Μπακίρκιοϊ
Συντεταγμένες: 40°58′59″N 28°51′13″E / 40.98306°N 28.85361°E
| Μπακίρκιοϊ | |
|---|---|
  Μπακίρκιοϊ | |
 | |
| Χώρα | Τουρκία |
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Κωνσταντινούπολης |
| Έκταση | 29,65 km² |
| Ζώνη ώρας | UTC+03:00 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Μπακίρκιοϊ (τουρκικά: Bakırköy) είναι συνοικία, δήμος και διαμέρισμα στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης στην Τουρκία.
Η συνοικία είναι πυκνοκατοικημένη και αποτελείται από πληθυσμό ανώτερης μεσαίας τάξης. Ο δήμος Μπακίρκιοϊ είναι πολύ μεγαλύτερος από την συνοικία και περιλαμβάνει επίσης πολλές άλλες γειτονιές, όπως τις Γιεσίλκιοϊ, Γιεσιλγιούρτ, Ατάκιοϊ.
Το Μπακίρκιοϊ βρίσκεται ανάμεσα στον αυτοκινητόδρομο D.100 (τοπικά γνωστό ως E-5) και στην ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά. Διαθέτει ένα μεγάλο ψυχιατρικό νοσοκομείο και είναι ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την Βυζαντινή περίοδο, το Μπακίρκιοϊ ήταν μια ξεχωριστή κοινότητα έξω από την Κωνσταντινούπολη, ένα ευχάριστο παραθαλάσσιο καταφύγιο από την πόλη, και ονομαζόταν Έβδομον (δηλαδή επτά ρωμαϊκά μίλια από το Μίλιον, το μνημείο της Κωνσταντινούπολης).[1] Στο σημείο, όπου σήμερα βρίσκεται η μαρίνα Ατάκιοϊ, ο αυτοκράτορας Ουάλης έχτισε ένα από τα δύο αυτοκρατορικά παλάτια με το όνομα Μαγναύρα, ενώ ο Ιουστινιανός δημιούργησε άλλο ένα ανάκτορο με το όνομα Γιουκουνδιαναί, επίσης κοντά στην παραλία. [2] Εδώ ανεγέρθηκαν επίσης δύο εκκλησίες, αφιερωμένες αντίστοιχα στον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή και στον Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή τον Πρόδρομο. Η δεύτερη φιλοξενεί το κεφάλι του αγίου και αποτελεί τον τόπο ταφής του αυτοκράτορα Βασιλείου Β'.
Το Έβδομον ήταν ένα μέρος στρατιωτικής άσκησης και συγκέντρωσης στο αργότερα γνωστό ως Κάμπος του Τριβουναλίου (λατινικά Campus Tribunalis), όπου πολλά Ρωμαίοι και Βυζαντινοί Αυτοκράτορες είχαν εκλεγεί διά βοής από το στρατό.[3] Μεταξύ αυτών ήταν οι Ουάλης, Αρκάδιος, Ονώριος, Θεοδόσιος Β', Φωκάς και Νικηφόρος Β' Φωκάς. Βρισκόταν στην κοιλάδα του Βελή Εφέντη, όπου τώρα βρίσκεται ο ιππόδρομος.[4] Το αυτοκρατορικό δικαστήριο ερχόταν συχνά στο Έβδομον για να παρακολουθήσει στρατιωτικές παρελάσεις, για να καλωσορίσει τον αυτοκράτορα, που επέστρεφε από την εκστρατεία ή για να προσευχηθεί στη μεγάλη εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή του Προδρόμου.
Αργότερα το μέρος απέκτησε το όνομα Μακροχώρι, το οποίο έγινε Μακρίκιοϊ (τουρκικά: Köy "χωριό") στην οθωμανική περίοδο, όταν χτίστηκαν πολλά μεγάλα σπίτια. Το Γιεσίλκιοϊ (Άγιος Στέφανος), που βρίσκεται εντός των σημερινών ορίων της περιοχής, καταλήφθηκε από τους Ρώσους το 1877-1878, και η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου υπογράφηκε εκεί στις 3 Μαρτίου 1878. Μέχρι την περίοδο πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν γνωστό ως θέρετρο διακοπών για τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης. [5]
Το 1925 η αρχαία ονομασία άλλαξε σε Μπακίρκιοϊ ("Χωριό του χαλκού") με νόμο, που απαγόρευε τα τοπικά ονόματα μη τουρκικής καταγωγής[6]. Ήταν μια περιοχή στην επαρχία Μπέγιογλου μεταξύ 1923 και 1926 και επίσης εκείνη την εποχή περιλάμβανε τις σημερινές περιοχές Αβτσιλάρ, Μπαγτσιλάρ, Μπαχτσελιεβλέρ, Μπασάκσεχιρ, Εσενλέρ, Γκούνγκερεν και Κιουτσούκ Τσεκμετσέ, τους δυτικούς δήμους του Ζεϊτίνμπουρνου και μέχρι το 1957 ένα μικρό μέρος του Αρναβούτκιοϊ. Ήταν η μεγαλύτερη συνοικία της Τουρκίας πριν από το διαχωρισμό του Κιουτσούκ Τσεκμετσέ.
Λίγα έχουν απομείνει ιστορικής σημασίας στην περιοχή: μια δεξαμενή,[7] μια πυριτιδαποθήκη του 17ου αιώνα, η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (2 Μαΐου 1832) και ένα ελληνικό σχολείο, το κεντρικό τέμενος και το σιντριβάνι του 1875, μια Αρμενική Εκκλησία και σχολείο και ο χώρος ανάπαυσης του μουσουλμάνου αγίου Ζουχουράτ Μπαμπά, Τούρκου στρατιώτη που πέθανε κατά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Τον τόπο ανάπαυσής του επισκέπτονται συχνά γυναίκες τις Παρασκευές. Η παραλία είναι πλέον μια δημοφιλής τοποθεσία για κλαμπ και εστιατόρια, αν και οι παραλίες είναι άχρηστες εδώ και δεκαετίες.
Το Μπακίρκιοϊ έγινε δημοφιλής κατοικημένη περιοχή στα τέλη του 19ου αιώνα μετά την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής σύνδεσης με την Κωνσταντινούπολη και μέχρι τη δεκαετία του '70 ήταν μια από τις πιο ήρεμες τοποθεσίες με μεγάλη ζήτηση στην πόλη. Εξακολουθεί να κατοικείται από την ανώτερη μεσαία τάξη της Κωνσταντινούπολης (έμποροι, γραφειοκράτες, συνταξιούχοι).
Σήμερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κέντρο του Μπακίρκιοϊ είναι μια σημαντική εμπορική περιοχή. Υπάρχει μια τεράστια περιοχή με καταστήματα (συμπεριλαμβανομένου ενός αριθμού τεράστιων λαμπερών εμπορικών κέντρων), μια σειρά από κινηματογράφους, μπαρ και καφετέριες.
Το Μπακίρκιοϊ είναι εύκολα προσβάσιμο με τη δημόσια συγκοινωνία.
Χτισμένος το 1913, ο Ιππόδρομος Βελή Εφέντη είναι ο μεγαλύτερος και παλαιότερος σύγχρονος ιππόδρομος της Τουρκίας (εκτός από τα αρχαία ιπποδρόμια στην Τουρκία).
Υπάρχει μια δημοφιλής πεποίθηση ότι τα υπόγεια νερά του Μπακίρκιοϊ προέρχονται από τον ποταμό Δούναβη.
Όντας κοντά στο Ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, το Μπακίρκιοϊ είναι ευάλωτο σε σεισμούς.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η έδρα της Turkish Airlines βρίσκεται στη βάση του αεροδρομίου Atatürk της Κωνσταντινούπολης στο Γιεσίλκιοϊ στο Μπακίρκιοϊ.[8] Η Borajet έχει επίσης την έδρα της στο Γιεσίλκιοϊ. [9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Janin (1964), p. 446
- ↑ In this palace, also named Secundianae, the Emperor used to meet his jurists during the compilation of the Corpus Juris Civilis. Janin (1964), p. 140
- ↑ Janin (1964), p. 447
- ↑ Janin (1964), p. 448
- ↑ Loxandra, Maria Iordsnidou, 1963
- ↑ Tuna (2004)
- ↑ With dimensions of 127 m x 76 m and a depth of 11 m, this large open sky cistern was used to provide water for the imperial palaces of the Hebdomon. Its Turkish name ("Cistern of elephant's stable"), derives from its usage in the Ottoman Empire as a stable for the Sultan's elephants. Janin (1964), p. 205
- ↑ "Contact Us." Turkish Airlines. Retrieved on 24 June 2009.
- ↑ "Contact Us Αρχειοθετήθηκε 2019-06-10 στο Wayback Machine.." Borajet. Retrieved on 16 February 2011. "ADDRESS İDTM Blokları A-3 Blok Kat:5 Yeşilköy 34149 / İstanbul-TURKEY"
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
