Πλακιάς
Συντεταγμένες: 35°11′27″N 24°23′36″E / 35.190833333333°N 24.393333333333°E
| Πλακιάς | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Αγίου Βασιλείου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ρεθύμνης |
| Υψόμετρο | 15 |
| Πληροφορίες | |
| Τηλ. κωδικός | 28320 |
Ο Πλακιάς είναι παραθαλάσσιος τουριστικός οικισμός στην περιφερειακή ενότητα (πρώην νομός) Ρεθύμνης στη νότια Κρήτη. Ο Πλακιάς ανήκει στην τοπική κοινότητα Σελλίων και Μύρθιου, στη δημοτική ενότητα Φοίνικα στο δήμο Αγίου Βασιλείου. Από το 1997 μέχρι το 2010 ανήκε στο δήμο Φοίνικα, του οποίου και ήταν η έδρα.[1] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 143 κατοίκους. Στον Πλακιά λειτουργεί 8/θεσιο Δημοτικό σχολείο.Απέχει 35 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο.
Ιστορία
Η περιοχή κατοικείται από την αρχαιότητα. Στη θέση του Πλακιά θεωρείται από κάποιους ότι βρισκόταν η αρχαία πόλη Λάμων[2] ή η αρχαία πόλη Φοίνικας Λαμπαίων[3]. Στο Πλακιά έχουν βρεθεί αντικείμενα ρωμαϊκής εποχής, ενώ στη θέση Ζωοδόχος Πηγή εντοπίστηκε μια νεκρόπολη έκτασης 5 στρεμμάτων, αλλά από τους τάφους έχουν αφαιρεθεί οι πλάκες. Διάσπαρτες πλάκες έχουν βρεθεί στην πλαγιά και σύμφωνα με μια θεωρία, ο μεγάλος αριθμός πλακών έδωσε το όνομα Πλακιάς στην περιοχή. Όπως, πάντως, σημειώνει στο "Τοπωνυμικό" του ο Κωστής Ηλ. Παπαδάκης, το όνομά του ο οικισμός το οφείλει στις μεγάλες υποθαλάσσιες πλάκες που εκτείνονται μέχρις έξω, στην ξηρά και είναι ευκρινώς ορατές κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας [4].
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, το όνομα προέρχεται από το γεγονός ότι το χωριό κτίστηκε πάνω σε μια μεγάλη πλάκα.[5][6]
Ο οικισμός είναι νέος, καθώς δημιουργήθηκε γύρω στο 1830[7] ή στις αρχές του 20ού αιώνα[8] από αλιείς[6] από τα Σελλιά Ρεθύμνης που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Η πρώτη του αναφορά γίνεται στην ελληνική απογραφή του 1961, όταν βρισκόταν στην κοινότητα Σελλίων και είχε 6 κατοίκους. Την δεκαετία του 1960 η παραλία του Πλακιά ήταν δημοφιλής προορισμός για τους χίπις. Τη δεκαετία του 1970, ο Πλακιάς γνώρισε πολύ μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Σχέδιο για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής είχε εκπονηθεί από τον Τάκη Ζενέτο το 1967, με 1.500 κλίνες[9]. Στον Πλακιά σήμερα είναι διαθέσιμα ξενοδοχεία, καφετέριες, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, καταστήμα, οργανωμένες παραλίες και ταχυδρομείο.[5][8] Παράλληλα, αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους λάτρεις των θαλασσίων αθλημάτων.[6]
Παραπομπές
- ↑ Πλακιάς Ν. Ρεθύμνης Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ, EETAA
- ↑ […]«Λάμων, ο. Πλακιάς Αγίου Βασιλείου; […]». Πηγή: το βιβλίο του Αντώνιου Θ. Βασιλάκη, «Οι 147 πόλεις της Αρχαίας Κρήτης», τμηματική αναδημοσίευση στην ιστοσελίδα: – Οι Αρχαίες πόλεις της Κρήτης - Ιστορία-Μυθολογία-Αρχαιολογία-Εικόνες - Από Καυδώ έως Λύκαστος Αρχειοθετήθηκε 2019-05-21 στο Wayback Machine.
- ↑ Αντώνιος Θ. Βασιλάκης, «Οι 147 πόλεις της Αρχαίας Κρήτης», τμηματική αναδημοσίευση στην ιστοσελίδα: – Οι Αρχαίες πόλεις της Κρήτης - Ιστορία-Μυθολογία-Αρχαιολογία-Εικόνες - Από Σύβριτα έως Ώλερος
- ↑ Κωστής Ηλ. Παπαδάκης, Τοπωνυμικό της επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, Ρέθυμνο 2011, σελ. 527 (τόμ. Ε΄ στη σειρά των Πρακτικών του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου για την επαρχία Αγίου Βασιλείου) και, επίσης, Χωριά της επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου και από 1/1/2011 Δήμου Αγίου Βασιλείου Περιφέρειας Κρήτης (συλλογική εργασία), στη σειρά των «Πρακτικών» τού Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου: «Η πρώην επαρχία Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου από την αρχαιότητα έως σήμερα» (Πλακιάς- Φθινόπωρο 2008), τ. Δ΄, Ρέθυμνο 2011, σελ. 511-520.Σε αυτήν την τελευταία μελέτη του, ο Κωστής Ηλ. Παπαδάκης δημοσιεύει πολλές θαυμάσιες φωτογραφίες, από τις οποίες στη φωτό 1, αλλά και στη φωτό 4, υποδεικνύει τις εν λόγω υποθαλάσσιες πλάκες
- ↑ 5,0 5,1 Πλακιάς Αρχειοθετήθηκε 2014-07-11 στο Wayback Machine. www.cretanbeaches.com
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Ανακαλύψτε την Ελλάδα, τ. 11, Νότια Κρήτη ( Ηράκλειο - Λασίθι - Ρέθυμνο - Χανιά ), Ειδική Έκδοση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, σελ. 91.
- ↑ Λευτέρη Κ. Κρυοβρυσανάκη, Κρητικός Πανδέκτης, εκδόσεις Χαλκιαδάκη, Ρέθυμνο 1989, σελ. 111.
- ↑ 8,0 8,1 Σελλιά Δήμος Αγίου Βασιλείου
- ↑ Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 638.