Ισόβια κάθειρξη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ισόβια κάθειρξη είναι μια από τις μεγαλύτερες ποινές για σοβαρά ποινικά αδικήματα. Ο όρος ισόβια (ίσος+βίος) σημαίνει ότι είναι ίση με τον βίο, το χρονικό διάστημα ζωής του ανθρώπου. Στο ελληνικό ποινικό δίκαιο είναι πλέον η υψηλότερη μεμονωμένη ποινή που μπορεί να επιβληθεί, μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής. Σύμφωνα όμως με το άρθρο 105 του ελληνικού Ποινικού Κώδικα, η έννοια είναι πλασματική, δηλαδή καταδικασμένοι σε ισόβια κάθειρξη μπορούν να αποφυλακιστούν αν έχουν εκτίσει τουλάχιστον είκοσι (20) έτη της ποινής τους, ή δεκαοκτώ (18) έτη, σύμφωνα με νέο νόμο που ψηφίστηκε το 2021, αν έχουν υπερβεί το 70ό έτος της ηλικίας τους.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ποινικός Κώδικας». Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2012.