Μπαζιλούτσο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπαζιλούτσο
Το Μπαζιλούτσο
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑρχιπέλαγος των Αιολίδων
(νότια Τυρρηνική Θάλασσα)
Νησιωτικό σύμπλεγμαΑιολίδες Νήσοι
Έκταση0,6 km²
Χώρα
ΔήμοςΛίπαρι
ΕπαρχίαΜεσσήνης
ΠεριφέρειαΑυτόνομη Περιφέρεια Σικελίας
Δημογραφικά
Πληθυσμόςακατοίκητο
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Μπαζιλούτσο (Basiluzzo) είναι ακατοίκητο ηφαιστειογενές νησί του Αρχιπελάγους των Αιολίδων, με έκταση μόλις 0,6 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Πιστεύεται ότι οι Έλληνες της Μεγάλης Ελλάδας το ονόμαζαν Ικεσία, το ίδιο όμως υποστηρίζεται και για τη γειτονική Παναρέα.

Σύμφωνα με τους γεωλόγους, το Μπαζιλούτσο αποτελείται από ρυόλιθο που ξεκίνησε να δημιουργείται από εναποθέσεις λάβας πριν από περίπου 54.000 χρόνια - επομένως είναι το νεότερο νησί των Αιολίδων. Ίχνη ηφαιστειακής δραστηριότητας (απελευθέρωση αερίων) εντοπίζονται μέχρι και σήμερα στον πυθμένα ΝΑ του νησιού.

Πάνω στο νησί αλλά και σε σημεία που σήμερα σκεπάζονται από θάλασσα, έχουν ανακαλυφθεί δομές που μαρτυρούν ανθρώπινη εγκατάσταση κατά την αρχαιότητα: απομεινάρια ενός μικρού λιμανιού, τείχος, μωσαϊκά και μια σκάλα χαραγμένη πάνω στο βράχο που οδηγεί στο υψηλότερο σημείο του νησιού. Το πιο πιθανό είναι πως εκεί είχε την έπαυλή του κάποιος εύπορος Ρωμαίος κατά την αυτοκρατορική περίοδο.

Αργότερα (πιθανά ως το 19ο αι.) στο νησί υπήρξαν υποτυπώδεις γεωργικές εκμεταλλεύσεις από κατοίκους του Στρόμπολι και της Παναρέα, που στις μέρες μας έχουν εγκαταλειφθεί. Από αυτήν την περίοδο έχουν απομείνει λίγα ερείπεια.