Παλάτι του Ρας ελ Τιν

Παλάτι του Ρας ελ Τιν
	قصر راس التين
Είδος	ανάκτορο
Αρχιτεκτονική	νεοαναγεννησιακή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες	31°11′59″N 29°52′8″E
Διοικητική υπαγωγή	Κυβερνείο Αλεξάνδρειας
Χώρα	Αίγυπτος
Έναρξη κατασκευής	1847
Ολοκλήρωση	1847
Αρχιτέκτονας	Pietro Avoscani
Χρηματοδότης	Μεχμέτ Αλή Πασάς
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Το παλάτι του Ρας ελ Τιν (αραβικά: قصر رأس التين, "Παλάτι του Ακρωτηρίου των Σύκων") είναι ένα παλάτι στην ομώνυμη συνοικία της Αλεξάνδρειας στην Αιγύπτο, χτισμένο στην όχθη της Μεσογείου Θάλασσας. Είναι μία από τις επίσημες κατοικίες του Προέδρου της Αιγύπτου. Κατά τη διάρκεια του Χεδιβάτου της Αιγύπτου ήταν βασιλικό παλάτι. Το παλάτι του Ρας ελ Τιν είναι το παλαιότερο βασιλικό παλάτι της Αιγύπτου που βρίσκεται ακόμα σε χρήση.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παλάτι είναι ένα από τα λίγα της Αιγύπτου το οποίο είδε την έναρξη του Χεβιδάτου της Αιγύπτου από τον Μεχμέτ Αλή Πασά και είναι στενά συνδεδεμένο με την βασιλική οικογένεια της χώρας. Χτισμένο σε ένα ύψωμα δίπλα από το λιμάνι, στο δυτικό άκρο της χερσονήσου η οποία ήταν κάποτε η νήσος Φάρος, το παλάτι ήταν ένα από τα πολλά μεγαλεπίβολα έργα που ολοκληρώθηκαν στην Αλεξάνδρεια κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεχμέτ Αλί Πασά. Σύμφωνα με τη παράδοση ήταν επίσης ο χώρος των διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια της Κρίσης της Ανατολής μεταξύ του Μεχμέτ Αλί Πασά και του Ναυάρχου Σερ Καρόλου Νάπιερ. ^[1] Μετά την Αιγυπτιακή επανάσταση του 1952 με ηγέτη τον Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ, το παλάτι ήταν εκεί όπου ο προτελευταίος μονάρχης της Αιγύπτου και του Σουδάν, ο βασιλιάς Φαρούκ, υπέγραψε την παραίτησή του και αναχώρησε από την Αίγυπτο για την εξορία. ^[2]

Για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του παλατιού ο Μεχμέτ Αλί Πασάς προσέλαβε έναν αριθμό ξένων αρχιτεκτόνων και μηχανικών στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν οι Γιέζι Μπεκ, ο βοηθός του Λα Βιάλ και ο Λε Τζερουάζ. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1834 και διήρκησε 11 χρόνια, με το παλάτι να έχει ολοκληρωθεί το 1845. Τελικά ωστόσο αποφασίστηκε στο παλάτι να γίνουν ορισμένες βελτιώσεις και να χτιστούν δύο επιπλέον πτέρυγες με αποτέλεσμα τα έργα να διαρκέσουν μέχρι το 1847, όποτε και έγιναν τα επίσημα εγκαίνια.

Το 1924, ο Ιταλός ζωγράφος Giuseppe Amisani, à l'apogée de sa carrière, est invité en Egypt pour exécuter des decorations à Ras al-Tin, par [[Fouad Ier|Fouad IΠρότυπο:Er]] . Il peint un portrait de Farouk, puis un petit enfant^[3].

Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παλάτι έχει τον σχεδιασμό ιταλικού αναγεννησιακού παλατιού, με αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία της εποχής, συνδυασμένα με στοιχεία Μπαρόκ και Μαυριτανικής αρχιτεκτονικής. Χτίστηκε σε θεμέλια έκτασης 17.000 τετραγωνικών μέτρων και περιβάλλεται από περίτεχνους κήπους έκτασης 12 φεδδανίων (50 στρεμμάτων). Στον χώρο υπήρχαν από προτού χτιστεί το παλάτι πολλές συκιές, (στα αραβικά "τιν") από όπου προήλθε το όνομα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας διαδοχικών μοναρχών το παλάτι χρησιμοποιείτο ως βασιλική κατοικία και κυβερνητικό αρχηγείο κατά τη θερινή περίοδο.

Στο παλάτι με τη πάροδο του χρόνου έγιναν διάφορες αλλαγές από τους ηγεμόνες που πέρασαν. Ο Φουάντ Α' ανακαίνισε το παλάτι εξ' ολοκλήρου τη δεκαετία 1920 προσθέτοντας σύγχρονες υπηρεσίες και αλλάζοντας παντελώς την διακόσμηση, κάνοντας την παρόμοια με αυτή του πολυτελέστατου Παλατιού Αμπντίν στο Κάιρο, το οποίο χτίστηκε το 1863. Η διακόσμηση του παλατιού συνδύαζε αναγεννησιακά στοιχεία με βυζαντινά, Γαλλικά και Μοντέρνα. Η ανακαίνιση του παλατιού έγινε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Ερνέστο Βερούτσι Μπέη. Το παλάτι περιλαμβάνει επίσης και μία πισίνα χτισμένη μέσα σε ένα γυάλινο περίπτερο. Τα περισσότερα υπερπολυτελή έπιπλα που χρησιμοποιήθηκαν για τη διακόσμηση του παλατιού κατασκευάστηκαν από τη παριζιάνικη επιπλοποιία François Linke, σε μία κλίμακα τόσο μεγάλη που μπορούσαν να την ανταγωνιστούν μόνο τα Ανάκτορα των Βερσαλλιών, τα οποία χτίστηκαν 200 χρόνια νωρίτερα.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο βασιλιάς Φαρούκ έχτισε μία τεράστια θαλάσσια πισίνα πίσω από τον κυματοθραύστη που υπήρχε σε εκείνο το σημείο. Η πισίνα συνδεόταν με το Ρας ελ Τιν με έναν μακρύ δρόμο χτισμένο πάνω στον κυματοθραύστη, τον οποίον περνούσαν με Jeep για να προστατευτούν από τα κύματα που έσκαγαν εκεί. Το διπλανό σπιτάκι της πισίνας περιλάμβαβε ένα σαλόνι, μία κρεβατοκάμαρα, μία πλήρως εξοπλισμένη μικρή κουζίνα, δωμάτια για το υπηρετικό προσωπικό και αποθήκες για είδη αναψυχής και ψαρέματος.

Σημερινή χρήση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή του Ρας ελ Τιν χρησημοποιείται ως ναυτική βάση και το παλάτι χρησιμοποιείται για τη φιλοξενεία επίσημων καλεσμένων και εκδηλώσεων. Μέχρι στιγμής δεν είναι διαθέσιμο για επίσκεψη από το κοινό.