Μεσοχώρι Φθιώτιδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°51′35.75″N 22°10′40.37″E / 38.8599306°N 22.1778806°E / 38.8599306; 22.1778806

Μεσοχώρι
Μεσοχώρι is located in Greece
Μεσοχώρι
Μεσοχώρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦθιώτιδας
ΔήμοςΔήμος Λαμιέων
Δημοτική ΕνότηταΥπάτης
Γεωγραφία
ΝομόςΦθιώτιδας
Υψόμετρο640
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΛιάσκοβο
Ταχ. κώδικας350 10
Τηλ. κωδικός22310

Ο οικισμός Μεσοχώρι[1] ή Μεσοχώρι Υπάτης[2] (πρώην Λιάσκοβο[3]) είναι κτισμένος στους ΒΔ πρόποδες της οροσειράς της Οίτης (υψόμετρο 640 μ.) του νομού Φθιώτιδας. Διοικητικά ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Υπάτης του Δήμου Λαμιέων και κατά την απογραφή του 2011 είχε 80 κατοίκους.[4]

Το χωριό υπέστη καταστροφές και εκτελέσεις από τους Γερμανούς κατακτητές, κυρίως γιατί ήταν κρησφύγετο Ελλήνων αντιστασιακών, ενώ οι συμπλοκές συνεχίστηκαν και μετά την απελευθέρωση, αφού το ανάγλυφο του γύρω τοπίου, ευνοούσε για πόλεμο ανταρτών. Κατά την διάρκεια της τριπλής κατοχής, αντιστασιακές ομάδες αλλά κυρίως ο Ε.Λ.Α.Σ., με τον αρχηγό των ανταρτών, καπετάνιο Άρη Βελουχιώτη, είχαν το «Λιάσκοβο» και την γύρω περιοχή ως ορμητήριο για το έργο τους[5].

Σήμερα, στο χωρίο παραμένουν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι, κατά κύριο λόγο ηλικιωμένοι, συνταξιούχοι που επανήλθαν στον τόπο που μεγάλωσαν αλλά και ντόπιοι, που ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την γεωργία και άλλες αγροτικές εργασίες.

Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Φθιώτιδα και την περιοχή της Μακρακώμης υπάρχει ο οικισμός Παππάς που μέχρι το 1987 ονομαζόταν Μεσοχώρι.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 54, τομ. 22. 
  2. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020. 
  3. «Πανδέκτης: Liaskovo -- Mesochori». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020. 
  4. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10636 (σελ. 162 του pdf)
  5. «Ιστορική Αναδρομή». dimosmakrakomis.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020. 
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.