Σταυριά Ηρακλείου
Συντεταγμένες: 34°59′59″N 25°30′27″E / 34.99969°N 25.50758°E
| Σταυριά | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ηρακλείου |
| Δήμος | Βιάννου |
| Δημοτική Κοινότητα | Καλαμίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Ηρακλείου |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 1 |
| Έτος απογραφής | 2011 |
Η Σταυριά είναι ακατοίκητος οικισμός[1] της Κοινότητας Καλαμίου του Δήμου Βιάννου στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου. Ανήκε στην Επαρχία Βιάννου του Νομού Ηρακλείου. βρίσκεται στη νότια πλευρά της Κρήτης, κοντά στον παραθαλάσσιο οικισμό της Σινδονίας.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σταυριά είναι πεδινός οικισμός και βρίσκεται σε υψόμετρο 120 μέτρων[2] και περίπου 800 μέτρα βόρεια του οικισμού της Ψαρής Φοράδας, στον δρόμο Καλαμίου-Σινδονίας που αν συνεχίσει κανείς βόρεια, οδηγεί προς το Καλάμι το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 6,4 χλμ. Σε κοντινή απόσταση από τη Σταυριά βρίσκονται επίσης οι Κάτω Βίγλες (ανατολικά), σε απόσταση 1,5 χλμ. περίπου. Βρίσκεται σε απόσταση 2,2 χλμ περίπου από τη θάλασσα και τον παραθαλάσσιο οικισμό της Σινδονίας[3].
Διοικητικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως οικισμός, η Σταυριά αναγνωρίστηκε το 1961[4]. Τα όριά του καθορίστηκαν με το ΦΕΚ Δ 1030/1986[5]. Μετά το 2011, ανήκει στην Τοπικής Κοινότητας Καλαμίου του Δήμου Βιάννου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου. Από το 1997 και μέχρι το 2011 ανήκε στο Δήμο Βιάννου του Νομού Ηρακλείου, ενώ από το 1961 μέχρι το 1997 υπαγόταν στην Κοινότητα Καλαμίου της Επαρχίας Βιάννου του Νομού Ηρακλείου[4].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Σταυριά Ηρακλείου στο χάρτη, Δημόσια Ανοικτά Δεδομένα, https://web.archive.org/web/20151116072021/http://geodata.gov.gr/
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Απογραφές ΕΛΣΤΑΤ (Στατιστικής Υπηρεσίας) 1961, 1971, 1981, 1991, 2001, 2011
- ↑ Σταυριά, ygeiaonline.gr
- ↑ Χάρτες geodata.gov.gr, google maps, google earth
- ↑ 4,0 4,1 Σταυριά Ν. Ηρακλείου, EETAA
- ↑ ΦΕΚ Δ 1030/1986, Χάρτης Οριοθέτησης Οικισμού σελ. 10490