυναίκες, αγνόησαν τις τηλεφωνικές κλήσεις , κάνοντας ρατσιστικά σχόλια για το θύμα και δεν διεξήγαγαν έρευνα στο διαμέρισμα του Ντάμερ, όπου ένα από τα πτώματα των θυμάτων του ήταν ακόμη ξαπλωμένο στο δωμάτιο. [24]Μετά από αυτά τα γεγονότα οι αστυνομικοί απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντα τους, αλλά αργότερα επέστρεψαν σε αυτά και ένας από τους δύο στη συνέχεια έγινε επικεφαλής τοπικού τμήματος.

Σύλληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Ιουλίου 1991, ο Ντάμερ προσκάλεσε τον Τρέισι Έντουαρντς στο σπίτι του, όπου του έδωσε μια δόση υπνωτικών χαπιών [9], τον έδεσε με χειροπέδες στο χέρι και τον ανάγκασε να βγει στην κρεβατοκάμαρα [25]. Παρατηρώντας την παρουσία φωτογραφιών από διαμελισμένα πτώματα που κρέμονταν στους τοίχους και μια αφόρητη μυρωδιά που προερχόταν από ένα βαρέλι, ο Έντουαρντς χτύπησε τον Ντάμερ και κατάφερε να φύγει από το διαμέρισμα [9].Στη συνέχεια έπεισε τους αστυνομικούς να πάνε και να ελέγξουν το διαμέρισμα του Ντάμερ [26]μέσα στο οποίο βρέθηκαν πολλά ανθρώπινα μέλη στο ψυγείο, ζωγραφισμένα ανθρώπινα κρανία και άλλα.[27]

Δίκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκειμένου να διεξαχθεί η δίκη (η οποία ξεκίνησε στις 30 Ιανουαρίου 1992), υιοθετήθηκαν αυστηρά μέτρα ασφαλείας για την προστασία του κατηγορουμένου από πιθανή επίθεση από τις οικογένειες των θυμάτων.[28] Αν και η υπεράσπιση είχε επικαλεστεί ψυχική ασθένεια για τον πελάτη της,[29][30] ο Ντάμερ κρίθηκε ένοχος για τις 15 κατηγορίες και στις 13 Ιουλίου 1992 [29] καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης για κάθε δολοφονία που διέπραξε.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φυλακίστηκε στο Σωφρονιστικό ίδρυμα Columbia στο Portage του Γουινσκόνσιν [31] και κατά τους πρώτους μήνες της κράτησής του, ο Ντάμερ έγινε χριστιανός. [32]Μετά από επίθεση που δέχθηκε στις 3 Ιουλίου 1994, [33] προτάθηκε να τεθεί σε απομόνωση .Ο Ντάμερ αρνήθηκε και κατέληξε και πάλι να δεχτεί επίθεση από τον Κρίστοφερ Σκάρβερ, έναν κρατούμενο που πάσχει από σχιζοφρένεια [34] που τον χτύπησε με μία ράβδο ενός αλτήρα που είχε κλαπεί από το γυμναστήριο της φυλακής. [34] Αυτή η επίθεση ήταν θανατηφόρα για αυτόν και τελικά πέθανε ενώ μεταφερόταν στο νοσοκομείο λόγω τραύματος στο κεφάλι. Ο εγκέφαλός του αφαιρέθηκε και αποθηκεύτηκε για επιστημονική μελέτη [35] ενώ μετά από λίγο καιρό τελικά αποτεφρώθηκε.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12318229c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6251xvx. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 5186. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Jeffrey Dahmer, Multiple Killer, Is Bludgeoned to Death in Prison». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν, Νέα Υόρκη. 29  Νοεμβρίου 1994. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2022. σελ. 1.
  5. ↑ «Daily News». Daily News. 17  Μαΐου 1995. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2022. σελ. 11.
  6. ↑ medium.com/@rylliejoe1021/milwaukee-monster-dd3e03844163.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  8. ↑ murderpedia.org/male.D/images/dahmer-jeffrey/docs/jeffrey-dahmer-silva-et-al.pdf.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 «Jeffrey Dahmer, the Milwaukee Cannibal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «A Happy Little Boy — Jeffrey Dahmer — Crime Library». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  11. ↑ «Dahmer, Jeffrey Lionel | Encyclopedia.com». www.encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  12. ↑ «The Serial Killer Jeffrey Dahmer General Studies Essay». UKEssays.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  13. ↑ Dahmer, Lionel. (1994). A father's story (1st ed έκδοση). New York: W. Morrow & Co. σελ. 82. ISBN 0-688-12156-X. 28965802. CS1 maint: Extra text (link)
  14. ↑ Purcell, Catherine E. (2006). The psychology of lust murder : paraphilia, sexual killing, and serial homicide. Amsterdam: Academic Press. σελ. 76. ISBN 978-0-12-370510-5. 162573466. 
  15. ↑ Roy, Jody M. (2002). Love to hate : America's obsession with hatred and violence. New York: Columbia University Press. σελ. 102. ISBN 0-231-50081-5. 51311721. 
  16. ↑ Dahmer, Lionel. (1994). A father's story (1st ed έκδοση). New York: W. Morrow & Co. σελ. 103-104. ISBN 0-688-12156-X. 28965802. CS1 maint: Extra text (link)
  17. ↑ «Did Dahmer Have One More Victim?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2020. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 «Lust, Booze & Murder». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  19. ↑ Roy, Jody M. (2002). Love to hate : America's obsession with hatred and violence. New York: Columbia University Press. σελ. 103. ISBN 0-231-50081-5. 51311721. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 «More Murders, More Arrests». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Facebook· Twitter· options, Show more sharing· Facebook· Twitter· LinkedIn· Email· URLCopied!, Copy Link· Print (11 Αυγούστου 1991). «Murder in Milwaukee: Experts Struggle to Explain Dahmer's Compulsion : Crime: His behavior was always on the edge, childhood acquaintances say. But no one intervened to help him, and his problems escalated». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  22. ↑ Prud'Homme, Alex (1991-08-05). «The Little Flat of Horrors» (στα αγγλικά). Time. ISSN 0040-781X. http://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,973550,00.html. Ανακτήθηκε στις 2021-02-06. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 EvilHuman.com (13 Ιανουαρίου 2021). «Jeffrey Dahmer Interview». Evilhumans Who Destroyed the World for Greed! (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  24. ↑ Bucktin, Christopher (13 Ιουλίου 2020). «Cops handed naked and bleeding child back to cannibal killer Jeffrey Dahmer». Daily Record (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  25. ↑ Davis, Don, 1939- (1991). The Milwaukee murders : nightmare in apartment 213-- the true story. New York, NY: St. Martin's Paperbacks. σελ. 151. ISBN 978-0-312-92840-7. 24486752. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  26. ↑ «Exposed!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2015. 
  27. ↑ «Exposed!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2015. 
  28. ↑ PhD, RJ Parker (6 Νοεμβρίου 2016). Serial Homicide. Rj Parker Publishing, Inc. ISBN 978-1-987902-18-1. 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Jeffrey Dahmer | Murderpedia, the encyclopedia of murderers». murderpedia.org. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  30. ↑ Blundell, Nigel. (2010). Serial killers : the world's most evil. Barnsley: Wharncliffe True Crime. ISBN 978-1-84563-118-5. 467772438. 
  31. ↑ Kettler, Sara. «Jeffrey Dahmer's Life (and Death) in Prison». Biography (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  32. ↑ «Did Dahmer Find God?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  33. ↑ Press, Associated (29 Νοεμβρίου 1994). «WISCONSIN INMATE HELD IN SLAYING OF DAHMER». Deseret News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  34. ↑ 34,0 34,1 Editors, History com. «Cannibal and serial killer Jeffrey Dahmer is caught». HISTORY (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  35. ↑ Hirt, Compiled by Jane. «DAHMER'S BODY CREMATED WHILE PARENTS ARGUE OVER HIS BRAIN». chicagotribune.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζέφρυ_Ντάμερ&oldid=9935961"