Σαλίνα
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 38°33′55″N 14°50′00″E / 38.56528°N 14.83333°E
Salina | |
---|---|
Αεροφωτογραφία της Σαλίνα | |
Γεωγραφία | |
Αρχιπέλαγος | Αρχιπέλαγος των Αιολίδων (νότια Τυρρηνική Θάλασσα) |
Νησιωτικό σύμπλεγμα | Αιολίδες Νήσοι |
Έκταση | 26,8 km² |
Υψόμετρο | 968 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Fossa delle Felci |
Χώρα | |
Επαρχία | Μεσσήνης |
Περιφέρεια | Αυτόνομη Περιφέρεια Σικελίας |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 2.300 (απογραφής 2001) |
Σχετικά πολυμέσα |
Η Σαλίνα (Salina) είναι μικρό ηφαιστειογενές νησί της νότιας Ιταλίας, ευρισκόμενο στο κέντρο του Αρχιπελάγους των Αιολίδων.
Προέλευση του ονόματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για την ιστορία της περιοχής, βλ. Ιστορία των Αιολίδων Νήσων
Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού στα ιστορικά χρόνια ήταν οι αρχαίοι έλληνες, οι οποίοι το ονόμαζαν «Διδύμη» - αὕτη δ' ἀπὸ τοῦ σχήματος ὠνόμασται (Στράβων 1.2.11), δηλ. έχει ονομαστεί έτσι απ' το σχήμα της, λόγω των δύο χαρακτηριστικών κορυφών της.
Κατά τους Καρχηδονιακούς Πολέμους κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Αυτοί άλλαξαν την ονομασία σε «Σαλίνα» (Αλυκή), λόγω της μεγάλης αλυκής που υπήρχε στην περιοχή Λίνγκουα.
Καθημερινή ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σαλίνα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Αιολίδων και το μόνο που δεν υπάγεται διοικητικά στο Λίπαρι. Διαθέτει δύο λιμάνια, τη Σάντα Μαρίνα και τη Ρινέλα.
Φιλοξενεί 7 χωριά με πληθυσμό μερικών εκατοντάδων κατοίκων το καθένα, τα οποία συγκροτούν τρεις δήμους: Λένι (641), Μάλφα (851), Σάντα Μαρίνα (808) - στοιχεία βάσει της απογραφής του 2001 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-27 στο Wayback Machine..
Βασική πλουτοπαραγωγική πηγή είναι ο τουρισμός, ο οποίος προσελκύεται από τους έξι (σβησμένους) κρατήρες και τις παραλίες. Ανάμεσα στις τελευταίες, η πλέον διάσημη είναι αυτή του χωριού Πολάρα, όπου γυρίστηκε μεγάλο μέρος του Ταχυδρόμου.
Παρά το μικρό της μέγεθος, στη Σαλίνα μπορεί να συναντήσει κανείς 400 διαφορετικά είδη φυτών. Το νησί παραδοσιακά παράγει γεωργικά προϊόντα στις πλαγιές των ηφαιστείων και την εύφορη πεδιάδα που βρίσκεται ανάμεσά τους: κάππαρη, ελαιόλαδο και ένα χαρακτηριστικό χρυσό γλυκό σταφύλι της ποικιλίας μαλβάσια. Κάθε χρόνο διοργανώνονται δύο γιορτές για την προβολή της τοπικής παραγωγής, το Φεστιβάλ Κάππαρης (αρχές Ιουνίου) και η Εβδομάδα Αιολιανού Φαγητού και Κρασιού (τον Οκτώβριο).
Το 1981, μεγάλα τμήματα του νησιού ανακηρύχθηκαν ανακηρύχθηκαν φυσικό καταφύγιο με την επίσημη ονομασία Riserva Naturale del Fossa delle Felci e dei Porri. Επίσης, ως τμήμα των Αιολίδων Νήσων η Σαλίνα συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 2000.